آرشیو معرفی‌ گروه‌ها و نوازندگان سبکهای Rock و Metal

[alimetallica_2]

آلبوم پنهان:


داد ز بیداد:
قلندران رهگذر از اين زمانه داد داد
به جرم شعر و شاعري دمي ست رفته ام ز ياد
قصه پر غصه دل زود گذشت و سر رسيد
بي سر و بي پا دل من بس كه به پاي سر دويد
در عطش شعله شدن سوختم و دم نزدم
دودم و خاكستريم شعله بر عالم نزدم
هر چه نوشتم به ورق مرثيه هاي خاك بود
سوي زمين و آسمان زمزمه هاي پاك بود
راه سياه خانه را هيچ ستاره اي نيست
بغض ترانه هاي من كهنه شد اما نشكست
واژه به واژه خط به خط از شب و اشك گفته ام
شب به ستاره ها رسيد در دل اشك خفته ام

ای کافران:
ای عاشقان ای عاشقان من خاک را گوهر کنم
ای مطربان ای مطربان دف شما پر زر کنم
ای تشنگان ای تشنگان امروز سقایی کنم
این خاکدان خشک را جنت کنم کوثر کنم
تو نطفه بودی خون شدی
وانگه چنین موزون شدی
سوی من آی ای آدم آذینت نیکوتر کنم
من غصه را شادی کنم وان راه را هادی کنم
من گرگ را یوسف کنم من زهر را شکر کنم
ای کافران ای کافران قفل شما را وا کنم
زیرا که مطلق حاکمم مومن کنم کافر کنم
ای بیکسان ای بیکسان جاء الفرج جاء الفرج
هر خسته ی غم دیده را سلطان کنم سنجر کنم
ای کیمیا ای کیمیا در من نگر زیرا که من
صد دیر را مسجد کنم صد راه را منبر کنم
تو نطفه بودی خون شدی
وانگه چنین موزون شدی
سوی من آی ای آدم آذینت نیکوتر کنم
من غصه را شادی کنم وان راه را هادی کنم
من گرگ را یوسف کنم من زهر را شکر کنم
ای کافران ای کافران قفل شما را وا کنم
زیرا که مطلق ها که من مومن کنم کافر کنم

افسانه شو:
حيلت رها کن عاشقا ديوانه شو ديوانه شو
و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو
هم خويش را بيگانه کن هم خانه را ويرانه کن
وآنگه بيا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
بايد که جمله جان شوي تا لايق جانان شوي
گر سوي مستان ميشوي مستانه شو مستانه شو
بايد جمله جان شوي تا لايق جانان شوي
گر سوي مستان ميشوي مستانه شو مستانه شو
چون جان تو شد در هوا ز افسانه شيرين ما
فاني شو و چون عاشقان افسانه شو افسانه شو
تو ليله القبري برو تا ليله القدري شوي
چون قدر مر ارواح را کاشانه شو کاشانه شو
قفلي بود ميل و هوا بنهاده بر دل هاي ما
مفتاح شو، مفتاح را دندانه شو دندانه شو
بنواخت نور مصطفي آن استن حنانه را
کمتر ز چوبي نيستي حنانه شو حنانه شو
حيلت رها کن عاشقا ديوانه شو ديوانه شو
و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو
هم خويش را بيگانه کن هم خانه را ويرانه کن
وآنگه بيا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
بايد که جمله جان شوي تا لايق جانان شوي
گر سوي مستان ميشوي مستانه شو مستانه شو
بايد که جمله جان شوي تا لايق جانان شوي

پنهان:
اینجا کسی است پنهان
دامان من گرفته
خود را سپس کشیده
پیشان من گرفته
اینجا کسی است پنهان
چون جان و خوشتر از جان
باغی به من نموده
ایوان من گرفته
اینجا کسی است پنهان
همچون خیال در دل
اما فروغ رویش ارکان من گرفته
اینجا کسی است پنهان...
اینجا کسی است پنهان
مانند قند در نی
شیرین شکر فروشی دکان من گرفته
جادو و چشم بندی ،چشم کسش نبیند
سوداگری است موزون ،میزان من گرفته
چون گلشکر من و او در همدگر سرشته
من خوی او گرفته ،او آن من گرفته
اینجا کسی است پنهان...
گوید ز گریه بگذر
زان سوی گریه بنگر
عشاق روح گشته ،ریحان من گرفته
یاران دلشکسته ،بر صدر دل نشسته
مستان و می پرستان میدان من گرفته
ینجا کسی است پنهان ،دامان من گرفته
خود را سپس کشیده ،پیشان من گرفته
اینجا کسی است پنهان ،چون جان و خوشتر از جان
باغی به من نموده ،ایوان من گرفته
اینجا کسی است پنهان...

تبار من:
من از غروب خسته ام من از چراغ مردگي
از اين ستاره كشتن و رواج سرسپردگي
بر آسمان نظاره كن حادثه ايست در كمين
چگونه بركنم من اين غبار از دل غمين
چه ظلمتي گرفته اين شب بهار مرده را
تو بي بهانه مي بري بهار نورسيده را
شب از ستاره ها تهي من به اميد روشني
چه بي صدا نشسته ام به انتظار روزني
صداي خسته اي مرا به اوج مي كشاندم
به چلچراغ روشن ترانه مي نشاندم
من از نژاد نور و از تبار روشناييم
من آخرين مسافر ديار آشناييم
به صبح رفتنم نگر چه شادمانه مي روم
پي ستاره اي شدن چه مومنانه مي روم
من از غروب خسته ام خسته ام خسته ام

خزان قصه ها:
چرا به سر نمي شود خزان قصه هاي من
چرا نمي رسد به گوش طنين نعره هاي من
رها نمي كند مرا اين تن خاكي حقير
رسيده ام به انتها مرا تو از تنم بگير
چه سرنوشت مبهمي نوشته شد براي من
نمي رسد به داد دل گريه هاي هاي من
بيا بيا عطش شكن بيا بيا كه تشنه ام
بيا هنوز ياد آن سينه ريش و دشنه ام
مرا به خلوتي رسان ترانه اي ساز كن
اين شب بي ستاره را تا سحر آغاز كن
مرا بخوان اميد جان كه در سكوت خوانده ام
گوشه نشين غربتم در انتظار مانده ام
كجاي اين دربه دري به شور و حال مي رسم
پرسه زنان و بي اميد من به زوال مي رسم
بیا بیا عطش شکن، بیا بیا که تشنه ام
بیا هنوز یاد آن سنه ریش و دشنه ام

رقص بهار:
از اين خزان رسيده باد شبانه كوچ مي كنم
به يك اشاره هر چه را كه مانده پوچ مي كنم
بسان عابران مست پر از ترانه مي شوم
حماسه ساز رويش سبز جوانه مي شوم
رقص بهار مي كنم به باغ غنچه هاي شاد
سپرده ام پيكر خود به تازيانه هاي باد
اون همه انتظار را گور به گور مي كنم
از دل راه كوره ها ساده عبور مي كنم
نغمه ناشنيده اين شبانه بوده ام
عارف محنت زده گوشه خانه بوده ام
زورق تشنگي من گر چه به جايي نرسيد
در تن من جاي عطش روح صبورانه دميد

متن اشعار آلبوم سکوت راوی:

شعر خالی
انگار کن که در شهر، دیگر کسی نمانده
انگار عابری باز آواز شب نخوانده
بر سنگ فرش کوچه، برگی نشسته بی جان
گویی امید رفته از دست های لرزان
مهتاب آرمیده بر قاب خالی شب
از این سکوت انگار جانش رسیده بر لب
پاییز غنچه ها را بر دوش خسته می برد
در آسمان دوباره، بنگر ستاره ای مرد
در شهر خالی ما دیوارها خمیده
صدها درخت بی سر در کوچه قد کشیده
یک مرد در سیاهی، در اوج بی صدایی
بر پشت بال پرواز، دنبال روشنایی
دیوانه وار میرفت، خنداان به سوی خورشید
از آسمان تاریک، گویی ستاره میچید
میرفت و دستهایش خشکیده بود و خالی
لمس سپیده افسوس، یک صفحه خیالی
دیوانه وار میرفت، خندان به سوی خورشید
از آسمان تاریک، گویی ستاره میچید.


ساعت
ساعت کهنه
روی دیوار
خسته خسته از زمان
زیر لب میگه با کنایه
رو به پایان این جهان

این همه روز و این همه شب
میگذرن مثل برق و باد
روی ساعت ها گرد پیری
تو گلوشون نیست یک فریاد

ساعتا خسته از شب و روز
دست و پا بسته روی دیوار
شوق رفتن نیست تو دلاشون
گیچ و سرخورده از این تکرار

تیک تیک ساعت صبح و روز
کند و تکراری بی صدا
انتظار تلخ تا همیشه
توی دلای آدما

ساعتا خسته از شب و روز
دست و پا بسته روی دیوار
شوق رفتن نیست تو دلاشون
گیج و سر خورده از این تکرار


روزای پر بهانه
توی تاریکی یه کسی تنهاست
چشماشو بسته به امید خواب
اما اون خواب نیست، اون تو رویاست
اون لب مرز دوزخ و دنیاست

لحظه لحظه رفت تا رسید آخر
امشب هم سر شد اما باز فردا

صدای جغد شومه ترنم ترانه
همش تکراره تکرار، روزهای بربهانه

غروب دلگیر باز رسید از راه
بوف کور غم، رو نوک دیوار
اما این غصه، آخرش پیداست
مثل یک حسه، خسته از تکرار
لحظه لحظه رفت، تا رسید آخر
اما باز فردا ؟!!

توی تاریکی، یک کسی تنهاست
چشماشو بسته، به امید خواب
اما اون خواب نیست، اون توی رویاست
اون لب مرز، دوزخ و دنیاست
لحظه لحظه رفت، تا رسید آخر
اما باز فردا؟!!

صدای جغد شومه ترنم ترانه
همش تکرار تکرار، روزای پر بهانه

تنهایی

دلم از خصه گرفته
خنده مرده روی لب هام
نمیدونم چرا دیگه
نداره پایونی غمهام؟

نمیدونم چرا بختم مثل شب تار و سیاهه
ماندن از بی همزبونی میدونم این هم یک راهه

از همون روزهای اول که گذاشتن پا تو دنیا
ندیدم یارو و رفیقی هم دم این دل تنها

لحظه لحظه های عمرم، پر حسرت و اندوه
غم تو قلب نازک من، شده محکم مثل یک کوه

من و بی پناهی شب، به گمونم خونه زادیم
توی کوچه های غربت، ما اسیر دست بادیم


صفر و یک

صفر و یک
نشون این قرن یخین
صفر و یک
پرچم فتح این زمین
فتح پنهان تبار قصه ها
قصه ها ای قصه های نازنین
صفر و یک
مرگ فضیلت
صفر و یک
حراج حرمت
صفر و یک
پرچم فتحه
فتح دل به دست غربت
صفر و یک
مار تو آستین
مار خوش نقش کج آئین
صفر و یک
سرود نسیان
باور شکست انسان

صفر و یک
مرگ فضیلت
صفر و یک
حراج حرمت
صفر و یک
پرچم فتحه
فتح دل به دست غربت

صدای شیشه فرهاد روی سنگ بیستون
صفر و یک گفته نخون
چهچه یه مرغ عاشق توی این دشت جنون
صفر و یک گفته نخون
صفر و یک
انکار عشق و عاطفه
صفر و یک
سکوت سرد رابطه
صفر و یک
فرمان مرگ ریشه ها
نفس آخر شیر بیشه ها

پرواز بی خطر
دمو اول سایت

سایه خسته
پیش رومه مثل هر روز
توی چشماش غم نشسته، مثل هر روز
باز دوباره تکیه داده به تن من
بی پناه و دل شکسته مثل هر روز

پرواز از این حصار، رقص یک سراب
رویای زندگی، مثل یک حباب

هم سفر با من تو عبور از روز و شب ها
لحظه لحظه تو سپیدی تو سیاهی
هرجا میرم پا به پامه تا ته راه
تو سکوت جاده های بی پناهی

آزاد اما اسیر
تلخ و بی صدا
پرواز بی خطر
مثل یک رویا

[alimetallica_2]

نحوه آشنایی من با آثار فرشید اعرابی
با دوستانم به فرهنگسرای ارسباران رفته بودیم. قسمتی بود که آثار موسیقی میفروختند. بنده نگاه میکردم و در دل با خود میگفتم آیا راک ایرانی هم در آنها گیر میاید یا نه. (از ابتدا دوست داشتم کارهای ایرانی سطح بالا را پیگیری کنم، با اینکه شدیدا متال دوست بودم و موسیقی دیگری را نمیپسندیدم اما برای حمایت از راک ایرانی حتی کارهای سبک موسیقی راک ایرانی را هم خریداری میکردم و با علاقه گوش میدادم هرچند که در آن روزها هم جز کارهای رضا یزدانی و کوروش یغمایی اثر مجاز دیگری از موسیقی راک در ایران وجود نداشت). در کمال تعجب کاستی دیدم با طراحی فوق العاده که چشم را خیره میکرد. وقتی واژه Heavy Metal را بالای کاست دیدم چشمم چهار تا شد و بی وقفه خریداری کردم. هنگام برگشت فورا ضبط خودرو دوستم را تصرف کرده و کاست را قرار دادم. با شروع اولین لحظات آهنگ دریافتم که معبود خود را در موسیقی ایرانزمین پیدا کردم. (همانطور که در سن 9 سالگی وقتی اولین بار آلبوم چهره گروه پینک فلوید را در ویدوئو میدیدم خودم را در جهانی با موضوع Rock & Roll یافتم)
شوق من بیش از حد بود و تا پایان مسیر از آلبومی که هنوز کامل گوش نکرده بودم و مضامین قویش که حتی به آنها درست توجه نکرده بودم برای دوستانم رجز خوانی میکردم و احساس غرور به من دست داده بود. آن زمان در منزل پخش کاست خور نداشتیم برای همین بعد از شام به داخل خودرام رفتم و تا صبح اثر را 5 بار تمام گوش کردم.
آن روزها در آژانس کار میکردم. فکر میکنم طی 3 ماه مسافری نبود که آلبوم پنهان فرشید اعرابی را در خودرو من گوش نکرده بوده باشد. (معمولا تو مسیر رفت پنهان میگذاشتم و در مسیر برگشت که تنها بودم آثار خارجی دیگر را)
دوستان فاروم نویس قدیمی به یاد دارند که بنده بعد از آشنایی با فرشید اعرابی تا 2 سال با آواتور آلبوم پنهان در فارومهای دیگر حضور میافتم و مقالات بسیاری در باب این موسیقی مینوشتم.
مهم ترین نکته ای که فرشید اعرابی در زندگی من داشت (و بیسیاری از بچه های همیهن به یاد می آورند) این بود که بعد از آشنایی با فرشید اعرابی و البته اوهام و آلبوم اول رضا یزدانی بار دیگر بر دین تجسسی کردم و بعد از 3 سال کفر گویی و علاقمندی به موسیقی های شیطانی بعد از تحقیق گسترده بار دیگر با اسلام آشتی کرده و فعالیت جدی در تالارهای موضوعی فارومهای آن زمان در این زمینه انجام دادم. از این رو تا دنیا دنیاست خود را مدیون فرشید اعرابی میدانم و این عشق من به فرشید اعرابی نه تنها بخاطر موسیقی و شخصیت والای وی است، بلکه بخاطر تاثیر مستقیم که در زندگی اخروی من داشته است.
گذشت، همیشه آرزوی رفتن به کنسرت ها را داشتم و هرکس از من میپرسید دوست داری کنسرت چه گروههای را بروی بعد از متالیکا و پینک فلوید از فرشید اعرابی سخن به میان می آوردم تا در کمال ناباوری در سال 89 دوستم اردلان دژپناه که از طرفداران فرشید اعرابی است به من گفت فرشید اعرابی کنسرت دارد. بال در آورده بودم و لحظه لحظه برای خرید فروش بلیط لحظه شماری میکردم. (فکر میکنم اینقدر به جناب توتونچیان در مرکز فروش بلیط ققنوس زنگ زدم و آمار بلیط فرشید اعرابی را گرفتم که ایشان دیگر شاکی شده بودند) به هر حال لحظه معود فرا رسید و اولین بلیط کنسرت فرشید اعرابی که در ققنوس فروش رفت را بنده برای خود و اردلان خریداری کردم.
روز کنسرت فرا رسید. 3 ساعت قبل کنسرت در محل حضور داشتیم و خوب جوان بودیم و ناپخته. صدای پخش ماشینم که نصبتا خیلی قویست را تا آخر زیاد کرده بودم و فرشید اعرابی گوش میدادیم. مخاطبان دیگر هم ظاهرا راضی بودند و بسیاری کنار خودرو ما جمع شده بودند. از دیدن آن همه متالر مشتاق به استاد در کنار خود احساس غرور میکردم.
کنسرت شروع شد و ما ردیف سوم نشسته بودیم. (با یکی از دوستان نت آهنگی) نمیدانم چه شد که در تمام کنسرت صدای اربده های من در سالن شنیده میشد، تا جایی که استاد هم با لبخند فرمودند „داد نزنید، هنجرتون میگیره”. نمیخواستم داد بزنم اما نمیتوانستم. (جالبه که قبل از اجرای کنسرت همش نگران بودم بخاطر وحشی بازی مخاطبان کنسرت بهم بخورد، اما در طول اجرای کنسرت هیچ کس اندازه من سبک سری نکرد - البته خدا رو شکر)
کنسرت پایان یافت. من لباس رو را در آورده بودم و با عرق گیر آستین بلندی که داشتم لباس را گره زده بر گردن به جلو سالن رفتم. (چقدر از این حرکت خجلم البته)
آخرین داد خود را زدم و گفتم فرشید. در کمال ناباوری دیدم فرشید اعرابی که در حال رفتن بود مکس کرد و گفت „تو بودی داد میزدی” و سپس به سوی من آمد.
بی اختیار وقتی دست دادیم فرشید اعرابی را به سمت خود کشیدم و همیدگیر را بوسیدیم. این لحظه برای من آنقدر ارزشمند بود که هیچ گاه در زندگی فراموشش نمیکنم و از آن لحظه میزان علاقه من به استاد صدها برابر شد. هنگام خارج شدن از سالن هم برای استاد دستی تکان دادم که جواب دادند.
بسیار ناراحت بودم که نمیتوانستم سانس دوم شرکت کنم. (اگر پول همراه داشتم حتما این کارو میکردم)
گذشت، خبر اجرای کنسرت دوم هم خبر بزرگی در زندگی من بود و به همان میزان مرا خوشحال کرد. در کنسرت دوم موفق به دیدن استاد نشدم اما آشنایان بسیاری را در محل زیارت کردم. (در کنسرت دوم 5 تن از دوستانم را همراه خودم بردم که همه راضی و خوشحال بودند)

همان روزها بود که دوستم در فیس بوک با فرشید اعرابی سخنی گفته بود و به او گفته بود من و دوستم شما را خیلی دوست داریم و استاد هم به ایشان لطف داشتند.
همین شد که بنده هم بخاطر استاد در فیس بوک ثبت نام کردم (با اینکه نمیخواستم پایم به فیس بوک برسد چون میترسیدم مانند همین فاروم ها پاگیرش شوم) و اولین شخصی را که اد کردم استاد بود. ایشان هم با روی باز پذیرفت و بعدها طی صحبت هایی که داشتیم توانستم تلفن استاد را هم بگیرم و لذت مخاطبی را که عاشق است از ارتباط با مستر باندش احساس کنم.
هرچه بیشتر گذشت بیشتر شیفته اخلاق استاد شدم و علاقه ام به وی لحظه به لحظه بیشتر میشود و آرزوی دیدن وی و بوسیدن رویش در دلم وجود دارد.

دوستان میدانند که اطلاعات نسبی من در باب موسیقی متال اندک نیست و طی این 11 سال در فاروم های مختلف مقالات بسیاری در زمینه ژانر شناسی و بیگرافی باند ها ارائه داده ام. کمی هم دستی در موسیقی و نوازندگی دارم و اگر از شخصی تعریف میکنم تحت تاثیر جو و از روی بی اطلاعی و ندیدن و نشناختن گروههای بزرگ نیست.
شاید برخی از دوستان موافق نباشند اما من به عنوان کسی که از سن 9 سالگی با موسیقی متال آشنا هستم و جز راک و متال گوش نکرده ام و 12 سال نوازندگی بنا به علل فنی بسیاری فرشید اعرابی را از بزرگان موسیقی جهان میدانم. همانطور که گروه مرداب را گروهی مطرح در موسیقی Death Metal در جهان. اما موسیقی متال فارسی حرفهای زیادی برای گفتن و نقد دارد و تفاوت هایی با آثار دیگر بزرگان جهان که در پست بعدی آن را از نظر فنی توضیح خواهم داد.

[alimetallica_2]

در سال 1970 گروه Black Sabbath موسیقی جدیدی را به مخاطبان موسیقی راک ارائه کرد که به زودی مورد پسند قرار گرفت و گروههای بسیاری پیرامون آن جنبش شکل گرفت که در نهایت آن حرکت را „موج نوی هوی متال بریتانیایی” نامیدند. The New Wave Of British Heavy Metal
سبک های بسیاری در سالهای بعد و همان سالها از دل این موسیقی بیرون آمد و این سبک هم همچنان به صورت خاص و متفاوت به سبک های جدید تر ادامه مسیر میداد.
این تاریخچه را گفتم تا در مورد موضوع جدیدی سخن به میان آورم. (هرچند این نظر شخصی من است و ممکن است درست نباشد)

موسیقی راک در ایران از پیش از انقلاب به دست افرادی چون کوروش یغمایی و گروه بلک کت و معدودی دگر شکل گرفته بود. اما در انتهای دهه 80 افرادی پیدا شدند که موسیقی راک را با مضامین اشعاری جدید به مخاطبان معرفی کردند. در واقع راکی با موضوعاتی درخور شخصیت و فرهنگ ایرانی با آوردن اشعاری از بزرگان شعر کهن ایران زمین، حافظ و مولانا و ... (مانند کارهای گروه اوهام و آلبوم شهر دل رضا یزدانی) این مسئله را میتوان موج جدیدی در مضامین و خاص مختص کشورخودمان قلمداد کرد که اوج شکوفایی آن در سال 82 با آلبوم „پنهان” فرشید اعرابی نمایان شد.
به طور دقیق نمیتوان سبک آلبوم پنهان را اعلام کرد، شاید ترکیبی از Heavy، Thrash و حتی Power و ... اما همین مسئله به علاوه حرکت جدیدی که در مضامین و نوع آواز در آلبوم پنهان مشاهده شده است شاید نماینگر این مسئله باشد که موسیقی فرشید اعرابی نه از سبک ثرش است و نه هوی و نه سبک دیگری، بلکه آن سبکی مستقل است که شاید بتوان آن را موج نوی هوی متال ایران زمین قلمداد کرد. زیرا این موسیقی از نظر فن و تکنیک های نوازندگی قابل رغابت با آثار خارجیست و حرفهای جدی برای زدن دارد، اما نه آنچیز که در فرهنگ غرب موضوع است و متفاوت با مشکلات، فرهنگ و زندگی ایرانی. (نه دردهای ما یکیست و نه درمانمان به یک صورت ممکن است)
در واقع این متالیست روشنگر (بر خلاف متال هایی که از تاریکی ها میگویند و چاره ای برای آن ندارند) ، اعتراضی، اما نور راه، فریاد اما از محبت و ... پس میتواند بهترین دلیل برای مستقل بدون این موسیقی از موسیقی غربی باشد و حداقل اینکه نگنجیدن در سبک های قالب خورده دنیای متال.
بعد از فرشید اعرابی گروههای دیگری هم به این حرکت پیوستند که موفق ترین آنها به نظر بنده گروه „صفیر عرش” میتوان قلمداد کرد.

البته من فکر میکنم موسیقی متال ایرانی در سه شکل نمود میکند.
1. موسیقی متال به سبک فرشید اعرابی (به تعبیر من موج نوی هوی متال ایرانی)
2. موسیقی متال به سبک جهانی (با خواندن در ژانر خاصی با رعایت اصول کامل آن ژانر و معمولا به زبان بین المللی که به نظر من در این زمینه هم حرفهای جدی برای گفتن داریم به مانند آثار گروه مرداب)
3. موسیقی متال بی کلام Instrumental هنگام با بندهای رایج دیگر جهانی در این سبک (و البته کمی حال و هوای شرقی تر)

به هر حال آنچیز که روشن است شکل گیری بندها و گروههای بسیاری در آتیه ایران زمین است و سیر شتاب علاقمندان این موسیقی. از این رو بد نیست در تاریخ ذهنمان بزرگانی را که این موسیقی ها را در شاخه های مختلف برای ما خلق و تثبیت کردند مرور کنیم تا در فراز و و نشیب تاریخ دستخوش تحریف و فراموشی نشوند. من به جرات میتوانم فرشید اعرابی را موسس این موج نو متال فارسی در ایران بنامم.

[taba631]

من یعنی شیطان به همه کسانی که خداپرستان رو دست می اندازن دستور میدم که کاریشون نداشته باشید.
عده زیادی از مردم رو فقط همین اعتقادات سرپا نگهداشته وگر نه منصور حلاج هم که حقیقت رو فهمید خودش برای خودش آرزوی مرگ کرد. هیچ وقت به دلخوشی دیگران آسیب نرسونین. موسیقی رو هم با معنویات قاتی نکنین . موسیقی و هنر زمانی زیباست که انسان خلقش کرده باشه. وگر نه خدایی که از هیچ ، همه چیز رو می آفرینه با اون قدرتش ، هنر که نکرده . اون گروه هایی که به دین می پردازن (چه ازش بد می گن و چه ازش تعریف می کنن) حقه بازایی هستن که می دونن چه جوری از اعتقادات مردم پول در بیارن. مثل همینایی که توی جامعه ما هستن و همه می شناسیمشون.
نه شیطانی هست و نه خدایی . انسان اونقدر تنهاست که اگه شیطانی وجود داشت شاید بهترین دوست تنهایی ما بود.
موسیقی رو کثیف نکنیم.
اینا نظر من بود
نظرهای مخالف نظر من هم می تونه درست باشه و من از همین الان می گم بحث معنوی نکنیم .
من یک مسلمان و خداپرستم . اونچه که من رو اذیت می کنه تحمیل عقاید شخصیم به دیگرانه.

[alimetallica_2]

فرماسونرها همیشه دوست داشتند اول بی خدایی رو ترویج بدند.
اما در طبقه های بالای هرمشون از شیطان و جن ها همیشه کمک خواستند و آنها میدانند خداوند وجود دارد و روزگاری به خدمتشان خواهد رسید.
حالا هرچقدر هم فلسفه احمقانه بچینند مثل ارائه روح در بدن حیوان یا انسان دیگر. (در سفری دیگر فارسی وان هم نشون میدند که شما باور کنی)

[metal-militia]

دوستان یکی یک سری اطلاعات راجب کنسرت متالیکا تو دبی یا ترکیه به من بده، نمیدونم دقیقا کجاست و از کجا میشه بلیط تهیه کرد؟!
نیت کردم این کنسرت رو دیگه برم حتما و از دست ندمش.

نزدیک ترین کشوری که متالیکا در اونجا کنسرت داره هند هست که در تاریخ 10/28/2011 در شهر دهلی و در تاریخ 10/30/2011 در شهر بانگالور کنسرت دارن. جالبه کنسرت گروه که سه ماه دیگه توی ریو دو ژانیروی برزیل هست از الان تمام بلیطهاش فروش رفته.

[metal-militia]

دوستان انتظار به سر رسید. بالاخره کار ضبط آلبوم جدید متالیکا با همکاری لورید به پایان رسید. باید منتظر باشیم ببینیم کی وارد بازار میشه. اینم لینک اصلی خبر از سایت خوده گروه:[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[taba631]

جالبه کنسرت گروه که سه ماه دیگه توی ریو دو ژانیروی برزیل هست از الان تمام بلیطهاش فروش رفته.

اگه بگن(منبع رسمی باشه) متالیکا 3 سال دیگه توی کویر لوت کنسرت می زاره ، به آخر هفته نکشیده بلیطاش تموم می شه. تو هر سوراخ سمبه ای که آدم بره هوادارای متالیکا هستن یکیش خود من

[alimetallica_2]

این آلبوم جدید کی خواهد آمد؟
اگر آمد من رو یک جوری خبرکنید اگر تو نت هم نبودم.

[metal-militia]

اگه بگن(منبع رسمی باشه) متالیکا 3 سال دیگه توی کویر لوت کنسرت می زاره ، به آخر هفته نکشیده بلیطاش تموم می شه. تو هر سوراخ سمبه ای که آدم بره هوادارای متالیکا هستن یکیش خود من

نکته جالبش که گفتم این بود که گروه قبل از اون توی آلمان. سوئد. ایتالیا. انگلستا� � فرانسه. کانادا. نیویورک و سان فرانسیسکو هم کنسرت داره. اما فقط بلیطهای سانفرانسیسکو و ریو د ژانیروی برزیل تمومشون فروش رفتن و شهر های دیگه هنوز جای خالی داره

[metal-militia]

[rumour]

متالیکا آلبوم جدید داره میده؟؟
چون لارس یه حرفایی زده بود که میخوان شروع کنن به آهنگ ساختن دوباره...

[metal-militia]

پسرم کار ضبط آلبوم هم تموم شده و الان دارن کارهای نهایی رو انجام میدن. چقدردوست دارم ببینم جیمز این دفعه چه شاهکاری خلق کرده

[rumour]

من یه 2 ماهی تو یه دنیایه دیگه زندگی میکردم، از هیچی خبر نداشتم! این عکسا ماله ضبط همین آلبومه؟؟

[metal-militia]

بله. خودشون گفتن این آلبوم رو با لو رید(Lou Reed) افسانه ای تهیه کردن.

[rumour]

آدریان اسمیت که در حال حاضر یکی از 4 گیتاریست آیرن میدن هستش، به عنوان یکی از اعضای کلاسیک گروه و لایت آپ اصلی هم شناخته میشه. آدریان اسمیت همراه با دیو موری صدای اصلی گروه شکل دادن. در حال حاضر هم اسمیت بیشتر از دو گیتاریست دیگه، دیو و یانیک ملودیک کار می کنه که بخاطر تاثیریه که به گفته ی خیلی ها از Michael Schenker داشته و البته به طور کلی گروه Thin Lizzy که کل بند هارمونی نوازیهاشو مدیون تاثیریه که این گروه روشون داشته. ولی اون جوری که خودش میگه تاثیر اصلی روش کسانی مثل هندریکس و گروه دیپ پرپل داشتن.
استفاده از licks بلوز توی کارش، استفاده از مد ها و آرپژ های مختلف باعث شده اون حس ملودی گونه ی قوی به وجود بیاد. استفاده از ویبریتو، پدال وا وا و اسلاید خیلی زیاد توی کارهاش و سولو هاش دیده میشه. صدایی که اسمیت تولید می کنه خیلی رسا و بدون کثیف کاریه. دقت بالا مشخصات نوازندگیشه.
البته آدریان اسمیت در میدن بیشتر به عنوان آهنگساز (شاید در مقام دوم یا در سال های بعد 2000 حتی در مقام اول گروه) قرار گرفته. سولو نوازی ها به طور میانگین بیشتر توسط دیو انجام می شده و حتی در سالهای اخیر بعضی از سولو های آدریان هم توسط یانیک گرز زده میشه.
یکی از ایراد های بزرگی که به کارش گرفته میشه سرعت سولو نوازیش هست. اما این سرعت نه چندان بالا بیشتر به علت سبک نوازندگیش هست نه ناتوانی. در اونجایی که نیاز بوده آدریان نشون داده که به راحتی می تونه سرعت های بالاتر هم بنوازه.