0
یک سوال از استاد همایون خرم؟
يكي از مشكلاتي كه موسيقيهاي رايج در
كشورمان و مخصوصا موسيقي اصيل با آن مواجه است كمبود مخاطب و
عدم مو? قيت در جذب مخاطب جوان است. علت اين مشكل را در چه چيزي ميدانيد؟
اين مشكل بسيار بسيار مهمي است و علت در اين است كه
اين نوع موسيقي كه به عنوان موسيقي ايراني و متاس? انه موسيقي سنتي تحويل شنونده داده شده است
در اين سالها به قدري يكنواخت اجرا شده و به اندازهاي مجموعه ساز و آواز و در
حقيقت تكرار مكررات بوده كه مردم را در سالنهاي كنسرت خسته كرده
و اين تكرار مكررات در آلبومها و سيديها هم
به همين ترتيب اجرا و ادامه پيدا كرده است، به طوري كه مردم از آن محصول خسته شدهاند
متاس? انه اين موسيقي به نام موسيقي ايراني تمام شده است،
در اينجا هم ميتوان گ? ت كه در اصل <نقض غرض> شده است.
غرض از موسيقي اين نيست
كه مدام آن چيزي را كه شاگرد و هنرجوي موسيقي در درس ياد گر? ته
در كنسرتها و يا نوارها هم همان را به مردم تحويل بدهد.
اين يك نوع درس پس دادن است.
درس پس دادن يك مساله و هنرمندي و ابداع و ابتكار يك مساله ديگري است.
درس پس دادن يعني اينكه ? رد هنوز مشغول ياد گر? تن است و درسش را به معلمش تحويل ميدهد،
اما هنرمند كسي است كه تمام نكات درسي را ياد گر? ته
و تازه بعد از آن مرحله مشغول ساختن بنايي است
كه هنوز كسي آن را نساخته است و اين معناي واقعي هنر است.
به قول حا? ظ <بشوي اوراق اين د? تر، اگر همدرس مايي/ كه علم عشق در د? تر نباشد.>
يعني هنرمند بعد از كسب آموزشها، خودش به اوراقشويي بي? تد
و تازه در اين مرحله است كه ميتواند هنرش را ارائه دهد.
به كسي ميتوان گ? ت هنرمند موسيقي كه به مرحله بداههنوازي رسيده باشد
بداهه به معني <خلقاللحظه> يا سازندگي نغمهاي
كه در آن لحظه به عنوان يك چيز جديد و بديع، من و شما ميشنويم
علاقه مندي ها (Bookmarks)