لیست کاربران برچسب شده در تاپیک

نمایش نتایج: از 1 به 1 از 1

موضوع: سه سال از خاموشی برجسته ترین چنگ‌نواز ایرانی گذشت

  1. #1
    akanani آواتار ها
    مسئول بازنشسته

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    مسئول بازنشسته
    شماره عضویت
    1985
    تاریخ عضویت
    Aug 2007
    نوشته ها
    1,669
    میانگین پست در روز
    0.28
    تشکر از پست
    122
    1,828 بار تشکر شده در 959 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 1/1
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    18

    پیش فرض سه سال از خاموشی برجسته ترین چنگ‌نواز ایرانی گذشت


    0 Not allowed! Not allowed!
    سه سال پیش در همین روزها بود که فرزانه نوایی، بزرگترین چنگ‌نواز ایرانی، از بین ما رفت. فرزانه نوایی ۴۸ سال داشت و پس از هشت سال پیکار با بیماری سرطان، در اتریش، کشوری که در سال‌های پس از انقلاب در آن زندگی می‌کرد درگذشت.

    فرزانه نوایی در خرداد ۱۳۳۵ در اصفهان متولد شد. در هنرستان عالی موسیقی در تهران فراگیری چنگ (هارپ) را آغاز کرد و پس از دریافت دیپلم هنرستان، با بورس وزارت فرهنگ و هنر، رهسپار اتریش شد. در آكادمی موسیقی و هنرهای نمایشی وین تحصیلات خود را پی گرفت و سپس در كنسرواتوار ملی پاریس دوره‌هایی را گذراند.

    به موازات تحصیل در فرانسه، در شهریور ۱۳۵۷ به عنوان تكنواز چنگ، برنامه‌هایی را با اركستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی ایران (به رهبری ایرج صهبایی) در تئاتر شهر تهران اجرا کرد و در سال ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. یك سال را به تدریس چنگ در هنرستان عالی موسیقی و نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران گذراند ولی اقامت‌اش در ایران ممکن نشد. فیروزه نوایی، تکنواز فلوت و خواهر فرزانه نوایی، از آن دوران می‌گوید:

    «در اوایل انقلاب، همه ما پس از تحصیل، با یک دنیا امید به ایران بازگشتیم ولی متاسفانه جوی که در ایران به وجود آمده بود، به ویژه بین نوازندگان ارکستر سمفونیک و آن چنگ نوازانی که قبلاً در ایران بودند، تماماً باعث شده بود که فرزانه خودش را راحت احساس نمی کرد. حس می کرد قدر کارش دانسته نمی شود. پس از اینکه به خاطر شرایط انقلاب، وضع ارکستر هم بهم خورد تصمیم گرفت که دوباره به خارج از ایران بازگردد و فعالیت های هنری خود را در اروپا ادامه دهد. »

    در سال های بعد این علاقه در او به وجود نیامد که برای ادامه فعالیت هایش به ایران بازگردد؟
    «راستش این همیشه آرزوی ما بود که دونفری در ایران کنسرت بگذاریم برای فلوت و هارپ. چون واقعاً نوازنده هارپ نبود ولی فلوت نواز ایرانی زیاد داریم. فرزانه در واقع تنها هارپیست ارجمندی بود که ایران به خودش دیده بود. ما برای اجرا در ایران خیلی سعی کردیم ولی هر بار با مشکلات برخورد کردیم.

    هر وقت خواستیم برنامه بگذاریم دایم می گفتند سی. دی بفرستید، سالن نیست و ... متاسفانه هیچوقت موفق نشدیم و زحمت هایمان به ثمر نرسید. فرزانه هم دیگر به ادامه کار از بابت تدریس در ایران یا نوازندگی فکر نکرد. بعد هم که دیگر موقعیت بسیار خوبی پیدا کرد در اتریش، ازدواج کرد، بچه دار شد و در واقع ماندگار شده بود در اینجا.

    ولی همیشه دلش می خواست که هنرش را در ایران در اختیار مردم بگذارد ولی متاسفانه هیچگاه موقعیت به او داده نشد. ایران یک هنرمند بسیار خوب را بدون آنکه شنیده شود و بدانند چه کسی بوده از دست داد. »

    به هر رو، فرزانه نوایی پس از ازدواج با خسرو سلطانی، فاگوت‌نواز برجسته ایرانی از نو به اتریش بازگشت. اجرای موسیقی نمایش «لوبیای سحرآمیز» كه در نوروز ۱۳۵۹ در تئاتر شهر تهران به صحنه رفت از جمله برنامه‌های مشترك فرزانه و همسرش در ایران بود.
    پس از مهاجرت به اروپا، چند سالی به ادامه فعالیت در وین مشغول شدند و در سال ۱۳۶۲/۱۹۸۳ با عزیمت به ایالت فورآرلبرگ در غرب اتریش، تدریس در چند مدرسه موسیقی را آغاز کردند. فرزانه در این سالها ضمن تدریس، رسیتال‌ها و كنسرت‌های بیشماری را با دیگر نوازندگان ایرانی كه پس از انقلاب در این منطقه و كشورهای همجوار ساكن شده بودند مانند مهدی جامعی، حسین سمیعیان و سعید تقدسی به اجرا درآورد.

    بارها تلاش کرد با تشویق آهنگسازان ایرانی، مجموعه ای از قطعات ایرانی برای چنگ منتشر کند ولی این پروژه هیچگاه عملی نشد. می گفت: «نخستین بار بیست و پنج سال پیش این پیشنهاد را به چند آهنگساز ایرانی دادم ولی یا حركتی نشده یا اگر شده ناتمام مانده است. متاسفانه ما ایرانی ها ملت بدون پشتكاری هستیم. »

    تنها کوشش موفقیت آمیز در این زمینه ظاهراً نواختن قطعه „عصیان” ساخته حسین علیزاده با ارکستر مجلسی شیلتیگهایم بود. قطعه ای که برای چنگ، ارکستر زهی و سازهای کوبه ای نوشته شد و به رهبری ایرج صهبایی در شهر استراسبورگ فرانسه ضبط شد.

    در سال 1379/2000 از فرزانه نوایی دو سی. دی. در اروپا منتشر شد. فرزانه در این دو آلبوم علاوه بر همراهی با سعید تقدسی (فلوت) و خسرو سلطانی (پان فلوت) – برای اجرای قطعات كلاسیك – دو اثر از مارسل گرانجانی و كامیل سن سان (برای تکنواز چنگ) را هم اجرا كرد.

    آلبوم „ماهور کبیر”
    یکی از جالب ترین اجراهای فرزانه نوایی، در آلبوم „ماهور کبیر” کاری از همسرش خسرو سلطانی به گوش می رسد. در این اثر پس از قرن ها تلاش شد برای نواختن چنگ – سازی که مدتهاست از گردونه سازهای ایرانی خارج شده - شیوه ایرانی به وجود آورده شود. فرزانه نوایی در نخستین سال های پس از انقلاب كه هوشنگ ظریف در اتریش اقامت داشت نزد این استاد به به فراگیری تار مشغول شد و در آلبوم „ماهور کبیر” تلاش کرد آموخته های خودش از موسیقی ایرانی و موسیقی كلاسیك را در هم بیامزد؛ همراه با کمانچه علی اکبر شکارچی.

    فرزندان فرزانه نوایی، کیان و سارا سلطانی نیز در عرصه موسیقی فعالند. کیان در سال گذشته در مسابقات سراسری نوازندگان نوجوان در اتریش، در رشته ویلنسل به مقام نخست دست پیدا کرد.
    سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
    آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

  2. 4 کاربر برای این پست از akanani تشکر کرده اند:


  3. # ADS
     

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. آشنایی باپنج گزینه اصلی برای نوبل ادبیات 2007
    توسط hichnafar در انجمن بخش عمومی شعر و ترانه
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: Tuesday 9 October 2007, 06:37 PM

علاقه مندي ها (Bookmarks)

علاقه مندي ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •