انيشتين .موسيقي و نقاط انرژي در بدن

[خان]

فرستنده: پ يوسف یک مقا له راجع به کارهای موسیقی اینشتین از دانشمندان فیزیک که ویولون می نواخته ، یک مقا له راجع به مراکز انرژی در بدن انسان و ارتباطش با رنگها و نت های موسیقی ، مرجع این مقا له رو نمی دونم چیه . در واقع خانمی که سه تار به ما یاد می داد این مقا له رو از مجله های دوستش جمع آوری کرده بود . ازش خواستم که در صورت امکان مرجعش رو برام پیدا کنه . امیدوارم چیزهایی که فرستادم به درد بخوره و خوشتون بیاد . شاید هم افرادی که سایت شما رو می بینند از مطالب مقا له ها استقبال کنند (البته اگه به تشخیص شما اینها به درد ارائه در سایت بخورند .) . یا علی و اما متن ها: {هله ، نومید نبا شی که تو را یار براند گرت امروز براند نه که فردات بخواند ؟ در اگر بر تو ببندد ، مرو و صبر کن آنجا ز پس صبر ، تو را ، او به سر صدر نشاند و اگر بر تو ببندد همه رهها و گذرها ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد نهلد کشته خود را ، کشد آنگاه کشاند ؟ چو دم میش نماند ، ز دم خود کند ش پر تو ببینی دم یزدان به کجاهات رساند ؟ به مثل گفتم این را و اگر نه کرم او نکشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش به که ماند ؟ به که ماند ؟ به که ماند ؟ به که ماند ؟ هله خاموش ، که بی گفت ، از این می همگان بچشاند ، بچشاند ، بچشاند ، بچشاند . «مولانا» } { ویولون نواز آلبرت اینشتین پرگرین وایت ترجمه نسیم صبا آلبرت اینشتین ۱ برای مطبوعات عصر خود از دو جهت ، دانشمندی پرآوازه بود . یک فعال صلح طلب و یک نوازنده آماتور. این زمینه ها در سال ۱۹۷۹ ، در صدمین سال تولد اینشتین ، مورد تأکید قرار گرفت و رسانه های مختلف در بیان موفقیت های او با یکدیگر رقابت می کردند . در این میان نسبیت بیشتر جلوه می نمود . فضای نسبتاً کوچکی به اینشتین نوازنده اختصاص داده شده بود . این گزارش که بر اساس گفتگوهای انجام شده با افراد مختلفی است که با او در یک گروه موسیقی بوده اند ، تلاشی در جهت برقراری تعادل در این زمینه است. درسهای ویولون اینشتین از سنین خردسالی شروع شد . بنا بر اظهارات خودش ، هنگامی که سیزده ساله بود با موزارت آشنا و به موسیقی علاقه مند شد . وقتی اینشتین نوجوان بود ، یک جعبه ویولون مستعمل ، هر جایی که می رفت ، همراه او بود . در سال ۱۹۲۱ هنگامی که اینشتین برای اولین بار به آمریکا آمد ، گزارشگرها ، با مردی مهربان ، با موهای نامرتب که شلواری اتو نکشیده به تن داشت ، روبرو شدند . مردی با سر و وضعی معمولی و با کیف ویولونی در دست. او به نوازنده ای حرفه ای در حال گردش شباهت داشت. اینشتین سالیان زیادی از عمر خود را در برلین گذراند و به شدت درگیر زندگی علمی و فرهنگی آنجا شد . او مصاحب نوازندگان بزرگی چون فریتز کریسلر و فیلسوف هنرمند ، ارتور اشنابل ، شد . او با پدر نظریه کوانتومی ، ماکس پلانک ، ویولون می نواخت. در زمانی که اشنابل از بزرگترین اجرا کننده کارهای پیانو بتهوون بود ، خانم اشنابل ، خواننده بود . در حقیقت این زوج جوان مدت کوتاهی پس از ازدواج ، در مسافرت خود به اروپا ، برنامه های تک نوازی موسیقی ارائه می دادند و منتقدی ، آنها را تک نوازنده پیانو با صدای بم توصیف کرد . گفتگوهای اینشتین و اشنابل ، چه درباره موسیقی وچه درباره فلسفه ، باید جالب بوده باشد . یکی از این دو بتهوون را به عنوان به عنوان بتهوون خالق می شناخت. بنا به گفته شخصی که با اینشتین موسیقی می ساخت خلاقیت بتهوون برای اینشتین دردسرساز بود و او احساس می کرد این خلاقیت فوق العاده بتهوون بین او و موسیقی فاصله می اندازد . برعکس اینشتین از موزارت خیلی لذت می برد و به دوستی گفته بود به نظر می رسد که ولفگانگ آمادئوس بزرگ ، موسیقی زیبا و روشن خود را اصلاً خلق نکرده بلکه چیزی را که قبلاً وجود داشت کشف کرده است. این اظهار نظر دیدگاه نیکلاس هارسانی ویولونیست که اخیراً به عنوان رهبر ارکسترمجلسی پیه مونت در دانشکده هنرهای زیبای کارولینای شمالی بازنشسته شد ، در پرینستون به مهمانی که فون نویمان به مناسبت تولد اینشتین ترتیب داده بود ، قطعاتی را اجرا کرد. اینشتین اسم او را درفهرست افرادی نوشت که در جلسه های موسیقی مجلسی که به دلایل مذهبی چهارشنبه شب ها در خانه او در خیابان مرسر تشکیل می شد شرکت می کردند . سومین عضو گروه ، والنتاین بارگمان ، دانشمند متخصص ریاضی فیزیک بود . دکتر بارگمان یک پیانیست توانا بود ، زمانی تصمیم گرفت یک نوازنده حرفه ای شود . دکتر هارسانی از اینشتین خواست که نائب رئیس سمفونی پرینستون شود . ابتدا اینشتین در قبول آن تردید داشت و می گفت : چه اتفاقی می افتد اگر رئیس بمیرد ؟ اما بعداً اینشتین این مسئولیت را پذیرفت و از سال ۱۹۵۲ تا زمان مرگش در این پست خدمت کرد . اینشتین چگونه ویولون نوازی بود ؟ نظرات در این باره بسیار است. هارسانی صدای موسیقی اینشتین را دقیق ولی بدون حس توصیف کرد . او تصدیق می کند که اینشتین ، ادبیات موسیقی را حداقل تا قرن حاضر می دانست. دکتر بارگمان توضیح می دهد : اغلب آماتورها خارج می نوازند اما اینشتین این گونه نبود او روش خوب و آهنگ موسیقی خوشایندی داشت. پیانیست معروف ، آرتور بالسام یک بار با اینشتین موسیقی اجرا کرد . بعدها ازاو درباره نوازندگی دانشمند بزرگ پرسید ند او به دوستانش گفت : او نسبتاً خوب بود . جلسه های موسیقی خیابان مرسر، اغلب به صورت گروهای موسیقی سه نفره با دو ویلون و پیانو بود . هارسانی می گوید او گاه گاهی به اینشتین پیشنهاد می کرد که یک سلو نیز بگیرند ولی اینشتین می گفت : نه ، اجازه دهید ساده برگزار شود . بسته به موقعیت ،اینشتین و بارگمان عصر را با سونات های موزارت و بتهوون به پایان می رساندند . هارسانی به خاطر می آورد که چطور مردم بعد از کنسرت ارائه شده توسط اشنابل یا دیگر دوست قدیمی اینشتین به پشت صحنه هجوم می آوردند . اینشتین راجع به هارسانی رهبر ارکستر سخت گیر وبی نقص ، می گفت : تو مثل کروکدیل هستی ... تو کار تک تک نوازندگان خود را به ذهن می سپاری . در سال ۱۹۳۹ ، وقتی اینشتین برای خرید کفش به فروشگاه روتمن آمد ، با دیوید روتمن آشنا شد . این دو علاقه مشترکی به موسیقی داشتند . اینشتین یکی از اعضای جلسه های موسیقی شد که بعد از ظهرها در منزل روتمن برگزار می شد . این جلسه ها یکی از عالی ترین جلسه های موسیقی بود . روتمن و اینشتین و دیگران گروه های چهارتایی از موسیقی داشتند با آوازهای شوبرت که توسط پیتر پیرز خوانده می شد و بنیامین بریتمن در اجرای موسیقی آن ، همراهی می کرد . آقای روتمن به خاطر می آورد که اینشتین احساس می کرد در میان همه نابغه های موسیقی ، هایدن فوق العاده است. او می گفت : هایدن یکی از نابغه های موسیقی بود که یک سمفونی را در یک بعد از ظهر می نوشت و ما هنوز آن را اجرا می کنیم . همسر نادختری اینشتین می گوید که اینشتین از زمان کوتاهی که در پراگ به سر برده بود ، به طور عمده ، صداهای موقرانه کلیسای جامع کاتولیک ، سرودهای دسته جمعی کلیساهای پروتستان ، صدای موسیقی عزاداری یهودی ، سرود روحانی پرطنین هیوسایت ، موسیقی ملی و کارهای آهنگ سازان چکسلواکی ، روسی و آلمانی را به خاطر می آورد . در سال ۱۹۲۹ اینشتین به بلژیک رفت و برای اجرای موسیقی با ملکه الیزابت به کاخ سلطنتی دعوت شد . ملکه قبلی ، شاهزاده الیزابت باواریا ، یک ویولون نواز تند و تیز و حامی هنر بود . او مسابقات معروف بروکسل را سازماندهی می کرد . وقتی اینشتین به لیدن در هلند رفت خیلی اوقات با دوست علمی قدیمی خود ، پاول اهرنفست و فیزیکدان و پیانیست ماهر، وینا بورن ، مصاحبت داشت. اینشتین در هر جایی دوستی در زمینه موسیقی پیدا می کرد . او دوست صمیمی آدولف بوش و داماد او رادولف سرکین بود. او دوست نزدیک کاسادسوس و همسرش گابی بود که هر دو پیانیست ماهری بودند . یکی از موقعیتهای نادری که اینشتین بین مردم موسیقی اجرا کرد ، زمانی بود که در پرینستون ، انجمن کمک های دوستانه امریکا نمایشی را برای جمع آوری اعانه برای کودکان آواره انگلیس ، ترتیب داد که در آن اینشتین و گابی کاسادسوس موسیقی اجرا کردند . در۱۷ دسامبر ۱۹۵۵ ، پس از اینکه اینشتین از دنیا رفت ، نیکلاس هارسانی ، سمفونی پرینستون رادر اجرای یک کنسرت یادبود ، رهبری کرد . از دید موسیقی دان حرفه ای ، اینشتین یک نوازنده آماتور بود . به عنوان یک ویولون نواز ، او به طور منظم تمرین می کرد ، یک نوازنده با دقت و در حد قابل قبولی با استعداد بود . اینشتین به عنوان یک نوازنده ویولون ، رفتار غیر معمول نداشت و کاملاً قابل درک بود . از این منظر می توان او را به عنوان عضو ثابت محافل نوازندگی تصور کرد که در چهار گوشه جهان تشکیل می شد . ۱ - از دانشمندان بزرگ فیزیک (با تلخیص) مرجع : The Physics Teacher. May 2005 } { طبق مطالعات بسیاری که از دیر باز تا کنون انجام شده است ، مدارک مستندی وجود دارد که در بدن ما هفت مرکز و گرداب انرژی به نام چاکرا (chakra) وجود دارد که به ترتیب عبارتند از : ۱ – چاکرای ریشه ۲ – چاکرای خاجی ۳ – چاکرای خورشیدی ۴ – چاکرای قلب ۵ – چاکرای گلو ۶ – چاکرای پیشانی ۷ – چاکرای فرق سر اولین چاکرا در انتهای ستون فقرات قرار گرفته که مرکز ریشه نامیده می شود . ارتعاشات این مرکز با نت Do و رنگ قرمز هم ارتعاش است. نا راحتی هایی مانند اختلالات گوارشی و دردهای ساق پا و استخوان بندی از نظر فیزیکی و نیز بحران های شخصیتی و اعتماد به نفس مربوط به این مرکز می باشد . چاکرای دوم در ناحیه ناف قرار دارد که رنگ مربوط به آن نارنجی و نت موسیقی آن نت Re می باشد . مسایل مربوط به دستگاه گوارشی ، خلاقیت و تا حدودی افسردگی را می توان به این قسمت مربوط دانست. چاکرای بعدی در ناحیه دیافراگم یعنی پایین قفسه سینه قرار دارد که رنگ مربوط به آن زرد و نت آن نت Mi است. مسایل مربوط به غدد فوق کلیوی ، معده و لوز المعده و عدم تعادل آنها و از نظر روحی حالات بی خوابی ، عصبانیت و عدم آرامش ، با این مرکز در ارتباط است. چاکرای بعدی یکی از زیباترین مراکز انرژی است و مرکز قلب نام دارد . این مرکز در میان قفسه سینه قرار دارد و رنگ مربوط به آن سبز است و ارتعاشات این مرکز با نت Fa همخوانی دارد . آیا تا کنون دقت کرده اید که زمانی که در جنگل سرسبزی قدم می زنید چقدر آرامش دارید ؟ جالب است در مورد عدد هفت هم کمی فکر کنیم . این عدد بسیار جالب و پر رمز و راز است. هفت آسمان داریم و نیز هفت طبقه بهشت ، هفت رنگ داریم و هفت نت موسیقی و بالاخره هفت چاکرا و مرکز انرژی و بسیاری مثالهای دیگر . و اما چاکراها : چاکرای شماره پنج در ناحیه گلو واقع شده است و رنگ مربوط به آن آبی فیروزه ای است. رنگی بسیار زیبا و آرامش بخش ، عمیق و گیرا مانند : آسمان و دریا . بعضی مشکلات فیزیکی مانند : ناراحتی های تیروئید ، درد گوش ، درد گلو و مشکلات گفتاری و لکنت زبان می تواند به این قسمت مربوط باشد و در صورت تقویت آن شخص می تواند اعتماد به نفس ، اطمینان ، خلاقیت و ارتباطات خود را تقویت کند . ترس از ارتباط برقرار کردن ، این چاکرا را کوچک کرده و می بندد . نت Sol مربوط به این مرکز است و ارتعاشات این نت می تواند این مرکز را تحت تأثیر قرار دهد . گرداب بعدی یا چاکرای ششم چاکرای پیشانی نام دارد و مرکز بسیار مهمی است. در هنگام عبادت و سجده این مرکز تحت تأثیر قرار می گیرد . رنگ مربوط به این مرکز نیلی است که از لحاظ روانشناسی رنگها استفاده از آن بهترین بخش وجودی را آشکار می کند و ما را به مسائل معنوی سوق می دهد . بعضی مسائل فیزیکی که می توان به این قسمت ربط داد عبارتند از : ناراحتی ها و نگرانی های عصبی ، مشکلات بینایی و سینوزیت. در اثر تقویت این مرکز انرژی شخص می تواند قدرت هایی مانند : روشن بینی و بصیرت ، حافظه قوی و تمرکز حواس را در خود تقویت کند . از نظر طب سوزنی این مرکز بسیار مهم است و در این رشته از علم بسیار مورد توجه قرار می گیرد . نت مربوط به این مرکز نت La است. جالب است بدانید بوق آزاد تلفن بر اساس نت لا تنظیم شده است ، زیرا که ارتعاشات آن آزار دهنده نیست. آخرین مرکز چاکرای شماره هفت یا فرق سر می باشد . بخشی که در نوزادان تازه به دنیا آمده هنوز نرم است و به همین دلیل است که آنها احساسات ماوراء طبیعی پر قدرتی دارند . رنگ مربوط به این مرکز سفید است که ترکیبی از تمام رنگهاست. بعضی مسائل فیزیکی مانند صرع ، مشکلات غده هیپوفیز و نیز سردردهای میگرنی مربوط به این چاکرا می باشد . پاکسازی و تقویت آن باعث اشراق و شهود ایمان و ارتباط با حوزه های برتر می شود . نت مربوط به این مرکز Si است. برای اکثریت ما لحظه اذان یک حالت بسیار معنوی و لذت بخشی دارد . این اذان در آواز بیات ترک که از مشتقات دستگاه شور می باشد خوانده شده است که نت شاهد آن سی است. جالب است که صدای ناقوس کلیسا و موسیقی که در کلیسا استفاده می شود نیز در گام های مربوط به چاکراهای بالا یعنی سل ، لا و سی نواخته می شود . }