0
بنده 42 سال سنمه و حدود 18 ساله که تدریس میکنم و نسخه های نت های اهنگهای پیانو ایرانی رو با ایراداتی عجیب وغریب میبینم... گویی این نتها نوشته ادمی غیراز خود نوازنده بوده که اعلب هم همینطوره... مثلا تاکنون 4 نسخه پاییز طلایی رو بهه هنرجوهام درس داده ام ... پوزیشن های نا بهنگام و بی معنی... نوشتن نتهای با گزش و موردانت و بلافاصله همون موتیف تکرار وااملای غلط.. فرق داشتن اثرصوتی با نت... تکرارهای الکی بجای علامات تکرارپرش های ناگهانی و غلط غلوط... که داد میزنه این صاحب اثرونویسنده واهنگسازاثردرحد دیپلم موسقی هم نیست. واز انگشت گذاریها پیداست که طرف نوازنده هم نبوده ونیست... حتی نتهای موسقی مدرن هم یه املا ی درست دارن.. اگه گامها یا میزانها زیاد عوض میشن اما خط سیر منظمی داره... مثلا اثار اقای مشایخی بی نقصه ... شما نت اثاربتهوون رو فی المثل از صدها سال به اینور دارین میبینین و کیف میکننین... اما متاسفانه اقایان استادان ما اول کارو میسازن گوشی وبعد یادشون میاد بنویسن و بعد خودشونم گیچ میشن... از دوستان ناشرخواهش میکنم لااقل قبل ازچاپ این کتابها به فکر ابروی موسقی ایران هم باشند ونتهارو به یه نوازنده نشون بدن... پ.
علاقه مندي ها (Bookmarks)