0
@[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
سلام. استقلال انگشتان از موارد مهمه. از همین الان سعی کنید تمامی pattern های انگشت گذاری رو به شکل یکسان و با تسلط برابر رشد بدید. به نظرم یکی از بهترین تمرینها برای اصلاح این موضوع،تمرین گام نوازی به شکل ترکیبیه. ابتدا پترنهای هر frame رو برای هر تتراکورد روی هوا با انگشتانتون بسازید. مثلا ۱۲-۳-۴ یا ۱-۲-۳۴ و غیره و سپس منتقلشون کنید روی ساز و روی سیمهای مختلف و در پوزیسیونهای مختلف تمرین کنید. در مراحل پیشرفته تر میتونید به پترنهایی که گامهای مینور و ماژور تولید میکنند اکتفا نکنید و گامهای ماژور هارمونیک،ملودیک،دوبل ماژور و مینور هارمونیک هم ترکیب کنید
البته وضعیت فیزیکی صحیح هم شرطه. من دست شما رو ندیدم ولی حدس میزنم انگشتها رو خیلی عمود روی سیم قرار میدید. اگر کمی زاویه بدید و انگشتان رو بخوابونید و کاملا نود درجه بالای سیم نگه ندارید،انگشت دوم با فرم و خواب طبیعیش،میتونه راحت تر در مجاورت یک قرار بگیره. تمرین تصویر سازی ذهنی هم کمک میکنه. انگشتهای یک و سه و چهار رو در همون پترنی که راحتید قرار بدید و دوم رو (مثلا روی سیم لا از نت دو به دو دیز) پشت سر هم تغییر مکان بدید و ببینید که به به مرور عملکرد بهتری خواهد داشت و بازه ی ازاد عملکرد انگشت رو شناسایی خواهید کرد.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندي ها (Bookmarks)