به یک دوست

[obvious]

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا راهمدمی
زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت
صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی
سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل
شاه ترکان فارغ است از حال ما کورستمی
در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهدمرهمی
اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
ره روی باید جهان سوزی نه خامیبی‌غمی
آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی
خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم
کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی
گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندر این دریا نماید هفت دریاشبنمی

[Sohrab Iwis]

اگر يه روزي نوم تو ...
تو گوش من صدا كنه
دوباره باز غمت بياد
كه منو مبتلا كنه... !!!

[kaka]

به يك پلك تو مي بخشم تمام روز و شب ها را
كه تسكين مي دهد چشمت غم جانسوز تب ها را
دل من را به دست آور چه كارت با دل مردم
تو واجب را به جا آور رها كن مستحب ها را
دليل دلخوشي هايم ! چه بغرنج است دنيايم
چرا بايد چنين باشد نمي فهمم سبب ها را
بيا اين بار شعرم را به آداب تو مي گويم
كه دارم ياد مي گيرم زبان با ادب ها را
غروب سرد بعد از تو چه دلگیر است ای عابر
برای هر قدم یک دم نگاهی کن عقبها را ...

[obvious]

دوست داشتم یه پست خالی بذارم ولی گفتم احتمالا نابغه منظورم نمی فهمه و میاد پاکش می کنه! اخلاقاش بد دیگه!!! (چشمک) ولی شما این پست خالی تصور کنید...

[nabegheh95]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟
بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا ؟
عمر ما ار مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا ؟
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا ؟
وه که با این عمر های کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا ؟
آسمان چون جمع مشتاقان ، پریشان می کند
درشگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا ؟
بی مونس و تنها چرا ؟
تنها چرا ؟ حالا چرا

[obvious]

هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من...

هی خدا...!!! (چشمک)