بهترین اشعاری که تا حالا شنیدید

[kaka]

داغ داریــــم نه داغـی که بـــــر آن اخم کنیم

مــــــــرگمان بـاد که شکواييه از زخـــم کنيم

بنويسيد که با عــــــــــطر وضــــــو اوردنـــــــد

نعــــش دلـــــدار مــــــــرا لای پـــــتو آوردنـــد

زلــفها گرچه پر از خـاک ولبش گر چــه کـبود

„دوش مــي امد و رخســاره بر افروخته بـود”

با دلي پر شده از زخم نمک مي خـــورديـم

„دوش وقت سحر از غصه ترک مي خورديم”

زيــر بارغم شـــهرم جـــــگرم مي ســــــوزد

به خـــدا بـــال و پــــرم بال و پـــرم ميســوزد

حامد عسکری

[marzi_a1732]

عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان
هزاران لیلی نازافرین را
کو به کو آواره و دیوانه می کردم
عجب صبری خدا دارد

[Kamanche]

روزی ما دوباره كبوترهایمان را پیدا خواهیم كرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت

روزی كه كمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست
روزی كه دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل افسانه ایست
و قلب
برای زندگی بس است

روزی كه معنای هر سخن دوست داشتن است
تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی
روزی كه آهنگ هر حرف، زندگی ست
تا من به خاطر آخرین شعر، رنج جستجوی قافیه نبرم
روزی كه هر حرف ترانه ایست
تا كمترین سرود بوسه باشد

روزی كه تو بیایی، برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یكسان شود
روزی كه ما دوباره برای كبوترهایمان دانه بریزیم ...

و من آنروز را انتظار می كشم
حتی روزی
كه دیگر
نباشم ...

احمد شاملو

[fatemeh.1994]

هزار جهد بكردم كه سر عشق بپوشم

نبود بر سر آتش میسرم كه نجوشم

به هوش بودم از اول كه دل به كس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و هوشم

حكایتی ز دهانت به گوش جان من آمد

دگر نصیحت مردم حكایتی است به گوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم

كه از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

[fatemeh.1994]

زدام سینه ام، دل میگریزد

گل من ، دیگر ازگل میگریزد

مده پندش، که این دیوانۀ عشق

ز نیرنگ تو عاقل میگریزد

چنان موج هراسانی شب وروز

ز دریا وز ساحل میگریزد

ز هر قیدی بجز بند محبت

بود هر چند مشکل میگریزد

هم ازخصمان عاقل ، می هراسد

هم از یاران جاهل ، میگریزد

چه سازم بادل دیوانۀ خویش

زمن هم گاه ، این دل میگریزد

[Weather_Storm]

فقط تو

می توانی

بیش تر از ونوس

ستاره ی طلوع من

و ستاره ی غروب من باشی

همچون رزی پرپرت کردم

تا روحت را ببینم

ندیدمش

اما همه پیرامون من

افق کشورها و دریاها

تا بی کران

لبریز

ار بوی جاودانه شد.

چه غم از خشکسالی

وقتی من در درونم

چشمه ی آبی رنگی می آفرینم

برف بدون درخشش

چه غم ؟

وقتی من در قلبم

آتش سرخی می آفروزم

چه غم از عشق انسان ها ؟

وقتی من

عشق را به جاودانگی

در روحم می آفرینم


نمی دانم با چه بگویم

چرا که هنوز

کلماتم جان نگرفته اند.

میخ

چه پا بر جا

چه سست

چه فرقی می کند

عزیز من

به هر تقدیر

تصویر

خواهد افتاد

[kaka]

عقل و دل

پير خرد، يك نفس آسوده بود.
خلوت فرموده بود.
كودك دل، رفت و دو زانو نشست،
مست مست.
گفت: تو را فرصت تعليم هست؟
گفت: هست.
گفت: كه اي خسته‌ترين رهنورد،
سوخته و ساخته‌ي گرم و سرد،
بر رخت از گردش ايام گرد،
چيست برازندۀ بالاي مرد؟
گفت: درد.
گفت: چه‌بود، اي همه دانندگي،
راست‌ترين راستي زندگي؟
پير، كه اسرار خرد خوانده بود،
سخت در انديشه فرو مانده بود.
ناگه از شاخه‌اي افتاد برگ
گفت: مرگ !

فکر کنم شعر از آقای هاشم جاوید هست...

[mina_v57]

من رانده از ميخانه ام، از من بگريزيد
دردي كش ديوانه ام، از من بگريزيد

در دست قضا جان به لب و ديده به مينا
سرگشته چو پيمانه ام، از من بگريزيد

زنجير جادوي هوسهاي محالم
افسوني افسانه ام، از من بگريزيد

آن سيل جنونم كه به سر مي دود از كوه
بنيان كن كاشانه ام، از من بگريزيد

آن روز كه دل مرد و جنون مرد و عطش مرد
من از همه بيگانه ام، از من بگريزيد

بر ظاهر آباد من اميد مبنديد
من خانه ويرانه ام، از من بگريزيد
ثنايي

[fatemeh.1994]

کجا شد عهد و پیمان را چه کردی؟
امانتهای چون جان را چه کردی؟
چرا کاهل شدی در عشق بازی؟
سبک روحی مرغان را چه کردی؟
نشاط عاشقی گنجیست پنهان
چه کردی ؟گنج پنهان را چه کردی؟
تو را با من نه عهدی بود ز اول؟
بیا بنشین بگو آنرا چه کردی؟
چنان ابری به پیش ما چه بستی؟
چنان خورشید خندان را چه کردی؟

(دیوان شمس)

[fatemeh.1994]

ز کجا آمده ای می دانی؟
ز میـــان حرم سبحــــانی
یــاد کن ! هیچ به یادت آید؟
آن مقامات خوش روحانی؟
پس فراموش شدستت آنها
لا جرم ، خیره و سرگردانی
جان فروشی به یکی مشتی خاک
این چه بیع است بدین ارزانـــی؟؟
بازدِه خاک و بدان قیمت خود
نـــِی غلامی ، ملِِکی ، سلطانی
جهت تو ز فلک آمـــده انـــــد
خــوب رویانِ خوشِ پنهانـــی
ســوی بتان کم نـگر ، تا نشوی کور دل
کور شود از نظر، چشم سگ مسلخی
زلف بتان سلسله ست ، جانبِ دوزخ کِشد
ظاهر او چون بهشت ، باطنِ او دوزخی
لیک عنایات حق ، هست طبق بر طبق
کو برهاند ز دام ، گر چه اســــیر فخی

(دیوان شمس)
ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــ

این اولین شعری بود که از حضرت مولانا خوندم و همین باعث شد که برم دنبال دیوان شمس :)

[mohammad.oud]

شما که سواد داری ، لیسانس داری ، روزنامه خونی

با بزرگون می شینی ، حرف میزنی ، همه چی می دونی

شما که کله ت پره ،معلّم مردم گنگی
واسه هر چی که می گن جواب داری ، در نمی مونی
بگو از چیه که من ، دلم گرفته؟
راه میرم دلم گرفته ، میشينم دلم گرفته
گریه می کنم ، می خندم ، پا میشم، دلم گرفته
من خودم آدم بودم ، باد زد و حوای منو برد
سوار اسبی بودم که روز بارونی زمین خورد
عمر من کوه عسل بود ولی افسوس
روزای بد انگشت انگشت اونو لیسید
بعد نشست تاتهشو خورد ...

از : محمد صالح اعلاء

[Weather_Storm]

هيچ پرنده اي به خلوت پنهان من پرواز نمی کند

نه پرستوي سياهي که دلتنگي به همراه آورد

نه مرغ دريايي سپيدي که خبر از توفان آورد

روح وحشي ام در سايه ي صخره ها به پاسداري ايستاده

آماده ي پرواز با شنيدن گامهاي نزديک شونده...

من در گذرگاه بادها دروازه اي بنا کرده ام

دروازه اي طلايي به سوي مشرق

به سوي عشقي که هرگز نمي آيد

دروازه اي به سوي روز و دروازه اي ديگر به سوي اندوه

و دروازه اي هميشه گشوده به سوي مرگ

[marzi_a1732]

شکست غرور

ما دو تن مغرور
هر دو از هم دور
وای در من تاب دوری نیست
ای خیالت خاطر من را نوازشبار
بیش از این در من صبوری نیست
بی تو من تنهای تنهایم
من به دیدار تو می ایم

حمید مصدق

[nabegheh95]

و من سکوت ميکنم به حرمت سکوت تو
تمام لحظه هاي من فداي تار موي تو
کنار بغض اين بهار فقط مرور ميکنم
تمام بغض و غربتي که مانده از عبور تو
ستاره ي بهشتيم گلايه اي نميکنم
تمام آرزوي من خلاصه در وجود تو
تمام حس و هستيم گرو به دست روزگار
فقط مرا خبر دهد هميشه از سرور تو

[fatemeh.1994]

شبی مجنون به لیلی گفت که ای مجبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد
خدا را چون دل ریشم قراری بسته با زلفت
بفرما لعل نوشین را که با بودش قرار آرم
دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من
شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

[mohammad.oud]

من هنوز در به در ِ طره ی اون زلف ِ سیاتم

من هنوزم سبز ِ سبزم ریشه دارم
یکی از پاپتی هاتم.

آقای کوچیک نواز ِ بنده پرور
من هنوزم صله گیر ِ چشم بارونی و اون ابر نگاتم.

منو کشتی ، منو کشتی ، منو کشتی
کشته باشی! خوش به حالم
من هنوزم که هنوزه یکی از اون کشته هاتم

من هنوز در به در ِ طره اون زلف سیاتم
من هنوزم سبز ِ سبزم ریشه دارم
یکی از پاپتی هاتم

محمد صالح علا