نقدشعر!

[hichnafar]

سلام
چناب زیزیگولو(اسمتون رونمی دونم) شعرتون خیلی زیبابودفکرکنم بهترباشه دراین دوقسمت نه می خواهم روبکنیدنمی خواهم :
نه می خواهم اسیروحشتی باشم که کابوسش برایم هرشبی مرگ است
نه می خواهم بخشکانم همان اشکی که قوت قلب من آن است
وچون شعرتون احساستون هست وشعرنوهم چهارچوب خاصی نداره زیادنمی شه نقدش کردامابازم می گم خیلی زیبابود.

[hazrate_eshgh]

به نظر من هم خیلی قشنگ بود. دمت گرم زی زی جان. باز هم بذار تا استفاده کنیم.

[Majed]

ممنون... منم با دیگر دوستان موافقم... قشنگ بود...

[hazrate_eshgh]

پس چرا بقیه فقط نقد می کنند. جونم شما هم یه چشمه از کارهاتون رو نشون بدید.

[fanoos]

هجران

دردمندان را دوايي نيست در ميخانه ها

عاقبت رٿتي از اينجا رو به سوي سايه ها

وقت هجران تو عشق ومعرٿت مٿقود شد

من نميدانم چرا راهت به من مسدود شد

در كنار خاطرات خسته وخط خورده ام

اي كلام نصٿ ونيمه من تو را هم برده ام

روي كاغذ هاي رنگي نقشي از تو مينهم

من تو را تنهاي تنها دارم از كٿ ميدهم

پيچك دنباله دار اطلس دارد تنت

بهر چه آغاز شد آن گريه هاي آن شبت

راستي گٿتي به من بايد شبي ٿرياد زد

عقده دل رابه نام غصه ها بر باد زد

من ندانستم كه وقت غصه هايت كي رسيد

آن چنان رٿتي كه چشمم سايه ات را هم نديد

من نگاهم را به سوي رنگ وبويت ميكنم

كي چنين زخمي شدي پروانه سويت ميكنم

وقت آواز كبوتر هاي هاي اشك بود

هوي هوي بادها ميساختم از تارو پود

اي نمك خورده چرا آسان شكستي جاي را

من مگر خوبي نكردم پس چه شد اواي را


اين شعر ماله دو سال پيشه
ببخشيد كه نه ويرايش شده نه قشنگه


دوستای گلم در مورد بیت آخرش فقط نظر ندین
چون در دست تعمیره

مرسی

یا علی

[hazrate_eshgh]

خیلی زیبا بود. به نظرم اینجاش با بقیه نمی خونه:پيچك دنباله دار اطلس دارد تنت هر چه آغاز شد آن گريه هاي آن شبت

[fanoos]

مرسی که نظر دادین
خوبه شما این اندازه به ما بها میدین

هر چه نیست... بهر چه آغاز شد ... (یعنی برای چی ؟)


بازم مرسی

[zizigooloo]

بچه ها باز هم از همتون ممنون خیلی با وفایید به خدا.
فانوس جان بهت تبریک میگم ایده های خوبی توی شعر گفتن داری . خیلی قشنگ بود.

انسان...

و آن روزی که غم در حزن و اندوه ستاره خودنمایی کرد:
شکوفه سخت می گریید
شقایق تند می غرید
و باد هو هو کنان فریاد می زد بر سر لاله

و اشک از چشم ابران می چکید... همراه با ناله
زمین ،سرد و سکوت و بی تحرک بود

و بالا تر که بغضی بی تحمل بود

به ناگه آسمان غرید

دل سنگی به خود لرزید
و اشکی از دو چشمان سیاه شب فرو لغزید
زمین تر بود و خشم آلود
سراسر انتظار یک تولد بود
که ناگه نوری از خالق زمین را سخت روشن کرد
و انسان آسمان را تا زمین طی کرد
درخت بوسید کبوتر را
و عشق آورد محبت را

و تنها خالق هستی ستود این آفرینش را…

[Majed]

خییییلللییییییییییییییییی ییی باحال بود زیزیگولو جان

دمت گرم خداییی...

یه شعر قبلا خونده بودم ... تو همین مایه ها بود... اونم خیلی به دلم نشست... حدود 5 6 سال پیش ... یه چیزایی ازش یادمه.. مینویسم برات..

واقعا حال کردم ..

هوا گرم است و بس سوزان
زمین تفتیده چون دوزخ
نسیمی نیست
آهی نیست
بادی نیست
اگر گاهی وزد بادی چو پیک شوم مرگ آدمی جغدی بد آهنگ است
و ...

که در ادامه به مبعث رسول میرسه و نوید پایان دوران جاهلیت رو میده... خیلی قشنگه ... حالا اگه پیدا کردم تو یه تاپیک جدا میزارمش...

دستت درد نکنه.. بی مناسبت هم به این ایام نبود ... منظورم اینه که اگه اسمش رو بزاریم کنار میشه به قیامت و ظهور فرج هم ربطش داد...

[hazrate_eshgh]

به نظر من هم زیبا بود ولی خوب چون شعر نو هست نمیشه نقدش کرد چون دست شاعر خیلی بازه. دوستان در قالب های دیگر هم شعر بگن. قربون همگی تون.

[hazrate_eshgh]

خوب دوستان اگه اجازه بدن چند روز دیگه یه شعر در مورد آزادی می ذارم که من خودم این یکی رو از بقیه شعرهام بیشتر دوست دارم. البته اگه کسی می خواد نوبت بگیره من منتظر می مونم.

[hichnafar]

سلام
ببخشیدچندروزنتونستم بیام.
فانوس عزیزشعرت خیلی خیلی بااحساس وزیبابودوتواین سبک هم خیلی خوب کارمی کنی !
به نظرم این جااز«آن»هاش کم کنی بهترباشه(یاکمات دیگه ای روبه جاش استفاده کنی)
بهر چه آغاز شد آن گريه هاي آن شبت
____________________
جناب زیزیگولو
شعرشماهم خیلی قشنگ بود
من خودم آخرش فکرکردم مربوط به امام زمان (عج) هست.
اگه واقعا"هم چین منظوری شعرتون داشته بهتره (البته به نظرمن) اسمشوعوض کنید.
مرسی
__________________
راستی شعرنوشتن زنبیلی شده !!!
این تاپیک کم کم داره باکمک شماهاجون می گیره
دست همتون دردنکنه !

[hazrate_eshgh]

... وتو هم با من زمزمه کن . زمزمه کن ... و اکنون فریاد بزن ...

عشق و آزادی

به نام عشق وآزادی
بزن از سینه فریادی

که ویران شه ز فریادت
اساس ظلم و بیدادی
...
شده دنیای ما تاریک
پر از نفرت پر ازکینه

ز خنجرهای نامردان
نشسته زخم روی سینه

همه در فکر خود هستند
کسی جز خود نمی بینه

خزان افتاده در باغ و
داره گلهاش و می چینه
...
ز کفر این ستمکاران
همه دلها تو زنجیره

جواب هر کی آزاده
فشنگ و آتش و تیره

هر انسانی که می بینی
دیگه از زندگی سیره

شده خیره به ساعت تا
بیاد روزی که می میره
...
بزن با من تو نیز فریاد
ز دست کفر و این بیداد

که هرکس روی این خاکه
شود از بند غم آزاد

[hichnafar]

سلام
ممنون ازشعرتون خیلی خوب بودوواقعی .
فقط اینجابه نظرم برسینه باشه بهتره (البته خودتون بهترمی دونید)
نشسته زخم روی سینه

[hichnafar]

سلام
بااجازتون ایندفعه من می نویسم
(به نظرم بیت اولش خیلی آشناست اگه تکراریه بهم بگیدلطفا")
دل خوش یک نگاه ودوسلام مباش *** درحسرت خویشتن آرایی وطنازی مباش

معشوق حقیقی دراین نزدیکیست *** درجست وجوی دروغین صورتک هامباش

گرخواهی زتوبه پاکی یادکنند *** فقط درگردش به دنبال خداباش

که تنهااوست ابدی یاوربرتو *** پس عاشق وویران خودش باش

می دونم خیلی ضعف داره دفعه ی اولم بودکه دراین سبک شعرگفتم.

[hazrate_eshgh]

سارا جان شعرت از لحاظ معنا و مفهوم خیلی پر بار بود اما از لحاظ قالب شعری و قافیه ها مشکل داره. ولی خوبه چون بالاخره باید از یه جا شروع کرد دیگه.