رهبران نامدار جهان در موسیقی كلاسیك
0
1ـ هربرت فون كارایان Herbert Von Karjan
2ـ برنارد هایتینك Bernard Haitink
3ـ سر نویل مارینر Sir Noville Marriner
4ـ آندره پره‌ون Andre Previn
5ـ كارلو ماریا گیولینی Carlo Maria Giulini
6ـ لئونارد برنستاین Leonard Bernstein
7ـ كارل بوهم Karl Bohm
8ـ سر كالین دیویس Sir Collin Davis
9ـ آنتال دوراتی Antal Dorati
10ـ ارنست آنزرمت Ernest Ansermet
11ـ سر گئورگ سولتی Sir George Solti
12ـ زوبین مهتا Zubin Mehta
13ـ اریش كلایبر Erich Klaiber
14ـ سیجی اوزاوا Seiji Ozawa
15ـ پی‌یر بوله Pierre Boulez
16ـ سر جان باربیرولی Sir John Barbirolli
17ـ سر آدریان بولت Sir Adrian Boult
18ـ اوتو كلمپرر Otto Klemperer
19ـ سر مالكم سارجنت Sir Malcolm Sargent
20ـ لئوپولد استوكوفسكی Leopold Stokwski
21ـ پی‌یر مونتو Pierre Monteux
22ـ آرتور رودزینسكی Arthur Rodzinski
23ـ كلمنس كروس Clomens Krauss
24ـ یوزف كریپس Josef Krips
25ـ كارل آنسرل Karl Ancerl
26ـ گئورگ سزل Georg Sezl
27ـ یونل پرلیا Jonel Perlea
28ـ رینولد هوگو Rignold Hugo
29ـ لورین مازل Lorin Maazel
30ـ تامس بیچام Thomas Beecham
31ـ كلودیو آبادو Claudio Abbado
32ـ رافائل كوبه‌لیك Rafael Kubelik
33ـ اریش لاینزدورف Erich Leinsdorf
34ـ چارلز مكراس Charl Mackeras
35ـ فرنس فریكسی Frence Fricsay
36ـ ویلهلم فورت وینگلر wilholm Futwiangler
37ـ دنیل گادفری Daniel Godfrey
38ـ یاشا هورنشتاین Yasha Hornstein
39ـ ژوزف كایلبرت Joseph Keilberth
40ـ فریتس راینر Fritz Reiner
41ـ ادوارد فون رمورتل Edvard Von Remoortel
42ـ هانس ریختر Hans Richter
43ـ شارل مونش Charles Munch
44ـ آرتور نیكیش Arthur Nikisch
45ـ نیكلای مالكو Nikolai Malko
46ـ اوگوست مانز August Manns
47ـ ویلم منگلبرگ Willem Mengelberg
48ـ سلمار میروویتس Selmar Meyrowitz
49ـ ادوارد فون باینوم Edward Von Beinum
50ـ آرتور بودانزسكی Arthur Bodanzky
51ـ فریتس بوش Fritz Busch
52ـ گیدو كانتلی Guido Cantelli
53ـ سرگیو سلی بیداخ Segiu Celibidach
54ـ روژه دسورمیه Roger Desormier
55ـ كارل المندورف Karl Elmendorff
56ـ آناتول فیستولاری Anatole Fistoulari
شرح زندگانی :
هربرت فون كارایان Herbert Von Karajan
رهبر اتریشی (1989ـ 1908) تحصیلات موسیقی خود را در سالزبورگ و وین به اتمام رسانید. نخستین بار در 1928 به‌عنوان رهبر در صحنه ظاهر گشت و تا سال 1933 در این سمت باقی ماند. از 1937 تا 1938 در آخن كار رهبری را بر عهده گرفت و از 1937 تا 1945 در اپراهای دولتی برلین به كار پرداخت. پس از مرگ ویلهلم فورتوانگلر W. Furtwangler رهبر آلمانی در 1954 رهبری اركستر فیل هارمونیك برلین را بر عهده گرفت و در 1956 به مدیریت اركستر دولتی اپرای وین برگزیده شد و تا 1964 در این سمت باقی ماند. بعد از فستیوالهای بیروت و ادینبورگ و دیگر كشورها شركت جست و به رهبری پرداخت.
تمایل كارایان در آواشناسی برجستگی ویژه‌ای داشت و یكی از بهترین اجراهای او در زمینه رهبری، به موتسارت و ریشارد اشتراوس و بروكز اختصاص پیدا می‌كند.
برنارد هایتینك Bernard haitink
رهبر هلندی (متولد 1929 در آمستردام) ابتدا در 1955 به‌عنوان نوازنده ویولن كار موسیقی خود را آغاز كرد، اما بعد كار رهبری در اركستر رادیو آمستردام را به عهده گرفت. در 1961 به رهبری كنسرتگبو Concertgebouw در هلند پرداخت و از این زمان به‌عنوان رهبر دائمی این اركستر بازشناخته شد.
از 1967 به رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لندن پرداخت، اما سرانجام از 1978 در اپراخانه گلینده بورن Glyndebourn به كار رهبری اشتغال ورزید. هایتینگ به كشورهای جهان سفر كرد و غیر از رهبری باید او را مفسر تحسین‌كننده آثار بروكنر Bruckner آهنگساز اتریشی و مالر Mahler به حساب آورد.
سرنویل مارینر SirNeville Marriner
رهبر انگلیسی (متولد 1924) ابتدا به‌عنوان نوازنده ویولن شهرت یافت. بعد به مدیریت آكادمی موسیقی سن مارتین برگزیده شد.
از 1969 رهبری اركستر مجلس لوس‌آنجلس را بر عهده گرفت.
آندره پره‌ون Andre Previn
رهبر آلمانی‌الاصل امریكایی (متولد 1929) در برلین به‌دنیا آمد و بعد در 1938 به امریكا رفت و به تابعیت این كشور درآمد. موسیقی را اساساً در كالیفرنیا و پاریس آموخت. از 1967 تا 1969 مدیریت اركستر سنفنیك هوستون را بر عهده گرفت. از 1968 تا 1979 اركستر سنفنیك لندن را رهبری كرد و از 1976 تا 1986 به رهبری اركستر سنفنیك پیتس بورك Pittsbourgh و بعد از 1985 به رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لوس‌آنجلس پرداخت. پره‌ون كه آهنگساز نیز بود، آثاری برای اركستر ازجمله یك كنسرتو برای ویولونسل و یك كنسرتو برای گیتار برای تلویزیون تصنیف كرد و درواقع موسیقی كلاسیك را درخششی ویژه داد. برای فیلم «رو در رو» نیز موسیقی دل‌انگیزی نوشت.
كارلو ماریا گیولینی Carlo Maria Giulini
رهبر ایتالیایی (متولد 1914) كه از 1951 تا 1956 مدیریت مؤسسه موسیقی اسكالای میلان را بر عهده گرفت.
برای نخستین بار در 1958 در كاونت گاردن ظاهر گشت و به رهبری پرداخت.
گیوینی ركویمهای وردی Verdi آهنگساز ایتالیایی را به‌گونه تحسین‌آمیزی رهبری كرد.
لئونارد برنستاین Leonard Bernstein
رهبر و آهنگساز آمریكایی (متولد 1918) كه ابتدا نوازندگی پیانو فورته و كمپوزسیون را در دانشگاه هاروارد فرا گرفت و بعد در 1939 تحصیلات موسیقی خود را به اتمام رسانید. در 1941 به‌عنوان رهبر به مؤسسه موسیقی كرتیس Curtis پیوست.
در 1941 به‌عنوان دستیار كوزه ویتسكی Kussevitsky رهبر روسی، رهبری اركستر سنفنیك بوستون را بر عهده گرفت و در 1943 در اركستر فیل‌هارمونیك نیویورك خودنمایی كرد.
برنستاین كه تحت تأثیر موسیقی جاز قرار گرفته بود، آثاری در این زمینه تصنیف كرده است و باید او را مفسر موسیقی خبره‌ای نیز بازشناخت.
كارل بوهم Karl Bohm
رهبر اتریشی (متولد 1894) در وین تحصیل موسیقی و حقوق كرد. در بسیاری از كشورهای اروپایی رهبری كرد. از 1934 تا 1943 در درسدن و از 1943 تا 1945 در وین در زمینه رهبری سخت درخشید.
بوهم در رهبری آثار موتسارت و ریشارد اشتراوس مهارتی به‌سزا داشت. اما برخی از آثار واگنر را نیز رهبری كرد.
سركالین دیوس Sir Collin Davis
رهبر انگلیسی (متولد 1922) در R. C. M یا كالج موسیقی سلطنتی تحصیل كرد. از 1957 تا 1959 به‌عنوان دستیار رهبر اركستر در BBC به كار پرداخت.
در 1960 به‌عنوان رهبر در سدلرولز Sedlerwells و از 1967 تا 1971 به رهبری اركستر سنفنیك بی. بی. سی برگزیده شد.
از 1971 در كاونت گاردن به رهبری موسیقی پرداخت و در 1965 جایزه C. B. E فرماندهی امپراتوری انگلیسی را از آن خود ساخت.
دیویس در رهبری آثار موتسارت و استراوینسكی تبحری ویژه دارد.
آنتال دوراتی Antal Dorati
رهبر مجارستانی (متولد 1906) از 1949 تا 1960 رهبری اركستر سنفنیك B. B. C و اركستر سنفنیك استكهلم و ناسیونال سنفنیك و از 1975 اركستر سلطنتی فیل‌هارمونیك استكهلم را بر عهده گرفت.
آثاری از بارتوك، بتهوون، دورژاك، رسپیگی Respighi، چایكوفسكی را رهبری كرده است.
ارنست آنزرمت Ernest Ansermet
رهبر سویسی (1969ـ1883) ابتدا كار موسیقی خود را در نزد دیاگیلف Diaghilev مدیر باله آغاز كرد. و بعد در 1918 اركستر ژنو یا اركستر دو لاسویس رمانده Orchestre do la Suisse Romande را بنیاد نهاد. و آثار مدرنی چون آثار استراوینسكی را رهبری كرد.
آنزرمت كه در اصل استاد ریاضیات بود. (1910ـ1906) موسیقی را در نزد بلوخ، موتی وینكیش فرا گرفت.
سرگئورك سولتی Sir George Solti
رهبر مجارستانی (متولد 1912) در كنسرواتور بوداپست، پیانو فورته را در نزد دوخنانی Dohnanyi آهنگساز مجارستانی و كمپوزسیون را در نزد كودای Kodaly و بارتوك فرا گرفت. از 1930 تا 1939 در اپرای بوداپست به رهبری پرداخت و بعد به سویس رفت و در آنجا به‌عنوان نوازنده پیانو و رهبر به‌كار مشغول شد.
در 1942 جایزه اول كنكور بین‌المللی ژنو را از آن خود كرد. در 1946 در اپراخانه مونیخ به رهبری پرداخت و از 1959 تا 1961 مدیریت اپرای فرانكفورت را بر عهده گرفت. در 1959 در كاونت گاردن رهبری كرد و از 1961 تا 1971 مدیریت اپرای آن را عهده‌دار گشت.
زوبین مهتا Zubin Mehta
رهبر هندی (متولد 1936) ، در گذشته نوازنده ویولن و پیانو. موسیقی را در وین فرا گفت و در 1958 به دریافت جایزه بین‌المللی لیورپول نایل آمد و شهرتی جهانی یافت.
از 1961 تا 1967 رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لوس‌آنجلس را بر عهده گرفت و در 1977 به مدیریت اركستر فیل‌هارمونیك نیویورك برگزیده شد و بسیاری از آثار آهنگسازان ازجمله سنفنی شماره 5 مالر را با شیوه ویژه خود رهبری كرد.
اریك كلایبر Erick Kleiber
رهبر اتریشی (1956ـ1890) تحصیلات موسیقی خود را در پراگ به اتمام رسانید و بعد در اپرای آلمان رهبری ك‍ُر را بر عهده گرفت.
در 1923 به مدیریت اپرای دولتی برلین برگزیده شد، اما در 1935 از این سمت كناره گرفت و بر ضد نازیها سر به شورش برداشت و بیشتر ایام خود را در بوینس آیرس امریكا گذرانید.
كلایبر با رهبری سنفنی اروئیكا اثر بتهوون در اركستر فیل‌هارمونیك وینر Wiener مهارت خود را به اثبات رسانید.
سیجی اوزاوا Seiji Ozawa
رهبر ژاپنی (متولد 1935) شاگرد كارایان در برلین. از 1965 تا 1970 رهبر اركستر سنفنیك تورونتو Toronto و از 1969 تا 1976 رهبر اركستر سنفنیك سن‌فرانسیسكو و از 1973 رهبر اركستر سنفنیك بوستون.
پی‌یر بوله Pierre Boulez
رهبر فرانسوی‌الاصل امریكایی كه به جای لئونارد برنستاین اركستر فیل‌هارمونیك نیویورك را رهبری می‌كند.
بوله طرفدار موسیقی مدرن است كه گاه اركستر كلوبند و اركستر سنفنیك بی. بی. سی را رهبری می‌كند.
بوله برای نخستین بار به‌عنوان رهبر میهمان در 1969 اركستر فیل‌هارمونیك نیویورك را رهبری كرد.
بوله به‌جای اینكه نسل جوان را به موسیقی مدرن جلب كند، آهنگهای لیست و موسیقی رمانتیك قرن نوزدهم را احیا كرد و بعد به آهنگهای آلبان برگ روی آورد.
سرجان باربیرولی Sir John Barbirolli
رهبر انگلیسی (1970ـ1899) در كالج ترینیتی لندن (1917ـ1912) و آكادمی پادشاهی موسیقی (1917ـ1912) تحصیلات موسیقی خود را به پایان آورد.
نخستین كار خود را به‌عنوان نوازنده ویولونسل در یازده سالگی به گوش شنوندگان رسانید، و بعد در 1915 به اركستر كوئین‌هال پیوست و در 1916 به‌عنوان رهبر شناخته شد و در 1937 به‌جای توسكانینی رهبری اركستر فیل‌هارمونیك نیویورك را بر عهده گرفت.
در 1943 به انگلستان بازگشت و در اركستر هاله Halle به رهبری پرداخت. در 1949 به لقب شوالیه مفتخر شد و در 1950 نشان طلای انجمن فیل‌هارمونیك پادشاهی را از آن خود كرد.
بار بیرولی در اجرای آثار بروكنر مهارت ویژه‌ای داشت.
سر آدریان بولت Sir Adrian Boult
رهبر انگلیسی (متولد 1889) در چستر Chester به دنیا آمد. در لایپزیك تحصیل موسیقی كرد و از 1930 تا 1950 رهبری اركستر سنفنیك بی. بی. سی را بر عهده گرفت. در 1950 به‌عنوان رهبر اركستر فیل‌هارمونیك لندن به‌كار پرداخت.
آثار هولست Holst و وان ویلیامز V. Williams را ارتقا داد.
بولت در تفسیر موسیقی الگار Elgar آهنگساز انگلیسی دستی توانا دارد، در 1937 به لقب شوالیه مفتخر گشت.
اوتو كلمپرر Otto Klemperer
رهبر آلمانی (1973ـ1885) مقدمات موسیقی را در نزد مادرش آموخت و بعد در فرانكفورت و برلین به تحصیلات خود ادامه داد.
در 1907 بنا به سفارش مالر رهبری تئاتر ملی پراگ را بر عهده گرفت. و بعد به رهبری اپراخانه‌های هامبورگ (1914ـ1910) و ك‍ُلن (1924ـ1917) و ویسبادن (1927ـ1914) و برلین (1933ـ1927) منصوب گشت.
كلمپرر به‌عنوان قهرمان موسیقی مدرن شهرت یافت و بعد از 1933 تا 1939 در امریكا به رهبری پرداخت و از 1947 تا 1950 در اپرای بوداپست به رهبری خود ادامه داد.
كلمپرر را بهترین مفسر آثار بتهوون و واگنر به‌شمار آورده‌اند و بر این عقیده بودند كه او در رهبری اركستر جدید فیل‌هارمونیك لندن مهارت به‌سزایی داشته است.
سر مالكم سارجنت Sir Malcolm Sargent
رهبر انگلیسی (1967ـ1895) در استمفورد Stamford به دنیا آمد و در كلیسای جامع پیتربورو تحصیل كرد و نوازندگی ارگ را در كلیسایی بر عهده گرفت. از 1919 تا 1921 در نزد Moiseiwitsch نوازنده روسی‌الاصل پیانو كه به‌هنگام جنگ جهانی اول در انگلیس اقامت گزیده بود، تلمذ كرد. از 1921 در R. C. M استادی موسیقی را بر عهده گرفت. از 1950 تا 1957 اركستر سنفنیك بی. بی. سی را رهبری كرد.
سارجنت در رهبری سبك و شیوه‌ای آسان و آراسته داشت كه شنوندگان را به خود جلب می‌كرد و مجذوبشان می‌كرد.
لئوپولد استوكوفسكی Leopold Stokowski
رهبر امریكایی (متولد 1887) از پدری لهستانی و مادری انگلیسی زاده شد و در 1915 به تابعیت امریكا درآمد. از 1914 تا 1936 رهبری اركستر فیلادلفیا را بر عهده گرفت.
به‌عنوان آزمایش‌گرا بسیاری از موسیقیدانهای معاصر ازجمله مالرو سنفنی هشتم او را به امریكاییان شناساند. موسیقی چند فیلم از والت دیسنی را كه نام فانتزیا را به خود داشت در 1940 عرضه داشت. از 1955 تا 1960 رهبری اركستر سنفنیك هوستون را بر عهده گرفت و در 1962 اركستر سنفنیك امریكا را رهبری كرد.
پی‌یر مونتو Pierre Monteux
رهبر فرانسوی (1964ـ1875) از 1911 تا 1914 به‌عنوان رهبر باله روسی دیاگلیف شهرتی به‌دست آورد.
بعد باله دافنیس و كلوئه اثر راول و پرستش بهار اثر استراوینسكی را رهبری كرد. از این پس سالها در امریكا رهبری اركستر سنفنیك سان‌فرانسیسكو (1952ـ1935) را بر عهده داشت. در 1961 اركستر سنفنیك لندن را رهبری كرد، و در 1942 به تابعیت امریكا درآمد.
آرتور رودزینسكی Arthur Rodzinski
رهبری از یوگسلاوی (1958ـ1892) در دانشگاه وین تحصیل حقوق كرد، اما بعد در آكادمی وین به تحصیل موسیقی پرداخت و در 1921 در لوو Lowow به‌عنوان رهبر به روی صحنه آمد. بعد به ورشو رفت. در 1926 دستیار استوكوسكی Stokowski شد و در 1929 رهبری دایمی اركستر فیل‌هارمونیك لوس‌آنجلس و بعد رهبری كلولند را بر عهده گرفت (1933)
در 1937 اركستر سنفنیك رادیو ملی را بنیاد نهاد تا آثار توسكانینی را در آن رهبری كند و از 1948 او را به رهبری اركستر سنفنیك شیكاگو برگزیدند.
كلمنس كروس Clemens Krauss
رهبر اتریشی (1954ـ1893) موسیقی را در نزد گرادنر Gradener و هیو برگر Heuberger در كنسرواتوار وین فرا گرفت و در اپراخانه‌های ایالتی آلمان و اتریش به كار رهبری پرداخت. در 1922 در اپرای دولتی وین و در 1924 در فرانكفورت به كار رهبری خود ادامه داد. از 1929 تا 1934 و از 1934 تا 1936 اپرای دولتی برلین را رهبری كرد. بعد در مونیخ به رهبری پرداخت.
كروس در رهبری آثار ریشارد اشتراوس مهارتی به‌سزا داشت.
یوزف كریپس Josef Krips
رهبر اتریشی (1974ـ1902) در وین تحصیل موسیقی كرد. در 1924 تا 1933 در كارل سروهه به كار رهبری پرداخت.
در 1933 در اپرای دولتی وین و در 1935 كار رهبری را بر عهده گرفت و در 1935 به استادی آكادمی وین برگزیده شد. طی جنگ جهانی دوم این حرفه را از دست داد، اما در 1945 به اپرای دولتی وین پیوست و از 1950 تا 1954 به رهبری اركستر سنفنیك لندن پرداخت.
كارل آنسرل Karel Ancerl
رهبر چك (1973ـ 1908) تحصیلاتش را در كنسرواتوار پراگ به اتمام رسانید. از 1930 تا 1939 دستیار شرخن Scherchen رهبر آلمانی در برلین بود. كار اصلی خود را از 1931 به‌عنوان رهبری موسیقی تئاتر آغاز كرد.
ضمناً در رادیو چك به‌كار پرداخت. در جنگ جهانی دوم به زندان افتاد و در 1945 به‌عنوان استاد آكادمی موسیقی برگزیده شد و از 1950 تا 1960 رهبری اركستر فیل‌هارمونیك چك را بر عهده گرفت.
گئورك سزل Georg Sezl
رهبر و پیانونواز مجارستانی، تحصیلات موسیقی خود را در وین به اتمام رسانید و یكی از آثار خود را در اركستر سنفنیك وین به اجرا درآورد. در یازده سالگی كمپوزسیون را فرا گرفت و بعد تحت تأثیر ریشارد اشتراوس در استراسبورگ به‌رهبری پرداخت و نخستین كار خود را در این فن عرضه داشت.
پس از پشت سر نهادن مشاغلی چند از 1924 تا 1930 اپرای دولتی برلین را رهبری كرد.
از 1937 تا 1939 رهبری اركستر ملی اسكات را در پراگ بر عهده گرفت و بعد به امریكا مهاجرت كرد و در آنجا به‌عنوان رهبر میهمان اركستر سنفنیك ان. بی. سی را رهبری كرد.
از 1941 تا 1942 در متروپولیتن نیویورك كار رهبری را بر عهده گرفت و از 1924 تا 1956 به‌عنوان میهمان اركستر فیل‌هارمونیك نیویورك را رهبری كرد. در 1946 به رهبری دایم اركستر فیل‌هارمونیك كلولند برگزیده شد.
یونل پرلیا Jonel Perlea
رهبر رومانی (متولد 1900) در مونیخ و لایپزیك تحصیل موسیقی كرد و نخستین رهبری خود را در 1923 انجام داد.
از 1934 تا 1944 رهبری اپرای بوداپست را بر عهده گرفت و اپراهایی را در اروپا و امریكا رهبری كرد.
رینولد هوكو Rignold Hugo
رهبر انگلیسی (متولد 1905) در كودكی به كانادا رفت و در وینی‌پك Winipeg نوازندگی ویولون را فرا گرفت و پس از بازگشت از كانادا در آكادمی پادشاهی موسیقی به تحصیلات خود ادامه داد و سرانجام پس از یك چند نوازندگی، در لندن به رهبری اركستر سنفنیك فلسطین پرداخت (1944)
از 1945 تا 1947 رهبری اركستر سنفنیك قاهره را بر عهده گرفت و پس از یك‌سال در كاونت گاردن عهده‌دار رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لیورپول گشت.
(1948 تا 1954). از 1957 تا 1960 به‌كار رهبری باله پادشاهی پرداخت و از 1960 تا 1969 رهبری اركستر سنفنیك بیرمنگام را بر عهده گرفت.
لورین مازل Lorin Maazel
رهبر امریكایی (متولد 1930) در فرانسه به دنیا آمد. ابتدا نوازندگی ویولن را آموخت و بعد در هشت سالگی به‌عنوان رهبر اركستر سنفنیك نبوغ خود را به منصه ظهور رسانید. وقتی در دانشگاه پیتزبورگ تحصیل می‌كرد، به رهبری نیز می‌پرداخت.
در 1972 رهبری اركستر كلولند را بر عهده گرفت. اما پیش از 1972 در برلین غربی به‌عنوان مدیر و رهبر اركستر سنفنیك نیز به كار پرداخته بود.
تامس بیچام Thomas Beecham
رهبر انگلیسی (1961ـ 1879) در مدرسه روسال Rossal و كالج والد هم و اكسفورد تحصیل موسیقی كرد.
پس از رهبری اركستر هاله در سن هلنز St. Helenes در 1899 كمپوزسیون را در نزد چارلز وود C. Wood آهنگساز ایرلندی فرا گرفت. چراكه می‌خواست آهنگساز شود، اما توجه خود را بیشتر به رهبری معطوف داشت و برای نخستین بار در 1905 در این نقش ظاهر گشت و از آن پس یكی از رهبران برجسته انگلستان به‌شمار آمد.
در 1929 فستیوالی از آثار دلییوس Delius آهنگساز انگلیسی را ترتیب داد و به رهبری پرداخت. در 1932 اركستر فیل‌هارمونیك لندن را بنا نهاد و به هنگام درگیری جنگ (45ـ 1939) به‌عنوان رهبری برجسته در استرالیا، كانادا و امریكا شناخته شد. در 1947 اركستر فیل‌هارمونیك پادشاهی را بنیان نهاد و به اجرای آثار آهنگسازان رمانتیك، خصوصاً دلییوس رغبت یافت.
كلودیو آبادو Claudio Abbado
رهبر ایتالیایی (متولد 1933) در 1971 رهبری اركستر فیل‌هارمونیك وین را بر عهده گرفت. از 1972 تا 1976 به مدیریت اپرای لااسكالا Lascala میلان برگزیده شد.
كلودیو آبادو در رهبری آثار روسینی Rossini آهنگساز ایتالیایی مهارت به‌سزایی دارد.
رافائل كوبه‌لیك Rafael Kubelik
رهبر چك (متولد 1914) فعالیت خود را در كنسرتها و اپرای پراگ آغاز كرد، اما در 1945 چكوسلاوی كمونیست را ترك گفت و در 1973 به نهضت ناتورالیسم سوئیس پیوست.
از 1955 تا 1958 در اپرای كاونت گاردن و اپرای متروپولیتن نیویورك (74ـ1972) به رهبری پرداخت.
اریش لاینزدورف Erich Leinsdorf
رهبر اتریشی (متولد 1912) هنر موسیقی را در وین فرا گرفت. در 1934 در رهبری دستیار برونو والتر و توسكانینی در فستیوال سالزبورگ شد و بعد به‌عنوان رهبر در ایتالیا و فرانسه و بلژیك شهرت یافت.
در 1938 رهبری اپرای متروپولیتن نیویورك را بر عهده گرفت. (1939 تا 1944) از 1944 در ارتش امریكا خدمت كرد و در 1958 به اپرای متروپولیتن بازگشت و از 1962 تا 1969 به رهبری اركستر سنفنیك بوستون پرداخت.
چارلز مكراس C. Mackeras
رهبر استرالیایی (متولد 1925) در كنسرواتوار سیدنی تحصیل موسیقی كرد و بعد در اركستر سنفنیك سیدنی به نوازندگی ابوا پرداخت و پس آنگاه كار رهبری خود را آغاز كرد. در 1946 به انگلستان رفت و از 1947 به مدت یك‌سال در پراگ نزد تالیش Talich به تكمیل هنر موسیقی خود پرداخت. پس از بازگشت به انگلستان در اپرای سدلرولز به كار رهبری مشغول گشت و موفقیت فراوانی در جهان به دست آورد.
فرنس فریكسی Frence Fricsay
رهبر مجارستانی (1963ـ1914) با بارتوك و كودای در آكادمی بوداپست تحصیل موسیقی كرد. از 1934 تا 1944 در اپراخانه szeged بوداپست به رهبری پرداخت و در 1947 رهبری اپرای دولتی برلین و وین را بر عهده گرفت. از 1948 تا 1952 به مدیریت اپرای برلین برگزیده شد. از 1956 تا 1959 اپرای دولتی مونیخ را رهبری كرد.
فریكسی كراراً به‌عنوان رهبر میهمان در انگلستان و ایتالیا و امریكا ظاهر گشت.
ویلهلم فورتوانگلرWilhelm Furtwangler
وانگلر، رهبر آلمانی (1954ـ1886) تحصیلاتش را در مونیخ نزد راینبرگر Rheinberger و شیلنگز Schlings به پایان آورد و به‌زودی تجربیاتی در رهبری به دست آورد. كنسرتهای ویولن، سوئیتهای اركستری و موسیقی مجلسی را رهبری كرد.
دانیل گادفری Daniel Godfery
رهبر انگلیسی (1939ـ 1868) در رویال كالج موسیقی لندن تحصیلات موسیقی خود را به اتمام رسانید. ابتدا باند موسیقی نظامی را رهبری كرد و در 1892 به رهبری یك اركستر كوچك در بورنماث Bournmouth منصوب گشت.
در 1922 لقب شوالیه به او اهدا شد و در 1934 از كار رهبری كناره گرفت.
یاشا هورنستاین Jascha Horenstein
(1973ـ 1898) رهبر روسی. در كنسرواتوار روسیه تحصیل موسیقی كرد و بعد در كودكی با خانواده خود به آلمان كوچید و در آنجا نزد ماكس برود و آدلف بوش در وین تعلیم موسیقی یافت. كمپوزسیون را در برلین نزد شركر Schrecker آموخت و در 1926 به‌عنوان رهبر اپرای دوسلدروف به كار پرداخت. در 1941 به امریكا رفت و در این كشور اقامت گزید.
یوزف كایلبرث Joseph Keilberth
(1968ـ 1908) رهبر آلمانی، از 1935 تا 1940 در اپرای دولتی كارل سروهه و از 1940 تا 1945 به رهبری اركستر فیل‌هارمونیك برلین برگزیده شد.
از 1952 تا 1956 در بیروت به‌عنوان بهترین رهبر اپراهای ریشارد اشتراوس شهرت یافت.
فریتس راینر Fritz Reinar
رهبر امریكایی ـ مجارستانی (1963ـ 1888) در دانشگاه بوداپست تحصیلات موسیقی خود را به اتمام رسانید. بعد رهبری چند اركستر را در اروپا ازجمله بوداپست و درسدن را بر عهده گرفت و پس آنگاه به رهبری اركستر سنفنیك سین سیناتی پرداخت (1922) از 1938 تا 1948 به رهبری اركستر سنفنیك پیتزبورگ (Pittsburg) را بر عهده گرفت. از سال 1948 به رهبری اپرای متروپولیتن نیویورك پرداخت و از 1957 اركستر سنفنیك شیكاگو را رهبری كرد. بعد به اروپا بازگشت و گاه‌گاه به‌عنوان رهبر میهمان در اركسترها حضور یافت و سرانجام در 1955 در بازگشایی اپرای وین شركت جست.
ادوارد فن رمورتل E. Van Remoortel
رهبر بلژیكی (متولد 1926) در كنسرواتوار بلژیك تحصیل كرد و بعد نزد یوزف كریپس J. Krips در ژنو به دانش موسیقی خود افزود.
در 1951 رهبری اركستر ملی بلژیك را بر عهده گرفت و در 1958 رهبری دایم سن‌لویی امریكا را به او واگذار كردند.
هانس ریختر Hans Richter
رهبر اتریشی (1916ـ1843) در وین تحصیل موسیقی كرد و بعد به نوازندگی بوق پرداخت (1866ـ1862) و سرانجام رهبری اپرای بوداپست و وین و رهبری آثار اپرایی واگنر را بر عهده گرفت پس آنگاه به لندن رفت و از 1877 تا 1910 اركستر هاله Hale را در منچستر رهبری كرد.
شارل مونش Charles Munch
رهبر فرانسوی (1968ـ1891) در كنسرواتوار استراسبورگ موسیقی آموخت.
پس از نخستین رهبری خود در پاریس (1932) رهبری اركستر سنفنیك بوستون را در 1949 بر عهده گرفت.
در 1971 به ریاست مركز موسیقی بركشایر برگزیده شد.
آرتور نیكیش Arthur Nikisch
رهبر مجارستانی ـ آلمانی (1922ـ1855) تحصیلات موسیقی خود را در وین به اتمام رسانید. از 1874 تا 1877 در دربار ویولن نواخت. از 1878 تا 1889 در لایپزیك به رهبری اپرا پرداخت و پس از مشاغلی چند در موسیقی، رهبری اركستر سنفنیك بوستون را بر عهده گرفت.
از 1893 تا 1895 اركستر اپرای بوداپست و اركستر فیل‌هارمونیك برلین را رهبری كرد.
نیكلای مالكو Nikolai Malko
رهبر روسی (1961ـ1883) كه در سن پترزبورگ زیر نظر ریمسكی ـ كورساكف و گلازونف تحصیل موسیقی كرد.
پس از تدریس در مسكو و لنینگراد در 1926 به رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لنینگراد برگزیده شد. اما در 1928 روسیه را ترك گفت و به دانمارك و امریكا رفت و از 1954 تا 1956 كار رهبری اركستر سنفنیك یوركشایر را بر عهده گرفت و در 1957 به رهبری اركستر سنفنیك سیدنی منصوب گشت.
اوگوست مانز August Manns
رهبر آلمانی (1907ـ1825) ابتدا در آلمان ویولونسل و ویولن می‌نواخت. بعد به لندن رفت و در كریستال پالیس (1854 و 1855) به رهبری پرداخت. از 1883 تا 1900 مدیریت فستیوال هندل را بر عهده گرفت. در 1903 لقب شوالیه را به او تفویض كردند.
ویلم منگلبرگ Willem Mengelberg
(1951ـ 1871) رهبر هلندی كه تحصیلاتش را در كلن به اتمام رسانید. در 1891 كار رهبری را در لوسرن بر عهده گرفت و در 1895 به رهبری اركستر گبو در آمستردام برگزیده شد و شهرتی به دست آورد. اما وقتی آشكارا احساس خود را نسبت به رژیم نازی در جنگ دوم جهانی ابراز داشت، به سوئیس تبعید شد.
در 1933 به استادی دانشگاه موسیقی اوترخت Utrecht برگزیده شد.
سلمار میروویتس Selmar Meyrowitz
رهبر آلمانی (1941ـ1875) در كنسرواتوار لایپزیك و با بروخ در برلین تحصیل موسیقی كرد و بعد به‌عنوان رهبر اپرا در كار سروهه پراگ و برلین ظاهر گشت. پس آنگاه رهبری كنسرتی در برلین، هامبورگ، وین و رم پرداخت. در 1933 به پاریس مهاجرت كرد.
ادوارد فن بانیوم Edward Van Beinum
رهبر هلندی (1959ـ1901) تحصیلات ابتدایی موسیقی خود را نزد برادرش و فن كمپوزسیون را نزد سم درسدن Sem Dresden فرا گرفت پس از 1926 به‌عنوان دستیار رهبر در كنسرت گبو Concertgebuw آمستردام به جانشینی منگلبرگ Mengelberg برگزیده شد (1945). بعد به اروپا و امریكا سفر كرد و در 1956 رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لوس‌آنجلس را بر عهده گفت.
آرتور بودانزسكی Arthur Bodanzky
رهبر اتریشی (1939ـ 1877) در كنسرواتوار وین تحصیل موسیقی كرد و بعد به‌عنوان دستیار رهبر در اپرای امپراتوری به كار مشغول شد.
پس از آنكه یك چند در اپراخانه آلمان به كار رهبری پرداخت، به رهبری اپراهای آلمانی در متروپولیتن نیویورك (1915) برگزیده شد.
فریتس بوش Fritz Busch
رهبر آلمانی‌الاصل (1951ـ1890) كه بر ضد نازیها در دانمارك فعالیت می‌كرد.
در گلینده‌بورن Glyndebourne رهبری اپرا را بر عهده گرفت و سرانجام در لندن بدرود زندگی گفت.
گیدو كانتلی Guido Cantelli
(1956ـ1920) رهبر ایتالیایی در كنسرواتوار میلان تحصیلات موسیقی خود را به پایان آورد. پس از فرار از اردوگاه آلمانیها و از یك زندان بیمارستان فاشیستها، در میلان به رهبری اركستر اسكالا پرداخت.
به‌زودی راه پیروزی خود را در ایتالیا و در خارج طی كرد كه از لحاظ رهبری همپای توسكانینی پیش راند.
كانتلی در یك سانحه هوایی كشته شد.
سرگیو سلی‌بیداخ Sergiu Celibidach
رهبر رومانی (متولد 1912) موسیقی و رهبری را در برلین فرا گرفت. و بعد در 1948 رهبری اركستر برلین را بر عهده گرفت. پس‌آنگاه همراه فورتوانگلر Furtwangler رهبر آلمانی به امریكا سفر كرد.
روژه دسورمیه Roger Desormier
رهبر فرانسوی (1936ـ 1898) در كنسرواتوار پاریس تحصیل موسیقی كرد. با باله روس همكاری داشت و از 1936 تا 1944 در اپرا كمیك به رهبری پرداخت. در 1950 بیمار شد و ناگزیر دست از رهبری برداشت.
كارل المندورف Karl Elmendorff
رهبر آلمانی (1962ـ1891) پس از تحصیل در رشته زبان‌شناسی در 1913 وارد كنسرواتوار ك‍ُلن شد. بعد به رهبری اپرای دولتی برلین، ویسبادن، كاسل، مانهایم و درسدن پرداخت. از 1927 تا 1942 به‌عنوان رهبر میهمان در بیروت انجام وظیفه كرد.
آناتول فیستولاری Anatole Fistoulari
رهبر روسی (متولد 1907) نزد پدر خود موسیقی آموخت و در 8 سالگی سنفنی ششم چایكوفسكی را رهبری كرد. در 1933 در پاریس و در 1940 در انگلستان اقامت گزید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندي ها (Bookmarks)