نکات مهمی که یک نوازنده باید رعایت نماید

[akanani]

قبل از تمرین سازتان سعی کنید تا دستهایتان را گرم کنید. به هیچ عنوان در هنگام شروع تمرین قطعه ای سخت و یا تکنیکال را اجرا ننمایید در بسیاری از موارد عدم توجه به این نکته باعث میشود تا فشار زیادی بر عضلات شما وارد شود و حتی کشیدگی هایی در عضله ایجاد نماید؛ یکی از روش های بسیار خوب اجرای گام و آرپژ با سرعت بسیار پایین میباشد و سپس اجرای قطعه ای ساده برای شروع تمرین.

یک: یکی از اشتباهاتی که برخی از هنرجویان و نوازندگان انجام میدهند این است که به یکباره دست از تمرین میکشند و به سراغ کار دیگری میروند!
بایستی ابتدا و انتهای تمریناتتان را مشخص نمایید و در انتها نیز سعی ننمایید تمرینتان را با اجرای قطعات تکنیکی و سرعتی به پایان برسانید، بگذارید آرامش در دستان شما خود را نشان بدهد، پس با اجرای قطعه ای ملایم (مثلا در حالت آندانته یا آداجیو) تمرینتان را پایان دهید.

دو:در نوشته فوق شیوه شروع و خاتمه تمرینات بررسی شد اما باید توجه نمایید که یک نوازنده حرفه ای به دستان خود اهمیت بسزایی میدهد، پس شما هم حرفه ای فکر کنید و حرفه ای ساز بزنید، مهم نیست که یک هنرجو باشید. قبل از شروع تمرینات با ساز مقداری تمرین کششی انجام دهید و سعی نمایید تا با نرمش و ماساز انگشتان، آنها را برای تمرین آماده سازید.

سه:بعد از هر تمرین سختی و یا در دوره زمانی مشخصی مثلا 15 دقیقه از جای خود بلند بشوید و برای چند دقیقه کوتاه تمرینات کششی را انجام دهید و با تنفس عمیق انرژی تازه ای را به خود منتقل نمایید.

یکی از نکاتی که بسیاری از هنرجویان فراموش میکنند، تنفس در طول قطعه است! سعی نمایید تا با کمک استاد خود یاد بگیرید تا در چه وقت و در چه قسمتهایی باید تنفس نمایید، این نکته در قطعاتی با سرعت بالا و در مدت زمان زیاد، اثرات خود را نشان میدهد و خستگی زیادی برای شما به ارمغان می آورد!

آسیب دیدگی تنها احساس درد در عضلات نمیباشد بلکه خستگی ناشی از عدم تنفس صحیح در هنگام نواختن نیز جزو صدماتی میباشد که در طولانی مدت عوارض بدی را بر بدن شما میگذارد.

چهار:پس از پایان تمرینات نیز با یک سری تمرینات کششی سعی نمایید تا از فشاری که بر روی عضلات آمده بکاهید. استفاده از آب گرم و ماساژ انگشتان یکی از روشهای بسیار خوب برای این کار میباشد.

پنج:یکی از عادتهای بد در نوازندگی اینست که وقتی معین را برای تمرینات خود اختصاص ندهید و بدتر از آن اینکه هر چند ساعات یکبار تمرین کوتاهی را با شدت زیاد بر روی ساز انجام دهید و دوباره به سراغ کارهای دیگرتان بروید و این کار را در طول زمان چندین بار تکرار نمایید. جدا از نرسیدن به پیشرفتی مناسب در نوازندگی عضلات و بدن شما نیز در برابر این نوع تمرین واکنش نشان میدهند که خود آسیب پذیری شما را بالا میبرد.

[haddadmusic]

بسيار عا لي بود متشكرم

[Hes_r]

حداد جان لطفا برای تشکر فقط از دکمه مخصوص استفاده کنید .

[akanani]

شش:تمرین تنها فیزیکی نیست بجای اینکه تنها با عضلاتتان ساز بزنید قبل از شروع هر تمرینی چه گام و چه قطعه با نگاه کردن به نت قطعه مورد نظر، ذهن خود را برای تمرین آماده سازید. به عقیده شخصی (نگارنده) بسیاری از تمرینات عضلانی تنها وقت شما را میگیرند و کار مفیدی را انجام نمیدهند! درواقع تنها شما خسته میشوید و حس کاذب پیشرفت را به شما دست میدهد؛ در حالیکه با تمرینات ذهنی میتوانید با فشار کمتر و بازدهی بالاتر از تمرینات خود استفاده ببرید.

بسیاری از نوازندگان مشهور بوده اند که به دلیل این فشار بیش از حد دیگر از نواختن ساز عاجز مانده اند.

دیگر زمان تمرینهای فیزیکی با صرف ساعت های زیاد به پایان رسیده است، تاثیری که یک ساعت تمرین ذهنی بر روی شما دارد بیش از ساعتها تمرین فیزیکی است؛ (این گفته بسیاری از ویرتوزهای معاصر است مانند گلن گولد است) در مقالات اتی برخی از این تمرینات معرفی خواهد شد.

هفت: تمرینات کششی بر روی ساز نیز بسیار مفید است اما توجه کنید که این تمرینات حتما باید بعد از گرم کردن انگشتان صورت گیرد.

هشت: از تمرینات خود لذت ببرید! تمرین تنها ایجاد صداهایی گوشخراش و بی معنا نیست بلکه باید سعی نمایید تا تمرینات خود را متنوع سازید و در هنگام اجرا با لبخند و بدون هر گونه تنش خاصی در عضلات فک و چهره به تمرین بپردازید. تابحال شاید برخی از نوازندگان را دیده اید که در هنگام نواختن یک نت اشتباه اخم میکنند و یا دندانهاشان را بهم فشار میدهند یا حتی شاید خود شما نیز از ان دسته نوازندگان باشید!

نوازنده حرفه ای کسی است که حتی در زمانی که اشتباه میکند طوری با مخاطب رفتار کند که هیچ اتفاقی نیافتاده است و با آرامش خاصی کار خود را ادامه دهد. اشتباه در اجرا یکی از نکاتی و یا فراموشی چیز عجیب و غیرقابل تحملی نیست و بسیاری از برجسته ترین نوازندگان دنیا نیز در اجراهای خود اشتباهاتی را صورت میدهند اما فرق آنان با دیگر نوازندگان در چیست؟ مهم نحوه برخود شما با این مساله است. یکی از شیوه های رفع این مشکل (اخم کردن و یا بهم فشار دادن دندان) این است که در هنگام نواختن دهانتان را باز نگه دارید؛ شاید کمی عجیب باشید اما روشی کاملا کاربردی و علمی میباشد و جدا از آن کمک شایانی به بهبودی وضعیت تنفسی خود مینمایید!

ده:از تکنیک ها پیشگیری کننده و آرامش دهنده نیز استفاده نمایید. استفاده از تکنیک های موزیک [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] - تکنیک های الکساندر و یوگا و تای چی بسیار موثر میباشد.

یازده: ورزش را فراموش نکنید! ورزشهایی از قبیل دوچرخه سواری و شنا و کوه پیمایی بسیار مفید میباشد. اما ورزشهایی چون بدنسازی بدلیل بر هم زدن تعادل و بالانس میان عضلات انگشتان برای نوازنده سازهایی مانند گیتار و پیانو مناسب نیست بلکه ورزشهای هوازی (آیروبیک) بدلیل بالا بردن گردش خون و افزایش میزان تنفس بسیار مناسبتر میباشد.

دوازده:مهمترین نکته در تمرین و بطور کل در نوازندگی داشتن هدف میباشد. برای تمرین هر قطعه و هر اتود و هر گامی هدف و نکاتی که از آن میخواهید را مشخص نمایید. تمرینات بر حسب عادت و یا اجبار بیشترین آسیب ذهنی را بر شما وارد می سازد.

نکته آخر: به هیچ وجه فکر این را نکنید که نمیخواهید یک نوازنده حرفه ای بشوید! و اگر امروز تنها برای ساعاتی کوتاه تمرین میکنید احتیاجی به رعایت این مسائل نیست. رعایت این نکات شرط اول نواختن هر سازیست.

[akanani]

مشكلات ناشي از كار زياد متاسفانه در بين نوازندگان بسيار شايع است، اما خوشبختانه مي توان از آنها پيشگيري كرد و در صورت بروز قابل درمانند. همه موسيقي دان ها از آماتور گرفته تا حرفه اي بايد علل بروز آن را بدانند بتوانند از ايجدشان جلوگيري كنند و علايم آنها را از همان ابتدا تشخيص دهند.

ابتدا بايد بدانيم مشكلات ناشي از كار زياد چيست. اين مشكلات زماني ايجاد مي شوند كه يكي از بافت هاي بدن ـ ماهيچه ها، استخوان ها، تاندون ها، ليگامنت و …ـ تحت فشار بيش از حد قرار بگيرند كه در اثر آن ممكن است در اين بخش ها پارگي ميكروسكپي به وجود آيد؛ اين پارگي باعث ايجاد تورم و خونريزي خفيف در ناحيه آسيب ديده مي شود. دونده ها و رقاصان، براي مثال ، بيشتر كوفتگي و شكستگي ها را تجربه مي كنند، اما در موسيقي دان ها عمدتا “ مشكلات تاندون” بروز مي كند. كلمه را داخل گيومه آوردم چون معمولا قسمت آسيب ديده ماهيچه متصل به تاندون است، نه خود تاندون.

مشكلات ناشي از كار زياد به حاد و مزمن تقسيم مي شوند. مشكلات حاد زماني بروز مي كنند كه موسيقي دان مي خواهد در مدت كوتاهي يك تمرين يا عبارت را كاملا استادانه اجرا كند. او بي وقفه 3يا4ساعت آن را تمرين مي كند و روز بعد دست و يا بازويش خشك و دردناك مي شود. مشكلات مزمن مخفيانه و در طول زمان بيشتري به وجود مي آيند، مانند مشكلات تاندون كه اول درد مختصري دارد و در طول مدت چند هفته يا ماه بيماري پيشرفت مي كند.

عوامل ايجاد كننده(محرك ها)
در اينجا 10 فاكتور عمده كه موسيقي دان را مستعد تحمل اين دردها مي كند بر خواهيم شمرد.

1 عوامل وراثتي.
بدن بعضي از انسان ها براي بروز اين دردها مستعدتر از ديگران است، درست مانند كساني كه بدنشان در مقابل سرماخوردگي مقاومت كمتري دارد. طبق آماراين مشكلات در زنان جوان بيشتر ايجاد مي شود. دليل آن مشخص نيست و شايد چون زنان بيشتر به سلامتشان اهميت مي دهند آمار مراجعه آنها به پزشك بيشتر است، شايد هم دليل آن كوچكتر بودن ماهيچه زنان نسبت به مردان است.

2. شرايط فيزيكي نامناسب
ماهيچه هاي خشك و ضعيف كه كمتر نرمش داده مي شوند، بيشتر از ماهيچه هاي قوي و انعطاف پذير آسيب مي بينند. بنابراين موسيقي دان ها بايد تمرينات فيزيكي خاصي هم در برنامه روزانه خود داشته باشند كه معمولا در كنسرواتوآرها و مدارس موسيقي به آنها توجه چنداني نمي شود.

3. افزايش ناگاهاني زمان تمرينات
احتمالا اين رايج ترين مشكل است. معمولا در اردوهاي تابستاني ايجاد مي شود كه دانش آموزان ناگهان تمرينات خود را از 3-4 ساعت به 7-8 ساعت افزايش مي دهند .

4. ايرادات تكنيكي
يكي از ايرادات شايع تكنيكي نواختن با فشار مضاعف است كه كار ماهيچه را سخت تر مي كند. اين بيشتر هنگام اجراي فورته در دست چپ نوازندگان سازهاي زهي اتفاق مي افتد. علي رغم افزايش فشار بر روي آرشه دست چپ بايد درست ماانند زماني كه پيانو اجرا مي كند نرم باشد. اغلب نوازندگان به اين مساله توجه ندارند. افزايش فشار –حتي گاهي تا 20 تا 30 %- بيشتر از حد لازم ممكن است به سير پيشرفت بيماري كمك زيادي بكند. مشكلات تاندون در ساعد دست چپ، اغلب به دليل كشيدگي عضله پشت ساعد رايج ترين مشكل در بين نوازندگان ويولن و ويولاست. در نوازندگان ويولن همچنين مشكلات ناشي از گرفتگي عضله گردن و شانه هم ديده مي شود. اين ها اغلب به دليل عدم تناسب يا ناهماهنگي چانه و زير چانه اي روي مي دهد. بالا بردن بيش از حد آرنج دست آرشه شانه را مستعد بروز مشكلاتي مي كند ؛ از آن جمله قرار گرفتن تاندون شانه راست بين استخوان بازو و شانه است. نوازندگان ويلون سل هم اگر هنگام نواختن روي سيم هاي بالاتر كمي ساز را به طرف راست نچرخانند، همين مشكل را تجربه خواهند كرد.

[akanani]

5. تعویض ساز
تعویض ویلون به ویولا، ویلون به ویلونی بزرگتر یا با سازی که اتفاع خرک متفاوتی دارد به نوازنده فشار زیادی تحمیل می کند. اگر سازتان را عوض می کنید باید 1 تا 2 هفته تمرینات ساده تر را انجام دهید و کم کم به سراغ برنامه اصلی خود بروید. همین مساله در مورد تعویض معلم یا رپرتوآر صادق است.

6. عادات نادرست تمرین
به نظر من موسیقی دان باید به نوازندگی مانند یک فعالیت بدنی نگاه کند. بیشتر نوازندگان قبل از اجرا اصلا خود را گرم نمی کنند یا فکر می کنند نواختن یک قطعه ساده یا با سرعت پایین برای این کار کافی است. نوازندگی تمام بدن فرد را درگیر می کند، بنابراین حداقل در یک گرم کردن خوب باید به گردن، شانه، بازوها، پشت،و کمر نرمش داد تا از مشکلات ناشی از کار زیاد تا حد قابل توجهی پیشگیری نمود.

تمرینات می توانند شامل چرخش آهسته سر در جهت و خلاف جهت ساعت، آهسته بالا انداختن و چرخاندن شانه ها ، خم شدن به طرفین و چرخش بالاتنه باشد. در کل باید در هر 45 دقیقه تمرین حداقل 5 دقیقه استراحت کرده و ماهیچه ها را آزاد کنید و بلرزانید. (به این ترتیب می توانید چندین ساعت پشت سر هم تمرین کنید.) پاساژهای سخت و یا با انگشت گذاری ناجور را در بخش های کمتر از 5 دقیقه تمرین کنید؛ دیگر قسمت های اثر را بنوازید و مجددا سرغ این تکه ها بازگردید، هیچ گاه مدت طولانی پشت سر هر آنها را ننوازید.

7. درمان نیمه تمام جراحات قدیمی
این مورد هم زیاد دیده می شود. مشکلات تاندون، رگ به رگ شدگی و دردهای گردن و پشت اغلب کامل درمان نمی شوند چون به سرعت بعد از شروع درمان به نوازنده اجازه ادامه به کار را می دهند. اما آنها آمادگی کامل را ندارند و هر لحظه امکان دارد درد آنها عود کند. باید درمان را تا پایان ادامه دهیم.

8. وضعیت نادرست ایستادن
اگر هنگام ایستادن قوز کنید یامکانیسم بدنتان ضعف های دیگری داشته باشد، احتمال بروز کمر و گردن درد در شما بیشتر است. حمل ساز هم در این زمینه نقش دارد. مسلما ساز سنگین مخصوصا برای افرادی با جثه کوچک مشکلات زیادی به همراه دارد. ساز سنگین را با یک دست و روی یک شانه حمل نکنید چون ایجاد شانه و پشت درد می کند. برای سازتان بند بلندی انتخاب کنید تا بتوانید آن را به صورت مایل روی شانه بیندازید. با این کار وزن آن تقسیم می شود.

برای سازهای سنگینتر از جعبه های به صورت کیف کولی استفاده کنید. استفاده از جعبه های چرخدار برای سازهای بزرگتر مانند ویلون سل و باس بسیار مناسب است. اگر سازتان سنگین است راب بلند کردن آن حتما زانوهای خود را خم کنید.

9. فعالیت های پرفشار غیر موسیقایی
تعمیر مبلمان، کندن علف های هرز، تایپ کردن، بافندگی، گل دوزی وخیاطی می توانند مشکلاتی شبه مشکلات تاندونی به وجود آورند. می توان از آنها هم با استراحت های کوتاه در خلال کار، درست مانند نوازندگی، پیشگیری کرد.

10. مشکلات آناتومیک
ممکن است یک نوازنده مشکلات آناتومیک داشته باشد که حرکات خاصی هنگام نواختن آنها را تشدید کند.

علایم
از کجا می توان فهمید این مشکلات را داریم یا خیر؟ شایع ترین علامت آنها درد است، که به چند دسته تقسیم می شوند: 1
. دردهای یک ناحیه که با قطع تمرین آرام می شوند 2. درد در جند نقطه که با قطع تمرین آرام می شوند
3. دردهای نامنظمی که حتی بعد از اتمام تمرینات هم ادامه پیدا می کنند
4. همه موارد بالا؛ به علاوه درد هنگام انجام اغلب کارهای عادی روزمره

درمان
مطمئنا استراحت مهم ترین درمان است. همه می دانیم که استراحت کامل برای نوازنده حرفه ای تقریبا غیرممکن است. در اینجا از مفهوم ورزشی این لغت یعنی“ کم کردن تمرینات” اقتباس کردیم. در این دوران تمرین ها باید با دیدی حرفه ای مورد ارزیابی قرار گیرند. باید معلم یا پزشک با تشخیص قسمت هایی از بدن که فشار بیشتری را تحمل می کنند برای تقویت آنها تمرینات خاصی بدهد. این تمرینات هم در موقع نواختن و هم استراحت عضلات قابل اجرا هستند و به نوازنده می آموزند ماهیچه هایی که فشار بیشتری را تحمل می کنند در حین تمرین هم استراحت دهند.

تمرینات کششی ساده هم برای تسکین درد تاندون و ماهیچه های آسیب دیده بسیار موثرند؛ آنها را بعد از گرم کردن کلی انجام دهید. کشش فقط باید برای درمان دردهای خفیف استفاده شود. وقتی درد فروکش کرد تمرینات تقویتی را شروع کنید. بهتر است آنها را زیر نظر فیزیوتراپیست انجام دهید و در خانه آنها را تکرار کنید. فرآیند تقویت عضلات به کندی صورت می گیرد اما بهتر است این رون را آهسته و با احتیاط دنبال

کنید تا خطر آسیب مجدد از بین برود. گرما و سرما درمانی هم موثر است. از گرما باید قبل از شروع تمرینات کششی و قدرتی استفاده کرد و بعد از آنه روی عضو آسیب دیده یخ بگذارید. اگر عضو آسیب دیده متورم است باید به جای گرما از یخ استفاده کنید. مصرف داروهای ضد التهاب مانند آسپرین درد را تسکین موقت می دهند. البته اگر سابقه خونریزی یا زخم دستگاه گوارش دارید در مصرف این داروها احتیاط کنید.

منبع: strings