0
بسياري از پژوهشگران فرهنگ عامه جهان و موسيقي فولكلور با اين نظر موافق هستند كه موسيقي فولكلور اسپانيا، غنيترين موسيقي دنياست. آشناترين نوع اين موسيقي براي افراد غير بومي، موسيقي ناحيه اندلس است. اين موسيقي تا حد زيادي تحت تأثير جنبههايي از موسيقي مذهبي بيزانس، موسيقي اسلامي در دوره تسلّط مسلمانان بر اسپانيا و موسيقي كوليهاي مهاجر به اندلس قرار دارد.
در اين ناحيه دو نوع موسيقي عمده وجود دارند. اولي Cante Jondo ناميده ميشود كه ترجمان آن به موسيقي و نتنگاري غربي به علت استفاده از Portamento غير ممكن است. Portamento درواقع پرواز صداست از نتي به نت بعدي و جهش از روي گامهايي كه بين آن دو قرار دارند. Cante Jondo به علت استفاده از فاصله محدود يك ششم، شهرت دارد و در آن از فواصل ثابت اغلب موسيقيهاي غربي نشاني نيست و در آن گامهايي بسيار بيشتر از گامهاي متداول و معمولي ديده ميشود.
Cante Jondo بيش از حد تحت فشار تكرار يك نُت است، از اين رو استفاده از آب و تابهاي ملوديك در اجراي آن، ضرورت حياتي دارد. در اين موسيقي از ريتم آزاد بهره ميبرند و در آن با كف زدن و فرياد زدن عبارات و اصطلاحات متداول بين مردم، براي ايجاد تنوع استفاده ميشود. اين نوع موسيقي معمولاً با گيتار همراهي ميشود.
٭٭٭
موسيقي نوع دوم Cando Flamenco است. هرچند موسيقي فلامنكو را عموماً نوعي موسيقي رقص ميدانند، ولي ضرورتاً اينگونه نيست. فلامنكو را ميتوان همراه با خواننده و يا بدون همراهي او و با سازهاي تكي اجرا كرد. متن و ملودي ترانههاي فلامنكو به شكل بداهه و در ساختارهاي ويژهاي ارائه ميشوند. اين ساختارها به سه شكل hondo، intermedio و intensity اجرا ميشوند و نشانهاي از اندوه و احساسات عاشقانه و ترانههاي شادمانه است.
منبع : سوره مهر
علاقه مندي ها (Bookmarks)