رادیو نت آهنگ - 017 - Scourge

[Scourge]

Words of Darkness, Words of Light

سلام خدمت همه دوستان نت آهنگی!

موضوع کلی ای که برای این رادیو انتخاب کردم „داستان گویی” در موسیقی، یا به صورتی همون کلام و لیریک هست. خیلی وقت ها شده مثل یک رمان یا داستان جذاب مشغول گوش دادن به یک قطعه موسیقی بشیم که در اون برای ما یک داستان روایت میشه. این داستان می تونه به صورت کلام مستقیمأ به ما انتقال داده بشه، یا از طریق خود موسیقی، بدون استفاده از هیچ مدیوم دیگری؛ که در این حالت ذهن ما می تونه داستان خاص خودش رو با توجه به موسیقی و احساساتی که در ما ایجاد می کنه بسازه؛ به شخصه برای خودم بارها پیش اومده که بعد از شنیدن یک ملودی خاص با خودم کلنجار رفتم که فکر کنم اون آهنگساز چه فکری در سرش داشته که سراغ این ملودی و این ساختار و فضا رفته، و حرفی که می خواسته بزنه چی بوده؛ داستانی که تعریف می کرده.

آهنگ ها از سبک های مختلفی انتخاب شدن، و تنها مشخصه مشترک وجود یک داستان درشون هست. البته، داستان گویی در موسیقی یکی از مشخصه های اصلی Ballad هست، ولی آهنگای انتخاب شده در اینجا لزومأ Ballad نیستن.

فراموش نکنید که آهنگ مورد علاقه خودتون رو توی همین تاپیک اعلام بکنید.

توجه: نظرسنجی در مورد کلیت تاپیک هست، نه ترتیب آهنگ ها!
برای گرفتن نوبت جهت ایجاد تاپیک رادیو، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] کلیک کنید.

1- John Campbell
One Believer

شروع با این آهنگی می تونه در جای خودش یک طور دعا باشه! آهنگ در سبک بلوز هست، و یکی از کارای all time favorite بنده. مثل همیشه توی سبک بلوز اول یه فضای کلی به ما داده میشه، و بعد داستان رو که معمولأ یه شخص رو دنبال میکنه می شنویم. شخصی که فقط دنبال یک „Believer” می گرده.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

2- Nick Cave & The Bad Seeds
As I Sat Sadly By Her Side

نیک کیو همیشه به داستان سرایی هاش توی موسیقی معروف بوده. تقریبأ تمام آهنگ هایی که کار کرده، مخصوصأ بر اساس theme آلبوم، یک خط داستانی خاصی رو دنبال می کردن و داستان گو بودن.
توی این آهنگ هم شاهد مکالمه دو نفر هستیم، که به برف در حال بارش از توی پنجره نگاه می کنن، و مکالمه خیلی جالبی رو دنبال می کنن که باید شنید. به گفته خود نیک کیو، این مکالمه برگرفته از یکی از مکالمه های واقعی خودش و همسرش بوده، که مستقیمأ گفته :She Was being Nice, and as always, I was being a pessimistic asshole.
البته قضاوت اینکه کی توی این بحث برنده اس به عهده خود شنونده اس!
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

3- Sting
I Love Her, but She Loves Someone Else

استینگ که معرف حضور هست، فکر می کنم بیشتر اون رو بخاطر آهنگ Shape of my Heart بشناسن، که ساندترک فیلم لئون هم بود. استینگ هم گرایش خاصی به داستان گویی و شخصیت پردازی در آهنگ هاش داره، و در آلبوم جدیدش هم وضعیت هینطوره.
توصیفاتی که از یک شخص شکست خورده و درمانده داده میشه واقعأ عالیه، مخصوصأ با تصویر های دقیقش.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

4- Steven Wilson
Drive Home

استیون ویلسون یکی از نوابغ موسیقی پروگرسیو حال حاضر شناخته میشه، به زعم اکثر منتقدین. نکته قابل توجه در موردش اینه که همون قدر که موسیقی پیچیده و دقیقی داره، همونقدر هم به داستان سرایی دقت می کنه؛ همونطور که توی اغلب آلبوم های گروهش (Porcupine Tree) می بینیم.
لیریک این آهنگ چندان پیچیده و طولانی نیست، ولی همراه شدنش با موسیقی تأثیرگذاری خاصی داره. این آهنگ می تونه به عنوان یک لالایی هم برای هر شخصی تجویز بشه.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

5- Soundgarden
(The Day I Tried to Live (Covered by Between the Buried and Me

کم کم به فضاهای سوررئال تر توی لیریک ها وارد میشیم. تقریبأ لیریک این آهنگ نزدیک به کارای بلوز هست، با توصیفات و شخصیت پردازی ای که می کنه، که تا حدی نزدیک به شعر میشه؛ با استفاده کم ولی بجا از تصویر سازی.
دلیل استفاده از کاور آهنگ هم خالی بودن جای مقداری growl و کارای سنگین تر بود :)
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

6- My Dying Bride
Scarborough Fair

این آهنگ در واقع یه کار فولک هست، که هزاران نسخه ازش وجود داره با لیریک های گوناگون. ولی وقتی یک کار فولک غمگین عاشقانه رو به یک گروه Doom متال کهنه کار بدین، طبیعتأ یه کار خوب تحویلتون میدن.
یکی از کارهای عاشقانه خیلی خوبی هست که تا به حال شنیدم، و لیریک هم اونقدر گیرا هست که For she once was, a true love of mine برای مدت ها توی ذهنتون تکرار بشه.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

7- Johnny Cash
I Hung My Head

و نمیشه بحث داستان سرایی وسط باشه و اسمی از جانی کش وسط نیاد!
یک نکته ای بوده که همیشه توجه من روی توی لیریک های بلوز و خیلی وقتا کانتری هم جلب می کنه، اینه که یک داستان غمگین، یا حتی تراژیک رو، در یک ساختار ساده و و خیلی وقتا „خوشحال” و مینیمالیستی ارائه می کنن. تأثیری که همچین برخوردی با موسیقی میذاره، اینه که توجه رو بیشتر به محتوای کار جلب می کنه، و در عین حال به نحوی از بی تفاوت بودن جهان در برابر همچین اتفاقی صحبت میکنه. همچین تأثیری رو به نحوی در این کار هم میشه دید. کسی که به جرم یک قتل ناخواسته، مجازات میشه.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

8- Swans
Failure

گروه Swans یکی از گروه های آوانگارد موسیقی معاصر هستن، و همیشه موسیقی هایی با فضاهای بسیار عجیب و معمولأ لیریک حتی عجیب تر و قابل توجه تری دارن.
توی این کار نقش موسیقی تقریبأ به حاشیه میره، چرا که کاملأ حالت تکراری و یکنواختی به خودش میگیره، و تمرکز شما رو روی لیریک قرار میده. و لیریک هم.. خب، میشه گفت هر حسی که تا به حال در مورد پول و پول درآوردن داشتین توی این آهنگ خلاصه شده!
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

9- John Cage
In The Name Of Holocaust

این کار Instrumental هست، بر خلاف کارهای دیگه رادیو، و به همون دسته ای بر میگرده که بدون کلام با انسان صحبت می کنه.
جان کیج برای این کار، از یه پیانو Set up شده استفاده میکنه؛ به صورتی روی بعضی از کلاویه ها چند میخ قرار داده شده، که صدای هارمونیک واری رو با Pitch بالایی تولید می کنه. راستش اونقدر گوش ورزیده ای هم ندارم که به قطع بگم این کار آتونال هست یا نه، ولی حداقل بر اساس احساسی که در کار وجود داره، میشه گفت آشوب و فاجعه، و نبود هیچ نظمی، مخصوصأ موسیقیایی، بیداد می کنه.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

10- Clint Mansel
Together We Will Live Forever

جناب کلینت منسل یکی از آهنگسازای پرکار موسیقی فیلم هستن، و این اثر هم مربوط به فیلم The Fountain هست. یکی از احساسی ترین ساندترک های فیلمی هست که تا حالا شنیدم؛ حس پشیمانی، شکست، و شاید امید به شروعی دوباره. فکر می کنم هر کسی می تونه داستان خودش را با این کار داشته باشه.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]