مـسـعـود فـرد منـش

[Leon]

- بـیـوگـرافی مـسـعـود فـرد منـش
مـسـعـود فـردمـنش را در ویدئوی دعـا در کـنـار مـعـین دیده ایم ، مـردی کـه بین سـال های 1368 تا 1378 یک دهـه طلایی را سـپری کـرد هـمـراه با هـنـرمندانی چـون مـعـین وسـیاوش قـمـیشی. تــرانه سـرایی کـه „جـنون(من از راه اومـدم)” ، ننـه ، دعـا، نـمـاز از جمـله کارهای شـاخص او بوده است. باید اضـافه کـرد که او خـود نـیـز به خوانندگی می پـردازد. هـمچنین او اصالتی کاشانی - تفـرشی دارد.
بـا هم اتو بـیـوگـرافی او را به نـقـل از سـایت طرفداران مـعـین از نـظـر می گـذرانیم:

در اول اسفند ماه سال 1329 در جنوب شهر تهران متولد شدم .مسلمانم مسلمانی معتقد . مولایم علی است و مرشدم مولای رومی . قاضی نیستم ولی عاشق قضاوتم و در قضاوتم به خود نیز رحم ندارم. درختان را عاشقانه دوست دارم وسایه اشان را به قصر طلا هم نمیدهم. در یک خانواده کارگری بزرگ شدم و محبت های واقعی و نیز دردهای اجتماع را از نزدیک لمس کرده ام. و با فقر این بزرگترین گنجینه پرافتخارخزانه بشریت غریبه نیستم . انها را کسی برایم تعریف نکرده و در سینما ها هم ندیدم. با انها زندگی کرده ام و بدینگونه می توانم برای مردم سرزمین خود صادقانه حرف بزنم و از چیزی بگویک که عمری سایه و سایه شان بودم. از یک درس زنگ انشا در کلاس دهم دبیرستان ابومسلم در منطقه منیریه تهران با شنیدن شعری توسط یکی از همشاگردیهایم که به جای انشا از استاد پیر اجازه گرفت تا برای بچه ها بخواندبه شعر علاقه مند شدم وگم کرده خویش را یافتم. شخصیت واقعی شعر خود را با البوم های حکایت معرفی کردم و با کتاب (برگ زردی در بهار) که اولین مجموعه اشعار و ترانه هایم میباشدشناسنامه شعر خود را تقدیم مردم دیار خویش کردم .

moeinpage