حقیقت برخی از خوانندگان

[Leon]

موضوع : حقیقت برخی از خوانندگان

نویسنده : آریو نیما - نویسنده ی افتخاری

سکانس اول: برنامه تلویزیونی

مجری : آقای X نظرت در مورد موسیقی امروز ایران چیه؟
آقای X : موسیقی ، مممم چطوری بگم؟!!! ببین اوضاع خیلی خرابه. یعنی آدم دلزده میشه. تقریبا نمیشه کار کرد. میدونی ؟ چطوری بگم ؟ اصلا نمیشه perfect کار کرد. همه کارها الکیه. نه ترانه ترانه اس نه ملودی.
مجری: خوب خودتم داری تو همین محیط کار میکنی.
آقای X : خوب آره. ولی من هر شعری نمی خونم. با هر آهنگسازی هم کار نمیکنم. به نظرم چندتا کار hit هم تو همین آلبوم آخری داشتم که نشون میده انتخابم درست بوده.
مجری: آماری از کمپانی هست که از فروش این آلبوم خبر بده؟
آقای X : آمار دقیق که نه . ولی خوب کنسرتم که Sold Out شد و آهنگها رو هم که الان همه تقاضا میکنن و همه میخونن.
مجری: شما معمولا به کارهای کدوم یکی از همکاراتون گوش میدین؟
آقای X : راستش من اصلا کار فارسی گوش نمی کنم. بیشتر موسیقی کلاسیک و اپرا گوش میکنم. کارهای فارسی اصلا منو satisfy نمی کنه. تو که خودت منو می شناسی، Isn't it ؟
مجری: راستی چرا شما هیچ وقت با ترانه سرایان قدیمی کار نمی کنید؟
آقای X : راستش به نظر من موسیقی نیاز به یک revolution
مجری : انقلاب!!!
آقای X: بله انقلاب داره. الان جوونای امروز، دیگه اون سبک شعر رو نمی پسندن. You know؟ الان نیاز به جنبش بیشتر احساس میشه. می دونی من اینو تو کنسرت کاملا احساس می کنم. خوب طرف اومده که اونجا یه ذره برقصه و خوش باشه. دیگه نمیشه با اون ترانه ها آهنگ اینطوری خوند. البته همه ترانه سراها به گردن من حق دارن ولی خوب دوره بعضی چیزا تموم شده.
مجری: دلیل اختلاف شما با آقای Y چیه؟
آقای X: راستش من اصلا با کسی اختلافی ندارم. ایشون خوب خواننده ای هستن که خاص خودشون می خونن.
مجری: البته با میلیونها طرفدار که از پیش از انقلاب با صدای ایشون زندگی کردن.
آقای X: (کمی عصبانی) خوب بله. ایشون با من تماس گرفت. گفت X جان، می خوام یه آهنگ برام بسازی . خوب من قبول نکردم چون برای سلیقه شنونده خیلی ارزش قائلم. خوب ایشون چند ساله دارن می خونن، و به نظرمن سبکشون دیگه مورد توجه نیست. بعدش نشستن همه جا از من بد گفتن. من همینجا میگم که من با هیچ خواننده ای مشکلی ندارم. و با همه هم خوبم. ولی خوب دوره بعضی از هنرمندان تموم شده.
مجری: شما بیشتر با کدوم همکاراتون رابطه دارین؟
آقای X: با همینا که همیشه با هم کار می کنیم.
مجری: آقای X آرزوی شما چیه؟
آقای X: دوست دارم برگردم وطن و اونجا تو ورزشگاه آزادی برای هوادارام بخونم.
مجری: خوب با شما با آقای X روی خط تلفن هستیم
بیننده خانوم : سلام آقای X. نمی دونید من الان تو پوست خودم نمی گنجم. اصلا این قدر هیجان زده ام که هر چی میخواستم بگم یادم رفت. فقط بگم ما همه تو ایران خیلی دوستون داریم و همیشه منتظر کارهای شما هستیم. یعنی تو این 7-8 سال که شما میخونید ما هر سال منتظر آلبوم جدیدتون هستیم . راستی آهنگ „چرا دیگه منو نمیخوای” خیلی قشنگه. ما همیشه تو مهمونیا باهاش می رقصیم...

سکانس دوم: (مکالمه تلفنی من و دوستم)

می گویم: آقا دیدی این X چه غوغایی کرد؟ دیدی چقدرقشنگ Y رو له کرد.
می گوید: ولی اونکه 10 سال هم نیست اومده تو کار موزیک.
می گویم: میدونم. ولی خیلی می فهمه. کلی از Y و ترانه سرای کارهاش ایراد گرفت. به نظر من که خیلی کارش درسته. گفت Y به خاطر یک کار بهش التماس می کرده ...

سکانس سوم: (مراسم درگذشت آقای Y)

گزارشگر: بله بینندگان عزیز باز هم به شما این حادثه ناگوار رو تسلیت میگم. در خدمت آقای X هستیم. آقای X میشه احساستون رو برای ما شرح بدین ؟
آقای X: (با حالت گریه و عینک آفتابی) راستش انقدر این حادثه تلخه که من اصلا نمی تونم حرف بزنم. Y عزیز اگه نگم بهترین خواننده، ولی از بهترینها بود. من همیشه دوست داشتم با ایشون یک کار بدم بیرون یا یک کنسرت با ایشون برگزار کنم. ببخشید من دیگه نمیتونم حرف بزنم...

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل !