نوازنده سه تار : داريوش صفوت
0
نوازندگان سه‌تار : داريوش صفوت / در روزگار بي هنري و نامردي و بالبشوي تا ...
در روزگار بي هنري و نامردي و بالبشوي بازي كه سراسر
دستگاههاي تبليغاتي كشور و ساير رسانه هاي گروهي كشور را از سال 1332 الي 1357 را فرا گرفته بود و از هر سوي به موسيقي سنتي ايران حملات ناجوانمردانه مي شد ، عده يي از خوانندگان و نوازندگان آن چناني ، نام و چهرشان از راديو و تلويزيون و مطالبي دور از حقيقت و واقعيت درباره شان به چشم و گوش مردم مي خورد ؛ استادان بزرگ و غمخوار اين هنر عرفاني و احساسي ، خانه نشين شده بودند ، در چنين دوران سختي „مركز حفظ و اشاعه موسيقي سنتي ايران” طرح ريزي و بعد از مدتي تاسيس گرديد .
يكي از شخصيت هايي كه براي پيشرفت اين مركز زحمت فراوان متحمل شده بود دكتر داريوش صفوت بود . وي به سال 1307 شمسي در تهران متولد شد و پدرش كه خود يكي از سه تار نوازان خوب بود از همان كودكي وي را با نواختن اين ساز آشنا ساخت و پس از چندي فرزند را نزد حبيب سماعي ، و در سال 1326 تا 1336 جهت فراگيري بيشتر و ادامه سه تار و سنتور نزد استاد صبا مي فرستد ، پس از مدتي يعني از سال 1344 تا 1348 داريوش صفوت نزد استاد حاج آقا محمد ايراني مجرد جهت فراگيري گوشه ها و رديف هاي آواز ايراني مي رود تا جايي كه خود استاد و معلمي والامقام و شامخ گرديد و خود در مهمترين مراكز فرهنگي و هنري به تدريس علم موسيقي پرداخت.
دكتر داريوش صفوت در هنرستان عالي موسيقي و مركز مطالعات موسيقي شرقي CEMO (وابسته به انستيتو موزيكولوژي دانشگاه سوربن) پاريس ، دانشكده هنرهاي زيبا ، هنركده عالي موسيقي ، „فلسفه موسيقي ايراني” در دانشگاه صنعتي ، „شناسايي موسيقي ايراني” در مدرسه عالي تلويزيون و سينما ، „شناسايي موسيقي ايراني” در جهاد دانشگاهي براي دانشجويان جهاد و سپاه ، „شناسايي موسيقي ايراني” در حوزه انديشه و هنر اسلامي تدريس نموده و از اين راه خدمات بزرگ و ارزشمندي به شناسايي موسيقي اصيل نموده است. وي غير از عضويت در كميسيون هاي علمي و فرهنگي ، عضويت در „شوراي تحقيقات” در انستيتوي تحقيقات موسيقي شناسي ايران از سال 1354 تا 1357 ، عضويت در „شوراي فني” هنرستان عالي موسيقي از سال 1344 تا 1346 ، عضويت در „هيئت داوران” آزمون باربد در سال هاي 1356 و 1357 را دارا بوده و تاليفات بسياري درباره موسيقي ايران داشته كه عبارتند از : رساله „عرفان و موسيقي ايران” ، „پژوهشي كوتاه درباره استادان ايران و الحان موسيقي ايراني” ، رساله „خصوصيات موسيقي اصيل ايراني” - بولتن مركز مطالعات موسيقي شرقي - شماره سوم - پاريس 1968 ، „موسيقي ايران” به زبان فرانسه - تحت نظارت شوراي بين المللي موسييقي يونسكو - پاريس 1966 ، كتاب به دو زبان (فارسي - انگليسي) با نام : „جنبه هاي عرفاني موسيقي اصيل ايراني” - از انتشارات „مركز موسيقي سنتي و عرفاني شرق” - نيويورك 1985 ، ترجمه فرانسوي كتاب „عرفان و موسيقي ايران” در شماره هاي 484 ، 483 سال 1984 مجله مطالعات سنتي Etudes Traditionnelles)) چاپ پاريس ، دو مقاله „عرفان و موسيقي ايران” فوق الذكر و درباره „عرفان” در شماره 31 آوريل 1988 - بولتن مركز مطالعات موسيقي شرقي چاپ پاريس .
منبع :[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پاسخ با نقل قول
علاقه مندي ها (Bookmarks)