0
چه عرض کنم؟ این، تازه عدد بخشنامه‌ای‌ه!
«متد» برای آرشه‌کشی، نمی‌دونم که چی‌ه. یعنی مثلاً بگن که سوچیک بزنی؟ اگه این‌ه، نه. شروع که می‌کنن، تقریباً تا ته کتاب اول، به‌طور ثابتی می‌خوان که آرشه‌ت رو صاف و قوی و یکنواخت بکشی. از کتاب دوم، هربار به‌ت می‌گن که حالا سعی کن آرشه‌ت بی‌حالت نباشه و به شدت و ضعف صدا و این که توی یه آرشه چه‌جور می‌شه صدا درآورد هم توجه کن، و این کار رو هر جلسه می‌کنن. تو ردیف، دیگه مدل آرشه کشیدنت مهم می‌شه، و تصویرشون معمولاً تصویر «آواز»ه. این البته غیر از تمرینای «استاندارد»ه که مثلاً تو ولفارت پیدا می‌شه.
در مورد «گوش»، نمی‌دونم که منظورت چی‌ه. کار معمولاً با قطعه‌های ساده شروع می‌شه، و یواش‌یواش کار بالا می‌گیره! این قطعه‌ها، از آهنگای قدیمی توشون هست تا قطعات محلی‌ای که تنظیمشون کرده‌ن، به علاوهٔ قطعه‌های اجرا شدهٔ خودشون. مثلاً، اون قطعه‌های «کنسرتینو برای کمانچه و ارکستر» هم تو بازی‌ه!
منظورت همین بود؟
پاسخ با نقل قول
علاقه مندي ها (Bookmarks)