معرفی آهنگسازان کلاسیک و آکادمیک ایران

[spi]

از آنجا که موسیقی کلاسیک در کشور ما کم شناخته شده و مهجور مانده، متاسفانه. تصمیم به ایجاد تاپیکی گرفتم تا در آن به مرور به معرفی آهنگسازانِ ایرانیِ بزرگی که از گذشته تا امروز وجود داشته و دارند بپردازم.. . آهنگسازانی که آثار بزرگی خلق کرده و می کنند و در معتبرترین فستیوال های موسیقی کلاسیک و آکادمیک جهان برگزیده میشوند و آثارشان با ارکستر های خوبِ دنیا اجرا میشود اما متاسفانه حتا در بینِ مخاطبانِ نسبتن جدی موسیقی هم شناخته شده نیستند..
متاسفانه همه فکر میکنند که موسیقیِ کلاسیک به طورِ جدی در ایران وجود ندارد و اگر هم وجود دارد محدود به نوازندگی آن هم نه در لولِ بالا میشود..
از این رو از آهنگسازانی که دسترسی به زندگینامه و رزومه ی کاریشان باشد در این تاپیک نام خواهم برد..

[spi]

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

ا

حمد پژمان متولد ۱۸ تیر ۱۳۱۴ در شهرستان لار از توابع استان فارس می باشد.

وی در دوران دبیرستان به فراگیری ویولن نزد حشمت سنجری پرداخت و تئوری موسیقی را نزد حسین ناصحی فراگرفت. پس از چندی به عنوان نوارنده‌ی ویولن به ارکستر سمفونیک تهران راه یافت و در دوره‌ی رهبری سنجری و هایمو تویبر در ارکستر حضور داشت. در سال ۴۳ بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی در دانشسرای عالی، با اخذ بورسیه راهی اتریش شد و در آکادمی موسیقی وین نزد اساتیدی چون توماس کریستین داوید، آلفرد اوهل، هانس یلینک به تحصیل آهنگسازی پرداخت. بعد از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و به عنوان آهنگساز تالار رودکی و استاد موسیقی دانشگاه تهران به کار مشغول شد. در سال ۱۳۵۴ برای ادامه تحصیلات در مقطع دکترای آهنگسازی راهی دانشگاه کلمبیا در نیویورک شد. از استادان او در این دوره میتوان به ولادیمیر اوساچوسکی، جک بیزن و بولانت آرل اشاره کرد.
پژمان از سال ۱۳۷۰ تا کنون به طور پراکنده به تدریس هارمونی، کنترپوآن و آهنگسازی در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر مشغول است.

برخی از آثار وی عبارتند از:
کنسرتو برای ۹ ساز، باله عیاران، سونات ویولا و پیانو، راپسودی برای ارکستر، اپرای جشن دهقان، اپرای دلاور سهند، اپرای سمندر، طرحهای سمفنیک. ، خورشید ایران.

آلبوم هائی که تابحال از وی منتشر شده اند:
همه شهر ایران، سراب (موسیقی فیلم باران ساخته مجید مجیدی) ، خاطرات فردا، خانه ای روی آب (موسیقی فیلم های بوی کافور، عطر یاس و خانه ای روی آب از ساخنه های بهمن فرمان آرا) ، تکسوار عشق، هفت خان، سایه های خورشید، حماسه، ناگهان رستخیز و آخرین البوم که در دست انتشار می باشد بر اساس اشعار سهراب سپهری است.


موسیقی متن سریال:
دلیران تنگستان (همایون شهنواز) آهنگسازی مشترک با علی رهبری، سمک عیار، سرزمین کهن (کمال تبریزی)

موسیقی فیلم:
شازده احتجاب (بهمن فرمان آرا) ، سایه های بلند باد (بهمن فرمان آرا) ، ساخت ایران (امیر نادری) ، هنرپیشه (محسن مخملباف) ، زینت (ابراهیم مختاری) ، کیمیا(محمدرضا درویش) ، روسری آبی (رخشان بنی اعتماد) ، عشق گمشده (سعید اسدی) ، بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان آرا) ، باران (مجید مجیدی) ، سفر به فردا (محمد حسین حقیقی) ، خانه ای روی آب (بهمن فرمان آرا) ، همراه باد در دل تنهائی کویر (منوچهر طیاب) ، بید مجنون (مجید مجیدی) ، یک بوس کوچولو (بمهن فرمان آرا)

آثار مکتوب:
سونات ویولا و پیانو، طرحهای سمفنیک، راپسودی

[spi]

تعدادی از آثار استاد پژمان:

ناگهان رستخیز
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Ahmad PEJIMAN Dance, from Samandar - Nürnberger SO, A. Rahbari, 1980
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

بزرگداشت استاد احمد پژمان 29 مهر 1392 در تالار وحدت (تالار وحدت با اجرایِ اپرای جشنِ دهقان اثر احمد پژمان افتتاح شده)

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[spi]

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

(تولد [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]) ، فرزند مهندس محمد حنانه، موسس دبیرستان ایرانشهر، پس از پایان دورهٔ ابتدایی دبستان در هنرستان موسیقی به تحصیل مشغول شد. در آن زمان، هنرستان موسیقی ده نفر از موسیقیدانان را از [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] برای آموزش به هنر آموزان هنرستان استخدام کرده بود که مرتضی حنانه آموختن [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] را زیر نظر رودولف اوربانتس آغاز نمود. وی بعدها به عنوان «هورنیست» اول ارکستر سمفونیک تهران شناخته شد.
با شروع جنگ جهانی دوم و کشیده شدن آتش آن به ایران، هنرستان موسیقی تعطیل گردید. اما حنانه با کمک علاقه مندان دیگر نظیر [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و فریدون فرزانه کنسرت هایی به طور آزاد در سالن‌های انجمن‌های فرهنگی و هنری برپا نمود و پس از چندی با پیوستن [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به این جمع پایه [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] گذاشته شد.
در سال ۱۳۳۲ که [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] برگزار گردید، حنانه توانست آثار خود را در حضور شرق شناسانی که برای شرکت در جشن دعوت شده بودند با هم‌سرایی و ارکستر سمفونیک اجرا نماید و این اجرا چنان مورد توجه حضار قرار گرفت که آقای چرولی سفیر وقت ایتالیا، بورس هنری آن کشور را در اختیار وی قرار داد و حنانه برای تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در رشته‌های مختلف هنری، به خصوص موسیقی به آن کشور عزیمت نمود. مرتضی حنانه در مرکز عالی موسیقی واتیکان به تحصیل پرداخت و در خصوص موسیقی مذهبی مقدس ایتالیا تحقیق نمود. در همین زمان موسیقی متن فیلم عروس دجله ساخته نصرت الله محتشم را ساخت. در زمان تحصیل در رم به همراه حسین سرشار و پروین زرین پور به کار دوبله فیلم های ایتالیایی به زبان فارسی پرداخت. پس از بازگشت از ایتالیا در سال ۱۳۴۲، علاوه بر تدریس «ارکستراسیون» و اداره کلاس هورن در [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، به عضویت [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در آمد و در همین زمان بود که ارکستر سمفونیک رادیو ایران را به نام [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] پایه گذاری کرد. این ارکستر توانست آثار آهنگسازان ایران را مانند خود مرتضی حنانه،[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] را اجرا و ضبط نماید. در سال های 1348 و 1349 وی سرپرستی و اجرای سلسله برنامه های آموزشی تئوریک موسیقی ایرانی در تلویزیون را تحت عنوان„شناسایی موسیقی اصیل ایرانی” به همراه [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به عهده گرفت.

حنانه در سال ۱۹۶۵ از طرف رادیوی ایران و بنا به دعوت [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، به «تریبون انترناسیونال آهنگسازان رادیو و تلویزیون» اعزام شد و در آنجا قطعاتی از «اوراتوریو» اثر خود را اجرا کرد که از رادیوی ایرلند و سوییس پخش شد. پس از افتتاح تلویزیون ایران، حنانه در سمت مشاور سرپرستی اقدام به تاسیس کلاس‌هایی برای تعلیم فنی خوانندگان نمود و ارکستر سازهای ایرانی را تشکیل داد.
وی در جشنواره شیراز قطعه «کاکوتی» را با ارکستر مجلسی تلویزیون اجرا کرد که موفق به دریافت جایزهٔ «گراند مانسیون اسپسیال» گشت. در جشنواره دوم نیز، قطعه «کاپریس برای پیانو و ارکستر» او به رهبری [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] اجرا شد و سال ۱۳۵۰ موفق به اخذ جایزه بهترین آهنگساز برای فیلم [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به کارگردانی [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] می‌گردد.
اثر «کاپریس برای پیانو و ارکستر» مهمترین اثر استاد مرتضی حنانه است که در طول سی سال و بر مبنای آخرین دست آوردهای ایشان روی پلی فونی موسیقی ایران نوشته شده است. این اثر با [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و رهبری [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در سال ۱۳۶۹ و ارکستر مجلسی تلویزیون ملی ایران در سال ۱۳۴۷، اجرا شد اما ضبط نگردید. در نهایت به دلیل اینکه اجراهای این اثر هیچ وقت مورد تایید ایشان قرار نگرفت (به نقل از ایشان درد بزرگ تکنیک اجرایی مانع آن بود) آن را «کاپریس لعنتی» نام نهادند.

حنانه ساخت موسیقی فیلم را از سال ۱۳۲۷ با فیلم «ایران سرزمین طلای سیاه» که محصول اداره کل هنرهای زیبای [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] بود آغاز کرد (گفته می‌شود که وی نخستین کسی بوده که در ایران به ساخت موسیقی فیلم اقدام کرده است).
وی موسیقی متن فیلم‌های زیر را ساخته است:

• عروس دجله (۱۳۳۳)
• بهلول (۱۳۳۶)
• ساحل انتظار (۱۳۴۲)
• لذت گناه (۱۳۴۳)
• عروس دریا (۱۳۴۴)
  
  • الماس ۳۳ (۱۳۴۶)
  • پل (۱۳۵۰)
  • کاکو (۱۳۵۰)
  • پهلوان مفرد (۱۳۵۰)
  • سه قاب (۱۳۵۰)
  • فرار از تله (۱۳۵۰)
  • بابا شمل (۱۳۵۰)
  • راز درخت سنجد (۱۳۵۰)
  • قصاص (۱۳۵۰)
  • صمد و فولاد زره دیو (۱۳۵۱)
  • جهنم به اضافهٔ من (۱۳۵۱)
  • قلندر (۱۳۵۱)
  • خونبارش (۱۳۵۹)
  • سند زنده (۱۳۵۹)
  • تشریفات (۱۳۶۴)
  • مردی که موش شد (۱۳۶۴)
  • تیرباران (۱۳۶۵)
  • جعفر خان از فرنگ برگشته (۶۷/۱۳۶۳)
  • سریال [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
  
  و همچنین برخی از فیلم‌های مستند مانند «تپه‌های مارلیک» ساخته ابراهیم گلستان
  
  از نوشته‌ها و آثار وی می‌توان موارد زیر را نام برد:
  
  
  • کاپریس برای پیانو و ارکستر سمفونیک،
  • دعا برای کر و سلوها و ارکستر سمفونیک
  • صبر و ظفر (دو قطعه برای برای ارکستر مجلسی با هارپ و پیانو)
  • بزرگداشت فردوسی (برای پیانو و آواز)
  • لالایی (برای پیانو سلو برای بزرگداشت نیما یوشیج)
  • مهرگان (برای ارکستر سمفونیک)
  • اوراتوریوی بزرگ La Persia (ایران) در 12 قسمت برای ارکستر سمفونیک و کر، که اجرا نشده است.
  
  از ترجمه‌های وی می‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود:
  
  
  • ارکستراسیون، نوشته شارل کوکلن درپنج جلد،
  
  
  
  • چگونه ملودی بسازیم، اثر جولیو باس.
  
  از تالیفات او می‌توان به این موارد اشاره کرد:
  
  
  • [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
  • دروازه‌های متروک
  • تئوری هارمونی زوج
  • مقاصد الالحان (عبدالقادر مراغه‌ای)
  
  و قطعات بسیاری از تصنیف‌ها و آهنگ‌هایی که برای ارکستر، هارمونیزه و تنظیم کرده است.
  
  مرتضی حنانه روز سه شنبه، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، پس از گذراندن بیماری سرطان، چشم از جهان فرو بست. ایشان همیشه آرزو داشتند در کنار حکیم بزرگ ایران زمین [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و در [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به خاک سپرده شوند که این خواسته او امکان پذیر نشد و وی در جوار [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در کرج به خاک سپرده شد.
  
  
  
  
  منبع: ویکی پدیا

[spi]

از ویکی پدیا:
هوشنگ استوار آهنگساز ایرانی، در نهم بهمن ۱۳۰۵ در تهران زاده شد. او پیش از اتقلاب اسلامی به مدت بیست سال آموزگار آهنگسازی در هنرستان عالی موسیقی تهران بوده است. استوار در دوران آموزش خود در تهران، ژنو، بروکسل و پاریس مدت کوتاهی هم از آموزه های [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] بهره برده است.
از همشهری آنلاین:

زندگینامه:هوشنگ استوار (1306-)

موسیقی > چهره‌ها- همشهری‌آنلاین- سید علیرضا میر علینقی*:
هوشنگ استوار آهنگساز پیشکسوت معاصر ایران نهم بهمن سال 1306 در تهران متولد شد.
براى موسیقیدانان جدى و جوانسالى که میانگین سنى بین ۳۵ تا ۴۵ سال را دارند، نام هوشنگ استوار، نامى آشناست؛ ولى فقط در حد آشنایى با یک نام فاخر و پراحترام، نه در حد ورود به دنیاى او که جزو موسیقى او نیست و البته موسیقى او را این نسل نشنیده است و نسلهاى قبل هم که کمى شنیده اند، قضاوت هاى خودشان را دارند که در هر صورت جاى شنود مستقیم آن آثار را نمی‌تواند بگیرد. از این رو نام و ارج هوشنگ استوار، به قول معروف، همیشه در سایه اى از ابهام بوده است. این ابهام از جبرزمانه است که به قول هدایت «دست برقضا» به او تحمیل شده و خواست قلبى او نبوده است. وانگهى او بیش از بیست سال در مقام استادعالى هارمونى و سایر رشته هاى مربوط به آهنگسازى در هنرستان عالى موسیقى و در دانشکده هنرهاى زیبا تدریس کرده و دیگران زیر سایه او بوده و بالیده اند. شخصیت هنرى هوشنگ استوار در دو شاخه اصلى قابل بررسى است: آموزگارى و آهنگسازى و هر دو در سطوح عالى، نسبت به آن زمان و این زمان، اما سایر جنبه هاى قومى شخصیت هنرى او از دیده ها پنهان مانده است: آشنایى خوب او با موسیقى ایرانى، آشنایى خوبتر او با انواع موسیقى هاى «جز» و «بلوز»، تسلط بر نوازندگى و تکنیک هاى پیچیده پیانونوازى (بسیار بیش از حد متعارفى که دیگر آهنگسازان از پیانو مى دانند) و مطالعه عمیق و گسترده او از ادبیات و فلسفه، دست کم به دو زبان و ادراک ژرفى که ازتمام این مقولات به هم پیوسته، در وابستگى به موسیقى، در ذهن اوست. استوار نیز مثل هر استاد حقیقى هنر، محدود به مجموعه اى از دانش فنى و مهارت هاى اجرایى نیست، بلکه دنیایى از اندیشه و نوع نگاه به هستى است که امتیازات برجسته اى، آن را از انواع مشابه خود جدا مى کند. هوشنگ استوار، موسیقى را از اولین سالهاى زندگیش شنیده است. نکته اى که براى موسیقیدان شدن هر صاحب استعدادى بسیار مهم است. مادرش قمرالزمان فرزند غلامرضا خان امیرپنجه سالار معزز از اولین زنان ایرانى بود که پیانو مى نواخت. هم موسیقى ایرانى و هم فرنگى. خانواده مادرش ـ مین باشیان ها ـ همگى از اولین تحصیلکرده هاى ایرانى در کنسرواتوارهاى مهم و معتبر جهان ـ مسکو، برلین و بروکسل ـ بودند و پرویز محمود، موسیقیدان نام آور ایرانى پسرعمه اوست. تأثیرگذارتر از همه، پدرش، حسین استوار (۱۳۶۵ـ۱۲۷۵) بود که از اولین پیانیست هاى حرفه‌اى در موسیقى ایران است و با مرتضى محجوبى نزد محمودخان مفخم الممالک پیانو آموخته و با تار و سه تار و سنتور نیز آشنایى کامل داشت. نام خانوادگى آنها در تهران، که در کنار «باغ ارفع» (متعلق به تیمسار حسن ارفع) قرار داشت مرکز تجمع و همنشینى هاى دوستانه هنرمندانى مثل مرتضى محجوبى، حبیب سماعى و على اکبر شهنازى بود. این باغها و عمارت‌هایشان هر دو اکنون از بین رفته و خیابان سید محمدحسین شهریار و تالار رودکى جاى آنها را گرفته است. حسین استوار ذوق آهنگسازى و پیس‌نویسى داشت و از مهارت‌هاى خود در ترتیب دادن برنامه‌هاى تئاتر و موسیقى و ضبط صفحه استفاده مى‌کرد. تعدادى از ساخته‌هاى او در صفحات ۷۸ دور با پیانوى خلاقش، دیوان ابراهیم منصورى، تار سالارى و آواز جمال صفوى و بانو لرتا هاپراپفیان (بازیگر نامدار تئاتر و همسر عبدالحسین نوشین) ضبط شده است. تئاترها و برنامه‌هاى موسیقى او در لاله زار تهران سال‌هاى ۱۳۲۰ ـ ۱۳۰۰ شور و استقبال خارج از حدى را به دنبال مى‌آورد و استوار پدر، از هر حیث، بین موسیقیدانان همدوره خود از مردان موفق حساب مى‌شد. هوشنگ استوار از کودکى زیر نظر پدر با سه تار و سنتور و با نواختن موسیقى ایرانى روى پیانو آشنا شد. در ابتداى نوجوانى کنسرتى در کالج دکتر جردن (مدرسه البرز بعدى) اجرا کرد که خبرش در روزنامه‌ها هم نوشته شد. ورود پرویز محمود به ایران در سالهاى جنگ جهانى دوم، مسیر زندگى استوار نوجوان را عوض کرد. محمود از اولین فارغ التحصیلان ایرانى کنسرواتوار سلطنتى بروکسل بود و در زمینه آهنگسازى، از پیشرفته‌ترین هنرمندان ایران آن روزگار محسوب مى‌شد. او اوایل بعد از بازگشت به ایران با خانواده استوار زندگى مى کرد و توصیه او مبنى بر یادگیرى پیانو با تکنیک بین المللى، در حسین استوار مؤثر افتاد؛ و خود نیز بر آن شد که به هوشنگ استوار نوجوان ، هارمونى درس بدهد. مرتضى حنانه که سالها شاگردى او را کرده بود، مى‌گفت که محمود در تدریس هارمونى برجسته‌ترین معلم بود (همان وقت نیز به خاطر تعلق خاطرى که به یکى از احزاب سیاسى داشت در محل «خانه وکس»، هارمونى تدریس مى‌کرد). به توصیه محمود، آدام شیمکویچ لهستانى که همان زمان به سیروس شهردار (فرزند میر همایون شهردار پیانیست برجسته موسیقى ایرانى) پیانو مى آموخت، معلمى هوشنگ استوار را به عهده گرفت. استوار از این دوران، با قدر شناسى آمیخته به تأسف یاد مى کند: «من درس پیانو با شیمکویچ را در سنینى نسبتاً بالا شروع کردم ولى چون متأسفانه از آغاز آشنایى با پیانو طبق روش درست بین المللى با من کار نشده بود،هیچ وقت موفق نشدم به حداکثر امکاناتى که مى توانستم در تکنیک پیانو داشته باشم دست پیدا کنم. امیدوارم این درسى باشد براى پدر و مادرهایى که اصرار دارند خودشان دست بچه هایشان را روى ساز بگذارند. بدون آن که صلاحیت یک استاد متخصص و معلم با تجربه را داشته باشند». با این حال استوار تا امروز هم پیانو نواختن را ترک نکرده است، هرچند که اجراى حرفه اى آثارش به عهده خانم فریده بهبود بوده که همسر او و پیانیست برجسته و معلمى عالى رتبه است.

پافشارى پرویز محمود و همکارش روبیک گریگوریان (ویولونیست و آهنگساز معروف ارمنى ـ ایرانى) که طرح تأسیس ارکستر سمفونیک تهران را در سالهاى جنگ جهانى دوم مى ریختند، استوار پدر را ترغیب کرد تا فرزند را براى تحصیل به کنسرواتوار بروکسل بفرستد. او رشته هارمونى را با رتبه جایزه اول (در سیستم‌هاى فرانسوى) به پایان برد و دو سال هم در سوئیس، کنسرواتوار ژنو، دروس کمپوزیسیون و پیانو و کلارینت را گذراند؛ و همیشه با عنوان شاگرد ممتاز از او یاد مى‌شد. او همیشه از استاد بزرگش ، «آندره سورى» با احترام یاد مى‌کند و جامعیت او را در موسیقى، فلسفه، ادبیات و شفافیت اخلاقش مى‌ستاید (فریدون ناصرى نیز از شاگردان او بوده است) ؛ و همچنین از مارسل کى نه که استاد کمپوزیسون او بود. استوار در سال ۱۳۳۶ به ایران بازگشت و على محمدرشیدى در مجله موزیک ایران ـ تریبون روشنفکرى موسیقى در ایران آن روز ـ با مقاله‌اى او را معرفى کرد. با همه سفرهاى پى درپى به فرانسه و سوئیس و بلژیک، استوار عملاً در ایران اقامت داشت و حتى در سالهاى پیش از آن نیز با ایرانیان فرهیخته در ارتباط بود: «از سال ۱۳۳۲ با احمدشاملو آشنا بودم. یک بار یک آهنگ خراسانى خیلى جالب را برایم خواند که نت آن را نوشتم و هنوز هم دارم. ولى هیچ وقت اجرا نشد. قطعه «لالایى» را همان موقع ساختم. براساس اشعار لالایى که شاملو چندبار برایم خواند. »اما ارکستر سمفونیکى که اجراى قطعات برامس و بتهوون و موتسارت در تهران را فریضه واجب خود مى‌دانست، به آثار استوار ودیگر آهنگسازان ایرانى نظیر ملیک اصلانیان، که بیشترشان با حقوق معلمى و با اعتقاد تمام، براى پیشرفت موسیقى در ایران زحمت مى‌کشیدند، اعتنایى نداشت. طرز تلقى محدود و کودکانه در آن دوره، این بود که فقط آثار موسیقیدانان مشهور قرون گذشته ارزش اجرا دارد، و بلکه قطعات آهنگسازانى که با الهام از تم‌هاى محلى و ملودى‌هاى ردیف ساخته شده بود را با تردید و تحقیر نگاه مى‌کردند. نوعى خود باختگى آزار دهنده که خوشبختانه در دهه‌هاى اخیر از بین رفته است. هوشنگ استوار با این که از خانواده اشرافى و اصیلى برخاسته بود، هیچ وقت تمایلى به زندگى مجلل نداشت، در تمام عمرش بسیار ساده و بى پیرایه زیسته و در بافت زندگى آموزگارى بوده است. وارستگى و آزادگى او جایى براى «استوبیسم» باقى نگذاشته و جالب‌تر این که زندگى موسیقایى او هم هیچ گاه به تفرعن و برج عاج نشینى «هنرمندان» موسیقى کلاسیک آلوده نشده است. براى کسانى که فضاهاى موسیقى و موسیقیدانان موسوم به «کلاسیک کار» در ایران را خوب مى‌شناسند، تکان دهنده است که بدانند هوشنگ استوار، استاد عالى هارمونى در هنرستان و دانشگاه که بهترین موسیقیدان‌هاى امروز ایران به شاگردى او افتخار می‌کنند، سال‌هاى سال در هتل ریتس و کافه نادرى و کلوپ آمریکایى‌ها، یعنى مراکزى که مخصوص اوقات فراغت طبقه فرهیخته و مرفه و روشنفکران تهران بود، نوازنده پیانو و عضو ارکسترهایى بوده که موسیقى جز و بلوز و قطعات معروف موسیقى رومى را مى‌نواختند. امروزه تصور آن فضاها براى ما غیر ممکن است زیرا نظایر آن را ندیده‌ایم. توضیح لازم این است که نباید آن فضاها را با «لابى» هتل‌هاى امروزى و یا کافه تریاها وکاباره‌ها اشتباه گرفت. چرا که نوع برخوردها و شخصیت افراد وطبقه اجتماعى خاص که مشترى این مکان‌ها بودند دیگر و جود ندارد و با انواع به ظاهر مشابه خود هم شباهتى ندارد. از طرف دیگر، بهترین نوازندگان ارکستر سمفونیک، تک نوازان و معلمین ایتالیایى و اتریشى مقیم تهران و حتى موسیقیدانانى که به عنوان معلم و آهنگساز نخبه شناخته شده بودند نیز بدون اشکال در این فضاها کار مى‌کردند. برادران گریگوریان، لوئیجى پاسانارى، فریدون فرزانه و ... استوار از آن دوران با خوشى آمیخته به حسرت و کمى تلخى یاد مى کند: «کار خیلى هم جدى بود. قضیه مطربى هم نبود. درست وحسابى تمرین مى‌کردیم. البته آن زمان کسانى که فقط «آهنگساز» بودند و هیچ سازى بلد نبودند که بزنند، به کسانى که آهنگساز بودند و ساز هم مى‌زدند «مطرب» مى‌گفتند! ما پارتیسیون‌هایى داشتیم که اجراى آنها خیلى جدى بود. از اوورتورهاى مختلف اپراها تا والس‌هاى اشتراوس و حتى موسیقى هاى دیکسى لند و جزموزیک. گاهى وقت‌ها خودم هم بداهه نوازى مى‌کردم. مواقعى پشت پیانو مى‌نشستم و براى خودم قطعاتى از همان دوره‌ها مى‌زنم و به هیچ وجه هم ناراحت نیستم. من همیشه مدافع موسیقى‌هاى به اصطلاح غیرکلاسیک بودم. در کشور ما طرز برخورد با موسیقى غربى به هیچ وجه از راه درست وصحیح نبود و برداشت درست از فرهنگ غرب نبوده و اشتباهاً فکر مى کنیم که موسیقى غرب فقط بتهوون و واگنر است. در حالى که قسمت موسیقى تفریحى شان براى غربى‌ها خیلى جدى است. » در مقابل کسى که در برج عاج تفرعن «موسیقى کلاسیک»(!) خودش را حبس مى‌کند، کار استوار از ارزش بیشترى برخوردار است. همین خصلت به او قدرت درک مسائل مردم و درد انسان‌ها را مى‌داد ضمن این که پرنسیپ‌هاى عالى اخلاقى او را هم حفظ مى‌کرد. عجیب این که او با همه فاصله عملى‌اش از موسیقى ایران ـ ردیف و ملحقاتش ـ مورد احترام و مراجعه موسیقیدانان این طبقه بوده است. از [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] تا مجید کیانى،از فریدون شهبازیان که دقت «گوش مطلق» او را می‌ستاید تا استادى چون على تجویدى که با ده سال اختلاف سن، شاگردى او در قسمت هارمونى را غنیمت دانست و تا جایى که مى‌خواست از او آموخت. جمع آورى خاطرات این افراد از هر طیف و گروه مى‌تواند جنبه هایى از شخصیت استوار را به ما بشناساند که شاید خود او هم هیچ وقت در قید و بند یادآورى و گفتن آنها نبوده است. نظر به سال‌ها کار، آثار اجرا شده از او بسیار کم است. مسائل ناراحت کننده اى که همیشه آسمان زندگى هنرى شریف و بى غش او را تیره کرده، مانع از اجراى آثار او شده و او نیز دلیلى قانع کننده ندیده تا از کمال طلبى خود عدول کند، ارکسترهاى ناقص و بد صدا و جاه طلبى هاى رهبران دوره گرد و فاقد شعور عمیق موسیقایى را بپذیرد و بخواهد که به هر قیمتى، نام و آثارش را به حافظه زمانه تحمیل کند. استوار، در سال‌هایى که شرایط کار و زندگى و اجرا و ضبط براى موسیقى مطلوب او بسیار بهتر از این بود که حالا هست، راضى نمى‌شد که از اصول خود بگذرد و آن را فداى نام‌آورى کند. سازش ناپذیرى با فروتنى و مهربانى او تضادى ندارد، همانطور که از راول و دبوسى، با همان روشنى حرف مى‌زند که از لوئى آرمسترانگ و حتى خواننده‌هاى معروف به «کوچه و بازار» و مردمى که روزگارى دور، با آنان زندگى کرده است. هوشنگ استوار، جهان خود را در موسیقى خود ساخته است، اگر ما نمى‌توانیم موسیقى او را بشنویم، عیب از او نیست و شاید از ما هم نیست. از مجموع شرایط فشار و محدودیتى است که همه ما را احاطه کرده است. در چنین شرایطى است که استوار، همراه همسرش خانم فریده بهبود، که خود پیانیستی برجسته است، زندگى مى کنند، درس مى دهند و آنها که نعمت بهره ورى از زیستن در کنار این دو هنرمند را دارند، نظاره کننده الگوهایى از موسیقى و چگونه زیستن هستند که در روزگار عسرت زده ما، به دشوارى به دست مى‌آید و به آسانى از دست مى‌رود. الگوهایى از یگانگى انسان و صدا و صداقت. آثار هوشنگ استوار:
براى ارکستر سمفونیک: فانتزى‎/ سبزه بهار‎/ بهار جاودان (بالت) ‎/ سوئیت ایرانى‎/ طرح سمفونیک ایرانى‎/ اوورتور‎/ آهنگ شبانه (نکتورن).
براى ارکستر زهى و پیانو: شب خیام بر مبناى سیزده رباعى از خیام
براى ارکستر زهى: تأثرات (امپرسیونها) ، مثلث (ترى انگل).
براى آواز دسته جمعى (کر): آهنگ بى کلام
براى آواز و پیانو: مرثیه (اله ژى) و کالیز براى سدپراند
اجاق سرد (شعر از نیما یوشیج) که براى آواز و ارکستر زهى هم تنظیم شده است. پائیز روى شعرى از گیوم آپرلى شر. و... قطعات بسیار براى پیانو، ویولون و پیانو، فلوت و پیانو و...

[spi]

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
امین‌الله آندره حسین به سال [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در عشق‌آباد متولد شد، در خانواده‌ای بازرگان و متعین که از «امیری» به «حسین» تغییر نام داده بود و اصل ایرانی داشت. نخستین کسی که گوش امین‌الله را به موسیقی سپرد مادرش بود، که با صفحه‌های گرامافون از استادان آواز و تار ایرانی، فضای خانه را از آوای فرشتگان می‌آکند.
به زودی خانواده به [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] کوچ کرد تا امکان تحصیل منظم امین‌الله فراهم شود. همان جا بود که در سال [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] روی داد و پدر ناگزیر او را برای ادامه تحصیل به [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] فرستاد، تا پس از پایان دبیرستان علاقه پدر را به داشتن فرزندی طبیب تامین کند. اما سرنوشت که چون چرخی دائم در گردش است (آغازین مصراع ترانه [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] اثر [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]) موسیقی‌دوست جوان را از آلمان به [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] رهنمون شد، تا نخستین ایرانی یا ایرانی‌تبار شود که به [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] قدم نهاد. در آلمان هم البته همزمان با طب، از محضر استادان [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در آهنگسازی بهره برد. به نظر می‌رسد پدر کمکهای مالی را بعد از این داستان قطع کرد، چرا که پس از آن امین‌الله همیشه با تهیدستی مواجه بود. می‌گفت بعد از نخستین اجرای جهانی [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] که با اقبال شنوندگان پاریسی روبه‌رو شد، وقتی با همسر فرانسوی به طرف منزل می‌رفت، پشیزی برای صرف شام نداشت.
او در فرانسه با [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] بازیگری [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] اهل [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] ازدواج کرد.^{[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]} [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، کارگردان فرانسوی پسر آنهاست.
در واقع تنها منبع درآمد حسین تصنیف [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] بود و اکثر آثارش در این زمینه به فیلمهای به کارگردانی فرزندش روبر حسین مربوط می‌شود. بعدها در سالهای دهه [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] از کمک‌های مالی [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] هم بهره‌مند شد.
موسیقی حسین آکنده‌است از نغمه‌های ایرانی. [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] را در حد استادی می‌نواخت. فارسی را به خوبی صحبت می‌کرد و می‌نوشت. بهترین آثار او که اکثرشان برنامه‌ای هستند، یا تم ایرانی دارند، یا داستان ایرانی، یا هر دو. دو سمفونی حسین، آریا و پرسپولیس، از کوچ آریاییها به سرزمین پارس و بعد شکوه و عظمت هخامنشیان حکایت دارد اثر حسین [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] که بعد با هم موسیقی [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] را تشکیل دادند، در سال [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] تصنیف شد. برای اجرای همین باله بر صحنه [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] بود که حسین در پاییز [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] برای اولین و آخرین بار به ایران سفر کرد.
چهار قطعه برای تار سلو با مایه ایرانی، از زیباترین کارهای حسین به شمار می‌آیند؛ راپسودیهای ایرانی نمره ۱ و ۲ که اولی در شور است و دومی در [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]که با چهار مضرابی به راستی زیبا پایان می‌یابد؛ قطعه «[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]» و قطعه «[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]». البته حسین تغییراتی در پرده‌های تار داده بود که سازش را منحصربه‌فرد ساخته‌بود و تا جایی که نگارنده اطلاع دارد بعد از او کسی آن را دنبال نکرد.
تصنیفات امین‌الله حسین برای دیگر سازها غیر از تار منحصر است به آثاری برای [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] که ساز اصلی او محسوب می‌شد. قطعاتی کوتاه برای پیانو سلو بر اساس[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و سه کنسرتو برای پیانو و ارکستر آثار او در این زمینه هستند.
اکثر آثار حسین بر روی [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] موسیقی از شرکتهای بزرگ صفحه پرکنی از قبیل [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] ضبط شده و موجود است. برگزیده‌ای بازاری از این آثار بر روی دو کاست جمع‌آوری شده و در بازار تهران در دسترس علاقه‌مندان است.
وی در سال [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] درگذشت.


مهم‌ترین آثار او عبارتند از:

• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
• کنسرتوهای پیانو
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] (تار)
• [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید])