معرهای سارا

[hichnafar]

سلام
طبق قانونی که سارا جان گذاشت این تاپیک روزدم که معرهامودرش بنویسم .
دلش غم گین است
سن وسالی نداردآخر
ازکنارش می گذریم
هرروز
وشایدبایک بغض ،بایک آه
خوب بنگربه چشمانش
کزسرسادگی وغم
وسعتی تابیکران هادارد
بنگر
برفروغ چشمانش که نرم نرمک کم سومی شود
روی کلامش بامن وتوست
خانم ،آقا!
ومامی گذریم
شایدباکمکی همدردی
وجریان فراموشی وکار
بازهم !
گوش کن آوای قلبش رامی شنوی
درآمیخته باصدای بلبل روی شانه اش
گهگاه می شکندازبی مهری ما
ویارسم زمان
اما ،شایدبشودبایک فال
یاشاخه ای ازگل سرخ
یک لبخند
دیواره ی قلبش
مرمت بکنیم!

دوستان درتاپیک نقدشعرکه شرمنده کردید ،می دونم خیلی داغون هست ولی لطفا"شماایراداتی روکه به نظرتون می رسه برای بهترشدنش وبالارفتن کیفیت کارهام بفرمایید.
مرسی.

[hichnafar]

هیچ کس نظری نداره ؟؟؟؟

[sara]

اون جایی که می گه باز هم!
گوش کن آوای قلبش را می شنوی

این باز هم! اضافیه اگر نباشه قشنگ تره

ولی در کل خیلی قشنگ بود خاله بازم از این کارا بکن

[shbaharehs]

خيلي قشنگ بو‌د! حالا منتظر يه كتاب كامل هستيما! اينطوري نميشه!
ممنون

[MonaLisa]

خیلی ناز بود سارای گلم ... کلا با اینجور شعر ها من که حال میکنم آدم شعر رو تصور میکنه و میگه من که همچین حسی داشتم فکرکنم تو اینجور شعر ها استعداد داشته باشیا ... ایشاللا کارای بعدیتم ببینیم

[hichnafar]

خیلی ممنون ساراجان ،بهاره جان وگارفیلدجان !
به سارا:اگربازهم ش روحذف کنم یه مقداربی معنی میشه چون مربوطه به دومصرع قبلش ،خیلی ممنون.
به بهاره : ممنون نظرلطفتونه ،من راضی نیستم ناشربیچاره ورشکست بشه ! (نه که ناشراصف بستن :D!!!)
به گارفیلد :مرسی! کاربعدی ... سال دیگه ان شالله !

[Majed]

اهوک... بابا تا سال بعد کی مرده کی زنده؟...

یه کاری رو استارت زدی دیگه ما رو تو کف نذار... مثل ما نباش که همیشه بد قولی میکنیم...

منتظر بعدی هستیم ..

شعرت هم معر نبود.. واقعا شعر بود.. ممنون

[hichnafar]

سلام !
این رو دوم فروردین گفتم .

__________________
چه کسی می داند
که دراین برگ سپید
چگونه رازهاییست که جاری هستند
ازدردودل آدمیان
ازتنهایی انسان دراین دور و زمان
هرسطرکه می بینی
باخط خوردگی وشاید هم لرزش دست
ازپس خاطره ای می آید
یاکه شایدزسر بی کسی و دردوستم
کاش دگر هیچ قلمی
ازبر تنهایی و غم و اندوه خطی نکشد
ای کاش...!

[FARZANEH.ZAFAR]

سلام سارا جان
شعرت مفهومش قشنگ بود
فقط جسارتا عرض میکنم 2 جاش به اصطلاح سکته کرده :
که دراین برگ سپید
چگونه رازهاییست که جاری هستن
و همین طور:
یاکه شایدزسر بی کسی و دردوستم
کاش دگر هیچ قلمی

البته جساته اما هر شعری چه شعر نو و چه شعر سپید و ... دارای قافیه درونی هستش
باید در شعر گفتن سعی کنید قافیه رو حفظ کنید تا شعر از آهنگ و لطافتش کم نشه این جذابیت شعر رو بالا میبره.
موفق و موید باشید
امیدوارم عفو بفرمایید جسارت بنده رو