گلن گلد و تکنیک شخصی اش

[akanani]

گلن گولد (Glenn Herbert Gould) پیانیست برجسته کانادایی را همگان بعنوان یکی از برترین نوازندگان معاصر می شناسند بالاخص اجراهای بی نظیر وی از آثار باخ زبانزد همگان میباشد، او پیانیستی است با تکنیکی خارق العاده که یان تکنیک مخصوص به خودش میباشد.

گلن گولد در روز 25 سپتامبر سال 1932 در تورنتو کانادا بدنیا آمد.

از همان دوران کودکی استعداد و نبوغ خود را در زمینه موسیقی نشان داد، رقتاری که وی در هنگام نواختن پیانو توسط سایرین نشان میداد با دیگر کودکان متفاوت بود. اولین معلمش در حقیقت مادر وی بود که تا ده سالگی او را تحت آموزش های خویش قرار داد.

از سن 5 سالگی شروع به ساخت قطعات کوتاه نمود شاید نتوان عنوان کرد که این قطعات کودکانه بود زیرا وی همراه با مادرش به کلیسایی در حوالی محل زندگیش میرفت و این قطعات را در مراسم های مختلف اجرا مینمود!

در سن شش سالگی توانست اولین اجرای موسیقی زنده را از نزدیک مشاهده کند که گولد را بسیار تحت تاثیر قرار داد که خودش چنین بیان میدارد:
„نوازنده پیانو هافمان بود و فکر میکنم آخرین اجرایش در تورنتو کانادا بود. تنها چیزی که میتوانم بخاطر بیاورم این بود که هنگام برگشت به خانه من تمامی کنسرت را با خودم به خانه میبردم! همه اصوات در ذهنم بودند و من تمام آنها را مینواختم و ناگهان من هافمان بودم، من محسور شده بودم!”

پس از آن به کنسرواتوار موسیقی تورنتو کانادا وارد شد و پیانو را با Alberto Guerrero ارگ را باFrederick C. Silvester و دروس تئوری موسیقی را زیر نظر Leo Smith فراگرفت.

در سن 13 سالگی با نواختن ارگ و برای اولین بار در یک اجرای رسمی و عمومی بر روی صحنه رفت و در همان سال نیز اولین کنسرتش را با ارکستر سمفونیک تورنتو و با نواختن چهارمین کنسرتو پیانو بتهوون اجرا نمود.

برای اولین بار در سال1950 برای رادیو CBC برنامه اجرا نمود و شروعی بود برای همکاری دیرینه ای با رادیو و تلویزیون که تا پایان زندگیش ادامه داشت.

در سال 1957 کنسرتهایی را در شوروی (روسیه فعلی) با قطعاتی از باخ - بتهوون - آرنورلد شوئنبرگ و آلبان برگ را به اجرا در آورد که بسیاری از قطعات اجرایی آن کنسرت در خود شوروی با ممنوعیت اجرا روبرو بود که وی بعنوان اولین نوازنده از آمریکای شمالی (و در هنگام جنگ جهانی دوم) توانست این کار را به اجرا در آورد.

گلن گولد کنسرتهای متعدد و موفقی را برگزار نمود اما در سال 1964 گولد آخرین کنسرتش را در لوس آنجلس و در سال Wilshire Ebell Theaterبرگزار نمود.

قطعاتی که وی در آن شب اجرا نمود:
Beethoven's Piano Sonata No. 30 ، selections from Bach's Art of Fugue
، Piano Sonata No. 3و Op. 92 No. 4 by Ernst Krenek. بودند.

بعد از این برنامه تا آخر عمر از دادن کنسرت های عمومی اجتناب ورزید و وقت خود را صرف کار در استودیو و رادیو تلویزیون و ضبط قطعات نمود.

اما از نظر نوازندگی بعنوان پیانیستی با تکنیک مخصوص بخود شناخته شده بود و همچنین در هنگام اجرای قطعات همه چیز را میشد به وضوح شنید، بالاخص اجرای پاسازهای سریع بدون هیچ ذره ای درنگ که تمامی نت ها را با شفافیت بسیار بالایی به اجرا در می آورد.

جدا از این ها شخصیت و حرکات بدن وی در هنگام نواختن ساز برای بسیاری جالب و هیجان آور بود و استیل عجیب وی در هنگام نواختن نیز امری غیر مرسوم در آن زمان بود.

[akanani]

شاید گفتن این نکته روشن کننده بسیاری از ابهامات باشد که وی در سن ده سالگی و بر اثر حادثه ای دچار صدمه ای شدید در ناحیه کمر میشود و مجبور میشود از صندلی مخصوصی برای نواختن استفاده کند که باعث تکنیک منحصر بفردی برای وی شده که در این بین استادش Alberto Guerrero کمک های شایانی به وی نموده است.

گلن گولد را باید نوازنده ای ویرتئوز نامید که برخلاف نوازندگان آن دوره که سعی در جلب توجه مردم عامی و قطعات رومانتیک داشتند، وی به هیچ عنوان علاقه ای به این امر نداشت.

تکنیک بسیار بالایی که وی در نواختن داشت حسرت و شگفتی بسیاری از نوازندگان دیگر را در بر داشت.

استیل خاصی که داشت موجب شده بود تا دستهایش با شستی های پیانو بسیار نزدیک باشد و کنترل بیشتری بر آن داشته باشد و همین امر قدرت بالایی در امر نوازندگی به او داده بود.

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

هرچند Charles Rosen پیانیست و منقد موسیقی معروف آمریکایی اعتقاد داشت این استیل برای اجرای قطعات قرن 19 نامناسب میباشد؛ البته شاید این حرف را بتوان قبول نمود اما در مورد گلن گولد قابل تصدیق نیست!

مهارت وی در تکنیک، چه در اجرای قطعات باخ و چه در اجرای آثار لیست و راول و بتهوون امری انکار ناشدنیست.

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

جدا از مهارت بالای وی در امر نوازندگی موزیکالیته و تعبیر و تفسیر وی از قطعات نشاندهنده درک بالای وی از دوره های موسیقی میباشد که توانسته بود در اجرای هر دوره ای از موسیقی خصوصیات و ارکان آن دوره را بوضوح بیان نماید.

اما در زمینه تکنیک و مهارتش، خود گولد بیان میدارد که وقت بسیار کمی برای تمرین بر رو پیانو میگذاشته و بیشتر قطعات را با خواندن آنها یاد میگرفته تا نواختن. تمرینات ذهنی وی بیشتر بر روی آرتیکولاسیون (جمله بندی و موزیکالیته) بنا شده بود. بسیاری از همراهان گولد نیز شاهد بودند که برای اجرای قطعات باخ از این شیوه استفاده میکرده است.

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

گلن گولد اعتقادی به تمرینات چندین ساعته که در میان دیگر نوازندگان مرسوم بود را نداشت. قدرت تمرینات ذهنی گلن گولد را در این نکته میتوان جست که وی بدون تماس با سازش به تمرین میپرداخت و قطعات را در ذهنش مینواخت؛ بعنوان مثال برای اجرای آثار پیانویی برامس و ضبط آن تنها چند هفته قبل شروع به نواختن آنها نمود و در مدت آن مدت کوتاه تمامی آن قطعات را به نحو بسیار استادانه ای ضبط نمود! از او آثار بسیار زیادی ضبط و منتشر شده است که هر کدام آثاری ارزشمند و آموزنده برای دیگر نوازندگان پیانو میباشند. گلن گولد در4 اکتبر سال 1982 چشم از جهان برگشود.

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

وی در طی فعالیتهای هنریش جوایز بسیاری را از آن خود نمود که میتوان به :
* 1974 — Grammy Award for Best Album Notes - Classical: Glenn Gould (notes writer) for
Hindemith: Sonatas for Piano (Complete) performed by Glenn Gould;
* 1983 — Grammy Award for Best Classical Album: Samuel H. Carter (producer) & Glenn Gould for Bach: The Goldberg Variations
* 1983 — Grammy Award for Best Instrumental Soloist Performance (without orchestra) for
Bach: The Goldberg Variations;
* 1984 — Grammy Award for Best Instrumental Soloist Performance (without orchestra) for
Beethoven: Piano Sonatas Nos. 12 & 13 اشاره نمود.