لیست کاربران برچسب شده در تاپیک

صفحه 4 از 4 نخستنخست 1234
نمایش نتایج: از 49 به 56 از 56

موضوع: کلاسیک یا ایرانی ؟

  1. #49
    کاربر جدید

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر جدید
    شماره عضویت
    110407
    تاریخ عضویت
    Jun 2014
    نوشته ها
    5
    میانگین پست در روز
    0.00
    تشکر از پست
    77
    3 بار تشکر شده در 3 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 0/0
    Given: 1/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    نقل قول نوشته اصلی توسط virtuoso [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
    دوست عزیز خیلی ممنون که تاپیک جدیدی ایجاد نکردین و همینجا مطلبتون رو نوشتین.
    آثار ویلن بسیاری هست که „عالی” باشن. من دقیقا سلیقه ی شما رو نمی دونم اما خودم اکثر کارهای کلاسیک رو بارها گوش می کنم.
    مثلا کنسرتو ویلن چایکفسکی رو همین چند ماه پیش برای اولین بار با دقت گوش دادم و واقعا لذت بردم و حالا حالاها این کنسرتو رو گوش می دم و ازش لذت می برم. یا کنسرتو ویلن مندلسون ... یا بعضی آثار وینیاوسکی و ...
    این آثار رو نمی شه یه بار گوش داد و از کنارش گذشت. به تازگی کنسرتو ویلن خاچاطوریان رو گوش دادم و واقعا لذت بردم. ضمنا بررسی آثار کلاسیک با اجراهای مختلف خودش یه دنیایی داره... دنیای نوازندگان بزرگ ویلن کلاسیک.
    هایفتز، منوهین، پرلمن، ایستراخ، کوگان ... هر کدوم به شکلی آثار رو می نوازن که آدم دوست داره هر اثر رو بارها با اجرای نوازندگان مختلف گوش کنه.
    دنیای موسیقی کلاسیک اینقدر وسیع و گسترده اس که اگه کسی مثل من روی هر اثر چند ماه گیر کنه تا آخر عمرش حتی به نصف آثار کلاسیک هم نمیرسه گوش کنه! ضمنا من اصلا شناخت خوبی به آثار کلاسیک ندارم (اینو هم اضافه کنم که علاقه ی زیادی هم به صدای ویلن بصورت ارکسترال دارم و طبیعتا اجراهای ارکسترال رو خیلی می پسندم)

    در مورد ویلن ایرانی قبلا توضیحاتی نوشتم (توانایی های ویلن ایرانی با کمانچه اصلا قابل مقایسه نیست اما سلیقه ها متفاوته ... البته کمانچه هم ویژگی های منحصر بفردی داره)

    به نظر من شما به نوازندگی سبک های تلفیقی هم بد نیست گوش بدین. سبک مدرن (مثل آثار new age) که نواختنشون بر مبنای موسیقی کلاسیک هست. یا سبک موسیقی فیلم و ...
    خیلی خیلی ممنون از پاسخ های سریع و مفصلتون...

    هرچند راه حل ناامید کننده ای یا بهتر بگم تلخی رو پیشنهاد کردین (گیر کردن زیاد روی یک اثر گرچه ارزششو داره و مسلما اونقدر آثار کلاسیک عظیمه که نمیشه براحتی درکش کرد) ممنون واسه آثاری که معرفی کردید... البته خودمم اونقدرا به مردگی فضای کلاسیک اعتقاد ندارم هدفم از استفاده ازین کلمه به وجد آوردن کسی بود که می خواست جوابمو بده، و الا موزیسین های خوبی تو دوره های بعد از romantic یعنی contemporary و modern پیدا میشه کرد هرچند که بیشتر پیانیست محض هستن متاسفانه...

    بنده هم صدای ویولن رو ارکسترال بیشتر می پسندم یا مثلا کوارتت ها و... البته تکنوازی های استثنایی ای هم همیشه وجود داره که ستودنی هستن

    راجع به کمانچه هم چطوره یه تاپیک زده بشه صرفا مثلا مقایسه آثار ایرانی با کمانچه و ویولن... که یه بحثی راه بیفته حداقل مثلا شمایی که معتقدید توانایی های ویولن ایرانی بیشتره یخورده جزیی تر و کاملتر بتونید امثال من نا آشنا با سبک ایرانی رو بهره مند کنید از اطلاعات و نظراتتون (البته شاید باشه همچین تاپیکی من متوجه نشده باشم)

    راجع به سبک هایی مثل new age یا ambient هم که بنظر بیشتر بیشتر زدن تو فاز الکترونیک مثل گروه enigma و enya و era و... البته هستن کسایی مثل olafur arnalds یا موزیک فیلم سازایی مثل mansell و zimmer و tiersen و preisner و karaindrou که از ویولن استفاده می کنن... ولی همچین راضی کننده نیست یعنی میدونید یجورایی هر از گاهی و به شدت در خدمت فضا سازیه

    نهایتا جا داره باز هم از شما تشکر کنم کمک زیادی کردید تا اینجا... البته من این بحث رو ختم نمی کنم به امید اینکه شما و سایر دوستان اگه نظری/پیشنهادی داشتید مارو بی نصیب نذارید، چقدر حرف زدم این چند روز عذر خواهم از همه!

  2. کاربران زیر از lostinviolin به خاطر این پست تشکر کرده اند:


  3. #50
    virtuoso آواتار ها
    مسئول بازنشسته

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    مسئول بازنشسته
    شماره عضویت
    68297
    تاریخ عضویت
    Jan 2013
    سن
    34
    نوشته ها
    1,246
    میانگین پست در روز
    0.30
    تشکر از پست
    3,021
    3,010 بار تشکر شده در 1,040 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    7 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 614/4
    Given: 649/29
    میزان امتیاز
    13

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    نقل قول نوشته اصلی توسط lostinviolin [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
    خیلی خیلی ممنون از پاسخ های سریع و مفصلتون...

    هرچند راه حل ناامید کننده ای یا بهتر بگم تلخی رو پیشنهاد کردین (گیر کردن زیاد روی یک اثر گرچه ارزششو داره و مسلما اونقدر آثار کلاسیک عظیمه که نمیشه براحتی درکش کرد) ممنون واسه آثاری که معرفی کردید... البته خودمم اونقدرا به مردگی فضای کلاسیک اعتقاد ندارم هدفم از استفاده ازین کلمه به وجد آوردن کسی بود که می خواست جوابمو بده، و الا موزیسین های خوبی تو دوره های بعد از romantic یعنی contemporary و modern پیدا میشه کرد هرچند که بیشتر پیانیست محض هستن متاسفانه...

    بنده هم صدای ویولن رو ارکسترال بیشتر می پسندم یا مثلا کوارتت ها و... البته تکنوازی های استثنایی ای هم همیشه وجود داره که ستودنی هستن

    راجع به کمانچه هم چطوره یه تاپیک زده بشه صرفا مثلا مقایسه آثار ایرانی با کمانچه و ویولن... که یه بحثی راه بیفته حداقل مثلا شمایی که معتقدید توانایی های ویولن ایرانی بیشتره یخورده جزیی تر و کاملتر بتونید امثال من نا آشنا با سبک ایرانی رو بهره مند کنید از اطلاعات و نظراتتون (البته شاید باشه همچین تاپیکی من متوجه نشده باشم)

    راجع به سبک هایی مثل new age یا ambient هم که بنظر بیشتر بیشتر زدن تو فاز الکترونیک مثل گروه enigma و enya و era و... البته هستن کسایی مثل olafur arnalds یا موزیک فیلم سازایی مثل mansell و zimmer و tiersen و preisner و karaindrou که از ویولن استفاده می کنن... ولی همچین راضی کننده نیست یعنی میدونید یجورایی هر از گاهی و به شدت در خدمت فضا سازیه

    نهایتا جا داره باز هم از شما تشکر کنم کمک زیادی کردید تا اینجا... البته من این بحث رو ختم نمی کنم به امید اینکه شما و سایر دوستان اگه نظری/پیشنهادی داشتید مارو بی نصیب نذارید، چقدر حرف زدم این چند روز عذر خواهم از همه!
    خواهش می کنم. من که تا الان نتونستم جواب شما رو بدم، البته موضوعی هست که من قبلا بهش فکر نکرده بودم ... یعنی با این دیدگاه به موسیقی کلاسیک نگاه نکرده بود.
    تامل زیاد و گیر کردن روی موسیقی کلاسیک رو پیشنهاد ندادم، گفتم خودم دیدگاهم اینجوریه. ولی شما چون نوع نگرشتون فرق می کنه شاید اینجوری نپسندین.
    راجع به کمانچه من قبلا یه توضیحاتی همینجا دادم... اما از اونجایی که من مسئول بخش ویلن کلاسیک هستم فقط میتونم در مورد ویلن ایرانی و کمانچه نظر بدم. البته اینجا باید منظورم از توانایی بیشتر ویلن نسبت به کمانچه رو توضیح بدم:

    استاد فرهاد فخرالدینی در مقدمه ی کتاب تجزیه و تحلیل و شرح موسیقی ایران ، نوشتن که استاد صبا با توجه به طولانی تر بودن آرشه ویلن نسبت به کمانچه با همکاری کلنل وزیری برای اولین بار تکیه ها رو در ردیف برای ویلن نوشتن. چون ویلن میتونست جملات آوازی رو بهتر و کشیده تر ادا کنه.

    در واقع من منظورم این بود که ویلن توانایی اجرایی بیشتری برای آوازها و چهارمضراب ها و فرم های دیگه ی موسیقی ایرانی داره . خیلی از قطعات ویلن ایرانی رو نمیشه با کمانچه اجرا کرد. ویلن ایرانی بسیار گسترده اس و جای خودش رو هم بخوبی در موسیقی ردیفی ایرانی باز کرده و هم در دل مردم ... (هرچند که این سال ها به شدت توسط مسئولین به ویلن ایرانی ظلم شده)

    اما ...

    اینا دلیل بر ناتوانی کمانچه نمیشه. صدای کمانچه خیلی خاص و ویژه اس و حالات خاصی رو هم میشه باهاش ایجاد کرد که با هیچ سازی نمیشه اونا رو اجرا کرد. ضمنا کمانچه توانایی های زیادی هم در اجرای موسیقی محلی داره. خودم یکی از طرفداران پر و پا قرص کمانچه هستم.

    به هر حال هر کدوم یه رنگ و بویی دارن و جایگاه خودشون رو دارن. اما من به شدت با این مسئله مخالفم که ویلن فقط باید بصورت غربی نواخته بشه (اینو خیلی از بزرگان هم میگن و خیلی از بزرگان هم باهاش مخالف هستن... اختلاف نظر زیاده ولی کسی نتونسته دلیل علمی بیاره که چرا ویلن رو نباید به سبک ایرانی زد... در حالی که دلایل زیادی وجود داره که ویلن ایرانی رو تایید می کنه. مفصلا قبلا بهش اشاره کردم)

    ایشالا دوستانی که اطلاعات بیشتری دارن بیان و در مورد این موضوع با شما گفتگو و تبادل نظر کنن. من هم از شما ممنونم که این مسئله رو مطرح کردین.
    ویرایش توسط virtuoso : Thursday 2 October 2014 در ساعت 09:41 AM

  4. 3 کاربر برای این پست از virtuoso تشکر کرده اند:


  5. #51
    virtuoso آواتار ها
    مسئول بازنشسته

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    مسئول بازنشسته
    شماره عضویت
    68297
    تاریخ عضویت
    Jan 2013
    سن
    34
    نوشته ها
    1,246
    میانگین پست در روز
    0.30
    تشکر از پست
    3,021
    3,010 بار تشکر شده در 1,040 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    7 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 614/4
    Given: 649/29
    میزان امتیاز
    13

    پیش فرض هدف چیست؟


    0 Not allowed! Not allowed!
    جدا از اهداف متعالی که در هنر و موسیقی بطور کلی دنبالشون هستیم، اهداف آموزشی هم وجود دارن که در نوازندگی ما به دنبال اونا هستیم. مثلا اینکه بعد از مدتی ما بتونیم فلان قطعه رو بنوازیم... یا اینکه در چه سطحی باید باشیم تا بشه اسم „نوازنده ی ویلن” روی ما گذاشت... البته در حالت کلی همیشه ما باید به دنبال پیشرفت باشیم.

    مسئله ای که من می بینم خیلی بین هنرجوها وجود داره اینه که نمی دونن در نهایت باید در سبک کلاسیک یا ایرانی دنبال چه چیزی باشن.
    به طور مجزا در حد اطلاعاتم نکاتی رو عرض می کنم (این ها صرفا نظرات شخصی بنده اس):

    1- سبک کلاسیک غربی

    در این سبک هنرجو باید رپرتوار آموزشی نسبتا مفصلی رو یاد بگیره. تمام تکنیک ها رو باید مو به مو آموزش ببینه. هیچ درس یا کتابی رو نمیشه به راحتی ازش گذشت. هر عادت بدی توی نوازندگی هنرجو قطعا در ادامه باعث میشه نتونه تکنیکی رو درست فرا بگیره.
    نوازنده ی کلاسیک باید بتونه در یک ارکستر همراه با سایر نوازندگان بنوازه بنابراین باید تمام تکنیک ها بصورت یکسان و هماهنگ آموزش داده بشه.
    نت ها شامل علائمی هستن که دقیقا طبق اون ها باید حالت ها و دینامیک ها رو اجرا کرد (یا طبق نظر رهبر ارکستر) ... نوازنده ی ویلن کلاسیک باید بتونه هر حالتی که توی نت خواسته شده رو بخوبی اجرا کنه... تمام تکنیک های آرشه رو بخوبی بلد باشه.
    قطعات بسیار زیادی هستن که تا حالا چندین بار اجرا شدن ولی اگه نوازنده ای بتونه اونا رو اجرا کنه ، به اهداف بزرگی دست پیدا کرده... قطعاتی مثل کاپریس های پاگانینی، کنسرتوی ویلن مندلسون، چایکفسکی، بتهوون، موتزارت و ... ، قطعات ساراساته، باتزینی و ...
    این قطعات باید دقیقا طبق چیزی که آهنگساز ساخته اجرا بشن.
    البته هر نوازنده ای با رنگ و مزه ی خاصی می نوازه اما چارچوب کاملا مشخصه.

    2- سبک ایرانی (موسیقی ردیفی ایرانی)

    در این سبک هنرجو بهتره که در ابتدا با استفاده از متدهای کلاسیک و ایرانی اصول اولیه رو کاملا و بخوبی یاد بگیره. بعد از اون موسیقی ایرانی آموزش داده بشه و کم کم با ردیف آشنا بشه و راه رو ادامه بده.
    یک نوازنده ی موسیقی ایرانی، فقط برای آموزش ملزم به رعایت دقیق تمامی علائم و تقلید از استاد هست. لذا بعد از اینکه با ردیف و نواخته های اساتید بزرگ آشنا شد، تقلید صرف و اجرای آهنگ بصورت مو به مو مانند پیشینیان اصلا ارزشی نداره!
    نوازنده ی ویلن ایرانی باید بتونه در اجرای چهارمضراب ها و ردیف موسیقی ایرانی با سبک خودش و بنا به سلیقه ی خودش بنوازه... رد پای نوازنده باید در نواخته ها دیده بشه... باید بتونه در حد خودش و با سلیقه ی خودش بداهه نوازی کنه.

    چند نکته ی مهم:

    1- بعضا من دیدم هنرجو چند ماه وقت صرف می کنه که مثلا فلان قطعه رو دقیقا مثل استاد ملک یا بدیعی بنوازه... موسیقی ایرانی مثل موسیقی کلاسیک نیست که اجرای آثار گذشتگان بصورت دقیق و مو به مو ارزش چندانی داشته باشه (دلیلش هم نوع نگرش و نوع آهنگسازی این دو سبک هست که بحث در این مورد مفصله) ... اما متاسفانه الان اجرای همون چهارمضراب ها و قطعات دیگه شده افتخار ... در حالی که در گذشته اصلا به این صورت نبوده ... هرکسی باید به سبک خودش می نواخت. هر کس با توجه به نو آوری ها و ملودی سازی و تکنیکی که برای اجرای اونا داشت مقامی در موسیقی داشت.
    این مهم وقتی به دست میاد که نوازنده هم در تکنیک هم در بعد معنوی موسیقی به مدارج بالایی رسیده باشه که متاسفانه امروزه کمتر شاهدش هستیم... برای همین نواخته های نوازندگان فعلی آنچنان که باید و شاید دلنشین نیست.

    البته از اساتید و نوازنده های فعلی افرادی هستن که هرچند بسیار تحت تاثیر تکنیک و نوازندگی اساتید خودشون قرار گرفتن اما چون سبک ایرانی رو خوب درک کردن رد پاشون توی نواخته هاشون هست... استاد فرشید فرهمند حسن زاده (از شاگردان استاد ملک) رو که خودم شخصا در خدمتشون بودم می تونم مثال بزنم ... استاد خورشیدی (مسئول بخش ویلن... از شاگردان استاد خرم) هم که نمونه کارهاشون توی همین سایت وجود داره همیشه سعی دارن با حس و حال خودشون بنوازن.


    2- توجه کنید به اساتید موسیقی ایرانی...
    اساتید یاحقی، بدیعی، ملک ، خرم ، زندگانی ... هر کدوم صاحب سبک بودن. هیچکدوم صرفا به دنبال تقلید از اساتید گذشته مثل استاد صبا نبودن و فقط در اجرای ردیف و چهارمضراب ها استاد صبا باقی نموندن ... هر کدوم با دیدگاه خودشون نسبت به ردیف موسیقی ایرانی قطعات زیادی رو ساختن و نواختن و به جایگاهی که همه ی ما میدونیم رسیدن ...

    3- متاسفانه توی همین سایت مطالبی رو در مورد اساتید بزرگ ویلن ایرانی دیدم که میخوام در مورد چند تا از این موارد صحبت کنم:
    یکی از دوستان می گفت چرا استاد خرم آرشه رو اینجوری می گرفتن ... چرا استاد ملک بیشتر از سر آرشه استفاده می کردن ... آرشه ی استاد یاحقی بعضا تا پوزیسیون سوم هم میومد روی گریف!!! ...
    با توجه به اصول موسیقی کلاسیک این موارد نقص های بزرگی در نوازندگی محسوب میشه اما دقت کنید این جا حرف از تکنوازی ویلن ایرانی هست... تمام حرکات و تکنیک های اساتید با توجه به سبکی که می نواختن مورد استفاده قرار می گرفته.
    اگه استاد ملک بیشتر از سر آرشه استفاده می کردن دلیلش این بوده که یکی از ویژگی های بارز سبک ایشون نواختن آرشه های آکسان در سر آرشه بود.

    4- برای اینکه یک هنرجو نوازنده ی ارکسترهای موسیقی ایرانی بشه (مثل ارکستر ملی) باید اصول رو دقیقا و مو به مو یاد بگیره و به موسیقی ایرانی هم آشنا باشه ... در کارهای ارکسترال نمیشه با توجه به سلیقه و حس و حال، هنرجو هر تکنیکی رو خواست استفاده کنه! در حالی که در تکنوازی یا بداهه نوازی اینچنین نیست.

    البته من مطالب مفصل تری رو آماده کرده بودم اما به همین مقدار بسنده کردم.

    با تشکر از توجه و تحمل شما عزیزان.

  6. 8 کاربر برای این پست از virtuoso تشکر کرده اند:


  7. #52
    کاربر جدید

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر جدید
    شماره عضویت
    110178
    تاریخ عضویت
    Jun 2014
    نوشته ها
    2
    میانگین پست در روز
    0.00
    تشکر از پست
    0
    2 بار تشکر شده در 2 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 0/0
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    با سلام
    با احترام به تمام ویولیست ها عزیز
    توصیه میکنم قبل از تصمیم قطعی چندتا از اجراهای استاد (عشق من) حبیب الله بدیعی (یه تکنوازی معروف در اصفهان داره که در خانه موسیقی بریتانیا اجرا شده) را گوش بدید
    از اون طرف هم آثار جولیا فیشر و ونسا ما فک کنم خوبه (البته موجودات عجیبی مثل دیوید گرت هم هستند)
    هرکدوم بیشتر با دلتون بازی کرد اونو انتخاب کنید

    به عنوان یه تجربه اگر گروه نوازی به خصوص دونوازی پیانو رو دوست دارید ------> کلاسیک
    ولی اگه واسه دل خودتو و تک نوازی را دوست دارید ---------> ایرانی

  8. کاربران زیر از par30boy به خاطر این پست تشکر کرده اند:


  9. #53
    کاربر جدید

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر جدید
    شماره عضویت
    115258
    تاریخ عضویت
    Sep 2014
    نوشته ها
    23
    میانگین پست در روز
    0.01
    تشکر از پست
    0
    12 بار تشکر شده در 7 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 1/0
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    ویولونو از رو کمانچه ما ساختن گیتارو از رو بربط و... حالا جوری شده که بچه های ایران دیگه ایرانی دوست ندارن . شرم بر ما که از تاریخ کشور و موسیقیمون هیچی نمیدونیم . سازو آوازو ما به جهان پیشکش کردیم حالا از ریشمون دور شدیمو همه چیو تو فرنگ زیبا میبینیم. به نظرم برو همون سبک غربی یاد بگیر تا دلت آروم بگیره. خوشا بچه هایی که ایرانی ساز میزنن. پیروز باشید

  10. #54
    کاربر جدید

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر جدید
    شماره عضویت
    114085
    تاریخ عضویت
    Aug 2014
    نوشته ها
    29
    میانگین پست در روز
    0.01
    تشکر از پست
    43
    20 بار تشکر شده در 15 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 1/0
    Given: 2/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    به نظر من سبک مهم نیست. بلکه اصول یادگیری درست هر ساز شرط اول انتخاب هست. متاسفانه اکثر اساتید سنتی نواز اصول صحیح نواختن ویولن را آموزش نمیدهند. چون من خودم به عینه دیدم که دارم میگم. یه بنده خدایی 13 سال سنتی کار کرده بود و بعد از این 13 سال فهمیده بود هیچ درک درستی از نواختن ویولن نداره و الان هم داره میره پیش یه استاد کلاسیک کار که خود استاده 10 ساله داره کار میکنه و البته استاد خودم هم هست...

  11. کاربران زیر از farzadmlv به خاطر این پست تشکر کرده اند:


  12. #55
    کاربر جدید

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر جدید
    شماره عضویت
    159470
    تاریخ عضویت
    May 2018
    نوشته ها
    36
    میانگین پست در روز
    0.02
    تشکر از پست
    0
    3 بار تشکر شده در 3 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 4/0
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    درجواب دوست عزیزی که گفتن ایرانی سخت تره باید سوالی کنم که چیش سخت تره!! ربع پرده آیا ؟یا گلیساندو های پشت سرهم و بی اساس ؟؟ویا ربع پرده ها و کادانس های غیر موسیقیایی اون؟من به موسیقی ایرانی توهین نمیکنم و معتقدم سرشار از حس هستش... ولی قوانینی در موسیقی کلاسیک هست که توی موسیقی ایرانی نیست... هیچ وقت نمی شه گفت کدوم سخت تره.. در موسیقی ایرانی چیزی به نام پیتزیکاتوی دست چپ نداریم.. یعنی به اون شدت موسیقی کلاسیک نداریم... پیتزیکاتو هایی که توی ردیف ملک یا ردیف صبا یا آهن های حرفه ای ایرانی اومده بسیار ساده اند .. شما میتونین Var.9از کاپریس ۲۴ پاگانینی رو گوش کنین تا پفهمین پیتزیکاتو دست چپ یعنی چی... یا گلیساندو ها... گلیساندو های ایرانی کاملا متفاوت با سبک کلاسیکه... این دال بر سخت تر بودن یا بهتر بودن هیچکدوم نیست و این نظر شخصیه هر فرده که کدوم بهتره.. در آخر هم توصیه می کنم کنسرتوی مندلسون،زیگونروایزن،دنس آف د گوبلینز،کنسرتو سیبیلیوس،سونات ویولون سولوی اوژن ایزایی،فانتزی کارمن،آین کاین تاخت میوزیک موتزارت و اپراهای مجیکال فلوت،کارمن و عروسی فیگارو رو گوش کنین تا با حس های عمیق و متفاوت کلاسیک آشنا بشین و متالیته و خلاقیت واقعی کلاسیک رو درک کنین

    - - - Updated - - -

    این کلیپ رو آیا برای حمایت از موسیقی ایرانی گذاشتین؟؟ببینین اگه ایرانی کار میکنین ایرانی اصیل کار کنین ... کاری که آقای بیژن مرتضوی در زمینه ی ویولون ایرانی کرده مشابه کار دیوید گرت تو موسیقی کلاسیکه.. دیوید گرت هم الان میاد آهنگ هایی مانند فانتزی کارمن،کاپریس ۲۴ پاگانینیو هانگرین دنس رو تغییر میده و شکلی عامه پسند از اونا درست میکنه.. درایران نمونش آقای منفرد زادست و دیگه آقای خالقی.. اینا سعی کردن موسیقی ایرانی رو طوری جلوه بدن که عوام از اون لذت ببرن... این آثار رو من دوست دارم چون مردم رو به موسیقی نزدیک میکنه،اما آثاری نیست که بتونیم اونارو توی گنجینه ی موسیقی قرار بدیم!! مثل اینکه تعریف ما از موسیقی دوتاست.. یعنی هرکدوم یه تعریف داریم.. من ترانه هایی مثل ترانه های ارکستر گلها و چنین آهنگ هایی رو موسیقی نمیدونم.. اینا ترانست و بدنیست،ولی موسیقی نیست... عملا هم دیدیم که این کار ها و این نو آوری ها فایده ای نداشت و عملا پس رفت.. و ظاهرا موسیقی ایرانی در زمان آقایان یاحقی، بدیعی و... که موسیقی اصیل ایرانی بود بین مردم محبوب تر بود.. این موسیقی ها یه زمان میان،اگه نکته ی خوبی داشته باشن اون نکته میمونه و بعد مدت هم میرن و محبوبیت خودشونو از دست میدن

    - - - Updated - - -

    استادتو عوض کن... استادی که خودش به ایرانی علاقمند باشه و ایرانی رو از کلاسیک برتر بدونه استاد کلاسیک خوبی نیست ولو از پاگانینی هم بهتر باشه!!! در نهایت نمیتونه حس عمیق کلاسیک و اصالت موسیقی رو به تو یاد بده... استاد واقعی کلاسیک سعی میکنه به جای تشویق به موسیقی ایرانی ، متالیته ی کلاسیک رو به شاگردا یاد بده

    - - - Updated - - -

    استادتو عوض کن... استادی که خودش به ایرانی علاقمند باشه و ایرانی رو از کلاسیک برتر بدونه استاد کلاسیک خوبی نیست ولو از پاگانینی هم بهتر باشه!!! در نهایت نمیتونه حس عمیق کلاسیک و اصالت موسیقی رو به تو یاد بده... استاد واقعی کلاسیک سعی میکنه به جای تشویق به موسیقی ایرانی ، متالیته ی کلاسیک رو به شاگردا یاد بده

    - - - Updated - - -

    وقتی کسی کلاسیک دوست داشته باشه هرچی هم ایرانی کارکنه به خاطر علاقش به کلاسیک نمیتونه حس و حال ایرانی رو به شنونده القا کنه و حتی هم اگه ایدانی همراه با کاسیک کارکنه ایرانی رو خوب یاد نمیگیره و آهنگ هارو با حس نمیزنه.. کلاسیکشم ضعیف میشه

    - - - Updated - - -

    در ادامه ی حرف شما اضافه کنم که بله درست میگن... استایل و آرشه کشی درست تو ایرلنی اهمیتی نداره... میبینیم اقای ملک که یکی از بهترین ویولونیست های ایرانی هستن،گرفتن ویولونشون اشتباه و آرشه کشی بسیاد غلطی دارند و همراه آرشه صدای اضافی ایجاد میشه که به خاطر درست نکشیدن آرشه است... یا آقای خرم آرشه رو به صورت اشتباه میکشن و به دست گرفتن اما ناگفته نماند هر دو بسیار با احساس و تکنیکی ساز میزنند . این اشکالات به خاطر اینه که در این سبک اهمیت چندانی نداره

    - - - Updated - - -

    در ادامه ی حرف شما اضافه کنم که بله درست میگن... استایل و آرشه کشی درست تو ایرلنی اهمیتی نداره... میبینیم اقای ملک که یکی از بهترین ویولونیست های ایرانی هستن،گرفتن ویولونشون اشتباه و آرشه کشی بسیاد غلطی دارند و همراه آرشه صدای اضافی ایجاد میشه که به خاطر درست نکشیدن آرشه است... یا آقای خرم آرشه رو به صورت اشتباه میکشن و به دست گرفتن اما ناگفته نماند هر دو بسیار با احساس و تکنیکی ساز میزنند . این اشکالات به خاطر اینه که در این سبک اهمیت چندانی نداره

    - - - Updated - - -

    کسی که با روح و احساسات کلاسیک آشنا بشه و اونا رو درک کنه به هیچ عنوان علاقه ای با نواختن و حتی گوش دادن آهنگ های ایرانی نخواهد داشت... اگر بازهم پس از کلاسیک کارکردن ایرانی را دوست دارین،بدونید وقت خودتون رو تلف کردید و از کلاسیک هم هیچی یاد نگرفتین

    - - - Updated - - -

    کسی که کلاسیک کارکرده باشه از یه صبح تا ظهر میتونه تمام ردیف صبا رو تموم کنه به خوبی هرچه تمام تر... البته کسی تو کلاسیک که حرفه ای باشه... دیدم که میگم

  13. #56
    کاربر جدید

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر جدید
    شماره عضویت
    159470
    تاریخ عضویت
    May 2018
    نوشته ها
    36
    میانگین پست در روز
    0.02
    تشکر از پست
    0
    3 بار تشکر شده در 3 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 4/0
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    این که میگین هردو گام همزمان و نمیدونم چی چی و اینا این ضعفه.. چون موسیقی ایرانی نمیتونه حس موسیقی رو تو یه گام و یک قانون برسونه و موسیقی رو از آب دربیاره ،یه پاساژ قلابی میزنن هی از این میرن به اون و نمیدونم از این گوشه به اون گوشه و فلان و بهمان... اصلا هم هیچ کادانسی استفاده نمیشه.. فرود های الکی فقط رو نت های بی ربط.. توهین نیست ضعفه که موسیقی کلاسیک هم ممکنه ضعف هایی داشته باشه

صفحه 4 از 4 نخستنخست 1234

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

علاقه مندي ها (Bookmarks)

علاقه مندي ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •