بیوگرافی مینیمال

[sahelbanoo]

دیدم در حق مینیمال اجحاف شده هیچی راجع بهش نیس گفتم یه بیوگرافی کوتاه ازش بذارم...

مینیمالیسم یک مکتب هنریه که اساسش بر پایه‌ی سادگیه، از در هنرهای تجسمی وارد هنر شد و بعد به سایر هنرها مثل ادبیات و موسیقی هم سرایت کرده.

مینیمال از حرکتهای بعد از جنگ جهانی دوم است و تولد این سبک رو دهه‌ی 1960میلادی در نیویورک میدانند.

میشه موسیقی مینیمالیسم را ادامه‌ی سریالیسم(اساس بر پایه‌ی تکرار هست) یا نشأت گرفته از اون بدونیم.

مشخصه‌ی اصلی این مکتب تکرار و ماندن بیش از حد در یک ریتم، یک ملودی، یک
آکورد، یک تمپوی ثابت و... بدون کوچکترین تغییری برای مدت طولانی است. (وبلاگ تحلیل موسیقی)

موسیقیدانانی که به مینیمال روی آوردند بر این عقیده بودند که نیاید تکنیک‌ها بر نفس موسیقی غلبه کنند در نتیجه خواستار سادگی و تأکید بر صدای به جای ریتم یا ملودی بودند(مقاله مینیمالیسم)

از موسیقیدانان مینیمال میتوان به لا مونت یانگ، تری ریلی، استیو ریچ و فیلیپ گلس اشاره کرد.

فکر کنم برای یه بیوگرافی کوتاه کافیه...

[Pathetique]

به به ممنون . اگر تونستی چند لینک از نمونه های این مکتب هم بذار .

[sahelbanoo]

به به ممنون . اگر تونستی چند لینک از نمونه های این مکتب هم بذار .

حتما چرا که نه
به زودی چند تا مینیمال میذارم

[sahelbanoo]

این هم یه مینیمال از فیلیپ گلس
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

موسیقی فیلم ساعتهاست که نامزد جایزه ی اسکار 2002 و گلدن گلوب 2003 بوده... البته پست مینیماله ولی خب نوعی مینیمال حساب میشه دیگه

[Pathetique]

مرسی .
موسیقی متن Hugo رو گوش کن ببین در این رسته قرار میگیره .

[sahelbanoo]

مرسی .
موسیقی متن Hugo رو گوش کن ببین در این رسته قرار میگیره .

راستش نمیدونم
اگه از من بپرسید میگم بله مینیماله اما نمیدونم دقیق که سبک هاوارد شور (حداقل تو آهنگهای این فیلم) مینیماله یا نه...

[iman70]

این هم یه مینیمال از فیلیپ گلس
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

موسیقی فیلم ساعتهاست که نامزد جایزه ی اسکار 2002 و گلدن گلوب 2003 بوده... البته پست مینیماله ولی خب نوعی مینیمال حساب میشه دیگه

مرسی

[FMETAL]

البته این سبک در دیگر سبک‌های موسیقی‌ نیز تلفیق شده. فرضاً در دهه ۱۹۷۰ میلادی گروه‌هایی‌ همچون
Soft Machine, King Crimson, Brian Eno, Robert Fripp, و حتی Mike Oldfield این سبک را در سبک‌های اصلی‌ خود ادغام کرده اند. اینهائی که اسم بردم اکثراً سبک‌های Rock, Psychedelic Rock, Progressive Rock و حتی Jazz Fusion میزدن. که بنظرم معروف‌ترین‌هاشون همین King Crimson و Mike Oldfield هستند که حتی در صفحه Wikipedia ی این آخری لفظ Minimalist در بخش سبک‌های آهنگسازی وی بطور صریح آمده است.

البته این در همین دهه، موج سبکی بنام krautrock Rock و یا بقول اون زمان „الکترونیک” (که سبکیست بسیار غنی و لطفاً با این سبک‌های زپرتی جدید اشتباه نگیرید) که Brian Eno از بزرگان این سبک محسوب میشه، شروع شد. ولی‌ به شخصه معتقدم که گروه‌ها و هنرمندان آلمانی در این سبک یکه تاز بودند. گروه‌هایی‌ همچون
Tangerine Dream, Klaus Schulze و بعد‌ها Peter Baumann که از همین Tangerine Dream بیرون آمد و گروهی بنام Kraftwerk.


ساحل بانو خانم، ما رو کجا بردید؟ دلم برای گوش کردن به یکی‌ از آلبوم‌های این گروه‌ها و هنرمندانی که اسم بردم „لک” زده.