محسن رجب پور و بنیامین و موسیقیه امروزه پاپ

[Hmd_N]

بالاخره انتظارها به سر رسيد و مصاحبه اي با بنيامين بهادري و محسن رجب پور (تهيه كننده آلبومش) منتشر شد كه مي تواند تا حدود زيادي شما دوست عزيز را با روحيات حاكم بر فضاي فكري خوانندگان موسيقي پاپ امروز ايران بيشتر آشنا كند . از آنجا كه در اين مصاحبه حرف هاي عجيب و غريب و گاهي تكان دهنده مي خوانيد خواهشمندم ابتدا بر اعصاب خود مسلط شويد سپس گزيده هايي از اين مصاحبه را بخوانيد تا بعد :

توضيحات خبرنگار : بنيامين ، با چهره اي متفاوت ، با صورتي اصلاح شده و موهاي مدل آناناسي ، اهل خيابان جيحون تهران ، 23 ساله و كمي خجالتي است! محسن رجب پور علاوه بر تهيه كنندگي آلبوم 85 ، تهيه كننده كنسرت ها و آلبوم هاي گروه آريان نيز مي باشد . او براي انتشار اين كار در اسفند سال گذشته يك جلسه مطبوعاتي ترتيب داد كه بيشتر شبيه يك مهماني و ضيافت نهار بود و خبرنگاراني كه در آن جلسه حضور داشتند بيشتر وظيفه داشتند از خود پذيرايي كنند !! [ و معلوم است كه بعدها چه تعاريفي كه از آلبوم نمي كنند !!! ]

خبرنگار : چطور شد كه بنيامين اين آلبوم را خواند ؟
رجب پور : بنيامين آهنگساز كار خاطره ها (دنيا ديگه مثل تو نداره) بود . ابتدا او را به استوديو برديم تا طريقه خواندن اين قطعه را به خواننده اي كه براي اين كار در نظر گرفته بوديم ياد دهد . او روي موزيك بدون كلام خيلي ناشيانه و ابتدايي خواند تا خواننده روي اين الگو تمرين كند و ما از اين اتفاق ساده به اين نتيجه رسيديم كه صداي آقاي بنيامين بهادري صداي خوبي است!!! و در مملكت ما اين نوع صدا را دوست دارند . اگر دوست نداشتند كه صداي فريدون و شادمهر اين همه طرفدار پيدا نمي كرد !!!

خبرنگار : آهنگ خاطره ها (دنيا ديگه مثل تو نداره) و آدم آهني (حالم بده) بيشتر از ساير قطعه ها شنيده مي شوند ، چرا ؟
رجب پور : اين به دليل انرژيك بودن آنهاست!!! ‌ اين قطعات براي فرصت هاي مختلف ساخته شده اند . يعني راننده كه 100 كيلومتر را بايد با سرعت يكنواخت رانندگي كند بايد بتواند با همه قطعات ارتباط برقرار كند . اما در يك مهماني خانوادگي نمي شود از كل مجموعه استفاده كرد و شما اين دو آهنگ ار بيشتر مي شنويد . !!! [شايد منظور از مهماني خانوادگي در اكثر مواقع همان پارتي باشد . شايد البته ... ]

خبرنگار : كساني هستند كه با كارهاي شما ارتباط برقرار نكرده اند و عقيده دارند آثار شما و ترانه هاي اين مجموعه بيمار است. به درد لحظاتي مي خورد كه آدم ها در شرايط عادي و معقول نيستند . مخصوصا همين آدم آهني ...
رجب پور : ... اين آهنگ فقط سه دقيقه است!!! [اين دقيقا اعتراف به نامناسب بودن اين آهنگ است. تهيه كننده در جواب مي گويد كه اين فقط سه دقيقه است. معناي اين جمله آيا غير از اين است كه تلويحا سوال خبرنگار را قبول دارد ؟؟]

خبرنگار : اين آلبوم را بيشتر جوان هاي زير 20 سال گوش مي دهند ...
رجب پور : ما مي دانيم كه نبايد به سمت ابتذال برويم ... اما نمي توانيم با آنها به زبان 500 سال پيش صحبت كنيم ... [اين جمله دقيقا طعنه به موسيقي ملي ايران است... اين آقا البته قدري تخيلاتشان وسيع است و به جاي 100 يا 200 سال از عبارت 500 سال استفاده كرده اند . گويا ايشان نغمه هاي باربد و نكيساي ساساني را مي گويند !!! اگر اين جمله را نمي گفتند من هم كاري به كارشان نداشتم ... اما حالا ... صبور باشيد ادامه دارد]

خبرنگار : [يك سوال عالي! ] به اين فكر نكرده ايد كه بعدا ممكن است از وارد شدنتان به دنياي موسيقي مصرفي پشيمان شويد ؟ وقتي ديگر كسي شما را به ياد ندارد ؟ در حاليكه مي توانستيد كارهاي ماندگار از خود به جا بگذاريد نه كارهايي كه مثل تب زودگذر هستند ؟
رجب پور : ببينيد آرتيست [ = هنرمند ! ] بودن يعني به روز بودن . يك آرتيست را نمي توانيد دو روز با يك لباس ببينيد !!! هنرمند يعني آدم عجيب و غريب !!! [اين هم فلسفه هنر كه اين همه فلاسفه سرش دعوا دارند !!! ‌ ]

خبرنگار : [يك سوال عالي ديگر !] مي دانيد كه براي مردم چهره خواننده موسيقي پاپ خيلي مهم است
رجب پور : بله حتما !!! همين الان يك كار جديدي دارم كه دنبال خواننده اش هستم . البته خواننده اي داريم كه صدايش خوب است اما متاسفانه چهره خوبي ندارد !!!


فکر کنم همینقدر واسه ی شناختن چهره ها و اسپانسرهای موسیقیه پاپ امروزه کشورمون (البته همه ی آنها مد نظر نیستند) کافی باشه !!!