موسیقی و لرستان

[خان]

به علت روحيه سلحشوري ، اشعار و سرودهاي يشان بيشتر پيرامون مبارزات و مسايل اجتماعي است .
مردم لرستان اصولا“ براين باور هستند كه سرودخواندن دركارهاي دسته جمعي باعث تقويت در كارشان مي شود.
درهنگام برداشت محصول هم ريتمهاي ويژه اي دارند مانند (دوره دوره). نداي موسيقي آنها از درونشان است بصورتي كه بسيار سوزناك است ، بطوريكه براحتي شنونده با شنيدن آن پي به غم واندوه موجود درآن مي برد وبا آن موسيقي هم آوا مي شود.
نوازندگان و سرايندگان اين سرزمين توشمالها هستند كه ازجايگاه ويژه اي برخوردارند.
در لرستان نواهاي گوناگوني وجود دارد :
ياري و سحري نام دو آهنگي است كه ويژه سوگواري است و براي مراسم خاكسپاري مورد استفاده قرار مي گيرد.
آهنگ سواركاري كه ويژه سواركاران است و سرشار از هيجان مي باشد.
رارا ، آهنگي است كه درسوگ فردي نواخته مي شود كه همراه با رقص واشعار مور است.
( چمري) يا (چمريانه) ، آهنگ عزايي است كه در مراسم سوگ زده مي شود.
تبرزكويي ، اين نوايي بهاري است كه درهنگام كوچ نواخته مي شود.
نواهاي خديوي و مال ژيري كه ويژه فصل پائيز وهنگام كوچ است.
آوازهاي شكارگري كه به صيادي مشهور ومعروف مي باشد.
درمراسم سوگواري براي هرفردي بنابه ارزش و جايگاهش در آن قوم آوراز ويژه اي مي خوانند چنانكه تفاوت زيادي ميان اشعار سوگ كودكان وجوانان ناكام با مردان بزرگ قوم مي باشد.