آرشیو معرفی‌ سبکهای Jazz و Blues

[za2]

اغلب گفته می‌شود که موسیقی Jazz جز تنها شكل هنری است كه در آمریكا بوجود آمده، با این حال موسیقی Blues بلوز درست پابه‌پای آن پیشرفته رفته است. در واقع این دو سبك شباهتهای زیادی با یكدیگر دارند. هر دو بوسیله سیاهپوستان آمریكا و در جنوب ایالات متحده، در نیمه دوم قرن ۱۹ پدید آمده‌اند و سپس در دهه‌های اوایل قرن ۲۰ به مناطق دیگر گسترش یافته‌اند؛ هر دو دارای نت غمگین بلو هستند كه از تغییر شكل یك نت خاص به ربع پرده یا نیم پرده بوجود می‌آید و هر دو از اصل بداهه نوازی بهره می‌گیرند. بلوز و جز هر دو تاثیرات زیادی بر موسیقی پاپ در آمریكا داشته‌اند و در واقع بسیاری از عناصر كلیدی در موسیقی پاپ، سول، ریتم اند بلوز و راك اند رول ریشه در موسیقی بلوز دارند. مطالعه و بررسی دقیق این سبك، سهم زیادی در فهم بیشتر دیگر سبكها خواهد داشت. گرچه هیچگاه بلوز در لیست پرفروشترینها قرار نگرفت، اما با این حال همیشه بطور جدی نه تنها در كنسرتها و فستیوالها در سراسر ایالات متحده، بلكه در همه جای زندگی روزمره حضور آن احساس می‌شود.

سبك بلوز دقیقا چیست؟
به گفته آهنگساز و خواننده مشهور، ویلی دیكسون، در حقیقت بلوز واقعیت‌های زندگی است. نگاهی به گذشته و به زادگاه سبك بلوز منظور دیكسون را روشن‌تر می‌سازد.
تاریخچه بلوز:
این سبك هنری‌، ریشه در سختی‌ها و مشكلات سیاهان آمریكا دارد. بین سالهای ۱۶۱۹ و ۱۸۰۸ هزاران نفر از مردم غرب آفریقا كه بیشترشان از قبایل: ارادا، داهومی و فالانی بودند، به زور اسلحه دستگیر، و با بی‌رحمی تمام بعنوان برده به آمریكا آورده شدند. آنها در حراجی‌ها در معرض فروش قرار گرفتند و سپس روانه مزارع و كشتزارها شدند و به كار طاقت فرسا از طلوع تا غروب آفتاب وادار شدند؛ در حالیكه به انسانیتشان هیچگاه اهمیتی داده نمی‌شد. این كارگران هنگام كار ناراحتی‌های خود را با سردادن ملودیهای قدیمی موطن خود ابراز می‌كردند. سنت اینان آوازخوانی گروهی بود و بسیاری از این سرودها از یك الگوی پرسش و پاسخ پیروی می‌كرد كه در آن رهبر گروه چیزی را می‌خواند و سپس بقیه با تكرار یا پاسخ به او همراهی‌اش می‌كردند. این نوع آوازها فریادهای سر مزرعه نامیده می‌شدند. پس از انتشار منشور آزادی در سال ۱۸۶۳ و رهایی بردگان و طی دهه‌های بعد، سیاهپوستان جنوب، سنت آوازخوانی خود را ادامه دادند در حالیكه بعنوان رعیت همچنان با حقوق ناچیز كار می‌كردند. آنها در مراسم كلیسا و نیز در سفرهائی كه گروههای رقص و آواز اروپائی در آنجا حضور داشتند، كم كم با موسیقی اروپائی آشنا شدند. رفته رفته این سیاهان در برنامه‌های شو با رقص یا اجرای موسیقی و برنامه‌های كمدی شركت داده شدند. تنوع ملودیهای قدیمی آفریقایی و تركیب آن با سبكهای مختلف موسیقی اروپائی، سبك جدیدی را بوجود آورد كه ما امروزه آنرا با نام بلوز می‌شناسیم. طی دهه نخست قرن بیستم گیتار بعنوان ساز اصلی جانشین بانجو شد كه ریشه در آفریقا داشت و الگوی پرسش و پاسخ ترانه خوانی در مزارع آن زمان تبدیل شد به پرسش از سوی خواننده و پاسخ توسط گیتاریست.