جف بک، نابغه دیوانه!

[akanani]

جف بک (Geoffrey Arnold „Jeff” Beck) در 22 ژوئن سال 1944 در والینگتون انگلیس بدنیا آمد. او نوازنده راک انگلیسی و یکی از اعضای گروه رویایی آن زمان یعنی Yardbirds که ستارگانی چون اریک کلاپیتون و جیمی پیج در آن حضور داشتند، بود. جف بک در کودکی خواننده گروه کر کلیسا بود، وقتی نوجوان بود توانست نواختن را با قرض گرفتن گیتار فرا بگیرد.

شاید استعداد این نوازنده گیتار را از اینجا درک نمود (که با قرض کردن گیتار توانست نوازندگی را بیاموزد و در آن مهارت پیدا کند) وی پس از مدتی سعی کرد تا گیتاری برای خود از جعبه های مختلف سیگار و دیگر وسایل چوبی وچسباندن آنها به همدیگر و استفاده از سیم های زائد بسازد. بجای فرت وی با رنگ کردن آنرا تفکیک نمود.

این تلاش های وی ادامه داشت تا اینکه توانست گیتار الکتریکی تهیه نماید وی در مصاحبه ای عنوان نمود که تا مدتها تفاوت میان گیتار الکتریک و آکوستیک را نمیدانست. جف از Les Paul بعنوان نوازنده گیتاری یاد میکند که او را تحت تاثیر قرار داده است.

خواهرش نوازنده بود و با دیدن استعدادهای برادرش سعی مینمود تا به او کمک نماید و مسبب آشنایی جف با نوازنده جوانی به نام James Patrick Page شد که به جف را در زمینه نواختن گیتار کمک نمود. کسی که بعدها با عنوان Jimmy Page به یکی از ستاره های موسیقی راک بدل شد.

جف بک همانند بسیاری دیگر از نوازندگان گیتار در گروههای کوچک مشغول به نوازندگی بود تا اینکه در سال 1965 و به دعوت جیمی پیج (به سبب آشنایی دیرینه) بعد از آنکه اریک کلاپتون این گروه را ترک نمود به گروه Yardbird پیویست.

سرعت شیوه نواختنش همه را تحت تاثیر قرار داد و توانست موقعیت خوبی در گروه کسب نماید. جف بک هیچ موقع نتوانست در گروه Yardbirds با به موفقیت تجاری نسبت به بقیه اعضای دیگرش برسد. شاید بسیار عجیب باشد که وی بعد از سالها عضویت در گروه های بسیار مشهور و ضبط آثار متعدد در تالار مشاهیر راک Rock and Roll Hall قرار نگرفت و همیشه در سایه نامهای بزرگ دیگر نتوانست خود را نشان دهد.

او همواره به این نکته اشاره میکرد که این همکاری جز اینکه وی را در دنیای موسیقی محو نماید نتیجه دیگری برای وی نداشته بود!

شاید مشکل دیگرش این بود که در دنیای نوازندگی گیتار نیز فردی خارق العاده بود چرا که وی با سبکهای مختلفی چون راک، جز، بلوز و غیره آشنایی داشت و همچنین اجرای موسیقی چونblues rock, heavy metal, jazz fusion متبحر بود و هیچگاه نتوانست در یک سبک خاص به جلو برود چه تا این زمان که مخلوطی است از یک نوازنده گیتار و یک موزیسین موسیقی الکترونیک.

تا سال 1977 وی موفقیت های تجاری کمرنگی را بدست آورد؛ داستان هایی وجود داشت از اخلاق غیر عادی و نا معقولانه وی چه از زبان هوادارانی که در تورها همراهش بودند و چه از زبان سایر موزیسین های که با او مینواختند و جف بعنوان یک نابغه دیوانه بیشتر مطرح بود تا یک گیتاریست خلاق!

در هر حال بعنوان یک گیتاریست همیشه مورد نقد تحسین آمیز از طرف منقدین قرار گرفت و همچنین جوایز گرمی بسیاری را در طی سالهای فعالیتش بعنوان نوازنده سولو آنهم در سبک نوازندگی راک دریافت نموده مانند آلبومهای :
Jeff Beck's Guitar Shop – 1989, Flash – 1985 و در بسیاری از تاثیر گذارترین آثار راک نیز به نوازندگی پرداخته است.

اما تاثیر وی در دنیای موسیقی راک بر هیچکسی پوشیده نیست او یکی از اولین نوازندگان گیتار الکتریک بود که از distortion در نواختن گیتار استفاده برد (بالاخص در زمانی که در گروه Yardbirds و گروههایی که خود تشکیل داده بود) و همچنین استاندارد خاصی از صدا را در موسیقی راک تعریف نمود.


جف بک بعنوان نوازنده با نوازندگان بسیاری در آلبومهای متعددی به نواندگی پرداخته مانند :
John McLaughlin's The Promise, on the track „Django”
Joe Cocker's Heart & Soul album on 4th track I (Who Have Nothing) playing lead guitar
Brian May's „The Guv'nor” from the album Another World
Stevie Wonder's Talking Book
Imogen Heap's Speak for Yourself
Roger Waters' Amused to Death
Mood Swings' song Skinthieves
Tina Turner's Private Dancer
Jon Bon Jovi's solo album Blaze of Glory
Paul Rodgers song „Good Morning Little School Girl”
Stanley Clarke's 1975 album Journey to Love
Stanley Clarke's 1978 album Modern Man

جف تکتیک های اجرایی فراتر از معمول و مرسوم را در آلبومهای دیگر به نمایش گذاشت و توانست به فوق ستاره ای در گیتار الکتریک بدل شود. او یکی از بزرگترین گیتاریست های جهان محسوب می شود و تکنیک نوازندگی اش بی نظیر است.

جف بک و ب. ب کینگ


کارهای وی در گروه و Yardbirds و آلبومهای منتشر شده بسیار بر موسیقی هوی متال تاثیر گذار شد. بسیاری از نوازندگان آن زمان تحت تاثیر نواختن وی بودند، اشخاصی چون Jimi Hendrix, Ritchie Blackmore, Brian May وحتی نوازندگان اخیر چون Joe Perry, Jack White, Slash, StevieRay Vaughan و یا حتی Mick Ronson که جف بک را بت نوازندگی خود میدانست.