چينش، مهم‌تر از انتخاب

[akanani]

درباره بي‌توجهي صدا و سيما نسبت به پخش موسيقي، مطالب زيادي نوشته و گفته شده كه گاه نتايجي را هم به‌دنبال داشته است.
اما هنوز يك نكته درباره نحوه پخش آهنگ‌ها و قطعات موسيقي حل نشده باقي مانده كه شايد بتوان يكي از آنها را مهم‌ترين نكته در پخش موسيقي دانست.
اينكه بعد از اين همه سال بحث بر سر موسيقي، هنوز انتخاب قطعات از سوي كارشناسان انجام نمي‌شود. در واقع بحث علت انتخاب آهنگ‌هاي خاص نيست بلكه موضوع نحوه پخش آنهاست.
متأسفانه كارشناسان موسيقي برنامه‌هاي راديويي و تلويزيوني به زمان و مشخصات آهنگ توجه ندارند و اغلب آهنگ‌ها را مثله شده، پخش مي‌كنند.
هنوز هم نواي آهنگ‌هاي موسيقي‌دانان بزرگ ايراني و خارجي با اعلام زمان اخبار، ساعت، پيام بازرگاني و... به ويژه در برنامه‌هاي راديويي خدشه دار مي‌شود. در حالي كه امروز اغلب قطعات به شكل لوح فشرده در بازار هستند و زمان هر قطعه در آنها مشخص شده. بنابراين مسئول پخش موسيقي، مي‌تواند با توجه به كنداكتور برنامه، موسيقي موردنظرش را انتخاب كند.
از سوي ديگر كمتر برنامه‌اي هست كه مشخصات موسيقي درحال پخش را به شكل زيرنويس اعلام كند يا گوينده برنامه راديويي، اشاره‌اي به خواننده، نوازنده يا دست كم نام قطعه داشته باشد. اين درحالي است كه يكي از وظايف صداو سيما به‌عنوان يك رسانه فراگير و پرمخاطب، آموزش و فرهنگ‌سازي‌ است.
رسانه‌ است كه مي‌تواند حداقل با ذكر نام قطعه يا نوع موسيقي كه محلي، شهري، تلفيقي، دستگاهي، كلاسيك غربي و... اين وظيفه را به نوعي ادا كند. البته تنها ذكر نوع موسيقي كافي نيست چون همه اين گونه‌ها در نوع خود بخش‌هاي ديگري نيز دارند.
تقسيم‌بندي به شكل ريزتر و با توجه به سطح معلومات مخاطب مي‌تواند به افزايش توانايي و آگاهي بيافزايد. به‌طور مثال در توضيح آهنگي كه در حال پخش است، به غيراز نام، نام آهنگساز و خواننده آن، دستگاهي كه قطعه در آن نواخته شده، يا حتي سازهايش را نيز مشخص كرد.
در اين صورت پس از مدتي صداو سيما به شكل غيرمستقيم، علاوه بر پركردن زمان برنامه‌ها و... ساده‌ترين مفاهيم كاربردي در موسيقي را نيز به گروه گسترده‌اي از مخاطبانش آموزش داده است و مخاطب، به ويژه مخاطب كودك ونوجوان، حداقل متوجه مي‌شود كه فلان آهنگ در چه دستگاهي نواخته شده؟ يا فلان ساز چه صدايي دارد؟
در حال حاضر تنها شبكه 4 سيما نام قطعات موسيقي را با ذكر دقيق مشخصات آنها پخش مي‌كند.
شايد عده‌اي بگويند كه اين شبكه مخاطب خاص دارد اما بايد پذيرفت كه گاه بهتر است به تعداد مخاطبان هر رشته هنري باليد و بالاخره از يك جايي نسبت به هدايت مخاطب عام به سوي هنر و ادب خاص اقدام كرد.
كشاندن مخاطب خاص به سوي موسيقي خوب و تشويق او به پيگيري و شنيدن موسيقي حرفه‌اي نيازمند روندي است كه در هر مرحله از آن، به همه مخاطبان توجه خاص مي‌شود!

منبع : روزنامه همشهری

[Amir]

والا فکر نکنم این امر که بیان زیر نویس کنند عملی باشه

چون خیلی از قطعات برای نوازنده هایی هستند که در ایران غیر مجاز شناخته می شوند

مثلا همین بیژن مرتضوی

ما کارشناس موسیقی نداریم تو صدا و سیما اگه داشتیم که وضعمون این نبود

/////

راستی دوستان جدای از این بحث چند وقتی هست کانالای اصلی صبح ها ویدئو کلیپ های این پاپ خونها رو دارند پخش می کنند

البته هنوز خبری از ساز نیست و به رنگ و وارنگیه کلیپ های ایران موزیک درپیت هم نیست ولی باز جای بسی فکر و اندیشه داره

چون معمولا ما تا به حال ویدئو کلیپ تو tv ندیدیم , هرچه دیدیم گل و بلبل و درخت و کوه بود با یه صدایی که از دوردست ها میومد

ولی چند روزه همچین یه تکونی داره می خوره

به امید روزی که بشینیم پای تلویزیون خودمون

[monolith]

متاسفانه نمایش ساز در تلویزیون ایران ممنوعه. حتی فیلمهای سینمایی ایرانی که توش سازی رو نشون داده باشند هم اگه توی تلویزیون پخش بشه، اون قسمت رو سانسور میکنند.
اگر هم جایی لازم باشه که یک نوازنده رو نشون بدن، صحنه رو طوری میچینند که سازش مثلاً پشت یک گلدون مخفی بشه و دیده نشه!!
چنین کاری در کشورهای دیگه فقط برای صحنه های خیلی خشن و خونبار یا صحنه های جنسی انجام میشه. ظاهراً این دوستان ساز و نوازندگی رو در همون حد غیر اخلاقی و مخرب میدونند!