جهانگیر کامیان

[Hmd_N]

زندگينامه استاد جهانگير کاميان

در سال 1316 يکي از درخشان ها و فـعالين موسيقي ايران ديده به جـهـان گـشود که وي را جـهـانگـير کاميان نام نهـادند. پـدر او مردي اهـل ذوق و هـنر و از دوستـداران واقـعي هـنر موسيقي سنـتي ايران بود و نـيز با نواخـتن تار آشنايي داشت و گـه گـاه در منـزل براي دل خود قطعـاتي را مي نواخت.
جهـانگير از هـمان کودکي رفـته رفـته شيـفـته موسيقي و نواختـن شد. پـدر که ذوق و استعـداد فرزند را در ياد گيري تار مشاهـده کرد وي را در نواخـتـن تار ياري داد، و او به سرعـت گـوشه هايي از دستگـاه موسيقي ايراني را فرا گـرفت. پس از چـندي جهانگـير عـلاقه به ياد گـيري ويولن را پـيدا کرد و از پـدر خواست که به جاي تار ويولن مشق نمايد و پـدر هـم براي وي ويولن خريداري کرد و او را به کلاس استاد عـبدالله جهان پـناه فرستاد. جهـانگـير کاميان از محضر استاد جهـان پـناه بسيار آموخت و هـنوز هـم خود را مديون زحمات و کوشش اين معـلم خوب و زحـمتکـش ميداند. عـبدالله جهان پـناه، جـهانگـير کاميان را آنطور که بايد ساخت و چـنان وي در آموخـتن پـيـشرفـت کرد که روزي جـهـان پـناه به وي گـفت شما ديگر تـکـميل شده ايد و براي اينکه تـبحـر بـيـشتري در کار خود بـدست آوريد بـهـتر است که چـند صباحي هـم نزد استاد ابوالحسن صبا برويد و او از آن تاريخ به کلاس صبا رفت؛ و رديف هاي آن استاد را فـرا گـرفت و نوازندگي خود را شکـوفـا کـرد.
جهـانگير کاميان پس از تـکـميل و يادگـيري موسيقي ايراني به کشور ايـتاليا سفر کرد و تحـت نظر اساتـيد بزرگ موسيقي کلاسيک به فراگيري تـکـنيکهاي آرشه کشي نوين و موسيقي کلاسيک پـرداخت و در کـنار آن پـيانو و سلـفژ و ساز شناسي را براي هـر چـه پـر بار تر کردن هـنر خويش فرا گـرفت.
پس از بازگـشت به ايران مدت 15 سال در راديو ايران، در ارکـسترهـاي مخـتـلف از جـمله ارکستر عـبدالله جهـان پـناه به نوازندگي ويولن پـرداخت و استـعـداد و هـنر خود را نـشان داد و يکي از بهـترين نوازندگان اين ارکـسـترهـا بـــود.
وي حدود يکـصد و چـهـل آهـنگ ساخت که با صداي خوانـندگـان راديو ضبط و اجرا شد ولي هـميشه کوشش داشت که خود به سمت معـلم چـيزهايي را که آموخته به هـنر آموزان بـياموزد و شاگـرداني را تـربـيت و به جامعـه هـنري کـشور ارائه نمايد که از مقام و جاي والايي بر خوردار باشـند.
او در سال 1336 شروع به تعـليم شاگـردان هـنر آموز در کـلاسهـاي مخـتـلف کرد و به تـدريس پـيانو و ويولن پـرداخت که بايد از کلاسهـاي کانون هـنر و آکادمي موزيک ايران نام برد.
از آنجا که طبع حساس و معـلم گـونه او در امر آموزش و پـرورش هـنر آموز آنطور که بايد اقـناع نشده بود، در سال 1349 اقدام به تاسيس کلاس موسيقي نمود و نام (کانون موسيقي چـنگ) نهـاد که شاگـردان آن هـر کدام چـهـره هاي تاباني در عـالم هـنر گـرديدند، از جـمله محـمد رضا شريفي و ديگري بـيـژن مـرتـضـوي را مي تـوان نام بـرد.

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[خان]

هر چی از استاد کامیان بگم کم گفتم.
مردی شریف و والا مقام که سالها در آموزشگاه موسیقی چنگ(در خیابان شریعتی سه راه زندان) خدمت ایشون میرسیدیم و ازشون کسب هنر میکردیم.
متاسفانه در حاله حاضر هیچ خبری از ایشون ندارم.

هیچ وقت یادم نمیره که آقای کامیان پیانو و ویولن رو چقدر زیبا مینواخت.
کسی از دوستان از حالو روزه ایشون خبر داره؟؟؟؟؟
ممنون.