سنکپ و ضد ضرب

[akanani]

سنکپ
ادامه یافتن یا متحد شدن دیرند ضرب ضعیف یا قسمت ضعیف ضرب ، به دیرند ضرب قوی (۱) یا قسمت قوی ضرب (۲) بعدی ، باعث جا به جا شدن تاکیدها در ضرب ها و قسمت های ضعیف ، به جای ضرب های قوی شده و در نتیجه ضرب ضعیف و قسمت ضعیف ضرب ، با تاکید اجرا می شود. اینگونه موارد حالتی خاص در موسیقی ایجاد می کنند که آن را سنکپ گویند ، که نوعی برخورد میان ریتم و میزان است. اینگونه تمدید ممکن است به وسیله خط اتحاد یا بدون آن باشد.
از متحد شدن نت های هم شکل ، سنکپ ساده (متساوی) و از متحد شدن نت های غیر همزمان ، سنکپ شکسته (نا متساوی) به وجود می آید.

ضد ضرب
اگر به جای ضرب های قوی ، یا قسمت های قوی ضرب ها ، سکوت قرار گیرد ، حالتی که تا حدی به سنکپ شباهت دارد به وجود می آید ، که آن را ضد ضرب گویند. به عبارت دیگر ، ضد ضرب عبارت است از صدا یا صداهایی که از ضرب ضعیف یا قسمت ضعیف ضرب ها شروع می شوند ، ولی روی ضرب بعدی امتداد پیدا نمی کنند.
ضد ضرب ها فرمهای ریتمی خاصی هستند که در موسیقی به ویژه در همراهی ها ، کاربردهای فراوان دارند .

منبع : کتاب تئوری موسیقی / مصطفی کمال پورتراب