نازنینم تو بخند
باغبان گر به هرس شاخه ی زیبای تو چید
غم به دل راه مده
بی گمان فصل بهار،چشم امید به پرباری تو بیشتر است
پس برای دل ما گریان باش
که بسی شاخه ی هرز
بر سر ساقه ی ما گشته عیان
من به بیداری سر شاخه ی سبز دل خود شک دارم
غم ما هست گران
تو لبت خندان باد