نظر خواهي : جايگاه رديف در موسيقي ايراني

[Sina_Eftekhari]

سلام دوستان,
در اين تاپيك مي خواهيم در مورد يكي از موضوعات جالب در موسيقي ايراني كه اتفاقا محل بحثهاي زيادي هم بين اساتيد بوده بحث كنيم: جايگاه رديف در موسيقي ايران.
به نظر شما رديف چه جايگاهي در موسيقي دستگاهي دارد؟ اين پديده به چه شكل بر خلق آثار موسيقي بوسيله موسيقيدانان اثرگذار است؟
جايگاه آن در آموزش اين موسيقي چيست؟
اصلا آيا رديف يك مجموعه بسته است؟
آيا نمي توان در موسيقي دستگاهي شاهد خلق گوشه ها, مقامها يا حتي دستگاههاي جديد باشيم؟
سوالات زيادي مرتبط به اين موضوع وجود دارد كه بنده به همين تعداد اكتفا مي كنم.
منتظر نظرات شما عزيزان هستم.

[3tar]

اتفاقا این سوال برای من هم پیش اومده بود و هر چی فکر کردم به نتیجه خوبی نرسیدم. تنها چیزی که رسیدم این بود که من آموزش را با کتاب آقای ذوالفنون شروع کردم (بدون استاد). بعد به آخرای دستگاه شور که رسیدم به فکر افتادم که ردیف یاد گرفتن چه فایده ای داره؟ به نتیجه نرسیدم چون اطلاعات موسیقیایی کمی دارم. لذا تصمیم گرفتم که فعلا نواختن ساز را بدون ارتباط به ردیف یاد بگیرم تا بعد.
ولی در کل قطعات قشنگی برای نواختن در ردیف موجوده. خیلی قشنگ و خیلی الهام دهنده برای قطعات جدید

[Majed]

به نظر من کار کردن در زمینه ردیف به آدم ایده میده ... برای آهنگ سازی... و به خصوص جواب آواز ...

چون آدم با همه ی گوشه ها آشنا میشه و موسیقی با حس تری میتونه بسازه...

به نظر من اگه گوشه جدیدی بخواد اضافه بشه به نوعی زیر مجموعه همینایی که هست قرار میگیره.. ولی باز در این زمینه اساتید بسیارند ...

یادگیری ردیف در موسیقی ایرانی خیلی مهمه و به نظرم جایگاه بسیار مهمی داره ...

[alireza_amirsamimi]

ردیف مثل یلد دادن زبان یک کشور هست به یه کودک تازه متولد شده. ردیف کلمات موسیقی ایرانی هست و هنرجو باید با خلاقیتش جمله بسازه

[3tar]

بچه‌ها
به اين نکته هم توجه کنيد که وقتي بعضي‌ها خيلي درگير رديف مي‌شن و غير رديف چيزي نمي‌زنن و ياد نمي‌گيرن، قطعه‌اي که مي‌سازن شبيه يکي از گوشه‌ها ست و خلاصه بوي تکراري بودن ميده.
نوازنده و خواننده رديفي يکي دوتا براي جامعه لازم هست. که موسيقي اصيل و پايه‌هاي موسيقي اصيل زنده بمونه. ولي بقيه بايد نوازندگي را ياد بگيرن و بعد با رديف آشنا بشن و بعد با توجه به توانايي و افکارشون قطعه‌اي را بسازن يا بخونن.
فکرش را بکنيد که اگر کسي آموزش را با رديف نوازي شروع کنه و تا آخر فقط رديف بزنه؛ فکر مي‌کنه که موسيقي فقط همينه که در رديفه. پس نمي‌تونه چيز درست و حسابي‌اي بسازه.
ديگر اينکه مگه کساني رديف را ياد گرفتند و اين رديف را ساختند. خير. هر کسي سلايقش را ارائه مي‌کرد و بعدها شد يه گوشه. الان هم همينطوره.
تشکر

[alireza_amirsamimi]

نه این حرفت درست نیست محسن جان اکثر اساتید ردیف رو در مراحل اولیه یاد گرفتند این کار سالهاست که انجام میشه و نتیجه رو میبینیم و آهنگسازان با خلاقیتی رو هم بیرون داده. با عرض معذرت حرفت رو اصلا قبول ندارم. ردیف رو که شروع کنی میبینی که یه الهام بخش خوبه. اگر طرفش باهوش باشه و تک بعدی وخشک نباشه همه چیز حله!

[mahmood-salehi]

دوست عزیز ، 3tar جان

بنده با نظر جناب علیرضا موافقم بیشتر .

ردیف در نظام موسیقی دستگاهی ایران ، به مانند حروف الفبا در زبان فارسیت...

اگر کسی بخواهد موسیقی ایرانی بداند ، بفهمد و بنوازد و یا بخواند ؛ لزوما باید ردیف را بیاموزد.

مثال های زیادی وجود دارند ، من جمله استاد علیزاده . شما که در استادی ایشون شکی ندارید که ؟

ایشون سالهای سال به فراگیری ردیف و حتی موسیقی نواحی (فولکلر) پرداختند و به تسلط کافی در این مورد دست پیدا کردند و امروز به قول برخی اساتید ، گاهی پا رو فراتر از ردیف گذاشته و دست به خلاقیت میزنند ... من جمله مقام ساخته شده توسط ایشون با نام داد و بیداد. (میتونید به آلبوم زمستان است مراجعه بفرمایید)

تا ردیف رو نشناسید و به اون تسلط پیدا نکنید، نمیتونید به چیزی فراتر از اون دست پیدا کنید.

لازمه ی رسیدن به سر منزل مقصود ، بالا رفتن از تک تک پله هاست... نه پریدن و خود رو به در و دیوار زدن.