0
رامین جان در ابتدا شرمنده بابت تاخیر وارد بحث شدنم... عید اومدیم شمال و اینجا دسترسی به اینترنت ندارم و این با گوشیم دارم میزارمببینید منظور جناب ساکت واضح و رساست و واقعنم درسته. اما اطلاق این تعریف به کلمه گام به نظر من غلطه. ناگذاری، تعاریف و تفاسیر طبق اصول هرمنوتیک و زبان شناسی مدرن باید به سمت طبقه بندی درست و درک مشترک از مفاهیم پیش بره (هرچند که پست مدرنیست ها بعدن اومدن و مباحث دیگه ای رو مطرح کردن). وقتی شما تعریفی رو تبیین می کنین و بعد یک کلمه فرانسوی اونم کلمه ای که در یک سنت غنی و ریشه دار اروپایی تعریف، تاریخ و تکامل مشخص خودش رو داره، بهش اطلاق می کنین مشکلاتی بوجود میاد که کمترینش سردرگمی هنرجویان در درک موسیقی خودشونه. به هر حال با اینکه میشه این کارو کرد ولی بنده ترجیح میدم طبقه بندی و تعاریف رو جور دیگه ای انجام بدم و به تجربه اساتید بیشمار دیگه ای جز اساتید مسلم وزیری، خالقی و ساکت رو مورد استفاده قرار بدم... در مورد ابوعطا و آوازهای مشابه... بله فک کنم مثال مناسبی نزدم اما تحلیل شمارو هم از ابوعطا قبول ندارم. پیوستن دو دانگ در ابوعطا و شور با هم متفاوته پس مایه متفاوته و دانگ های دوم هر دو دستگاه هم متفاوتن و گوشه ها به لحاظ ملودیک و ارتباطشون با شاهد و ایست ها از نظر حالت و فواصل کاملن متفاوتن پس مد هم متفاوته. بهتر بود این مثال رو بزنم. مد چکاوک و مد شوشتری رو در نظر بگیرید. هر دو شاهد و ایست یکسانی دارن و اکتاو همدیگه اند به لحاظ فواصل. اما کاملن دو مد جدا هستن و مایه یکسانی دارن. دقت در این واژه ها و تعاریفشون این مشکلات رو به نظرم حل میکنه... در مورد نت متغیر بله من اشتباه کردم... فک کردم منظور کلن روند تغییر زیر و بمی نت ها در یک رپرتوار پشت سر همه... حواسم به اصل نت متغیر نبود. در مورد تونیک و شاهد شما خودت بیان میکنی تقریبن شبیه همن پس دقیقن شبیه هم نیستن رامین جان. این موضوع کاملن مشخصه و من دلیلی نمیبینم وقتی ما واژه نت شاهد رو با تعریف و عملکرد مشخصی در حیطه موسیقی ایرانی داریم بخایم از کمه تونیک استفاده کنیم. اینم یه غلط مصطلحه... در مورد کرن و سری... این واژه ها چون ایرانی هستن مشکلی نیست که با تعاریف جدید ارائشون کنیم. مشکل استعمال ربع پرده بسیار بیشتر از استعمال سری و کرن هستش...
علاقه مندي ها (Bookmarks)