علاقه يا استعداد

[sina_sb2008]

باسلام :به نظر شما درمورديادگيري سه تاركدام مورد مهمتراست علاقه يااستعداد.

[Khashayar]

در یاد گیری هر سازی ابتدا علاقه مهمه بعد پشتکار و بعد استعداد. اما استعداد رو میشه کسب کرد با تمرین و ممارست زیاد. پس تلاش کن و علاقه داشته باش حتما موفق میشی.

[AliB]

سلام به سینا خان گل
نظر شخصی من این هست که ... اصلا بگذار این جمله مشهور انیشتن رو نقل کنم:„نبوغ یعنی ؛ 1 درصد استعداد و 99 درصد عرق ریختن”
فکر می کنم ای جمله گویاست.
من فکر می کنم اگر علاقه رو به عشق ترجمه کنیم تنها چیزیست که در راه هنر و موسیقی می خواهید.
شیدایی.
اینکه وقتی زخمه می زنی روی ساز تارهای دلت مرتعش بشه .
یادمه تو دانشگاه هر وقت تو راهرو به مناسبتی نوار کاروان صبا مسعود شعاری رو پخش می کردند موقعی که از نزدیک بلند گو رد می شدم حالت سستی عجیبی از شنیدن صدای سه تار به من دست می داد(البته اون موقع سالیانی بود که من ساز میزدم و شیدای سه تار و موسیقی بودم و هستم هنوز و بیشتر از اون موقع) احساس می کردم که روی پاهام بند نیستم.
خلاصه حکایت عاشقیست و دلدادگی ...
اگر مرد میدان هستی بسم الله...

[خان]

من هم با نظر علی عزیز موافق هستم .
توی هر موضوعی پشتکار و سماجت به خرج دادن از همه چیز مهم تره. به خصوص در زمینه یاد گیری ساز که به نظر من استعداد فقط در اول مسیر میتونه کمی(تاکید میکنم که فقط کمی) کارو راحت تر پیش ببره. ولی با تمرین و ممارست هستش که می تونیم به هر چیزی دست پیدا کنیم.
در یاد گیری ساز اولش ممکنه که آدم کمی دل سرد بشه یا براش سخت باشه ولی فقط عشق به سازش و تمرینه زیاد هست که موفقش میکنه. و بعد میتونه هم خودش و هم دیگران را از صدای سازش بهره مند کنه.

[amiraris]

خوب فکر کنم استعداد یه بهانه ایه واسه اینکه بگیم نمیتونیم یه کارو یاد بگیریم. ولی تو هر کاری اگه علاقه باشه پشتکارو تمرینم میاد و...

[AliB]

برای ادامه ی نظر دادن دوستان در ادامه باید بگویم که خیلی خوشحالم که همه ی دوستان به اهمیت تلاش و مخصوصا عشق درونی به کاری که انجام می دهیم(حال هر کاری) در موفقیت در کار اشاره کردند و این تنها حرف نیست. بلکه واقعیتیست که وقتی با انسان های موفق و بزرگ صحبت می کنید و از آنها می پرسید که چگونه شد که به این موفقیت رسیدید همگی می گویند تلاش و تلاش و تلاش و عشق که از خسته شدن ما در ادامه ی راه جلوگیری می کرد.
فکر می کنم که در یکی از تاپیک های سایت مطلبی رو خوندم که استاد شجریان هم از کثرت تمرین به این پایه رسیدند. ایشو در هر موقعیتی به تمرین و تحقیق و یادگیری مشغول بودند . در ماشین در خانه و ... که حتی خانواده ی او از این امر تحت فشار بودند. ولی نتیجه شد استاد محمدرضا شجریان.
پس سعی کنید همیشه عشق را زنده نگه دارید و مطلب مهم تر و کلیدی : همیشه اهدافتان را بر مبنای ارزش هایی واقعی و اصیل بنا کنید. به طور مثال هدف از یادگیری موسیقی بسیار مهم است. اینکه چرا می خواهید ساز بزنید...

[Hes_r]

دوستان به نظرمن این موضوعی که سینا گفت به ساز خاصی معطوف نیست.

بلکه با عشق و علاقه و تمرین و پشتگار و سعی میشه به هر چیزی رسید . حالا این میتونه حرفه ای شدن در یک ساز بشه . یا رئیس جمهور شدن در یک کشور .

پس با بهونه هایی مثل من تو این ساز استعداد ندارم خودمون رو گول نزنیم .

[Leon]

اگه کمی واقع بينانه نگاه کنيم،ميبينيم که هم پشتکار و هم استعداد،2 فاکتور خيلی مهم در ياد گيری ساز هست،البته من اول به پشتکار بيشتر اهمّيت ميدم تا به استعداد،ولی کلاً به غير اين ها چيز های ديگهی هم هست که در ضمينه ياد گيری يه ساز مهم هست،مثل برنامه ريزی،تمرينات مداوم روزانه،انتخاب استاد خوب،استفاده از مرجع های مناسب در اموزش،...

. ولی اينکه استعداد نقشی نداشته باشه،اشتباه هست،چون من مثلاً اگه گيتار ميزدم،نميتونستم مثل پيانو موفق باشم. پس مرحله بعد اينه که ببينيم در چه سازی استعداد و علاقه داريم،بعدش پشتکار جای همه چيرو ميگيره،

[AliB]

صد در صد مطلب درستی را بیان می کنید.
داشتن استعداد مساله ی مهمیست. داشتن ذوق هنری و درک هنری و فهم هنری همه ی اینها مطالبیست که هم ذاتیست و هم اکتسابی.
اما نکته ی مهم به نظر من مخصوصا برای کسی که این انگیزه را دارد که به سمت سازی برود این است که اطرافیان و مربی بر وجه تلاش او تاکید کنند تا نگرانی او از این باب که استعداد دارد یا نه کاسته شود. از این منظر دانستن اینکه حتی نوابغ هم تلاش زیادی برای کسب موفقیت می کنند می تواند آرامش بخش باشد.
اینکه بدانیم که یک روز استاد علیزاده هم از دو دو سل سل شروع کرده و به این مرحله رسیده .
ولی همانطور که به زیبایی اشاره کردید داشتن استعداد و گوش کردن به ندای قلبی و دنبال کردن آن بسیار مهم است.