0
راستش اين شعر منصوب به دكتر شريعتي است :
نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد،
نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم
چه خواهد ساخت ،
ولی بسیار مشتاقم ،
که از خاک گلویم سوتکی سازد،
گلویم سوتکی باشد ،
بدست کودکی گستاخ و بازیگوش
و او
یکریز وپی در پی
دم خویش را برگلویم سخت بفشارد
وخواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد،
بدین سان بشکند درمن،
سکوت مرگبارم را . . . .
پاسخ با نقل قول
علاقه مندي ها (Bookmarks)