0
(مطالب زیر عمدتا از سایت های خارجی و مطالعه ی کتاب های مختلف برداشت شده)
اصولا گرفتن یا مهار کردن آرشه انواع مختلفی داره که ناشی از مکاتب آموزشی مختلف هست مثل: مکتب روس، مکتب بلژیکی (یا مکتب فرانسه و بلژیک) ، مکتب آلمان و ...
توی هر مکتب و کلاسی سابقا گرفتن آرشه رو به یه شکل یاد میدادن: سبک آلمانی، سبک روسی، سبک بلژیکی، سبک استاد گالامیان و ...
سبک آلمانی خیلی قدیمیه و البته من چیزی ازش نمی دونم. سبک استاد گالامیان هم شاخه ای از سبک بلژیکی (یا همون سبک بلژیکی- فرانسوی) هست. این نکته مهمه که هیچ کدوم از این سبک ها اشتباه نیستن و هر کدوم ویژگی های خاص خودش رو داره.
امروزه حتی سبک های تلفیقی هم بوجود اومده. پس دوتا سبک معروف تر سبک بلژیکی و سبک روسی هستن.
سبک بلژیکی همین سبک مرسومی هست که توی ایران و خیلی جاهای دیگه آموزش میدن. انگشتا بصورت هلالی شکل با آرشه در تماس هستن و در تمام طول آرشه کشی انگشت کوچک روی آرشه قرار می گیره. این روش آرشه کشی این امکان رو به نوازنده میده که بتونه با تنظیم قدرت و فشار دینامیک ها رو صحیح اجرا کنه (شدت و ضعف نت ها)
ایتژاک پرلمن میشه گفت از این روش برای مهار کردن آرشه استفاده می کنه (میشه گفت اکثر نوازنده های امروزی به این روش آرشه رو می گیرن)
سبک روسی در واقع به شکلی هست که انگشتا تقریبا صاف هستن. دست کاملا روی آرشه میخوابه و انگشت کوچک در خیلی از مواقع بصورت کشیده در کنار بقیه ی انگشتا قرار داره. این سبک گرفتن این امکان رو به نوازنده میده که خیلی سریع آرشه کشی کنه (مثلا برای ایجاد آکسان بجای فشار آوردن روی آرشه ، آرشه رو به سرعت روی سیم کشیده میشه)
یاشا هایفتز به این سبک آرشه رو می گرفته. که میتونین ویدئوهاشو ببینین و با این سبک آشنا بشین.
بعضی از اساتید ویلن ایرانی هم به این شکل آرشه رو می گرفتن (فکر می کنم استاد حبیب الله بدیعی جزء این دسته از اساتید بودن)
- - - Updated - - -
الان که مختصرا در مورد گرفتن آرشه توضیح دادم میتونم کمی بیشتر و دقیق تر جواب شما رو بدم.نوشته اصلی توسط ahmad98 [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
همونطور که دیدین روش های مختلفی برای گرفتن آرشه وجود داره.
اما جدا از این مسائل بعضی وقتا می بینین نوازنده با توجه به نتی که میخواد بزنه کمی وضعیت دستش رو تغییر میده.
مثلا وقتی قراره نت های ترمولو بصورت سریع اجرا بشن نیازی نیست که انگشت کوچک روی آرشه قرار بگیره.
چیزی که توی کتاب ها نوشته ، روشی هست که با اون بشه تمام تکنیک ها رو اجرا کرد. مثلا اگه بگن انگشت چهارم آزاد باشه، دیگه اسپیکاتوها رو نمیشه به خوبی اجرا کرد. یا اگه انگشت اشاره درست قرار نگیره نمیشه آکسان ایجاد کرد و ...
صاف گرفتن آرشه ایرادی نداره فقط باعث میشه نزدیک به پاشنه آرشه نتونین تکنیک ها رو بخوبی اجرا کنین. ... سعی کنین آرشه رو بصورت صحیح بگیرین (اون حالت مایل خودش ایجاد میشه)
علاقه مندي ها (Bookmarks)