زندگینامه استاد بهمن فردوسی
به قلم خودشان
(عبوري بر ديار بختياري و اشاعه ي فرهنگ ملي)
در تاریخ 25 مهر ماه 1318 (یعنی دوسال پیش از شروع جنگ دوم جهانی) درشهرِ نفتخیزمسجد سلیمان متولد شدم. از دوره دبستان با توجه به آهنگهائی که از طریقِ گرامافون می شنیدم به موسیقی علاقه مند شده ودرآن زمان که ترانه های روز را مثل روزنامه در خیابانها میفروختند می خریدم و مطابقِ آهنگی که می شنیدم ، زمزمه کرده و بخاطرِ علاقه ای که داشتم، درسالهای آخر دبستان واوائلِ دبیرستان بخودیِ خود خواننده برنامه های مدرسه شده بودم
حدوداً سالِ1334بود که یک سازِ دهنی برای من خریدند و من آهنگها را با سازدهنی تمرین میکردم ، بطوریکه گاهی در مجالس ِخودمانی همراه باضربِ یکی از دوستان قطعاتی را اجرا می نمودیم. پدرم استاد رحیم فردوسی که معمار ، و دارای ذوق و سلیقه خاصی در طراحی و نقاشی بود و اشعارِ زیادی نیزدر حافظه داشت ، وقتی علاقه مرا به موسیقی می دید موافقت کرد که یک ویلن بخرم ولی از آنجائیکه امکانِ یادگیری در شـهرِ ما وجود نداشت ، بناچار در یکی از تعطیلی های مدارس، در سفری که به آبـادان رفته بودم ، ویلنی خریده و مقدمات را نزد استادسـیفی در رادیو نفت ملی آبادان فرا گرفتم.
به هرحال در همان دورانِ دبیرستان ، تابستانها که مدرسـه تعطیل میشد ، وسائلی را که شاملِ رختخواب و پریموس و قدری ظروف فلزی بود به دوش کشیده و با ماشـینهای کرایه ای آن زمان از مسجدسلیمان به اهواز و سپس با قطار عازم تهران می شدم و در خیابانِ ناصرخسرو کوچه مروی اطاقی را اجاره نموده و درخیابانِ لاله زار به کلاسِ استاد محمد بهارلو می رفتم، و وقتی تابستان تمام می شد مجدداً به شهرِ خود برمی گشتم و با شروعِ سالِ تحصیلی به مدرسه رفته و ضمن تحصیل نسبت به تمرینِ نُتهای موسیقی که قبلاً فراگرفته بودم پرداخته و پس از پایانِ سالِ تحصیلی ، از اول تابستان مجدداً رنجِ سفر قبلی را بر خود هموار ، و خواسته خود را بدین گـونه عملی می نمودم.
به هرحال در آن زمان فراگیریِ هر هنری بدین گونه که امروزه کلاسهای متعدد در تمام کشور وجود دارد و یا معلم سرخانه برای فرزندانِ خود میگیرند نبود ، و افرادِ علاقه مند به هرهنر یا شغلی، خود بایستی رأساً این همّت را بخرج میدادند ، آنهم در زمانی که تعصباتِ نابخردانه اطرافیان مانعِ اینگونه پیشرفتها هم میشد.
پس از پایانِ تحصیلات و اشتغالِ اداری، نظر به اینکه در آن زمان تنها کسی بودم که در شهرِخود با نُت موسیقی و سنتی آشنائی داشتم ، افرادِ علاقه مند برای فراگیری به نزدِ من می آمدنداز جمله آقای بهمن علاءالدین که یکی ازخوانندگانِ خوش صدا و پُر مایه ی اصیلِ بختیاری بود درآغازِ کارِ خوانندگی برای تمرین به خانه من می آمد و با تنی چند که خود نیز پرورانده بودم.
اولین کنسرت را در سال 1341 به خوانـندگیِ بهمن علاءالدین (مسعود بختیاری) درباشـگاهِ شـرکت نفـتِ مسجدسلیمان اجرا نمودیم در سال1340 از طریق شرکتِ نفت به اهواز منتقل شدم – درسالِ 42 تا 44 برای خدمت نظام به تهران رفتم که همزمان از کلاسِ استادجهانگیرِکامیان نیز بهره میگرفتم ، سپس به خدمت هواپیمائی ملی درآمده ولی پس از چندی به اهواز برگشته و درسازمانِ آب و برق خوزستان وابسته به وزارت نیرو مشغولِ بکار شده و همزمان یک کلاس موسیقی درخیابان پهلویِ اهواز بنامِ موسیقی نغمه تشکیل دادم. در همین زمان باتفاق آقای بهمن علاءالدین با اسـتاد منصور قنادپور که یکی از سولفژیسـتهای متبحر کشور و از دانشِ بالای موسیقی برخوردار بود آشنا شـدیم که هر دو برای آهنگسـازی و نُت نویسی به کلاس من می آمدند.
از سالهای 1346به بعد اداره فرهنگ و هنر اسـتان خوزستان واداره رادیو ما را به همکاری دعوت نمود . – سیمای ایران در آنموقع فقط در آبادان بود و برای اجراهای تلویزیونی بایستی به آبادان می رفتیم ، که در این زمان نگارش نت اکثر آهنگهای این مجموعه فقط به عهده اینجانب بود و این همکاری تا قبل از شروعِ جنگِ ایران و عراق ادامه داشت. پس از پایانِ جنگ در سال 1368 به تهران منتقل شده و درسالِ 75 به افتخارِ بازنشستگی نائل گردیدم.
فعالیت موسیقی درتهران به صورتِ خصوصی شامل تدریس ویلن و تألیفِ تعدادی کتب موسیقی از جمله موارد زیر می باشد :
نوای بهمن
آوای سرور 1
سیزده قطعه پیش درآمد
آوای سرورِ 2
– تعدادی نوارهای موسـیقی محلی بختیاری که باصدای دلنشینِ استاد بهمن علاءالدین تولید و پخش شده، ثمره همکاری بنده و استاد منصور قنادپور درشرکت آوازجنوب و غیرو بوده است.
استاد مدتها عضو انجمن موسیقی استاد محمد میرنقیبی بوده و اکنون نیز عضو انجمن علمی و ادبی استاد کمالِ زین الدین و عضو انجمن بهارخاقانی به سرپرستی سرهنگ وزیری و همچنین عضو انجمن آفتابحقیقت به سرپرستی دکتر عبدالرفیع حقیقت ( رفیع) و عضو انجمن علمی ادبی و هنری امیرکبیر به سرپرستی استاد صدرا بوده و از طرفِ خانه موسیقی نیز با توجه به رأی هیئت داوران (پرونده 164) دارای عضویت پیوسته میباشند.
از آثار این بزرگوار می توان به کتاب موسیقی نوای بهمن _ آوای سرور 1 و 2 و 3 _ کتاب سیزده قطعه پیش در آمد و دستور مقدماتی ویلن (کتاب اول) اشاره نمود.
هنرمندان مورد علاقه ایشان کسانی هستند که خوب می نوازند و خوب می نویسند و در را موسیقی اصیل قدم برمیدارند. آرزو دارند مسئولین مملکتی به موسیقی ایرانی توجه بیشتری کرده و برای هنرمندان و اهل موسیقی ارزش والاتر و خاصی قایل شوند.
علاقه مندي ها (Bookmarks)