استاد جهانبخش پازوکی

[Leon]

استاد جهانبخش پازوکی

جهانبخش پازوکی در سال 1937 (شمسی1336) در شیراز متولد شد.
استاد پازوکی از نوابغ موزیک ایرانی به شمار می روند . ایشان یکی از بزرگترین و پرکارترین اهنگسازان و ترانه سرایان ایرانی هستند. شاید نکته ای که پازوکی را از دیگر اهنگسازان جدا میکند نوشتن شعر و اهنگ یک اثر است. کاری که در اکثر موارد به وسیله دو نفر انجام میگیرد همین توانایی پازوکی سبب شد تا وی به سرعت در دنیای موسیقی ایرانی بدرخشد .

پازوکی در 7 سالگی به علت علا قه فراوان به موزیک وارد این عرصه شد و در ابتدا به یادگیری فلوت یکی از سازهای قدیمی پرداخت.اما بعدها به صورت حرفه ای به فراگیری و نواختن ویلون پرداخت. استاد پازوکی در سن 14 سالگی شیراز را به مقصد اصفهان ترک کرد . زیرا اصفهان همواره شهر اول هنر ایرانی به حساب می اید و پازوکی برای ادامه کارش به انجا رفت. او در اصفهان زیر نظر اساتید بزرگ موسیقی ایران مثل استاد جلیل شهناز و استاد تاج اصفهانی به فراگیری موسیقی پرداخت.وی همکاری خود را برای شعر و اهنگسازی با بزگترین خوانندگان ادامه داد و در سال 1979 یعنی پس از انقلاب ! ایران را به مقصد امریکا ترک کرد .جهانبخش پازوکی تا کنون بیش از 1000اثر از خود به جای گذاشته است که در نوع خود بی نظیر وتکرار نشدنی است.
استاد پازوکی همچنین با 76 خواننده همکاری داشته اند که از میان انان می توان نام های بزرگی چون هایده ، مهستی (که به تنهایی65کاربا ایشان داشت) ،ومعین را نام برد .پازوکی در سال 2005 به خاطر زحمات چندین ساله در موسیقی و هنر ایرانی و حفظ موسیقی اصیل ایرانی در غربت جایزه persian gold liones award را از اکادمی موسیقی در یافت کردند .ایشان صاحب دو فرزند به نام های نیلوفر و نگار هستند .همکاری با معین
با توجه به تنوع همکاری معین با اهنگ سازان مختلف داشتن بیش از 10 اثر مشترک با استاد پازوکی نشان دهنده نزدیکی احساسات و افکار هنری این دو هنرمند بزرگ است.از همکاری این دو می توان به اثار زیر اشاره کرد:
وقتی که تو رفتی ، دعای شب ، خونه ، باورم کن ، عاشق تر از من چه کسی ، وقتی نیستی ،نیاز ، و... با ارزوی روزهایی مملو از شادی و موفقیت در زندگی شخصی و هنری استاد جهانبخش پازوکی این ستاره پر فروغ موسیقی ایران .
نیاز و تو خودم کشتم که هرگز تا نشه پشتم
زدم بر چهره ام سیلی که هرگز وا نشه مشتم

من ان خنجر به پهلویم که دردم را نمی گویم
به زیر ضربه های غم نیفتد خم به ابرویم

مرا اینگونه گر خواهی دلت را اشیانم کن
من ان نشکستنی هستم بیا و امتحانم کن...



moeinjournal