آرشیو معرفی‌ گروه‌ها و نوازندگان سبکهای Rock و Metal

[Amir]

به به جناب زمرد

آقا خیلی خوشحالم که اینجا حضور داری

انشاءالله به کمک هم بتونیم اینجل رو پربارش کنیم

[booffalo]

امير جان خيلي مخلصيم . من از طرفداران موسيقي هستم و تمام لحظاتم با موسيقي ميگذره . من هم خيلي خوشحالم كه يه انجمن باحال و با موضوعات خاص و جالب راه اندازي كردين . موفق باشين .

[Leon]

راک مرگ!

بهزاد بلور


ارسلان از گروه تارانتیس

در این سالهای گذشته موسیقی راک بین جوانان ایرانی خیلی گرفته. گروه های زیاد زیرزمینی در ایران هستند که به سبکهای هوی متال و گوتیک، آهنگ می سازن و گهگاهی هم کنسرتهای خصوصی می دن.



در عین حال در این یکی دو سال گذشته، بچه ها ترانه هاشون رو هم به زبون انگلیسی می خونن. بعضی ها تونستن که جواز پخش از ارشاد بگیرن ولی بعضی ها مثل گروه اوهام هنوز در نوبتن.
اخیرا که شرکت بمآهنگ در کانادا شروع کرده به پخش آلبومهای راک زیر زمینی (از گروه کیوسک) خیلی از بچه های هدبنگر (head banger) امید دارن که بالاخره روزنه امیدی باز شده و موسیقی راک ایرانی داره یواش یواش علنی می شه و در نهایت جهانگیر!
ولی چیزی که فکر نمی کردیم این بود که گروهی پیدا بشه که در تهران متال مرگdeath metal بزنه، بخصوص به زبون انگلیسی! و در عین حال سکه طلا هم جایزه بگیره!
با بچه ها ی گروه تارانتيس تماس گرفتیم و بردیمشون زیر ذره بین:
گروه تارانتیس در حال اجرای کنسرت



ارسلان: ریشه کلمه تارانتیس (Tarantis) از کلمه انگلیسی رطيل میاد. وقتی رتیل آدم رو نیش میزنه ، سمش فرد رو به یک تحرک و رقص خاصی وامیداره و این تحرک کمک می کنه که زهر خنثی بشه (البته این تئوری خود بچه هاست!)
به نوعی این رقص رو Head bang (کله کوبیدن) یا رقص متال تعبیر می کنند. شخصی هم که نیش خورده رو „تارانتیس” می گن. اسم گروه موسیقی ما هم از همین کلمه ساخته شده.
بهزاد: ارسلان می دونم که تو وبرادرت، آرش، هسته مرکزی تشکیل گروه بودین ، الان کسانی با شما همنواز هستن؟
ارسلان: به جز خودم، برادرم، آرش، گیتار بیس می‌زنه و شهاب که هم „درام” می‌زنه و هم می خونه، و بعضی از اشعار گروه هم مال اونه. بهمن و ادوین گیتار الکتریک می زنن و همه در ساخت و تنظیم آهنگها فعالن.
از راست به چپ - ارسلان ، شهاب و آرش - نفرات اصلی گروه تارانتیس



بهزاد: چرا بیشتر شعرهای شما انگلیسیه و فارسی زیاد نمی خونین؟
آرش: ما خودمون هم نسبت به این مسئله خیلی حساسیت داریم و به فرهنگ و زبان خودمون خیلی اهمیت میدیم. ولی خوب یک جاهایی از نظر تلفظ هجایی، زبان فارسی روی این نوع موسیقی و این مدل خوندن خوب نمی شینه. جاهایی که میشه فارسی خوند رو طبیعتاً میخونیم، به شرطی که به زبان فارسی آسیبی نرسه و زیبایی اون خراب نشه.
ارسلان: خیلی ها روی این نوع موسیقی به زبان فارسی خوندن که بنظر من کار خیلی جلفی از آب در اومده!
آرش: یکی دیگه از علت های انتخاب زبان انگلیسی، جنبه بین المللی اون هست که ما دوست داشتیم مخاطب های بین المللی هم داشته باشیم.
بهزاد: شما راک مرگ می زنین (انگار که عزرائیل داره آواز می خونه!) ، عکس العملها تا حال چی بوده؟
آرش: عکس العمل های مختلفی دیدیم. مثلاً توی یک فستیوال برنامه داشتیم و وقتی برنامه اجرا کردیم همه به وجه اومده بودن و انگار دارن یک چیز عجیبی رو گوش می کنن! توی استودیو هم خیلی درباره این سبک صحبت می کنن.
آرش و ارسلان در هنگام اجرای کنسرت



بهزاد: البته برای خیلی ها این آهنگ ها مثل سرسام می مونه! چون صدای گیتار خیلی بلنده و صدای خواننده هم ترسناک هست! این رو چطوری توجیه می کنید؟
ارسلان: هر سبکی یک جنس صدایی داره. همون جوری که شما در موسیقی پاپ صدای ویولن و صدای لطیف خواننده رو می شنوید، این سبک هم خوندن مخصوصی خودش رو داره!
بهزاد: چی شما رو به این سبک راک جلب کرد . راکی که طرفدارانش در خارج از کشور دارن کمتر می شن! ؟
ارسلان: این چیزی نبود که ما بخواهیم دنبالش بریم و انتخابش کنیم. این سبک درون ما بود.
آرش و ارسلان در استودیو



بهزاد: گروه شما از چند وقت پیش درست شده و امیدوارین به کجا برسین؟
ارسلان: گروه از پنج سال پیش شکل گرفت. گروه سنی ما هم 22 و 23 هست. آرش هم سر قضیه موسیقی و متال با شهاب در مدرسه آشنا شد. بعد تصمیم گرفتیم که به عنوان یک گروه شروع به کار کنیم. اول با همین سه نفر شروع کردیم و بعد از چند وقت تصمیم گرفتیم کار رو بزرگتر کنیم. خیلی ها به گروه ما اومدن و رفتن. الان در گروه ترکیب 5 نفری داریم و امیدوارم روزی بالاخره یک سی دی در بازار داشته باشیم و بتونیم خیلی راحت کنسرت اجرا کنیم.
بهزاد: (خدا رحم کنه) بچه ها شما کنسرت هم می‌دین؟
آرش: بله. برنامه ها اکثراً اجراهای خصوصی برای دوستان بوده. قرار بود در فرهنگ سرای ابن سینا و دانشگاه شهید بهشتی برنامه داشته باشیم که موافقت نشد! البته در یک جشنواره که شهرداری با عنوان „آوای همبستگی” برگزار کرده بود شرکت کردیم، اتفاقآ کلی تشویقمون کردن و به ما سکه طلا جایزه دادن.
بهزاد: فکر می کنین همچین امیدی به واقعیت نزدیکه؟
ارسلان و آرش: امیدواریم!
آرش


بهزاد: آیا گروه های دیگه ای هم توی ایران هستند که به سبک Death Metal کار کنند؟
ارسلان: سبک های دیگه مثل Heavy Metal هستن، اما سبک Death Metal نه!
بهزاد: Death Metal چه فرقی با سبک های دیگه Metal داره و چه چیزی اونو مشخص می کنه که „مرگ راک” هست؟
آرش: ریتم سریع آهنگ، جنس اغتشاشی که در صدا استفاده میشه، درجه خشن بودن جنس صدای گیتار، پر تعداد بودن ضربات درام، جنس صدای خواننده، نحوه اشعاری که گفته می‌شه و فضاهای حرکتی سازها اون رو به سبک Death Metal تبدیل می کنه!
بهزاد: آیا نوع شعر خاصی برای این سبک موسیقی به کار می‌ره؟
آرش: شعر این موسیقی جنبه های خیلی زیادی داره. ولی این سبک موسیقی بیشتر صحبت فلسفی می کنه.

[.t.A.T.u]

سلام! یه خبر و یه مصاحبه برای طرفداران LP آوردم(البته اگه توی این سایت کسی طرفدار LP باشه! )

اول یه خبر خوب!

Linkin Park موفق شد شب گذشته جايزه Best Alternative Band رو در مراسم American Music Awards از آن خودش

كنه. اين موفقيت رو به گروه و طرفدارانش تبريك ميگم. Linkin Park براي كسب اين جايزه موفق شد گروههاي

My Chemical Romance و The White Stripes رو در اين دسته شكست بده. علاوه بر اين Linkin Park نامزد دريافت

جايزه در دسته‌هاي Best Pop/Rock Band, Duo or Group و Best Pop/Rock Album هم شده بود كه در قسمت

Best Pop/Rock آلبوم گروه Daughtry موفق به دريافت جايزه شد و در قسمت Best Pop/Rock Band هم گروه

Nickelback جايزه رو از آن خودش كرد.
================================================== ===========
خب حالا یه مصاحبه با مایک شینودا!

شبكه 97X اخيرا مصاحبه‌اي با Mike Shinoda انجام داده كه در اين مصاحبه Mike به سوالات طرفداران گروه پاسخ


ميده. بعضي از سوالات تكراريه ولي در اين بين سوالات جالبي هم مطرح ميشه كه دونستن پاسخ Mike خالي از


لطف نيست:


- دوست داريد با چه گروهي اجرا داشته باشيد؟

Mike: سوال سختيه … در مورد تك اجراهامون همكاري با Jay-Z و Paul McCartney خيلي خوب بود مخصوصا



Paul خيلي مهربان و فروتن بود كه اين اجازه رو داد باهاش برنامه اجرا كنيم. ولي در مورد همكاري در يك تور در كنار


Metallica بودن خيلي جالب بود چون گروهي قدرتمند بودن. اجرا جلوي طرفداران سرسخت اين گروه كه هيچ


گروهي رو به غير از Metallica قبول ندارن هم تجربه جالبي بود و ما از اين فرصت استفاده كرديم.


- براي كمك به محيط زيست چه اقداماتي انجام ميديد؟

Mike: يكي از كارهايي كه انجام ميديم نامش بنياد سبز هست كه در اين راه مثلا در تورهاي



Projekt Revolution يك دلار از درآمد حاصل از هر بليت رو به American Forest ميديم تا در پايان تور با مبالغ جمع


شده يك ميليون نهال درخت كاشته بشه. يا براي كمك به آلودگي هوا براي سوخت اتوبوس‌هاي تورهامون از


سوخت‌هاي طبيعي استفاده ميكنيم. در كل تلاشمون اين هست كه بقيه گروهها و طرفداران رو هم براي كمك به


محيط زيست تشويق كنيم.







- آلبوم جديد به نظر ملايم‌تر از كارهاي قبليتون ميآد، چرا؟

Mike: حقيقتش اينه كه اعضاي گروه سنشون بالاتر رفته و ذائقه موسيقيشون هم تغيير كرده. خود شما


موسيقي كه امسال گوش ميديد مطمئنا با اوني كه پارسال يا پنج سال پيش گوش ميكرديد فرق داره. مثلا ما آلبوم


Hybrid Theory رو سال 1999 نوشتيم و الان حدودا 10 سال از اون موقع ميگذره و سليه موسيقيمون خيلي تغي


ير كرده. آلبوم بعديمون ممكنه روش از Rap بيشتر استفاده بشه يا خيلي Heavy باشه يا اصلا از ايني كه الان


شنيديد آروم‌تر باشه. هيچي معلوم نيست.



- چه گروهي يا شخصي خيلي موثر بوده در كار شما؟

Mike: سخته كه بگم گروه يا هنرمند خاصي رو من تاثير گذاشته بيشتر اينجوري بوده كه يك آلبوم يا آهنگ خاص


تاثيرگذار بوده. گروههاي زيادي هستند كه كاراشون رو دوست دارم مثل



Nine Inch Nails, The Roots, Run DMC كارهاي Jay-Z هم خيلي قشنگ هستند. بقيه اعضاي گروه هم مثل من


ذائقه‌هاي متنوعي دارن مثلا يك لحظه ممكنه به كلاسيك-راك گوش بديم مثل Jimmi Hendrix يا هفته بعدش ب


ه آلبوم جديد Hip-Hop كه تازه منتشر شده گوش بديم. در مورد آلبوم جديدمون هم ميخواستيم كاري ارائه بديم كه


با آلبوم‌هاي قبليمون فرق داشته باشه چون ديگه خسته كننده شده بود اجراي آهنگهاي قبلي. بيشتر دوست


داشتيم كه در اين آلبوم به سبك گروهاي U2, Depeche Mode و Beatles كار كنيم.


- چه آهنگي رو دوست داريد از گروههاي ديگه Cover كنيد؟
Mike: من به شخصه خيلي دوست دارم آهنگهاي مورد علاقم رو كاور كنم ولي وقتي بحث توافق گروهي ميشه


در مورد كاور كردن يك آهنگ معمولا هيچ وقت به توافق نميرسيم و اين كار انجام نميشه. چند تا آهنگ هستند كه


در گذشته كاور كرديم مثلا آهنگهايي از گروهاي Deftones, Nine Inch Nails يا Jane’s Addiction.





- آينده گروه Fort Minor جه خواهد بود؟

Mike: فعلا تنها عضو گروه Fort Minor كه Styles of Beyond هستند فعاليت دارن كه در



Projekt Revolution امسال هم حضور داشتن. اخيرا هم آهنگي با نام Second To None براي فيلم



Transformers با هم تهيه كرديم. آلبوم جديد SOB هم با نام Rocket Surgery اوايل سال 2008 منتشر ميشه كه


به طرفداران Fort Minor توصيه ميشه حتما خريداري كنن.


- اگر يك هفته از زندگيتون باقي مونده باشه چيكار ميكنيد؟

Mike: (خنده) سئوال سختيه! به خانوادم علاقه زيادي دارم براي همين ترجيح ميدم اين مدت باقي مونده رو در


كنار همسر، برادر و پدر و مادرم باشم.


- كدوم يك از اعضاي Linkin Park مجرد هستند؟

Mike: هيچكدومشون! گروه خوش‌شانسي هستيم!


- به‌يادماندني كنسرتتون كدومه؟

Mike: انتخابش سخته ولي يادم ميآد دو شب اجرا در Buddakan شهر توكيو داشتيم كه همه بليط‌هاش


پيش‌فروش شده بود و يك پديده شد. چون اين محل خيلي معروفه و رويدادهاي مهم ورزشي و كنسرتهاي


مشهوري در اون برگزار شدن. نميدونم ولي فكر ميكنم از نظر اهميت و شهرت اين محل شبيه به



Madison Square Garden در آمريكا باشه. نمونه ديگش همونطور كه احتمالا ميدونيد كتابي مصور از كنسرتهامون


داريم با نام From The Inside كه در اين كتاب تصويري از اين كنسرت داريم. در كووالالامپور هم اجرايي داشتيم كه


محل اجرامون از بالاي بلندترين برجهاي دنيا در اين شهر مشخص بود و در اون شب بين 60 تا 80 هزار نفر حضور


داشتن و نماي برج در پشت جمعيت هنگام اجراي برنامه خيلي جالب و به يادماندني بود.


منبع: Linkinpark. ir

[pain]

من البوم the division bell رو خیلی دوست دارم و بیشتر از بقیه گوش دادم. تماااام آهنگهای این آلبوم واقعا قشنگه ولی high hopes و cluster one رو بیشتر از بقیه دوست دارم!
تقریبا تمام آهنگهای این گروه رو شنیدم و کلیپ و کنسرت زیاد دیدم ازشون واقعا عالین
و من از gilmour بیشتر خوشم میاد

[.t.A.T.u]

چه عجب یه نفر طرفدار پیدا شد!
خیلی خوشحالم، امیدوارم فعالیتت را در این ضمینه بیشتر ببینیم!

[alexy_336]

من از آهنگ هی یو خیلی خوشم میاد

[.t.A.T.u]

حالا که طرفداران دارن زیاد می شن، یه چیز براتون دارم!
برید به این لینک ها و هر چی دوست دارید از هر آلبومی از پینک فلوید دانلود کنید!
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[Babak_mix]

اردشیر نواختن گیتار را از 12 سالگی در ایران شروع کرد. که ابتدا در زمینه موسیقی راک فعاليت مينمود. چون تمام خانواده اش در رشته راه و ساختمان تحصیل کرده بودند،او هم در آنجا به تحصیل در این رشته پرداخت. و در آنجا بود که بیشتر با موسیقی راک و دنيای نوازندگی گيتار آشنا شد. در حین تحصیل با گروه های راک انگلیسی هم کار می کرد.
بعد از 5 سال به آمریکا رفت ، ابتدا در بوستون و سپس در کالیفرنیا ساکن شد تا اینکه دانشگاه تمام و دوران زندگی حرفه ای فرح، در زمینه موسیقی آغاز شد.
و همراه با استرانز گروه strunz & farah را تشکیل دادند که برگرفته از نام خانوادگی این دو موزیسین بود. حاصل کار این گروه تاکنون14 CD و اجرای حدود 700 کنسرت در تمام آمریکا و اجرای برنامه های متعدد با نوازندگان معروف دنیا در سبک های مختلف جاز ، راک و پاپ است.

[alexy_336]

تبریک میگم
مبارکه!

[.t.A.T.u]

خب، دوستان یه خورده بحث را تخصصی تر کنید، من خودم زیاد پینک فلوید گوش نکردم(4 تا 5 قطعه از آلبوم The Dark Side of The Moon گوش کردم) پس زیاد از من توقع نداشته باشید.

[monolith]

خب، دوستان یه خورده بحث را تخصصی تر کنید، من خودم زیاد پینک فلوید گوش نکردم(4 تا 5 قطعه از آلبوم The Dark Side of The Moon گوش کردم) پس زیاد از من توقع نداشته باشید.

از رکوردهای جالب آلبوم Dark side of the moon یکی اینکه این آلبوم وقتی در سال 1973 تهیه شد، فوراً وارد لیست پرفروشترین آلبوم های آمریکا (Billboard) قرار گرفت و تا سال 1996 در این لیست قرار داشت!
معمولاً آلبومهای دیگه (اگر اصلاً بتونند وارد این لیست بشند) فقط چند هفته دوام میارند.
با توجه به اینکه اصولاً سبک پینک فلوید یک سبک همه پسند نیست (مثل آهنگهای پاپ که همه گوش میدند و در مهمانیها و مجالس رقص پخش میشه) اینکه این آلبوم سالها در لیست پرفروشترینها باشه، واقعاً جالبه.

[.t.A.T.u]

سلام!
شاید این مصاحبه کمی قدیمی باشه اما خوندنش خالی از لطف نیست.
===========================================

این بازگشتی است که هیچ کس انتظار آن را نداشت، چرا که بیش از ربع قرن از زمان انتشار آخرین آلبوم تجاری یوسف اسلام، هنرمندی که در جهان به نام کت استیونس Cat Stevens شناخته میشود گذشته است و اکنون او دوباره به صحنه موسیقی باز گشته است.

پخش جهانی آلبوم او به نام An Other Cup نمایانگر حال و هوای موسیقایی و روحانی کنونی اوست. کت استیونس که 59 سال پیش به نام استیون جورجیو متولد شد، اولین موفقیت خود را در دهه 1960 و با ترانه هایی چون به قلم خودش I Love My Dog در سال 1966 و Matthew & Son در سال 1967 تجربه کرد.

استیونس اوقات خود را اعضای گروه بیتلز میگذراند و با جیمی هندریکس Jimi Hendrix تورهای داخلی ترتیب میداد، اما در سال 1968 و در اوج شهرتش به بیماری سل مبتلا شد.

استیونس پس از درمان در بیمارستان و گذراندن دوران نقاهت، در سال 1970 به صحنه بازگشت، اما او دیگر آن ستاره پاپ جوان و بی پروا نبود، اکنون او ترانه سرا و خواننده ای حساس و درون نگر بود که آلبومهایش با نامهای Tea for the Tillerman، Teaser and the Firecat ، Catch Bull at Four و Foreigner در سالهای 70 تا 74 همه به فروش جهانی میلیونی دست یافتند.

اما تغییر بزرگتر در سال 1978 به وقوع پیوست، زمانی که کت استیونس به دین اسلام گروید و نام خود را به یوسف اسلام تغییر داد، گیتار خود را فروخت و به همه هواداران خود پشت کرد تا به یکی از ارکان مهم جامعه مسلمانان بریتانیا تبدیل شود. او تمام درآمد آثار گذشته خود را وقف ساختن مدارس و موسسات خیریه برای مسلمانان نمود.

آلبوم An Other Cup، اولین آلبوم این هنرمند پس از آلبوم سال 1978 او به نام Back to Earth است. با وجود اینکه مدتها از تغییر نام او میگذرد، اما صدای ملایم او همچنان آشناست، استعداد ملودیک او همچنان قدرتمند و اشعار زیرکانه اش به همان درخشانی گذشته است.

او که به سختی تن به مصاحبه میدهد، در مصاحبه ای نادر با مجله بیلبورد Billboard در لندن درباره بازگشت خود میگوید.



• از اینکه پس از 28 سال درباره یک آلبوم تازه صحبت میکنید چه احساسی دارید؟
برای من بازگشت به استودیو مانند بازگشت به خانه دومم است. آنچه که برایش آمادگی نداشتم، بخش تجاری و تبلیغاتی کار بود که به شدت حالت شرکتی پیدا کرده و برقرار نگه داشتن موازنه را برای یک هنرمند مشکل کرده است. اما من قبلا هم در چنین شرایطی بوده ام و میتوانم از پسش بر بیایم.


• آیا نسبت به بازگشتتان حساس و مضطرب بودید؟
آخرین جایی که میخواستم به آن بازگردم، حرفه موسیقی بود. اما آنچه اهمیت دارد مردم و هدفی است که در ذهن داشتم، حالا یک نیاز مهم وجود دارد و آن ساختن یک پل ارتباطی است. من همواره درباره اهداف بشردوستانه ترانه خوانده ام و حمایت از بشریت کاری است که اکنون قصد دارم انجام دهم.

موسیقی میتواند شفابخش باشد و من تصور میکنم که با توجه به پیشینه و تجربه ام در هر دو طرف آنچه شکاف عظیم بین جهانیان به نظر میرسد، میتوانم راهی به سمت اتحاد دوباره بشریت پیدا کنم. این گام بسیار بزرگی برای من به شمار می آید اما در مسیر طبیعی زندگی من قرار گرفته است. من از داشتن مسئولیت خسته و رنجور نشده ام، بلکه پر از شوق هستم.

• چرا این آلبوم را به نام یوسف Yusuf منتشر کرده اید نه یوسف اسلام Yusuf Islam ؟
زیرا „اسلام” نباید به شعار تبدیل شود. از طرفی نام فامیل مانند یک عنوان رسمی است، اما ما دوستان خود را با نام کوچکشان صدا میزنیم که بسیار صمیمانه تر است، و از نظر من همین میتواند پیام این آلبوم به جهان باشد.

خوب، چرا روی جلد اضافه کرده اید „این هنرمند در گذشته با نام کت استیونس شناخته میشده است” ؟
این نامی است که برای بیشتر افراد آشناست، و من مخالفتی با به کار بردن آن در جهت شناخته شدن ندارم. برای افراد بسیاری، این نام یادآور چیزی است که میل دارند همچنان حفظش کنند. این نام بخشی از پیشینه من است و بسیاری از چیزهایی که من به عنوان کت استیونس درباره اش رویا پردازی کرده بودم، در زمان یوسف اسلام به حقیقت پیوسته اند.

• از آخرین زمانی که گیتار نواخته بودید چقدر میگذشت؟
سالهایی بسیار. من هرگز متقاعد نشدم که قرآن موسیقی را نهی کرده باشد، اما برای حفظ تعادل و پرهیز از هر ناسازگاری و کشمکش درونی، از نواختن هر سازی خودداری کردم. این ناهماهنگی و ستیز درونی دیگر وجود ندارد.

اما نکته کنایه آمیز و زیبایی برایم پیش آمده، من در سال 70 ترانه ای به نام „پدر و فرزند” Father & Son نوشتم که درباره پسری بود که برای دنبال کردن روش زندگی خود به راه دیگری میرود. حالا داستان درباره پسر من است که با یک گیتار به خانه آمده. یکی دو سال پیش، یک روز صبح پس از نماز گیتار او را که در گوشه ای بود برداشتم و انگشتانم کاملا میدانستند که باید چه کاری انجام دهند، این اتفاق مرا تکان داد و متوجه شدم که میتوانم کار دیگری برای انجام دادن داشته باشم. همه چیز از اینجا شروع شد.

• معنای عنوان این آلبوم چیست؟
دلالت ضمنی این عنوان (به معنای یک فنجان دیگر) به Tea for the Tillerman (چای برای مرد شخم زن) کاملا واضح است. اما این عنوان یک نماد هم هست. همه جا صحبت از برخورد تمدنهاست. اما اگر کسی تحقیق کند متوجه میشود که برای مثال، کافه ها، قهوه خانه هایی هستند که از ترکیه اسلامی به وجود آمده اند و گیتار در نتیجه تحول ساز عود که توسط مسلمانان به اسپانیا برده شد، به وجود آمده است. پس تمدن و فرهنگ چیزی مشترک میان ما انسانها هستند نه بهانه ای برای جنگ. نمادینه بودن فنجان از همین اعتقاد سرچشمه میگیرد، فنجان آنجاست تا همه با آن چیزی بنوشند.

• ترانه ها چه زمانی نوشته شده اند؟
چندتا از آنها کاملا قدیمی هستند. ترانه Green fields, Golden Sands در سال 1968 برای یک نمایش موزیکال که هرگز انجام نشد، نوشته شده و حالا پس از حدود 40 سال تازه برای خود مفهومی پیدا کرده است. بخش اول ترانه Heaven/Where True Love Goes برای آلبوم Foreigner نوشته شده بود اما کل این قطعه یک ترانه جدید است.

• اعتقاد مذهبی تو تا چه حد بر ترانه ها تاثیر داشته است؟
تصور میکنم که هدف مندی و ایجاد این حس که ما مسیر خاصی را دنبال میکنیم، یکی از پیامهای این آلبوم است. یک ترانه به نام Whispers From a Spiritual Garden (زمزمه هایی از یک باغ روحانی) ،بر اساس یک شعر از صوفی و شاعر قرن 13 اسلام، رومی (مولانا) است. من اشعار او را حتا قبل از اینکه به خواندن قرآن بپردازم میخواندم و زمانی بود که بدون همراه داشتن کتاب اشعار او به جایی نمیرفتم.

هنگامی که ما به پیام اسلام توجه کنیم، اصلا ریشه این کلمه از صلح آمده است. اشخاص بسیاری در هر دین- و البته منظور من در این لحظه مسلمانان هستند- از این مفهوم اولیه دور شده اند و من میخواهم در یادآوری موهبت بینظیر این دین به آنان کمک کنم.

• آیا بازخوانی تو از ترانه Don't Let Me Be Misunderstood (نگذار که [اعمال مرا] سوء تعبیر کنند) در این آلبوم، واکنشی در مقابل مواردی است که در این چند سال اخیر برایت اتفاق افتاده؟
این ترانه خیلی برای این موضوع مناسب بود و من مستقیما با آن ارتباط برقرار میکنم. پس از اظهار نظر اخیر پاپ درباره اسلام، من یک نسخه از آن را برای او (پاپ) فرستادم.

• آیا این ترانه به مقامات رسمی آمریکایی که در سال 2004 اجازه ندادند به „منطقه امنیت ملی” وارد شوی هم اشاره کرده است-آیا هیچوقت از تو عذرخواهی شد؟
نه، اما به جایش به من یک ویزا دادند که من هرگز از آن استفاده نکردم. حالا فرقی نمیکند که این ویزا تجدید شده یا در آن تجدید نظر شده یا هرچه، اما موضوعی که این ترانه به آن اشاره میکند بسیار بزرگتر از مدیریت فعلی در آمریکاست. این ترانه درباره آزادی تفکر و آزادی در حرکت است.

• آیا سود حاصل از این آلبوم هم به سازمان خیریه تو „One Small Kindness” (اندکی مهربانی) خواهد رفت؟
این درآمد برای One Small Kindness بسیار عالی خواهد بود. این موسسه برای ایتام- که در اولویت هستند- و همچنین برای تحصیل دختران در مناطقی چون بالکان، اندونزی و عراق کارهای بسیار بزرگی انجام داده است. ما دانشکده ای برای تدریس مدیریت به دختران در دانشگاه بغداد تاسیس کرده ایم، اما خدا میداند که این دانشکده تا کی میتواند در آنجا وجود داشته باشد.

• آیا این ترانه های تازه را در کنسرت هم اجرا خواهی کرد؟
در این باره به شدت تحت فشار هستم. همه به من میگویند که پول حسابی در این کار است و من به آنها میگویم که پول برایم مهم نیست. اما این چیزی است که باید به طور جدی به آن فکر کنم.

• با فکر کردن به گذشته، آیا از این همه سال دوری از موسیقی پشیمان نیستی؟
نه، به هیچ وجه، چون باید برای خودم یک زندگی میساختم و باید از اسب بلند قامتم پیاده میشدم و به انسانها میپیوستم. من از دوران نوجوانی ام یک ستاره پاپ بودم. هنگامی که آدم در چنین موقعیت ممتازی از ثروت و شهرت قرار داشته باشد میتواند به سادگی رابطه خود با واقعیت را از دست بدهد.

از طرفی من وظایف دیگری هم داشتم، باید دین خود را میشناختم و از خانواده ام مراقبت میکردم و باید برای خود اولویتهایی قایل میشدم. اما حالا همه این کارها انجام شده و در جهان موسیقی دوباره جای کوچکی برای من باز شده است.
منبع:
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
ترجمه شده در گفت و گوی هارمونیک

[Leon]

یادی از جیمی هندریکس، یکی از نوابغ بزرگ عالم راک



اگر چه گیتار برقی، سالها پیش از به شهرت رسیدن جیمی هندریکس وجود داشت، اما بسیاری‌ها معتقدند که با دستان هندریکس بود که گیتار برقی زبان باز کرد. به گفته افشین طهماسبی، گیتاریست گروه راک خاک، «جیمی هندریکس اولین نوازنده‌ای بود که به گیتار برقی شخصیتی تازه داد. تا آن زمان گیتار بیشتر حالت ساز همراه داشت و هندریکس بود که نقش گیتار را برجسته کرد و بعضی‌ها حتی از تولد دوباره گیتار برقی سخن می‌گویند. »

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

جیمی هندریکس، یکی از ستارگان برزگ و پرنفوذ آسمان پاپ و راک، اگر چه چندسالی بیش در صحنه حضور نداشت و تنها سه آلبوم به انتشار رساند، اما در طول همین مدت کوتاه توانست ردپایی عمیق از خود در دنیای راک به جا بگذارد.
هنگامی که جیمز مارشال هندریکس، معروف به جیمی هندریکس در روز هجدهم سپتامبر سال ۱۹۷۰، در شرایطی اسف‌انگیز، در سن ۲۷ سالگی در لندن از دنیا رفت، دنیای موسیقی راک یکی از خلاقترین و نوآورترین ستارگانش را از دست داد. این چهره محبوب و پرنفوذ اگر در قید حیات می‌بود، در روز ۲۷ نوامبر، شصت و پنجمین سالگرد تولدش را جشن می‌گرفت.

بخش مهمی از زندگی این گیتاریست و خواننده بزرگ به اجرای کنسرت گذشت و کم نیستند کنسرت‌هایی که چون رویدادی تاریخی در ذهن عاشقان راک حک شده‌اند، از جمله اولین کنسرت مهم جیمی هندریکس در آمریکا در چارچوب فستیوال مونتری در تابستان ۱۹۶۷ که در آن هندریکس پس از کنسرت، گیتارش را در برابر ده‌ها هزار تماشاگر به آتش کشید.


Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: جیمی هندریکس (وسط) به همراه میچ میچل (راست) و نوئل ریدینگشاید هم حضور کاملا متفاوت او در صحنه و جذبه خاصش بود که سبب شد، او به الگو و سمبل جنبش هیپی‌های آمریکا در دهه شصت میلادی بدل شود که هندریکس را نماد اعتراض، شورش و انتقاد به جنگ می‌دانستند.

عشق و علاقه جیمی هندریکس به موسیقی در همان دوران کودکی شکل گرفت، هنگامی که پدرش گیتاری به او هدید داد، البته اگر بتوان به یک ساز تک‌سیمی گیتارشکل، گیتار گفت. در سال ۱۹۵۹، در سن هفده سالگی، جیمی هندریکس اولین گیتار برقیش را خرید، سازی که بعدها به جسم و جان این چهره پرآوازه بدل شد.

هندریکس در اوایل دهه شصت میلادی در گروه‌های مختلف فعال در سبک R&B ساز می‌زد و با آهنگسازان و موزیسینهای معروفی چون لیتل ریچارد و کینگ کورتیس همکاری داشت. البته جای گرفتن در صف دوم صحنه و واگذاشتن شو به هنرمندان دیگر، با ذات و تواناییهای جیمی هندریکس، همخوانی چندانی نداشت.

او برای کسب تجربیات تازه عازم نیویورک گردید و در همانجا بود که با چت چندلر، باسیست گروه معروف Animals آ آشنا شد. چندلر به او توصیه کرد که به جای ماندن در آمریکا، راهی لندن شود و در پایتخت انگلیس، کار خود را پیش ببرد. و واقعا هم بخت با جیمی هندریکس همراه بود و او توانست در عرض مدتی کوتاه در انگلیس سر زبانها بیافتد.

اگر چه گیتار برقی، سالها پیش از به شهرت رسیدن جیمی هندریکس وجود داشت، اما بسیاری‌ها معتقدند که با دستان هندریکس بود که گیتار برقی زبان باز کرد. به گفته افشین طهماسبی، گیتاریست گروه راک خاک، «جیمی هندریکس اولین نوازنده‌ای بود که به گیتار برقی شخصیتی تازه داد. تا آن زمان گیتار بیشتر حالت ساز همراه داشت و هندریکس بود که نقش گیتار را برجسته کرد و بعضی‌ها حتی از تولد دوباره گیتار برقی سخن می‌گویند. »

Bildunterschrift: با دستان جیمی هندریکس بود که گیتار برقی زبان باز کردهندریکس که در نواختن گیتار نه تنها از انگشتان که از زبان و دندان خود هم استفاده می‌کرد، به همراهی میچ میچل که نوازنده درامز بود و نوئل ردینگ، نوازنده گیتار بیس، گروه جیمی هندریکس اکپریئنس را تشکیل داد و از جمله ترانه‌های Hey Joe، Purple Haze و The Wind Cries Mary را منتشر کرد که همگی در سال ۱۹۶۷ جزو ترانه‌های تاپ تن بریتانیا بودند.

اولین آلبوم جیمی هندریکس که این سه ترانه را در برمی‌گرفت، در سال ۱۹۶۷ تحت عنوان Are You Experienced? منتشر شد. جالب توجه آنکه علیرغم این موفقیت، شهرت جیمی هندریکس بلافاصله به زادگاه‌ش آمریکا نرسید و در واقع بعد از کنسرتش در فستیوال مونتری و به آتش کشیدن گیتارش بود که نام او در آمریکا هم سر زبانها افتاد.

حضور جنجالی جیمی هندریکس در فستیوال مونتری سبب شد که آلبوم او نیز به سرعت در صف آلبومهای پرفروش روز قرار گیرد. طبیعی است که دو آلبوم بعدی این گیتاریست و خواننده اسطوره‌ای، یعنی آلبوم Axis: Bold as Love و آلبوم Electric Ladyland که به ترتیب در سالهای ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ انتشار یافتند نیز بسیار موفق بودند.

افشین طهماسبی درباره ویژگی‌های جیمی هندریکس می‌گوید: «هندریکس نابغه‌ای بود که به نظر من با نوابغ موسیقی چون باخ و بتهوون در یک صف قرار دارد. او قادر بود سه عنصر ریتم، تکنوازی گیتار و آواز را طوری با هم تنظیم کند و تکنیکهای مختلف را طوری با هم ترکیب کند که اگر معمولا آدم بخواهد چنین کاری بکند، مجبور است دو سه تا گیتاریست بیاورد تا از پس این کار برآیند. از آن گذشته جیمی هندریکس صدای جدید و متفاوتی به گیتار و موسیقی راک بخشید. »

جیمی هندریکس در طول همین چند سال فعالیت، هم ترکیب گروهش را عوض کرد و هم اسم گروهش را به Band of Gypsies تغییر داد. عنوان Band of Gypsies یا «گروه کولیها» که هندریکس برای گروهش انتخاب کرده بود، آنقدرها هم بی‌ربط نبود، چرا که در زندگی اعضای گروه، به ویژه خود هندریکس، کوچ، گشت و گذار و اجرای برنامه‌های متعدد در نقاط مختلف دنیا حرف اول را می‌زد.

آخرین کنسرت جیمی هندریکس در روز ششم سپتامبر ۱۹۷۰ در آلمان بود. حدود دو هفته بعد از این کنسرت بود که جیمی هندریکس در لندن در پی مصرف همزمان و بیش‌ازاندازه مشروبات الکلی و قرصهای خواب‌آور، از دنیا رفت، اگر چه روح و صدای گیتار او همچنان زنده است.



برگرفته از : دویچه وله

[Leon]

پينک فلويد و ايران

بهزاد بلور


گروه انگليسی پينک فلويد سالهاست که در ايران دوستداران زيادی دارد. کتاب اشعار آنان در سراسر جهان به زبانهای مختلف، از جمله فارسی، ترجمه و بارها تجديد چاپ شده است.



بهزاد بلور، تهيه کننده برنامه روز هفتم (بی بی سی) با „نيک ميسون” ، نوازنده درام (جاز) پينک فلويد که به تازگی کتابی را در مورد تاريخچه اين گروه با عنوان InsideOut به چاپ رسانده است، گفتگويی داشت و پرسش هايی را که شما فرستاده بوديد، با وی مطرح کرد:
وسط کتاب نيک ميسون



نيک ميسون : آنچه در اين کتاب آورده ام براساس مشاهدات شخصی من از گذشته هنری پينک فلويد است چون تقريبا همه اعضا گروه در مورد آنچه در سالهای اوليه توليد شد، اتفاق نظر دارند.

• چرا تصميم به انتشار کتابی درباره پينک فلويد گرفتيد؟

من نوشتن اين کتاب را حدود ده سال پيش و زمانی شروع کردم که ما برنامه مشخصی برای آينده گروه پينک فلويد نداشتيم. آن زمان به نظرم رسيد که وقتش رسيده درباره اين که زندگی هنری من چه سرانجامی داشته کتابی بنويسم.
نگارش کتاب به آهستگی پيش رفت تا اين که حدود يکی دو سال پيش با مرگ استيو اروک - که برای سی سال مديريت پينک فلويد را برعهده داشت - من متوجه شدم که بايد نوشتن آنرا تمام کنم چون به تدريج افرادی که از پيشينه و نحوه تشکيل گروه ما مطلع هستند نخواهند بود تا آن را برای نسل های بعدی بازگو کنند.
همه گروه پينک فلويد . اوايل کار

• اعضای اصلی گروه همديگر رو در دانشگاه معماری ريجنسی لندن با هم آشنا شدن همه در يکسال داشتن درس می خوندن . حدود ۴۰ سال پيش . اونجا بود که گروهشون رو تشکيل دادن . حالا سوالم اينه که -- -گر به گذشته بازمی گشتيد آيا بازهم وارد دنيای موسيقی می شديد يا رشته معماری را ادامه می داديد؟

اگر با گروه پينک فلويد همکاری نداشتم به احتمال زياد رشته معماری را ادامه می دادم. اما گروه ديگه ای جز پينک فلويد نمی تونست جوابگوی علائق و توانايی هام باشه.
کسانی که موقع اجرای کنسرت آلبوم „ديوار” پينک فلويد با گروه هم آواز بودن

• هنر معماری در آثار پينک فلويد تاثير داشته و يا حتی برعکس. آيا پينک فلويد در نگرش معماری غرب تاثيرگذار بوده اينو يکی از طرفداراتون پرسيده ؟

بعيد می دونم که پينک فلويد تاثيری در هنر معماری داشته اما دانش و نوع آموزشی که افراد دريافت می کنند مسلما روی کارشون تاثرمی گذاره. شايد مهم ترين ويژگی رشته معماری که روی پينک فلويد تأثير گذاشته تکنولوژی و هنرهای زيبا در اين رشته است- بنابراين تحصيل معماری ، به ما در طراحی بخش نمايشی موسيقی پينک فلويد به ويژه رقص نور کمک کرد.



از نکات معروف در کار پينک فلويد همين اجراهای زنده و صحنه هائی لست که برای کنسرتهاشون ساختن که حالا می فهميم که اگه دانشگاه معماری نبودن اينجور کنسرت نمی دادن! مثل بالنهای بزرگ به شکل حيوانات و موجودات عجيب عظيم الجثه که زمان کنسرت بالای تماشاچيا پرواز می کردن و نورهای ليزر و نمايش تصوير بوده تا حدی که حواس مردم از گروه به طرف اين جلوه های ويژه منحرف می شه. اوج اين کارشون در اجرای آلبوم „ديوار” the wall که يک ديوار سفيد بود بين خودشون و تماشاچيا ساختن.

• دوست دارم از اجراهای زنده پينک فلويد در کشورهای مختلف بپرسم واينکه آيا واقعأ برنامه ای هم برای برپا کردن کنسرت در ايران داشتيد؟

اين که ما قرار بود در ايران کنسرت بديم، اما به دليل انقلاب اسلامی اون رو لغو کرديم، فقط يک شايعه بود. ما اصولأ در کشورهائی کنسرت می داديم که با روحيات مردمشون آشنا بوديم. در آن زمان (دهه هفتاد) بيشتر در کشورهايی مثل آمريکای شمالی و اروپای غربی، که با روحيات آنها آشنا بوديم و همچنين از ميزان درآمد هم مطمئن بوديم، کنسرت برگزار می کرديم. در پانزده سال آخر بود که در کشورهای اروپای شرقی، روسيه، منطقه آمريکای جنوبی و حتی خاورميانه برنامه اجرا کرديم.
يادش بخير

• نيک ، موسيقی ايرانی شنيدی ؟

من چند دوست ايرانی دارم اما هرگز موسيقی ايرانی گوش نکردم و آنها هم هرگز به من پيشنهاد نکردن که به موسيقی ايرانی گوش کنم.

• برای نيک ميسون از گروه پينک فلويد يکی از آهنگهای گروه خاک رو گذاشتم (گروه راک ايرانی در آلمان) اين بچه ها يکی از آهنگهای گروه پينک فلويد(heyYou) رو به فارسی اجرا کردن،اسمش رو هم گذاشتن „هی تو”. آهنگ رو براش پای تلفن پخش کردم و پرسيدم نظرش چيه؟

نيک ميسون: خيلی خوبه خيلی خوشم آمد، من اينجور اجراهای پينک فلويد رو به اجراهای گروههای راک خودمون ترجيح می دم چون اونها ميان عين آهنگ رو اجرا می کنن ولی به زبون فارسی خيلی جالب به گوش می رسه.
خود نيک ميسون نويسنده کتاب خاطرات پينک فلويد و کسی که داريم باهاش مصاحبه می کنيم. اون قديم قديما

• بچه های خاک به پينک فلويد سلام می رسونن!

نيک : خيلی ممنون.
آهنگهای پينک فلويد پر زا صداهای فضائی و شگردهای صوتیه. اونهم در زمانی اینجور صداها رو می ساختن که سازهای امروزی مثل سينتی سايزر وجود نداشته. بچه های گروه برای ايجاد این صداها حتی کارهای آکروبایتک می کردن مثلأ نوار رو از داخل حلقه بيرون می کشيدن می چرخوندن دور يک ميله بعد برش می گردوندن تو یک حلقه دیگه در یک دستگاه ضبط دیگه.
اینجوری صدای گيتاری که داشتن ضبط می کردن رو تغییر میدادن و یک جور اکو بهش اضافه می کردن که خارج از توان دستگاههای ضبط سی، چهل سال پيش بوده.
به اين خاطر برای خيلی ها حرفه که پينک فلويد غير از گیتار و درام و ارگ برقی از چه سازها و وسايلی استفاده می کرده.

• گروه آريان سوال کرده که پينک فلويد با آلات موسيقی مختلف تا چه حد کارهای آزمايشی می کردند؟

ما با آلات موسيقی کار آزمايشی نمی کرديم. ما خيلی دير با سينتی سايزر (دستگاه مولد صدا) آشنا شديم. اما در استوديوهای ضبط صدا کارهای آزمايشی زيادی کرديم و به آزمايش با اکوستيک توجه داشتيم. از اين لحاظ کمی شبيه گروه بيتل ها بوديم. ما تحت تاثير مردی به نام ران گيسر بوديم که تو خانه اش يک استوديو داشت و ما رو با روش های مختلف ضبط موسيقی آشنا کرد.
ديويد گيلمور (ا زکتاب خاطرات پينک فلويد)



فکر نمی کنم که هيچ يک از اعضای پينک فلويد به استفاده از سازهای ويژه علاقه داشت. در آن زمان جلوه های صوتی را به طور عمومی با دست کاری نوار و نه با ساز انجام می داديم؛ آواهايی که اين روزها مشابهش روی هر سينتی سايزر خوبی نصب شده است. برخی از آواها هم اصلا با نوار ايجاد نشده بودند بلکه مثلا با يک دستگاه توليد باد - که در استوديو„ای ام آی” بود - توليد کرده بوديم.

• به نظر شما آثار پينک فلويد تا چه حد بر نگرش جوانان تاثيرگذار بوده است، چون بعضی از خوانندگان و شنوندگان بخش فارسی بی بی سی می گن، موسيقی پينک فلويد براشون يک حالت عرفانی داره! و آنها رو به بعد ديگه ای از وجود می برد. آنها همچنين می گن موسيقی پينک فلويد همواره غيرتجاری بوده است؟

واژه تجاری کمی گمراه کننده است. وقتی توليدی در سطح جهانی عرضه بشه خودبخود وارد مقوله تجاری شده. بنابراين گرچه ما در ابتدا يک گروه زيرزمينی بوديم وقتی کارمان رو در سطح جهانی ارائه داديم در واقع تجاری شديم و فروش زيادی داشتيم.
راجر واترز (ا زکتاب خاطرات پينک فلويد)



اما يکی از نکته های مهم اين بود که موضوع اشعار پينک فلويد و سبک نوشتاری راجر واترز به تدريج جدی تر شد و برخلاف تصنيف های گروه های پاپ - که عموما به عشق و عاشقی سنين نوجوانی می پردازند - بود. و در مورد موسيقی پيک فلويد بگم زمانی که در استوديو سرگرم ساختن آهنگ بوديم اولين هدف ما رسيدن به کمال هنری بود بنابراين اصولا اين حس را نداشتيم که به يک بعد ديگر از زمان و مکان رفته ايم.

• خودتون موقع ساختن موسيقی از خود بی خود نمی شدين؟

تنها زمانی که احتمال اين تجربه که شبيه حس پروازه بود هنگام اجرای زنده کنسرتها بود.
و ديوار!

• آلبوم The Wall در اواخر دهه هفتاد ميلادی منتشر شد و شهرت جهانی پيدا کرد. بعضی ها تو ايران فکر می کنن که تا حدی هم به دوران انقلاب مربوط بوده . چه تحولات سياسی انگيزه اصلی آن بوده است؟

همزمانی انتشار آن با رخداد انقلاب اسلامی ايران هيچ ارتباطی نداشت همان طور که هيچ ارتباطی هم با نوعی پيش بينی فروپاشی ديوار برلين نداشت. موضوع اين ديواری که ازش حرف می زنيم ، فاصله ميان مردم و سدهايی که بين افکار متفاوت وجود داره، بود. پس می تونيم آن رو به هر حائلی که در زندگی وجود داره بسط بديم بديم. اين ويژگی هر تصور و مفهوم کلی هست که می تونه با هر واقعه ای مرتبط بشه.

• ايميل های زيادی دريافت کرده ايم که پرسيده اند چرا راجر واترز از گروه پينک فلويد رفت؟

اعضای يک گروه تا زمانی به همکاری ادامه می دن که احساس کنن ، می تونند با وجود هم خلاقتر باشن. راجر واترز به اين نتيجه رسيد که در خارج از گروه می تونه خلاقيت بيشتری داشته باشه. اين که يکی از اعضا تصميم به ترک گروه می گيره ، غيرعادی نيست.
ريچارد رايت (ا زکتاب خاطرات پينک فلويد)



اما جدا شدن „سی د برت- sid barret” فرق داشت. ما هنوز هم نمی دانيم دقيقا انگيزه او از کناره گيری از پينک فلويد چی بود. از ديد ما او در نهايت با اين تصميم صدمه خورد. البته پيش از بيرون رفتنش از گروه ديگه از گروه فاصله گرفته بود و يک حالت بی تفاوت پيدا کرده بود. البته من و راجر، ديويد و ريک در ارتباط هستم اما همه ما می دونيم که بهتره„سی د” رو به حال خودش بگذاريم.

• آيا در آينده کار ديگری از پينک فلويد خواهيم شنيد؟

کار هنری گروه پينک فلويد تمام نشده درسته که ديويد گفته که فعلا کاری نخواهد کرد اما پايان پينک فلويد را هم اعلام نکرده. همه چيز بسته به ديويد گيلموره چون اگر او تمايل به کار داشته باشه، من و ريک حاضر هستيم بازهم موسيقی پينک فلويد بسازيم.
(پايان گفتگو)

[.t.A.T.u]

نیویورک/مجله بیلبورد - در روز 17 مارس 1973، گروهی به نام پینک فلوید، در گیر و دار تحول موسیقی خود آلبومی به نام „نیمه تاریک ماه” Dark Side of the Moon را منتشر کردند که به سرعت وارد جدول 200 تایی بیلبورد Billboard شد و در این فهرست رتبه 95 را به دست آورد که در آن هفته بالاترین رتبه برای اولین حضور در فهرست به شمار میرفت. سپس اتفاق جالبی افتاد، این آلبوم هرگز از چارت خارج نشد.

پس از گذشت 14 سال یا دقیقتر بگوییم 736 هفته بعد، در ماه جولای 1988، آلبوم از این جدول خارج شد. مدتی بعد دوباره در بیلبورد 200 تایی ظاهر شد و 759 هفته در فهرست بهترین آلبومهای پاپ باقی ماند، و پینک فلوید در این هفته به مرز باورنکردنی 1500 هفته حضور در چارتها رسیده است.

رتبه دوم از نظر زمان حضور در بیلبورد 200، متعلق به باب مارلی و ویلرز (Bob Marley & the Wailers) است که چند سال از پینک فلوید عقب هستند و تنها 845 هفته در این چارت حضور داشته اند.

راجر واترز (Roger Waters) عضو سابق و خواننده اصلی پینک فلوید که قرار است به تنهایی تمام آلبوم „نیمه تاریک ماه” را در تور پاییزه خود، در 18 شهر آمریکای شمالی اجرا کند، در گفتگویی با بیلبورد حضور یافته است تا درباره این آلبوم صحبت کند.

خبرنگار - به نظر شما چرا این آلبوم توانسته است در میان نسلهای متعدد و متفاوت به چنین موفقیتی دست یابد؟
واترز - از نظر موسیقی، این اثر واقعا توانسته است از آزمون زمان سربلند خارج شود. در آن زمان خاصیتی در همزیستی استعدادهای موسیقی هر چهار نفر ما وجود داشت که بسیار موفق بود.

از طرف دیگر، از نظر محتوای اشعار، این آلبوم دارای محتوای حکیمانه ای است که برای نسلهای متوالی جذاب است زیرا به نظر میرسد که محتوای اشعار به شنونده اجازه میدهد مسائل را مورد تردید و یا زیر سؤال ببرد، شاید، این چیزی است که برای همه ما، زمانی که به بلوغ میرسیم و به سوی زندگی واقعی پرتاب میشویم، بسیار جذاب است.

خبرنگار - آیا احساس میکنید که آنچه در استودیو ضبط کردید موافق تمام ایده آلهایتان بوده است؟
واترز - زمانی که کار ضبط تمام شد، من یک کپی از نوار ریل (Reel) آنرا به خانه بردم، و به یاد دارم که در آن زمان آنرا برای همسرم پخش کردم و پس از پایان آن او اشکش سرازیر شد.

من فکر کردم„این کار قطعا به جای حساس زده است” ، من به نوعی با این فکر خوشنود شده بودم و با خودم گفتم، „وای، این یک اثر حسابی و کامل است” و کاملا اعتقاد داشتم که مردم به آن واکنش نشان خواهند داد.

خبرنگار - تصویر سازی آلبوم هم بخش بزرگی از آن به شمار میرود.
واترز - استورم ثورگرسن (Storm Thorgerson) و اوبری پاول (Aubrey Powell) کار طراحی را در گروه Hipgnosis (گروهی از طراحان بریتانیایی تشکیل شده در سال 1968. تخصص این گروه در طراحی جلد آلبومهای راک بود و در سال 1983 از هم پاشید. اما ثورگرسن به کار با پینک فلوید ادامه داد) انجام دادند. آنها با چیزی حدود 6 یا 7 نمونه کار آمدند و آنها را روی زمین اتاق فرمان انداختند و همه ما یکصدا گفتیم „این یکی!” هیچ گفتگویی درکار نبود. همه ما حس خوبی به آن داشتیم.

خبرنگار - آیا „نیمه تاریک ...” نقطه عطفی برای کار استودیویی پینک فلوید بود؟
واترز - بله. تا زمان „نیمه تاریک ...” ما گروهی بسیار به هم پیوسته بودیم. ما واقعا یک گروه بودیم، نزدیک به هم و صمیمانه کار میکردیم و از این وضعیت راضی بودیم.

„نیمه تاریک ...” مرزهایی در این رابطه ایجاد کرد، کار ضبط روز به روز مسئله دارتر میشد. با این آلبوم ما به چیزی دست یافتیم که به عنوان مردان جوانی که وارد حرفه موسیقی میشوند، میخواستیم به آن برسیم. پس از آن ما بیشتر از ترس به هم چسبیده بودیم تا از روی امیدواری.

خبرنگار - شما قصد دارید که آلبوم را به طور کامل در تور آینده خود اجرا کنید. چطور به این فکر افتادید؟
واترز - این درخواست مسابقات فرمول یک (مهمترین مسابقات اتوموبیلرانی که به نام گراند پری - Grand Prix - نیز شناخته میشود.) فرانسه بود. آنها به دنبال یک رویداد بزرگ درروز 14 جولای بودند، که روز قبل از مسابقات گراند پری فرانسه است که در مسیر مانی (Magny-Course) ، حدود 100 کیلومتری جنوب پاریس اجرا میشود.

ظاهرا یک نفر هوس کرده بگوید که „نیمه تاریک ...” پینک فلوید اجرا شود و یکی دیگر هم هوس کرده از چند نفر نظرخواهی کند که گفته اند- „دیوانه شدی؟” در نتیجه آنها سراغ من آمدند.

من هر چه بیشتر روی این پیشنهاد کار کردم، ایده های بیشتری به ذهنم رسید. من همین حالا قرار است به مرکز شهر بروم تا بر روی جلوه های تصویری „نیمه تاریک ماه” و بقیه نمایش کار کنم، و به شدت امیدوارم که کاری در خور اثر انجام شود.
منبع: گفت و گوی هارمونیک