مصاحبه با ری چین ،برنده مسابقه منوهین

[ماریا]

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


از گفتگو با یهودی منوهین توسط دیوید دوبال:„می دانید از کلمه نابغه متنفرم. احساس غیر طبیعی به من می دهد. این یکی از دلایلی است که می خواستم مکتبم را آغاز کنم... شاید اشتباه می کنم اما دوست دارم خودم را نرمال بدانم. شاید هم من هیولا باشم! تمامی بچه های موسیقی عادی هستند، بچه های که باید فضای گسترده داشته باشند. فکر می کنم به بچه ها توجه اندکی می گردد. معتقدم بچه ها نسبت به توانایهای که ما در سالهای اولیه از آنها انتظار داریم، توانایی های بیشتری دارند.”

نابغه ها یا افراد دیگر به طور قابل ملاحظه ای من را تحت تاثیر قرار داده اند. اوایل این ماه، تعدادی از ویلونیستهای جوان از سراسر دنیا در تمامی دنیا در کاردیف، والس، گرد هم آمدند تا در مسابقه ای که یهودی منوهین به نام خودش آن را تر تیب داده بود، بنوازند.

مسابقه بین اللملی ویلونیستها یهودی منوهین یونگ
این مسابقه از سال 1983 تاسیس شد و هر دو سال یکبار برگزار می گردد که این رقابت به یکی از رقابتهای مهم دنیا برای ویلونیستهای زیر 22 سال تبدیل شده است. برندگان پیشین اسامی مشهوری برای ما می باشند: آیلیا گرینگولتس، جولیا فیشر، لارا جان، تسمین لیتل، نیکولیج زنایدر، دایشین کاشیمتو

ری چین برنده امسال در بخش پیشرفته است. ری چین 19 ساله دانشجوی کرتیس و عضو وب سایت violinist. com است؛ در این سایت لیست تمامی برندگان وجود دارد.

اگر میخواهید احساس خوبی در مورد جهان داشته باشید به نواختن ری چین گوش دهید! در اولین دور، وی قطعات باخ، موزارت و پاگانینی را نواخت. در نیمه نهایی ها وی برامس، راول، سیفرید و ایزایی نواخت و اگر شما میخواهید از شرکت کنندگان دیگر بیشتر بشنوید، می توانید به اجرای آنها گوش فرا دهید.

متعجبم، چگونه آنها این کار را انجام می دهند؟ حضور و شرکت در این رخداد چگونه خواهد بود؟

ری چین برای پاسخ گویی به سوالات من به اندازه کافی مهربان است تا تصویری از تجربه حضورش و برنده شدن در این رقابت را نشان دهد.

اصالتا اهل کجا هستیند؟
اصالتا اهل تایوان هستم، ماههای کمی در آنجا بودم در حالیکه والدینم و من به شهر بریزبرن در استرالیا مهاجرت کردیم و من در آنجا بزرگ شدم.

هنگامی آغاز به نواختن ویلون کردیند چند سالتان بود؟ چه چیزی سبب شد شما کارتان را آغاز کنید و آن را ادامه دهید؟
من در سن 4 سالگی آغاز به نواختن ویلون کردم. کاملا مطمئن نیستم از کجا این ایده را بدست آوردم، اگر چه می دانم که تفکر من آن بود که اسباب بازی را برداشتم و آن را زیر چانه ام گذاشتم و با چوب استیک آن را نواختم و این تمرینها ادامه یافت!

با روش سوزوکی آغاز کردم که برایم جالب بود و انگیزه نواختن در من ایجاد کرد. هر شنبه کلاس گروهی تشکیل می شد، جایی که تمامی دانش آموزان و معلمان جمع می شدند و لذت زیادی هم داشتیم.

در آن زمان در مورد درسهای آن گروه دو چیز مهم وجود داشت، بخشی که من در مقابل دیگران می نواختم و دیگری نیم چاشت کلوچه و نوشیدنی در زنگ تفریح بود!

معلم کنونی ویلن شما چه کسی است؟ آیا در حال حاضر در مدرسه ای مشغول تحصیل هستند و اگر چنین است، در کجا؟ چه کسانی و به چه روشی تاثیر گذارترین معلمان شما بوده اند؟
استاد فعلی ویلون من در موسسه موزیک کرتیس در آرون روساند است. در طی دو تابستان گذشته با دیوید سرون در آنکور اسکول برای سیم انداختن ساز تمرین می کردیم که تغییر چشم اندازی را برایم نتیجه شد. متاسفانه این امر در تابستان امسال اتفاق نیافتاده. من در فستیوال موزیک آسپن با چو-لیانگ لین و پل کانتور تمرین خواهم کرد.

[arian]

اين هم عكس ديگري از ايشان

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

البته جايزه نقدي نفر اول(16-21 سال) 5000 پوند است. خردسالان نيز(تا سن 15 سال) 3500 پوند است. ولي ارزش و اعتبار معنوي به هر حال بسيار ارزشمند تر است.

[ماریا]

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


معلمان من در استرالیا از خانواده هاوکینگز بوده اند. پنج سال با آنها تمرین کردم. آنها خیلی تحت تاثیر سوزوکی بودند و تاکید داشتند که داشتن سرگرمی بخشی از نواختن موسیقی است. امروزه به نظر می رسد که بیشتر نوازندگان این امر مهم را به فراموشی می سپارند، به وی‍‍ژه هنگامیکه پیرتر و عصبی تر می گردند. همچنین من 7 سال با کری اسمیت از کوین لند کنسرواتور تمرین کردم و در دو سال آخر نیز با پیتر ژانگ از کنسرواتور سیدنی تمرین کردم.

باید بگویم که هر معلمی چشم انداز متفاوتی از موسیقی به من داده است و همه آنها انسانهای بی نظیر و حمایتگر در زندگی من هستند.

آیا در مسابقات دیگری شرکت کرده ای یا برنده شده ای؟
در رقابتهای زیادی شرکت کرده ام، برخی از آنها را بردم و برخی دیگر را باختم. اگر چه من همیشه لحظات سخت و دلسرد کننده ای را که داشتم به یاد می آورم زیرا پس از آن واقعا قدر لحظات خوبم را می دانم.

رقابت منوهین شاید بزرگترین رقابتی است که تا به حال در آن شرکت داشته ام اما مطمئنم که بیشتر از این شرکت خواهم کرد!

چه چیزی سبب شد که در مسابقه منوهین شرکت کنید؟
4 سال پیش در سال 2004 زمانیکه در مسابقه منوهین در لندن برگزار شد، در این مسابقه شرکت کردم و به مقام سوم در بخش دانشجویی دست پیدا کردم، بنابرین وقتی زمان مناسب و درستی را یافتم فکر کردم که باید دوباره در این مسابقه شرکت کنم.

چه چیزی در این رقابت منحصر به فرد بود؟
این رقابت در بخش داوری‌ با حضور [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، دونگ سوک کانگ، پاملا فرانک و ... منحصر به فرد است و آنها به دنبال موزیکالیته و پتانسیل در هر نوازنده هستند.

چگونه برای این رقابت آماده گشتید؟ آیا این آمادگی با دیگر آمادگیها برای اجرای منظم متفاوت می باشد؟ آیا شما کار خاصی را برای آمادگی انجام دادید؟
قطعا آمادگی مهم است، من یک سال جلوتر آماده شدم و مطمئن شدم؛ تمامی قطعات را قبل از رسیدن به مسابقه را اجرا می کردم. تفاوت میان آمادگی برای رقابتی در اجرای منظم شاید مسئله ای باشد، اما برای رقابت همیشه فشار عظیمی وجود دارد تا به خوبی انجام گیرد.

در رقابت مسابقه با اکستر منوهین نواختید و ونگروف به عنوان رهبر ارکستر چگونه بود؟
در مسابقه ارکستر ننواختم، مراسم افتتاحیه را دیدم اگرچه فکر می کنم این بدشانسی بود که ونگروف طولانی ننواخت. حضور وی در سن با موسیقی خارق العاده اش قطعا قلب هر شنونده ای را جذب می کند. در سن 19 سالگی، او سی دی کنسرتو ویولون بروخ و مندلسون را ضبط کرد. می دانم که هرگز مانند وی مشهور نمی شوم! من هم اکنون 19 سال دارم اگر چه وی انسانی است که دوست دارم همچون او شوم.

بهترین و خاطره انگیزترین قسمت این رقابت کدام بوده است؟
شاید قسمتی که من خودم و صدایم را در آن یافتم. کریستوف لندون، فروشنده ویلون، نمایشگاه ویلونی در این رقابت داشت و در بین آن آلات خوب یک استرادایورس خیلی عالی وجود داشت. قبلا هرگز آنرا ننواخته بودم و ناگهان پس از شنیدن صدای ویولون عاشق صدایش شدم.

هر روز در ادامه مسابقه برای نواختن آن استراد به این نمایشگاه می رفتم و سعی کردم ویلونم را طوری رگلاژ کنم که صدای مشابه آن بدهد. داشتن ابزار موسیقی خوب برای یک سولیست خیلی مهم است.

ماین هرگز با به دست آوردن قدرت تکنیکی، تن و شفا فیت صدای ساز را کنار نگذاشت، اما گوشم آموخته که چه صداهایی را بگیرد و سنوریته ام پیشرفت کرده.

حالا که آن مسابقه به اتمام رسیده، اگر شما بتوانید هر قطعه ای را که خواسته ای بنوازی در این حالت فقط برای لذت و عشق به ویلون چه دوست داری بنوازی و چرا؟
سوال سختی است! من واقعا می خواهم که کنسرتو ویولون پروکوفیف شماره 1 را یاد بگیرم. فکر می کنم که یکی از بهترین قسمتهای این رشته است!

هدفهای شما برای آینده چیست؟ آغاز این مسابقه و برنده شدن در آن و یا روشی که شما فکر میکنید در آینده چه میخواهید انجام می دهید؟
بعد از برنده شدن در این مسابقه، قاعدتا احساس فشار برای انجام دادن بهتر این کار دارم. تنها دری به سوی تمام دنیای جدید باز کردم. اگر چه رویای من سولیست شدن است. در حالیکه این کار سختی است و شما نیاز به انسانهای زیادی داریند که پشتوانه شما باشند و شما را حمایت کنند. خانواده دوستان، معلمان، اسپانسرها و... و آنها از شما انتظار دارند که شما آنها را دلسرد نکنید!


[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]