سوال در مورد حضرت پرویز یاحقی

[aftaban]

دوستان نازنین، اساتید بزرگوارم، شاید غرض از همه ی بحث ها و نقد و نظرهایی که این جا انجام میدیم،الزامن رسیدن به یک نتیجه و نظر واحد نباشه، اما جدای از اطلاعات و سواد و ادعایی که هر کدوم از ما داریم به استنادش بحث می کنیم، دوستان نوآموز دیگری در این بین هستند که ممکن است هر کدام به ظنّ خودشان، تکه ای از این اطلاعات و موارد گفتگو و انتقاد را بگیرند و این برداشت ناتمامشون اساس و مایه ی کار قضاوت شون در مورد موسیقی بشه. متاسفانه هم موسیقی ی ما و هم ادبیات ما و هم تاریخ ما، منتقدین و مفسرین سرآمد زیادی نداشته، و هر چه هم که دارد از موهبت عرض اندام شایسته ی خویش است. دوستان عزیزم، قامت موسیقی ی ما ناساز نیست، درد جای دیگری ست و شما جای دیگری دست گذاشته اید. به خود بنده، به اقتضای شغلم، اول تابستان بخشنامه ی محرمانه می دهند که برگزاری ی هر گونه کلاسی با عنوان موسیقی، در همه ی واحدهای مربوطه „ممنوع” ست! برگردیم به ذهنیت تاریخی مون و غیر از نقد تکنیکی و تاکتیکی موسیقی، ببینیم کدام دوره از این تاریخ چند صد ساله، موسیقی ی ما نفس راحتی کشیده! کی قد بکشد، کجا قد بکشد؟ در این سترون خاموش! ؟ همین که نفس می کشد، بس شگفت انگیزست. این موسیقی با این خصوصیات در هر کجای جهان می بود، نابود شده بود، اصلن بی نشان می شد. این حرف ها را نیاز به گفتن نیست، اما همین خودش یک سر ِ درد است!
من از طرف همه ی دوستان و نو آموزان بخش ویولن، چه کلاسیک و چه ایرانی، تقاضا دارم که اطلاعات و آموخته های با ارزش تون را در قالب جزوه ها، مقالات، ویدیوها و موارد مشابه دیگری در اختیار دوستان دیگر قرار بدهید که این کار، هم شایسته ی روح بزرگوارانه ی شما، هم در خور تحسین و پسند عمومی و هم در شأن و منزلت این سایت خواهد بود.
بگذارید کار ما که اشاعه ی نیک فرهنگ و هنر کشورمون هست، به بستر همنوایی و همدلی منتقل بشه و همه به زعم خویش مرهم نِهِ این زخم باشیم نه نمک ریز آن!
با مهر و ارادت و دوستی. محمد خورشیدی

[mahgam]

اینو باید طلا گرفت :
من از طرف همه ی دوستان و نو آموزان بخش ویولن، چه کلاسیک و چه ایرانی، تقاضا دارم که اطلاعات و آموخته های با ارزش تون را در قالب جزوه ها، مقالات، ویدیوها و موارد مشابه دیگری در اختیار دوستان دیگر قرار بدهید که این کار، هم شایسته ی روح بزرگوارانه ی شما، هم در خور تحسین و پسند عمومی و هم در شأن و منزلت این سایت خواهد بود.
بگذارید کار ما که اشاعه ی نیک فرهنگ و هنر کشورمون هست، به بستر همنوایی و همدلی منتقل بشه و همه به زعم خویش مرهم به این زخم باشیم نه نمک ریز آن!
ممنون استاد از حضور به جاتون.

[majid55]

دوستان من هم در برخورد با استادی موضع گیری ناصواب در برخورد با شخصیتی از اساتیدی که چهره در نقاب خاک کشیده مواجه شدم و این طرز برخورد به صرف اینکه من کلاسیک کارم باید طرفم را که به شاخه ای دیگر میپردازد ویا برعکس رابکوبمم منشا اثرات مثبت وی را نادیده بگیریم نه مرام جوانمردی میدانم نه درخور رفتار و منش اخلاقی متاسفانه تازه کاران چون ممکن است شناخت کمی و یا اطلاعات محدودی داشته باشند این طرز القا بعضی اساتید ممکن است نگرش منفی ایجاد کند ما من خودم شاید با بسیاری از رشته های موسیقی یا سازها نتوانم ارتباط برقرار کنم ولی این دلیل بد بودن سبک یا ساز یا گرایش نبوده و نیست تمام اساتید چه در قید حیات یا چشم از جهان فرو بسته چه ایرانی چه غیر قابل احترام هستند من زمانی می توانم رشته یا سازی را به باد نقد بگیرم که تخصص و سواد و اشنای کامل و اشراف لازم را داشته باشم و گرنه هر فردی که به کسی توهین می کند یا کار و تخصص وی را زیر سوال میبرد که لوزوما منتقد نخواهد بود این نگرش عناد تحجر و کوته بینی است من زمانی می توانم بطور مثال استاد یاحقی را نقد کنم که حداقل اگر در سطح بالاتری از ایشون نیستم در حد و توان ایشون باشم بنده خدای پیششان بودم سبک اموزششان سی بود تمام پس قطعا نظری که میدادن محلی از اعراب ندارد

[majid55]

اینو باید طلا گرفت :
من از طرف همه ی دوستان و نو آموزان بخش ویولن، چه کلاسیک و چه ایرانی، تقاضا دارم که اطلاعات و آموخته های با ارزش تون را در قالب جزوه ها، مقالات، ویدیوها و موارد مشابه دیگری در اختیار دوستان دیگر قرار بدهید که این کار، هم شایسته ی روح بزرگوارانه ی شما، هم در خور تحسین و پسند عمومی و هم در شأن و منزلت این سایت خواهد بود.
بگذارید کار ما که اشاعه ی نیک فرهنگ و هنر کشورمون هست، به بستر همنوایی و همدلی منتقل بشه و همه به زعم خویش مرهم به این زخم باشیم نه نمک ریز آن!
ممنون استاد از حضور به جاتون.

دلنشین بود کلام به جای شما و درخور تعمق و تفکر و پسندیده از موضعگیری انسانی شما ممنون

[bsh689]

سلام
من درمورد عنوان تاپیک ذکر کنم که معمولاٌ لفظ حضرت در مورد اولیای دین به کار میره و در این مورد نابجاست
استاد پرویز یاحقی از اساتید صاحب سبک در نواختن ویلون به سبک ایرانی بودند احساسی که از نواختن ساز ایشون تو دل توده مردم ایجاد میشه رمز ماندگاری نام بلند استاد یاحقی است مردم ایران وقتی از رادیو صدای ساز ایشونو میشنوند به تنها چیزی که فکر نمی کنن اینه که ایشون استایل صحیح نوازندگی را رعایت می کنن یا نه و یا از چه تکنیکهایی استفاده میکنن مهم احساس موسیقیایی است که اونا رو به وجد میاره تو کشوری مثل ایران هزاران نوازنده و خواننده بوده اند ولی این اساتید به خاطر علاقه ای که مردم به آثارشون داشتند جاودانه موندن شما اگه الان یکی از برترین آثار غرب رو بایه اثر ساده ایرانی (در نواختن ویلن) برای چند نفر از افراد عادی پخش کنین متوجه علاقه مردم کشورتون به نوع موسیقی که گوش می دن میشین و این نه دلیلی برای کوبیدن اساتید نام آور غربیه و نه دلیلی برای رجحان موسیقی ایرانی به غربی اینکه فلان نوازنده ایرانی ساز را کج میگیره یا پوزیسیوناش فالش میشه اصلا حرف به جایی نیست درسته ویلن ساز غربیه ولی اساتید ایرانی به راحتی تونستن مهجور ترین گوشه ها و ردیفهای ایرانی را با این ساز اجرا کنن استاد ملک اصلا سازو رو سینش میذاشت خیلی مواقع ولی بسیار دیدم اشک مردمی را که ازشنیدن صدای سازش جاری شده اونا ساز رو برا ی مردمشون میزدن نه برای رعایت کردن قواعد غربی . به هر حال من تا کنون در اجرای اساتید ایرانی فالشی و اشتباه نوازی ندیدم و بهتر است دوستان در مورد اساتید ی که جزء افتخارات موسیقی این مملکت هستند لحنی مودبانه تر داشته باشند به نظر من تکنیک نوازندگی استاد بدیعی بهتر از استاد ملک و یاحقی است ولی علاقه ی عموم به ساز ملک ویاحقی بیشتره
از این بحثها در مورد مرحوم ذوالفنون هم دیدم

[majid55]

سلام
من درمورد عنوان تاپیک ذکر کنم که معمولاٌ لفظ حضرت در مورد اولیای دین به کار میره و در این مورد نابجاست

عزیزم بر اساس چه قاعده و اسلوبی شما به این نتیجه رسیدید لفظ حضرت در انحصار اولیاء دینی است تعجب می کنم دوست من با اندکی مطالعه در متون ادبی اگر داشته باشید قطعا از اظهار نظر بی پشتوانه خودداری خواهید کرد بارها و بارها در ادبیات به لفظ حضرت مولانا یا حضرت حافظ اشاره شده است پس نشان دهنده این است این القاب صرف به اشخاص دینی و کاریزماتیک تعلق ندارد دلیل نمیشود چون شما نشنیده اید نتیجه گیری ناصحیح داشته باشیدهر چیزی یا شخصی که در انسان روح سرزندگی و نشاط ایجاد کند قطعا می تواند تقدس داشته باشد امروزه روز اثر موسیقی بر رشد بیشتر و بهتر گیاهان و حیوانات به اثبات رسیده است انسان که جایگاه خواص خود را داردهمین طور که شمس برای مولانا قبله کمال بود و تقدس داشت متعاقبا یک شاگرد در مقابل یک استاد عالم هنر خصوصا موسیقی می تواند این حس و ارادت را داشته باشد هیچ اشگالی هم نداره ولی با قسمت دوم فرمایش شما کاملا موافقم و دیدگاهتان را می پسندم

[bsh689]

دوست گرامی
بعضی از القاب در جامعه طوری مصطلح شده که به محض ادای کلمه در جای دیگر معنی خاص خود را ایجاد نمی کند منظور من این نبود که کلمه حضرت فقط مخصوص بزرگان دین است ولی درجامعه اینگونه رواج دارد همچنانکه اعلا حضرت برای بزرگان دینی به کار نمی رود بلکه برای پادشاهان بکار گرفته می شود و این دلیل نمی شود که بگوییم اعلا حضرت مثلاً صفت اولیا نیست من در برنامه ای دیدم استاد شجریان وقتی می خواست از استاد صبا نام ببرد ایشون را استاد کامل خواندند ولی جایگاه اساتید موسیقی ایران فراتر از القاب و اسامی است که بکار برده می شود بسیار عذر خواهی می کنم از اینکه نارسا سخن گفتم
وراى قدرت شبديز مي پرد پرويز. كه زير شهپر او دشت آسمان تنگ است
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
اجرای زیبایی از استاد
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[m_rv_2008]

خب بذارید منم یه کم دخالت کنم : اول این که غیر از قانون که ممکنه نوشته شده هم باشه یه قانون نانوشته دیگه هم داریم که بهش میگیم عُرف. یعنی چیزی که مردم برگذار کننه اون هستن. الان اگه شما توی تاکسی بشینی و مسافر بغلی بگه حضرت ِ ... سریع منتظر شنیدن نام یه شخصیت دینی میشی. غیر از اینه ؟ خب مولوی مگه شخصیت دینی نبوده ؟ یا حافظ ؟ اینا که اوایل از بزرگان حوزه و این مدرسه های علوم دینی بودن و بعد هم که از بزرگان عرفان اسلامی شدن. پس کجاش دینی نبوده که نگیم حضرت مولوی مثلا ؟
این رفیق ما هم خواست که توجه به بزرگی پرویز یاحقی بده. کار درستی هم کرد. چون ادم بزرگی بود. ولی وقتی کلمه استاد رو برای هر نوازنده خوبی به کار میبری میشه همین. استاد شجریان می گفت این قدر این کلمه رو بی خود خرج کردن که دیگه نمیشه به کسی گفت استاد.
الان توی همین تاپیک یکی گفته من این بحث ها رو راجع به اقای ذوالفنون هم دیدم. ... این خنده دار نیست ؟ خب ما هم نوشتیم که شما ببینی بلکه یه جستجو هم بکنی یه کم به فکرت زحمت بدی . هر کس که گفت از لا بزن تا برو بال . برس به ر و برکرد دوباره تا لا. این میشه بهش گفت استاد ؟ بله ... شاید بهش بتونیم بگیم مربی یا معلم خوب. ولی استاد شرایط خاص خودش رو داره. یکی هم میشه استاد تربیت شاگرد البته ... ولی استاد در عرف ما یعنی کسی که به همه زوایای فنی که داره اجراش می کنه آگاه باشه . هم فنی و هم تئوری. یعنی مثلا اگه از پوزیسیون 3 بره بالاتر خارج میشه خب نزنه . یعنی حتما باید بزنه و خارج و فالش هم باشه بعد هم همه بیفتیم دنبالش بهش بگیم استاد استاد ؟
در مورد مردگان هم معمولا طلب غفران و بخشش می کنن. ندیدم که کار های کسی رو به فراموشی بسپارن یا براش پرونده سازی (چه خوب یا چه بد) کنن. معمولا کسانی این کار رو می کنن که علی رغم زنده بودن برای بعد از مرگشون هم میخوان در زمان حیاتشون یه حسابی چیزی باز کنن.
الان آقای ذوالفنون از دار دنیا رفتن. خب منم میگم خدا بیامرزتش. من اصلا با خودش بحثی ندارم. مطمئنم که شما ها حتما از نزدیک ندیدیدش. ولی من دیدم. اینم سعادتی بود. این ادم بسیار شخصیت وارسته ای داشت. آدم افتاده ای بود. منم میگم خدا بیامرزدش. ولی خب پوزیسیون هاش خراب می شد در اغلب اوقات. حالا مثلا شما چه کاره های اون دنیا یا این دنیا هستید که این قدرت رو دارید تا پوزیسیون فالش یه نفر که در قید حیات نیست رو اصلاح میتونید بکنید ؟
اینا رو گفتم که ببینم بالاخره حرف حساب شما چند نفر که مدام این بحث رو پیش می کشید چیه ؟ بالاخره یا من اشتباه کردم یا نه ؟ اگه اشتباه کردم از نظر شرعی بوده یا عرفی یا قانونی؟ چه طور و کجاش ؟ شاید بشه خودم رو اصلاح کنم. اگه هم که نه پس این بحث چیه که مدام داره تکرار میشه؟
خواهشا هم اگه حرف حسابی در این مورد دارید پست دربارش بدید. مثل اون یکی بحثه نشه که مثلا بخوایم مستند صحبت کنیم بگیم معدل چند بوده و یا تو کاردانی نظر کارشناسی نده و اینا. حرف حساب اگه داری بگو بینیم چیه؟
اینم بگم هم که والا بلا من گفتم خدا بیامرزدش و پنجه شیرینی داشت ولی پوزیسیوناش خارج بود و استایل دستی هم نداشت. حالا این اگه به مقام شامخ استادیش لطمه وارد کرده به کجاش بوده؟ اگه هم به روح متوفی توهین شده اونم بگید که ما بدونیم.
اگه هم نبوده که یکی از موارد استفاده بی جای کلمه استاد در مورد مثلا همین آقای ذوالفنون هست که الن این دوستمون مجبور شده بنویسه حضرت. تعداد اساتید موسیقی ایرانی الان شاید با انگشت های دست و پا جمع زده میشه. ولی تو هر اموزشگاهی میری یه جوون بیست ساله رو هی میگن استاد استاد. همین استفاده غلط باعث این بحث حضرتی و استادی و اینا شده دیگه... والا به قرآن با این نوناشون... :)
راجع به اون تیکه هم بگم که از نظر فنون استفاده صحیح از ویولن خب حبیب الله بدیعی خیلی بهتر از بقیه بود و البته رحمت الله بدیعی هم که اینا هیچ نسبتی با هم ندارن. ولی رحمت الله چون ویولن کلاسیک میزد و بعد از انقلاب هم وارد ارکستر رویال هلند شد. خب اینا وضع استایل بهتری داشتن. الان که رحمت الله بدیعی خیلی پیر شده و بالغ بر هفتاد و اندی از عمرش میره. ولی اجراهای جوون تریش هست که استایل و فرم و کارش خیلی خوب و اموزشیه اصلا. تو همه پوزیسیون هاش هم خیلی خوب بود. برنامش با استاد پایور و تهرانی رو دانلود کنید از یوتیوب و ببیند. البته این اجرای چند ماه پیشش که به یاد خرم برگذار کرده و چندان مالی نیست. چون دیگه خیلی پیر هم شده. ولی خداییش نوازنده عالی و درجه یکی بود. یعنی استاد ویولن نوازی علی رهبری هم همین رحمت الله بدیعی بود در موسیقی کلاسیک. در موسیقی ایرانی هم که میتونی دبه برگ سبزهاش مراجعه کنید.
بابا اصلا انگار نه انگار که این علم پیشرفت کرده... خب یوتیوب هست دیگه. میشه راحت همه چیزی رو توش مشاهده کرد. خب به هر کسی اگه بگیم استاد باید به رحمت الله بدیعی هم بگیم حضرت دیگه. میشه ؟ همون بهتره که این کلمه درست خرج بشه و ما هم بگیم استاد رحمت الله بدیعی یا استاد پرویز یا حقی.
با این حال من بازم میگم که خدا این آقای ذوالفنون رو بیامرزه که این بحثای داغ رو اینجا راه انداخت.

[m_rv_2008]

این یکی بحث هم دیدم که هر چی کلنجار رفتم با خودم که نگم دیدم نمیشه. اخه خوب خوندن هم یه هنره دیگه. هنرمند و یا کسانی که میان به سمت هنرمندی کم کم باید خصایص انسانی رو در خودشون جای بدن و صفات بد رو از خودشون دور کنن دیگه. هر چیزی که خوبه و یا پیشوندو پسوند خوبی داره رو باید در خودش جمع کنه. به این میگن هنر. یعنی از دید عرفا هنر یعنی مجموعه خوبی ها . بدی ها هم که مشخصا باید از بین بره. به خدا نوازنده خوب دیدم که چنان تعصبی رو استقلال داشت که بیا و ببین. اخه تعصب بیجا و اون هم در این حد که به خاطر یه تیم فوتبال دعوا راه بندازی میشه اخلاق هنری ؟ بگذریم... اینو ببینید

من درمورد عنوان تاپیک ذکر کنم که معمولاٌ لفظ حضرت در مورد اولیای دین به کار میره و در این مورد نابجاست

عزیزم بر اساس چه قاعده و اسلوبی شما به این نتیجه رسیدید لفظ حضرت در انحصار اولیاء دینی است تعجب می کنم دوست من با اندکی مطالعه در متون ادبی اگر داشته باشید قطعا از اظهار نظر بی پشتوانه خودداری خواهید کرد بارها و بارها در ادبیات به لفظ حضرت مولانا یا حضرت حافظ اشاره شده است پس نشان دهنده این است این القاب صرف به اشخاص دینی و کاریزماتیک تعلق ندارد

الان این دومی در جواب اولی نوشته شده. بنده خدا این دوستمون هم قصد روشنگری داشته دیگه ولی ببین نه مقام دینی مولوی و حافظ رو میشناخته و نه به اون کلمه معمولا که معنی عرف رو هم در خودش نهفته داره توجه کرده. اینا رو باید دقت کرد و از یه جایی شروع کرد دیگه. امیدوارم هممون به موازان پیشرفت هنری به پیشرفت اخلاقی هم برسیم. حالا باز یکی نیاد بگه که این که به مرده ها توهین کنیم هم از اخلاقه اقا؟ نه... توهین به زنده و مرده خوب نیست. منم توهینی نکردم. ولی اینم جزو اخلاق نیست که چیزی یا کسی رو غیر از معمول خودش استفاده کنیم. وقتی شما به یکی میگی استاد و بعد کسی که چندان اشنایی نداره میره یه اجرا ازش میبینه و خب حتما یه ذره دیگه میتونه تشخیص بده خب ، به ریش من و تو هنر و موسیقی این ملت میخنده. اتفاقی که همین جا هم افتاد.

[majid55]

از دید من اعتراف به اشتباه شجاعت است و درست است من به دید کاربرد اون لقب در متون توجه کردم بدون اندیشیدن به جایگاه معنوی و ارتباط این دو از منظر عرفان که خود طبعا بیرون امده از دل دین است متن شما من را به فکر فرو برد ساعتی تامل کردم و هم برای اطمینان بیشتر مطالب صاحب نظری رادر مورد مدارج و مراتبشان خواندم و متقاعد شدم که اگر در زمره اولیا نبوده باشند در کمتر از ان هم نخواهند بود پس صحبت شما صحیح است و من مطلب را در حد معلوماتم عرض کردم که فکر می کردم صحیح است غافل از اینکه شخصیت و جایگاه معنویشان درک نکرده بودم البته اگر فرد لجبازی بودم میشد بر سر حرف ناصحیحم پافشاری کنم ولی از انجای که بالاترین منطق خود منطق است با خوشحالی اشتباهم را میپذیرم و بابت ارائه نظر اشتباهم عذرخواهی می کنم
اما در خصوص کاریزماتیک ريشه لغوي كاريزما منشأ كليسايي داشته و به معناي «عطيه الهي» است. «كاريزما» نقطه مقابل عقلاني شدن است چه در مفهوم و چه در معنا؛ كاريزما امري غير عقلاني است كه با كردار ضابطه‌مند بيگانه است. بنابراين نيرويي است كه در طول تاريخ، خالق ارزش بوده است. بنابراين شخصيت كاريزمايي، شخصيتي است كه به خاطر صفات و سلوك خود مورد توجه و تكريم قرار مي‌گيرد
که این فرد لوزما نمی تواند شخصیت مذهبی داشته باشد نمونه اش تاثیر گذار بودن سخنان و نوعی مسخ افراد در ایراد سخنان اتشین افرادی مثل هیتلر مشاهده کردمن فکر نکنم عبارت و تعبیر اشتباهی بکار برده باشم و از شما در این خصوص می خوام اگر ممکن است توضیح دهید
فقط مطلبی که کمی دلخورم کرد لحن تمسخر و از موضع با سواد به ادم امی نگاه کردن شما بود چون کمی غیر موادبانه بود منظورم این قسمت فرمایش شماست
الان این دومی در جواب اولی نوشته شده.

[m_rv_2008]

آقا بعضی وقت ها هم هست که بعضی از اصحاب رسانه و علی الخصوص مجریان صدا و سیما که غالبا کاسه داغ تر از آش هستن و همه چیز رو میخوان به مذهب ربط بدن از این القاب استفاده میکنن. مثلا یادمه در بزرگداشت استاد محمدرضا شجریان فرزاد حسنی از تعبیر حضرت استاد شجریان استفاده کرد که خیلی مسخره و خنده دار هم بود برام. البته در برخورد اول. شاید الان دیگه برام عادی شده باشه. ولی این لقب که به معنای حضور هست. یعنی در محضر یه نفر بودن که صاحب این حضور هست. که منظور هم حضور باطنی و استفاده از علوم معنا هستش. حالا مثلا پرویز یاحقی که دارای چنین مراتب عرفانی و معنوی نبود که بخوایم بهش بگیم حضرت. از این منظر کلمه غلطیه. ولی اون استاد دقیقا برازنده ایشون هست.
اون دومی هم که باعث رنجش شما شده بود از نظر با سوادی و بی سوادی نگفتم. از منظر کمی دقت بیشتر به کار بردن بود. مطمئنا با تامل بیشتر میشد از کلمه معمولا عدم انحصار رو پی برد. با این حال بنده عذر خواهی می کنم.

[martin_mahoor]

زعشق است انچه اهنگ و ترانه است
دو ر می فا سل لا سی دو بهانه است
حدمت این دوستی که در زمینه ویولون کلاسیک سرشته دارند و اهنگ ساز هم هستند باید بگم چرا مردم هنوز بعد 50 سال دنبال اهنگهایی هستند که نوازنده انها یاحقی است. خدمت شما عرض کنم که سالها پیش که یهودی منوهین به ایران امده بود {خداوندگار موسیقی کلاسیک} و ساز زدن یاحقی را دیده بود گفته بود که این مرد به گونه ای ساز میزند گویا ویولون در ایران اختراع شده است. البته من خدمت شما عرض کنم استاد تکنیک ویولون در ایران استاد حبیب ا... بدیعی است باور نداری برو کلیپ تصویری ماهورش را که با کیفیت بد در آلمان ضبط شده ببین می فهمی که استاد ویولون سبک ایرانی است که کلاسیک هم بزنه . ولی ویولون پرویز خداییش چیز دیگه ای

[artinviolin]

دوست عزیزی که اساتید ویولن ایرانی رو فالژ میدونی... شما هروقت تونستی 10 دقیقه مثل هرکدومشون ساز بزنی ک دیگران لذت ببرن ن خودت. اون وقت میتونی نظر بدی... بعدم اگه تو موسیقی درس خوندن ملاک بود ک الان با این همه دانشگاه موسیقی دیگه موسیقی این مملکت غمی نداشت... استاد یاحقی ب قول تو فالژ... اینهمه اهنگ جاودانه ساخته بدون هیچ دانشگاهی. خب شما که درس اهنگسازی خوندی 1دونه از اهنگاتو ک 4نفر شنیده و لذت برده اسم ببر. بعدم عزیزم اینجا ایرانه اگه تونستی با ویولنت توی ی جمع... کلاسیک بزنیو شنونده ای عمومی داشتی اونوقت شرطه... به شرطی که واسشون مثلا از منوهین بزنی ن سلطان قلب هارو به اسم کلاسیک ب خوردشون بدی... مگه ویولن مال ایتالیا نیست؟ خب اگه صحبت ملییته ک این افرادیو ک اسم بردی 70درصدشون مال کشورهایی بجز ایتالیان بعدم عرب ها و ترکارو چی میگی ک ویلن میزنن ب این زیبایی کسیم نیست بگه برید ساز کشورتونو بزنید چون اصلا سازی ندارن هرچی هست یا مال ایرانه یا غرب .. که البته سازهای غربیم همه ریشه در ایران دارن حتی همین ویولن... راستی چرا غربی ها مثلا سازه چنگ مارو به سبک خودشون میزنند خب بهشون بگو یا باش سنتی بزنن یا یه چیزی شبیه بهشو برن بزنن ک ماله خودشونه... عزیزم ساز سازه ملیتی نداره من با نی سنفونی شنیدم... هر کی نمیتونه با ویولن سنتی بزنه از زورش میاد ازین حرفا درمیاره... سنتی نواختن احساس میخواد ک همه ندارن... و الا ویولن کلاسیک و ک همه با تمرین میزنن... ولی بعداز یاحقی کی اومده... مثله ملک چی؟ بهت پیشنهاد میدم بری یکی از کارای استاد زندگانی یا ملک ویاحقی وغیره ک زیادن و مطمئنا در مقایسه با قطعات کلاسیک نیاز ب تکنیک بالایی ندارن ... رو تمرین کنی و بعدم ظبطش کنی و بشینی با دقت با اصلش مقایسه کنی. بعدمطمن باش میای تمام حرفاتو پس میگیری.. بجز کلمه حضرت کلمه خدای ویولونم به یاحقی ها... اضافه میکنی... مرسی

[piottel]

بیهوده سخن بدین درازی؟!!! هزار و یک حرف که آیا می شود به „جناب یاحقی” حضرت گفت و یا نه؟!... اگر آنقدر می پذیریش که جز با لفظ حضرت نمی توانی خطابش کنی، „حضرت” بنامش... و اگر قبولش نداری لقب „استاد” را هم از او دریغ کن!... به همین سادگی!... ضمنا واژه حضرت مختص قدیسان نیست که هم „هارون الرشید” را حضرت می نامیدند و هم „یزید بن معاویه” را!... ضمنا خطاب به دوستی که سه سوت آقای ذوالفنون را از درجه „استادی” خلع فرمودند اینکه „استادی” در موسیقی تنها به اجرای درست پوزیسیونها مرتبط نیست... :)!... بگذریم از اینکه بنده کمترین از چراییِ „استایل غلط” آقای ذولفنون چیزی دستگیرم نشد! موید باشید!