***عرفانی ترین ساز چیست؟؟؟؟؟؟***

[elykak]

سازهایی که منو آروم می کنن پیانو و گیتاره ... جفتشون محشرن ...

[billy_the_kid]

Hi friends

First of all my apologies for writing in English, unfortunately my Persian is only good at comprehension level. I would be glad to join your online performances with my Flute, I've been playing the flute for a year now, but I have progressed alot, that's why I want to join you. You can now count on me as your flutist

ترجمه :

سلام دوستان

اول از همه از شما برای انگلیسی تایپ کردن عذرخواهی می کنم . متاسفانه فارسی من فقط در حد فهمیدن خوب است. من تمایل دارم که در نوازندگی آنلاین شما را با فلوت همراهی کنم . من حدودا یک سال است که فلوت می زنم و اما راه بسیار طولانی را در پیش دارم . و دلیل اینکه من می خواهم شرکت کنم همین است
حالا شما می توانید روی من به عنوان نوازنده فلوت حساب کنید

[Amir]

سلام بیلی خان

من پستت رو ترجمه کردم ولی دو تا مطلب

یکی اینکه این پست رو در اینجا نباید می زنید همون جای دوم که زدید درست بود

دوم اینکه به نظرم همون فارسی دست و پا شکسته اگه بتونید بنویسید بهتره چون اینجوری بهانه ای هم میشه واسه قوی شدن زبان فارسیتون

[hkh]

چند وقت پیش مطلب جالبی رو توی وبلاگی خوندم. هر چند قدیمی بود ولی به یک بار خوندنش می ارزه.

ببين كه رقص كنان مي رود به ناله چنگ كسي كه رخصه نفرمودي استماع سماع

شنيدن يا همان استماع درموسيقي ايراني آدابي همانند آداب سماع درفرهنگ هاي معنوي دارد.

هر نوعي ازموسيقي به فراخور شرايط، حال، فضا و كيفيّتي كه دارد، روش شنيدن آن اندكي با هم متفاوت است.

به عنوان مثال موسيقي هايي كه ازصداهاي كوتاه استفاده مي كنند مانند سازهاي رديف دستگاهي، وضعيت فيزيكي شنونده ونوازنده بهتر است كه به صورت نشسته باشد. (مانند ذكرهاي خفي) و موسيقي ها يامراسمي مانند ذكر دراويش مخصوصاً دركردستان (آن هم در مرحله قيام واوج ذكر) (ذكرجلي) ذاكران ومستمعان بيشترگرايش به قيام كردن وايستادن دارند.

درشيوه رديف دستگاهي و خصوصاً رديف نوازي كه بيشتر جنبه معنوي دارد وضعيت نوازنده و يا آوازخوان ياشنونده (درحقيقت همه شنونده هستند) بهتر است كه به صورت نشسته برروي زمين و متقابلاً شبيه هم باشد. بدين معني كه اگرنوازنده برروي زمين نشسته شنونده هم برروي زمين بنشيند و اگرشنونده برروي صندلي قرارگرفته نوازنده و يا آوازخوان هم برروي صندلي قرار بگيرد. تا از اين طريق لااقل از طريق فيزيكي باهم همخواني داشته باشند، تادرمراحل ظريف تر، هم دلي، هم بوجود بيايد.

عموماً فرهنگ هاي شرقي فرهنگ نشسته است زيرا دراين حالت قواي دماغي وحركات فكري باتوان بيشتري فعّاليت پيدامي كنند. مانند مراقبه، مديتيشن، اذكارمذهبي وتمرينات روحي يوگا.

درموسيقي معنوي رديف نوازي شنونده بايددرهنگام شنيدن (كه دقايق كوتاهي هم هست هراجرا درنهايت ۴۵دقيقه) ازحركات اضافي چشم،سروگردن،دست وپا،سرضرب گرفتن بادست و پا (خصوصاً پاگرفتن ويا پاكوبيدن كه هديه غرب وآموزش ديدگان درهنرستان موسيقي عادت به اين كاردارند،اين عادات غلت باعث مي شوند كه فرد وزن موسيقي را نفهمد وآن را به صورت ريتميك وساده برداشت نمايد. زيرا موسيقي ايراني براساس وزن مي باشد نه ريتم واين تو بسيار باهم تفاوت دارند) و زمزمه كردن بپرهيزد.

بهتراست سررا كمي متمايل به پايين نگاه داشته وچشم خودرادرهمان محدوده به طرف پايين و به صورت نيمه باز و با كم ترين حركات و يا درصورت لزوم ملايم، نغمات موسيقي را دنبال نمايد.

يك شنونده درهنگام شنيدن موسيقي بايد ازگفتگوهاي دروني وحركت فكري جدا ازحركت و امواجي كه خود موسيقي ايجاد ميكند دوري كند و هيچگاه در لحظه شنيدن نغمات وجمله ها را با نغماتي كه قبلاً آنهاراشنيده و يا نوازنده قبلي آنها را طور ديگري اجرا كرده مقايسه نكند و هرگز به اين نينديشد كه الآن اين چه گوشه و يا چه دستگاهي است كه دارد نواخته مي شود و يا باخود بگويد به به چه اجرايي ياچه گوشه زيبايي واز اين قبيل توصيف ها.

هرگونه توصيف و قضاوت درواقع مانع از اتّصال شنونده و يا خود نوازنده باحقيقت موضوع مي شود. زيرا شنونده درلحظه توصيف وقضاوت زيبا بودن ويانبودن و... قطعه دست ازشنيدن مي كشد وبه جاي گيرنده پيام بودن براي خودش پيام ارسال مي كند.

موسيقي معنوي خودجرياني پويا ازاصواتي مقدّس به همراه دارد كه ذهن شنونده رابه درون زيبايي(فقط به مفهوم رايج مظاهري اش نه ،بلكه درتمام ابعادش وبه صورت تكامل يافته اش) رهنمون مي سازد و شنونده رابه سيروسلوك در دنيايي تمثيلي ازعالم معنا دعوت مي كند پس نبايد بوسيله افكار اضافه و روندغلطي كه ذكرآن به ميان رفت سدّ راه اين سيروسلوك دروني وبي غيل وقال شد.

پس بايد با گوش جان و وانهادگي كامل ذهن (منفعل كردن ذهن) روندحركت فكررا به موسيقي سپرد، تانغمات به خوبي هدايت حركت فكري ما را به عهده بگيرند تا امواج موسيقي با شنونده همخواني پيداكنند تاموسيقي تأثيرخود را به صورت حقيقي برشنونده بگذارد.

البته اين آداب سختگيرانه اي كه سخني از آن به ميان رفت بيشتر جنبه فردي واختياري است و اصلاً نبايد از روي تكلّف رعايت شود. چنان كه تكلّف درفرهنگ معنوي سماع مردود مي باشد وخودهمين عمل تمركز خود و حتّي ديگر شنونده هاراهم بهم مي زند مگر اينكه مستمع مبتدي باشد تا بدين وسيله بخواهد اين فرهنگ را ياد بگيرد وگرنه تكلّف افراد منتهي داراي امواجي منفي بوده و فضاي اجراي آن موسيقي و يا مراسم را آلوده مي سازد.

„روايت است كه وقتي استاد چيره دست سنتور مرحوم حبيب الله سُماعي درجمعي ازدوستانش وهنرمندان هم عصرخود شروع به ساز زدن مي كرد (حتّي ازهمان لحظه كوك كردن سازش) دل شنوندگان و مستمعين رامي برد و از اوّل اجرا تا پايان اجرا هركس درهروضعيتي كه بود به همان صورت بدون اختيار باقي مي ماند . اين بي حركتي از روي احترام وقبول داشتن آن استاد نبود ،بلكه ناخواسته فرد اسير سحر نغمات زيباي موسيقي حبيب مي شد”

و امّا ازهمه مهمتر دراين فرهنگ پي بردن به سكوت ها در،عالم اصوات حتي در خود صوت و سكوت پس از اجرامي باشد كه سرشار از معنويّت و آرامش دروني مي باشد. وهدف نهايي موسيقي هم جزاين نيست.

درهمين ضمينه هم روايت است كه

„روزي عارف قزويني درمنزلي كه تني چند از اساتيد موسيقي درآنجا حضورداشتند درويش خان اجرايي با تار قطعاتي را نواخت و در پايان فردي تار درويش خان را برداشت و آن سكوت زيبايي كه بعد از اجراي تار درويش خوان مجلس را فراگر فته بود را ناگهان بهم زد و شروع به ساززدن نمود، عارف قزويني با ناراحتي وعصبانيّت به او گفت تو خجالت نمي كشي بعد از ساز به اين زيبايي استاد ساز مي زني؟ من داشتم دراين سكوت نغمات زيباي نواخته شده را درذهنم مرور ميكردم و...”

(البته ممكن است كه من اين روايت را به صورت عيني ذكر نكرده باشم ولي همان منظور را مي رساند، يعني اگر واقعاً ما موسيقي را خوب گوش كرده باشيم بعد از اجراي آن فرد بايد درآرامش دروني خود فروبرويم و براي لحظاتي سكوت نماييم وبه آرامي آن فضا را تغيير بدهيم)

حامد فندرسكي. شنبه ۳/آذر/۱۳۸۶


برگرفته از وبلاگ[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[fatut]

ول کنین داداش عرفان در دنیا با اسم مولوی معنی میشه و مولوی عرفان رو در نی خلاصه میکنه
هیچ سازی نیست که انسان رو به خلصه ببره جز نی
این رو فقط نوازندگان نی درک میکنن چون صدا از درونشون بیرون میاد نه از نی
من به این نتیجه رسیدم که هرچقدر با نی دمساز بشی عارفتر میشی

[Mona]

سلام
من هم مثل بعضي از دوستان نظرم اينه كه نميشه تنها تعداد معدودي از سازها رو سازهاي عرفاني دونست. به نظر من اگه نوازنده (نوازنده ي هر سازي) هنگام نواختن خودش رو به عالم بالا متصل كنه اون عرفان از صداي سازش درك ميشه.
سبز باشين.

[saleh.yoosefian]

ببینید من با عنوان این تاپیک تا حدود زیادی مشکل دارم...
اگر از روزنه عرفان نظاره گر باشیم که علوم و معلومات شناخته شده نیستند. „کان را که خبر شد خبری باز نیامد” چه برسه به این که ما معیار مناسبی برای درجه عرفان تعیین کنیم و در مرحله بعد تازه برگردیم ببینیم چه سازی بیشتر عرفانی تره... پس این به کل دیدگاه غلطی هست. در گام بعدی توضیحی برای عنوان تاپیک قید کردید که به نوعی توجیه می کنه این مغلطه رو. که کدوم ساز بیشتر آروم می کنه. من از محمدرضا شجریان تضمینی برای عرایضم بیارم و اون اینکه عرفانی اگر قراره باشه در خود موسیقی هست. پس دوست عزیز در دیدگاه بنده سازی به اسم ساز عرفانی و موسیقی به اسم موسیقی عرفانی وجودی نداره. در هرمونتیسم غربی ما آرامش رو به عنوان عامل عرفان (Theosophy) در نظر نمی گیریم. در ایدئولوژی های عرفانی تربیتی شرقی هم مثل بینش صدرایی یا شرقی تر از اون تعالیم کنفسیوسی و بودیسم باز هم هدف از عرفان رسیدن به آرامش نیست که عارف دایم در جدل هست و تنش و بی تابی. „در طریق عشق بازی امن و آسایش خطاست” بهتر بود در یک نظرخواهی عمومی دلیل و نوع آرامش از موسیقی رو می پرسیدید. تفاوت های فردی، گزینه های اکتسابی شخصیت لیبیدویی آدم هستند که نوع به آرامش رسیدن هم در اون ها متفاوت هست. رسیدن به ارامش هم با درکی که از پیرامون دارید رابطه عکس داره. تشویش های روانی هم که زیر مجموعه این تفاوت ها هستند. اگر پرگویی نباشه عرض کنم من به شخصه با موسیقی آرامش پیدا نمی کنم اون رو ابزار ادراک از فضای امن فکری قرار می دم. مثلا وقتی ویوالدی یا شوپن می شنوم بسته به نوع روانم در اون لحظه تصمیم می گیرم چه جوری فکر کنم.

[panii60]

عرفانی شدن ساز به
اول -آهنگساز
دوم - تنظیم کننده
سوم- مهارت نوارنده
و چهارم- به سلیقه شخض بستگی داره

[maryama]

هر کسی میتونه با سازی که میزنه به عرفانش برسه. عرفانی بودن ساز رو خود نوازنده مشخص میکنه. با اون اجرایی که داره،با اون انرژی که در حال ساز زدن به مخاطبش القا میکنه. من سازهای سنتی رو عرفانی میدونم. مخصوصا وقتی که توی اوج میرن.

[مازيار كنعاني]

به نظر من هيچ سازي به تنهايي عرفاني نيست و اين نوازندست كه تعيين مي كنه اين ساز چه حالي داره هر سازي هم مي تونه آرام بخش عرفاني و لذت بخش باشه و هم منفور البته نه به ذات بلكه روي رفتار نوازنده

[ZOZ.VB.ZOZ]

با نظر جناب saleh. yoosefian موافقم. ولي فكر ميكنم ساز دف تو موسيقي اصيل خودمون به عرفاني بون مشهور ترِ. حالت بي قراريش خيلي دل نشينه. يكي از نمونه هاشم فكر ميكنم موسيقي متن فيلم بوي پيراهن يوسف باشه (ساخته مجيد انتظامي)

[hmd_kro]

با نظر جناب saleh. yoosefian موافقم. ولي فكر ميكنم ساز دف تو موسيقي اصيل خودمون به عرفاني بون مشهور ترِ. حالت بي قراريش خيلي دل نشينه. يكي از نمونه هاشم فكر ميكنم موسيقي متن فيلم بوي پيراهن يوسف باشه (ساخته مجيد انتظامي)

با اینکه با حرف ایشون موفقید بازم یک ساز رو به عنوان ساز عرفانی معرفی میکنید؟

دف توی اون قطعه که یکی از ساخته های زیبای آقای انتظامیست خودشو در کنار کل کار قشنگ نشون میده.

سازها وسیله ای هستند برای بیان احساسات هر فرد.

این برداشت شخصی هر فرد نسبت به موسیقیه که چه حسی رو از یک آهنگ داشته باشه.

امکان داره فردی از آواز یه چوپان که خیلی تو قائده و چهارچوب های خاص موسیقی نباشه و سرتاسر خوندنش خارج باشه به دل فردی زیباترین قطعه موسیقی دنیا باشه و برعکس میتونه واسه کسی زیباترین قطعات شوپن خیلی ملال آور جلوه بده در این مورد اصول و چهاچوب خاصی نیست چون این علائق فردی هر کسیه که جزو حریم شخصی اون محاسبه میشه.

[vdod]

سه تار و دوتار وتنبور عرفانی ترین سازها میباشند.
من سه تار را بیشتر عرفانی میدانم و به نظر من سه تار درمانی است برای ادم های افسرده.

[nina]

اولا:بعضی از دوستان توضیح واضحات میدن همه میدونن که یه ساز به تنهایی عرفانی نمیتونه باشه اما هر سازی قابلیت های خاص خودشو داره نی ساز عرفاست شما با نی نمیتونین جز بزنین! و نیازی به توضیح اشعار مولانا و روده درازی نمیبینم در مورد موسیقی سنتی زیاد اشنایی ندارم اما چندبار که توی کنسرت های حسام الدین سراج بودم واقعا حال وصف ناپذیری بود به خصوص صدای دف انگار وارد خلسه بشی فکر میکردم شاید روی من این اثر گذاشته اما به دیگران نگاه کردم دیدم همه همینطور تو کفند! اما در مورد ویولن که ساز تخصصی خودم هست شاید دقت کرده باشید تو همین صداو سیمای جمهوری اسلامی وقتی میخوان مردم بیشتر تحت تاثیر قرار بگیرن موزیک هایی با ویولن پخش میکنن مثلا وقتی یه شخصیت معنوی فوت میکنه من از بچگی یادمه که اهنگای سیکرت گاردن روی برنامه های معنوی میذاشتن و ادم تحت تاثیر زیادی قرار میگرفت یا همین حالا موزیک سریال عیسی مسیح که واقعا هم قشنگه و این به دلیل اینه که ویولن قابلیت های زیادی داره و دامنه نزدیک بی نهایت اما اینطور به نظرم میاد که ویولن زیاد خلسه اور نیست و این دقیقا نمیدونم به چه دلیلی هست اما شاید به خاطر اینکه انرژی بیشتری از نوازنده میگیره درسته که باید رها بایستین اما شما نمیتونین حالت یوگایی! بشینین و به یه نقطه زل بزنین ! باید متمرکز کار کنین هیچوقت با ویولن نمیشه همخونی کرد! مانترا گفت! حرکتهای بدن متنوعن با نوسانات حرکتی و گا ها سرعت زیاد احتمالا یه ویولنیست از هر نوازنده دیگه ای بیشتر حرکت میکنه اما لزوما هر سازی که خلسه اور باشه هم عرفانی نیست مثلا با گیتار راحت تر میشه تو خلسه و توهم رفت نسبت به ویولن اما مثلا هیچوت موزیک متن فیلمای بسیار عرفانی با گیتار نیست

[hootan_x7]

ماشاالله دوستان گفتنیهارو گفتن. منم فکر می کنم برای هر آدمی فرق می کنه که چه سازی می تونه اونو به اون آرامش یا حالت عرفانی ببره. من واقعا با شنیدن و زدنه بداهه نوازی الکتریک گیتار لذت می برم. وقتی خودم ایمپرووایز می کنم در سبکی که حال می کنم این حس عرفانیو دارم.

[moein babayee]

به نظر من اینجا هیچ کس یک برداشت واحد از عرفان نداره !!!
اول باید یکی بیاد عرفان رو معنی کنه تا با توجه به اون هر کس نظر خودشو بگه
راستش من خودم تا حالا معنای لغتی عرفان رو جایی نخوندم فقط یک شمایی از اون توی ذهنم دارم که حالا یا درسته یا غلط فکر کنم خیلی از ماها این مشکل رو داشته باشیم پس بهتره یکی از دوستان هنرمند که عرفان رو می تونه درست معنی کنه بیاد اونو معنی کنه تا اون وقت نظرمون رو بگیم


با توجه به برداشتی که من دارم (از عرفان) فکر کنم سه تار و نی حداقل جزو سازهای عرفانی باشن

با تشکر و موفق باشید