نکات ضروری و اساسی برای هر گیتاریست!

[petrucci4eva]

خب این دفعه هم اومدیم با عناوینی که تجربه یا بهتر بگم چکیده ی تجربه ی گیتاریستای خوب هست... احتمالا بالای 20 مورد بشه.
امید وارم مورد استفاده قرار بگیره.. به نظرم واقعا درسته و تو سرم همیشه سعی می کنم اینا رو رعایت کنم حداقل!
یادت باشه استعداد تو گیتار سهم خیلی کوچیکی رو بازی می کنه...!

---

1. یادتون باشه گیتاریستای بزرگ تحت تاثیر گیتاریستای بزرگ تر بودن.
مثلا این طور نشه که بگین من می خوام بشم کپی حیمی... یا جان یا ...
اصلا شنیدین میگن حافظ حافظ نمی شد اگه سعدی نبود؟ تو یه هم چین فازی باید تحلیل کنین آثار بزرگان رو و از خلاقیات همه استفاده کنیم تا بتونیم پیشرفت کنیم نه این که بخوایم از ب بسم الله شروع کنیم و به ته موسیقی هم برسیم و خودمونیم کشف کنیم!
گیتاریستی به بند invite میشه به اصطلاح که بتونه تک تک پارت های آهنگش رو درست و خوب بزنه. همون طور اکثر ما خارج اجرا و صحنه بودیم و تمرین کردیم فقط نیاز هست که خوب گیتار بزنیم.
تا بتونیم خودی نشون بدیم و کسی از ما بخواد استفاده کنه. وگرنه گیتاریست زیاده!

2. باید موسیقی روح و احساس داشته باشه
منظورم این نیست که تو آهنگ نه سرعت نه تکنیک داشته باشیم. بلکه باید هر چیزی استفاده می کنیم از درونش روح در بیاد نه گام نوازی مثلا!
به فرض مثال mov.3 سنات مونلایت بتهوون خب از نظر سرعت خیلی بالا هست... یا حداقل نسبتا. ولی کامل تونسته اون مفهوم رو برسونه.
مثال واضح تر یه سری lick تو گیتار هستن که بیشتر شبیه trick شده. مثلا یه pull of hammer on هی می زنی از این ور به اون ور که بگی آها من خیلی خفنم!
ولی همین جاست که یکی میشه مثلا petrucci یکی میشه فلانی...
چون تونسته بفهمه چه جوری با تکنیک و سرعت برسونه اون ملودی اون مفهمون اون هارمونی که تو ذهنش رو داره..
دقیقا یکی از مشکلاتی متال تو این چند سال درگیرش شده حداقل در نظر من.. واقعا از موسیقی فاصله گرفته یا حداقل از اوجش تو دهه 80 یا 90 که می تونین خیلی آهنگا رو ببینی فقط صرفا فالشی نداره! و گرنه هیچ حسی بهت منتقل نمی کنه...
چون همه دارن صرفا sweep یا به اصلاح shredding می کنن.
که شاید به من گیتاریست خوشایند بیاد ولی برای فلانی که تو ماشین نشسته داره گوش میده گوش خراش حتی! چون اصلا شاید گوشش توانایی درک تک تک نت ها رو اون صورت نداشته باشه..
این جا که guthrie govan می گه من sweep خوشم نمیاد... چون هر چه قدر تمرین کنی هر چه قدر سیستمت خفن باشه و ... بهترین گیتاریست دنیا هم باشی اون حسی sloppy رو سیم رو میده.
این جاست که اصلا بنیاد sweep که بر اساس arpeggio هست و آکورد شده صرفا یه تکنیک.

قطعا تو می تونی با sweep هم حست رو منتقل کنی ولی اون دیگه به عهده تو هستش که چه کششی با چه لهجه ای کجای آهنگ چه گامی چه آکوردی و ...
مثلا یه کار دیگه این که فقط متمرکز نشیم رو یه سبک! ها؟؟ خوب نشد؟ مثلا بلوز هم یاد بگیریم.
که معمولا همه جا میشه یه لهجه بلوزی حداقل داد. که خب خودش می تونه یه حس خوبی بده.

3. آهنگ خودت رو بساز!
طرف می گه آره من فلانی خیلی دوست دارم بعد میگیم خب گیتار بزن هر چی میزنه کاور !
حتی بداهه می زنه داره تک تک lick های همون طرف رو بداهه می کنه تو گام!
خب قطعا نه تنها زیبا نمی کنه کار رو بلکه این شخص هیچ آینده ای هم نداره.
قراره تحت تاثیر قرار بگیری نه این که کپی کنی! آره مثلا متالیکا اصلا کلی کار کاور داره فلانی هم داره... ولی اینا فقط برای ابراز احساس خودشون نسبت به اون فرد بوده که بگن آقا ما عاشقتیم این کارات رو هم دوست داریم.
مثال بهتر این که من مثلا استاد یکی هستم که ایشون از من می خواد اثر بپذیره. خب من تلفیق موسیقی شرقی با متال دوست دارم... اون هم میرم تو همین خط... می بینه من از چه تئوری استفاده کردم و پیشرفت میده... نه این که دزدکی یه قطعه از اون ور این ور آلبوما رو بزنه بکنه تو یه آهنگ بگه آلبوم من..! مطمئن باش این آدم به هیچ جا نمیرسه چون اصل مخاطب مردم هستن.
اونا اگه متالیکا دوست دارن میرن متالیکا گوش میدن نه کاور تو رو ... یا شبه کاور یا هر چیزی...
و این که تو مخاطبات رو نه پیدا می کنی نه میتونی حرفی بزنی و اصلا حرفی برای گفتن نداری!!
البته یه جاهایی من خودم شده این قدر یه آهنگ رو گوش دادم که با ضمیر ناخود آگاهم به صورت گوشی نت اون آهنگ رو در آوردم... بد دیدم اههه!! ای دل غافل این که دقیقا lick فلانی بود.. این که فلان ملودی بود و ...
یعنی کلا گوش کردن تو یه سبک باید باشه نه یه گروه یا یه گیتاریست... اگه می خوای فقط مثلا تو اون سبک آهنگسازی خالص کنی...
خب باید حواست به این چیزا باشه. ممکنه برای این که تکنیکت بالا بره و شروع یه سری lick زده باشی و برای تولید موزیک خودت یا سولو جدید باید از فکر خودت ایده های خودت و خلاقیت خودت استفاده کنی.
4. به موقع کار کن!
باید برنامه ریزی داشته باشی... نه تئوری خشک به درد می خوره نه گیتاریست خوب بودن...
نه آهنگ کاملا حسی خوبه ... نه خیلی به صورت فرم های کلاسیک و سنتی نوشتن..
خب اینا لازمش اینه که هیچ کدومو از قلم نندازی.
شاید خیلیا این چیزا رو باور نداشته باشن ... ولی میشه به جرئت گفت مقوله ی موفقیت یا ناکامی هر فرد تو همین زمینه است... شاید حتی تو خارج موسیقی.
5. گوش بده !
مثلا شده من یه آهنگو 40 بار رکورد کنم پاک کنم... به تک تک جزییات حساس بشم و هر دفعه ی نکته ی جدیدی به دست بیاد که فلان جا بهتره این طور بشه حتی از مخاطبان عادی کمک بگیرم.. یا گیتاریستای دیگه یا موزیسین های دیگه..
اگر تمرین گیتار می کنید حتما حتما حتما... حتماااااااااااااا صداش اول رو clean باشه بفهمین چی دارین می زنین... خیلیا مشکلشون اینه که این قدر distort زدن همه چیزو ماسمالی کردن!
و به نظر خودشونم خیلی خوبه از بس صدای آمپ زیاده!
بهترین کار اینه که نه برای رکورد آهنگ و آهنگ سازی.. بلکه هر تمرینی که می زنید رو رکورد بگیرین تا هم بفهمین نسبت به قبل چه قدر پیشرفت کردین هم این که نقاطضعف کجاست و بر طرف شده یا نه...
و این جوری بعد 40 تا رکورد آهنگای مختلف مثلا می فهمی... اه! من تو آکورد های باره دار مثلا مشکل دارم... اینجاست که باید بپری و حمله کنی دقیقا به نقطعه ضعفت تا برطرف کنی.
این جوری هر روز بهتر میشی...!

---

فعلا تا همین جا بسه گردنم درد گرفت!