شیوه های متفاوت تدریس و تفاوت نگرش

[SOBHANTOTo3]

با سلام
مدت زیادی هست که کم میام به سایت یا فقط همین بخش رو می بینم
از اونجایی که استادان و نوازندگان خیلی خوبی اینجا هستند نیازی نمی بینم پست اضافی بزارم

امروز یک نکته خیلی مهم به نظرم رسید که باید می گفتم
و اون نبودن یک شیوه ثابت برای تدریس یا یک متد تدریس مشترک هست یا تفاوت ها در نگرش ها
این که ما دسترسیمون به منابع خارجی سازدهنی کم هست یک حقیقته
و اینکه حتی در خوده کشور های اروپایی هم متد های تدریس متفاوته باز یک حقیقته
و اینکه آیا ما فکر کنیم کدوم روش صحیح تر هست فقط نگرش خودمونه که با چندتا دلیل به خودمون ثابت کنیم ما درست فکر می کنیم
یکی از چیزهایی که من به شخصه دیدم ولی اسم نمیارم که دقیقا چه استادهایی بودن اگه کسی خواست بدونه بهم نامه بزنه
مثلا شیوه دمیدن در ساز که به دو دسته پاکرینگ و تانگ بلاک Tongue Block تقریبا نواخته می شه
مثلا تو خوده ایران استادانی هستند که سخت تاکیید می کنند از ابتدا باید تانگ بلاک نواخت در صورتی که خوده لری ادلر پاکرینگ می نواخته یا خیلی از بزرگان دیگر
در جایی فرانس اشمل گفتند که نیازه یک نوازنده سازدهنی عادت کنه که بتونه تانگ بلاک بنوازه ولی خیلی ها معتقدند که باید همیشه تانک بلاک نواخت
خوب این بر می گرده به نگرش ما که چجوری نگاه می کنیم به توضیحات و کدوم روش رو فکر می کنیم درست تره یا باهاش راحت تریم
پس اینجا بحث اینه که ما نباید رو چیزی که فکر می کنیم درسته تعصب زیادی نشون بدیم
یعنی من استاد دیدم که اگه جلوش پاکرینگ بنوازی می گه نه فقط تانگ بلاک اجراء کن فقط تانگ بلاک
به هر حال این مشکلی هست که بوده و هست حتی در بهترین نوازندگان دنیا یکی تانگ بلاکینگ می نوازه یکی پاکرینگ
در دست گرفتن ساز
در کتاب آقایی پاکنژاد اومده ترمولو رو فلان روش بگیرید در ده جایی دیگه اومده که با سوراخ های بالا بنوازید و .. .1
من فقط می خواستم بگم که تعصب بیش از اندازه روی چیزی که فکر می کنیم دانایی ما هست
نشون ندیم
زیرا دانایی ما در این زمینه نه حتی اینکه ریشه صددرصد درست نداره بلکه فقط انتخاب ما از انواع موجود بوده
به هر حال چیزی که در نوازندگی مهم هست و بوده صدایی هست که تولید می شه
و باید به دل شنونده بچسبه
هزاران مثال می شه زد مثلا اندرس سگویا پدر گیتار کلاسیک
قطعه استوریاس رو با سرعتی بسیار پایین و با آرامش می نوازه
در صورتی که انا ویدویچ با سرعت تمام و عصبانیت و خیلی خشمگین اجراء می کنه و در رفت و برگشت سیم ماننده ریتم زدن اجراء می کنه
البته برگردیم به رسالت هنر و موسیقی
که بیان احساس هست یا برانگیخته کردن احساس
پس قونین و قواعدی که ما می گذاریم فقط دست نگاشته خودمانند و بارها در طول تاریخ عوض شده اند و می شوند.
نظر شما قابل احترامه