آهنگ مرا ببوس چگونه ساخته شد

[mojgan]

آهنگ مرا ببوس چگونه ساخته شد
تصنیف : مرا ببوس
آهنگساز : مجید وفادار (با الهام از یک آهنگ یونانی)
شعر : حیدر رقابی هاله
خواننده : حسن گل نراقی
دستگاه : اصفهان

این مطلب به نقل از بیژن وفادار فرزند مجید وفادار از کتاب قصه شمع نوشته اسماعیل نواب صفا می باشد
پس از وقایع 28 مرداد 1332 به حیدر رقابی که عضو جبهه ملی بود 24 ساعت مهلت دادند
تا از ایران خارج شود ، در آن موقع ایشان در حدود 20 سال سن داشتند
روزی ساعت 5/3 عصر برای خداحافظی نزد پدرم آمدند که پدرم به وی می گوید
کاری با شما دارم ؛ به اتاقی رفتند و حدود 3 ربع ساعت این دیدار طول کشید
و صدای ویلن پدرم که آهنگی را به تدریج می نواخت شنیده می شد ،
معلوم شد که پدرم قطعات آهنگ را می نوازد و رقابی سیلاب برداری می کند .

رقابی شعر قسمت اول را ساخته بود ولی چون شتاب برای رفتن داشت تعهد کرد
قبل از مسافرت شعر را تمام کند و حدود 10 شب بود که تلفن کرد
و بقیه شعر را برای من گفتند و نوشتم و به پدرم دادند و رقابی هم به آمریکا رفت

من و پوران دختر عمویم آهنگ را به خوبی یاد گرفته بودیم و ... ناگهان
روز جمعه ای شنیدیم که آهنگ مراببوس با صدای خواننده ای به نام گل نراقی و
ویلن پرویز یاحقی و پیانوی مشیر همایون شهردار پخش می شود
پدرم با تعجب گفت : شما این شعر و آهنگ را برای کسی خوانده اید ؟
معلوم شد که پوران دختر عمو حمید آن را در یک مهمانی خوانده و صاحب خانه شعر را می گیرد و

... ادامه داستان از زبان آقای عباس فروتن :

در سال 36 تنظیم برنامه شما و رادیو که روزهای جمعه پحش می شد بر عهده من بود
روزی مهدی سهیلی با آقای گل نراقی وارد شدند و گفت که آهنگ جالبی آقای وفادار ساخته
که گل نراقی بسیار زیبا اجرا می کند و چون آقای وفادار حضور نداشت پس از تمرین با مشیر همایون و یاحقی و
گل نراقی اجرا و پخش شد ...

بعدا به خاطر شایعاتی که درباره شعر و آهنگ ساخته بودند
که آهنگ برای اعدام افسران توده ای ساخته شده است
مدتی پخش آن به تاخیر افتاد .
گل نراقی نیز دیگر هرگز حاضر نشد برنامه ای دیگر در رادیو اجرا کند و
با همین یک اثر جاودانه شد

قسمت اول

مرا ببوس مرا ببوس
برای آخرین بار ترا خدا نگهدار
که می روم بسوی سرنوشت
بهار ما گذشته گذشته ها گذشته
منم به جستجوی سرنوشت
در میان توفان هم پیمان با قایقرانها گذشته از جان باید بگذشت از طوفانها
به نیمه شبها دارم با یارم پیمانها که برفروزم آتشها در کوهستانها آه
شب سیاه سفر کنم ز تیره راه گذر کنم
دگر تو ای گل من سرشک غم به دامن برای من میفکن
دختر زیبا امشب بر تو مهمانم در پیش تو می مانم تا لب بگذاری بر لب من
دختر زیبا از برق نگاه تو اشک بی گناه تو روشن سازد یک امشب من

قسمت دوم :

ستاره مفرد سپيده دم چو يك فرشته ماه هم نهاده ديده بر هم
ميان پرنيان غنوده بود

به آخرين نگاهت نگاه بي گناهت

سرود واپسين سرود بود
بين كه من از اين پس دل بر راه ديگر دارم به راه ديگر شوري ديگر در سر دارم
ز صبح روشن باید از آن دل بردارم
كه عهدي خونين با صبحي روشنتر دارم آه
به روي او نگاه من نگاه او به راه من
فرشتگان زيبا به ماتم دل ما در آسمان هم آوا
دختر زيبا همچون شبنم گلها با برگ شقايقها بنشين بر بال باد سحر
دختر زیبا چشمان سیه بگشا با روی بهشت آسا بنگر خندانم بار دگر