لیست کاربران برچسب شده در تاپیک

نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

موضوع: بررسی دستگاه ها و آوازهای ایرانی (روایتی طنزآمیز)

  1. #1
    Arman_awn آواتار ها
    دوست خوب

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    دوست خوب
    شماره عضویت
    10804
    تاریخ عضویت
    Oct 2008
    نوشته ها
    248
    میانگین پست در روز
    0.04
    تشکر از پست
    40
    1,012 بار تشکر شده در 257 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 6/0
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    16

    Wink بررسی دستگاه ها و آوازهای ایرانی (روایتی طنزآمیز)


    0 Not allowed! Not allowed!
    روانشناسی دستگاه های موسیقی – بخش اول
    پس از انتشار مطلب [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] دوستان زیادی خواستار پیگیری موضوع در خصوص دستگاه های موسیقی شدند. به همین دلیل از استاد مضراب نمکی خواهش کردیم بحث دیگری را مشابه آن بحث قبلی پیش بکشند و خلایق را از وفور دانش خود محظوظ نمایند. الا ایها الحال آنچه می خوانید حاصل تراوشات ذهن بی بدیل و هوش کم نظیر استاد الاساتید و بزرگ مرد دوران قحط الرجالی موزیکالیته ایران است که به دلیل طولانی بودن در دو بخش ملاحظه می فرمایید.
    شور: از بس جماعت تازه به دوران رسیده به این دستگاه عظیم گیر دادن، دیگر شورش را درآوردن. هر که از جاش بلند می شه صاف کوک شور می کنه. انگار ناف موسیقی ایرانی را با شور بریدن. البته همه اش تقصیر زنده یاد روح ا... خالقیه. از بس در کتاب سرگذشت موسیقی ایرانی به این دستگاه حال دادن، جماعت موسیقی دون، از را نرسیده کوک شور می کنن و „چه شورها” می خونن و واقعاً چه شورها که نمی کنن! اما خودمونیم اسم این دستگاه را الکی الکی انتخاب نکردن. لابد یه حکمتی داشته. خدا وکیلی اگه آهنگساز، آهنگساز باشه و خواننده هم خواننده، شور عجیبی به پا می کنه. می گید نه، اینم یه مدرک درست و حسابی که زنده یاد علی تجویدی با کمک جناب بیژن ترقی زحمت اونا کشیدن.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    ماهور: برخلاف شور خیلی کم مشتریه. علتش چیه، نمی دونم. فقط می دونم که ایجاد شور و حال در ماهور کار حضرت فیله. معمولاً کمتر کسی سراغش می ره، مگه اینکه نوازنده لر باشه که البته ماهور دستگاهی نمی زنه، لری می زنه. اگر هم کسی „باری به هر جهت” آهنگ ماهور کنه، نتیجه اش مقداری یخ تگری می شه که در ایام تابستان شاید به کار صنف بستنی فروش بخوره! البته اهل فن برای جلوگیری از هر گونه یخ زدگی، مقداری اسانس „شکسته” و „دلکش” و „انواع راک” به آن اضافه می کنن تا مخاطب در نره. خلاصه ماهور ساختن و ماهور نواختن کار هر کسی نیست. البته اگر قرار باشه به دل بشینه. اگر هم قرار باشه، کار صدا و سیمایی تولید بشه که مشکلی نیست. بسازید عزیزان من! بسازید!!
    حالا خیلی به دل نگیرین. اینقدر ها هم اوضاع ماهور بی ریخت نیس. بالاخره چار تا آدم حسابی پیدا می شن که یه حالی به این دستگاه بدن. وقتی آهنگسازی مثل استاد فرامرز پایور باشه، غمی نیس. علی الحساب، تصنیف زیبای زندگی با تنظیم و اجرای ایشان و صدای عبدالوهاب شهیدی که البته یه ذره طعم لری هم داره، تقدیموتون می کنم. امیدوارم سخت نگیرین.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    راست پنجگاه: آقا از ماهور سخت تر و یخ تر همینه. طرف خیلی باید سمبه اش پر زور باشه تا بتونه از این دستگاه یه چیزی در بیاره. اگه کل آهنگ های ساخته شده در صد سال اخیر را تو یه قوطی بریزی و به هم بزنی شاید هفت تاش راست پنجگاه نباشه. حالا یا دستگاه به درد بخوری نیست یا اینکه گاو نر می خواد و مرد کهن. من نمی دونم ولی اینکه می گن موسیقی فاخر، شاید گره اش با همین دستگاه وا بشه. تا حالا هر چی ما شنیدیم، یه همچین حال و هوایی داشتن. بد نیس به وزیر ارشاد پیشنهاد بدیم به خاطر این دستگاه فاخر و سنگینم که شده از تعارفات کم نمایند و یه حالی به موسیقی ایرانی بدن! الانم شرمنده همه تونم که نمونه دندونگیری دم دستم نبود. راست پنجگاه جشن هنر شیراز با هنرمندی محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و زنده یاد ناصر فرهنگفر را که حتماً شنیدین؟ همون بسه دیگه! برید گوش بدید.

    سه گاه: بلا نسبت شما عزیزان موسیقی دوست، یه عده ای که نمی خوام اسمشونا بیارم، به ناحق سه گاه عزیز را به بعضی چیزا متهم کردن. راستش خجالت می کشم بگم ولی اینکه می گن سه گاه آواز منقلیه، به نظر من اصلاً درست نیس. حالا چارتا آدم منقلی سه گاه خوندن که نمی شه دامن یکی از دستگاه های منحصر به فرد ایرانی را لکه دار کرد. درسته که خیلی شور و هیجان نداره. یعنی تا حالا نداشته و یا ما ندیدم ولی برا خودش یه حالی داره، خاصه اگه خراباتی بخونن! فکر نکنید بدش را می گم. نه اتفاقاً آواز خراباتی که در تهرون قدیم به کوچه باغی معروف بوده، در دستگاه سه گاه خونده می شه و خیلی هم جالبه. البته یه نسخه „بیات راجه” هم داره. خلاصه سه گاه مال آرامش و اینجور چیزاست. اما این سه گاه به ظاهر آرام، یه گوشه داره که دائم با خودش ساز مخالف می زنه. اسمش هم مخالفه. جالبه هیچ شباهتی هم به سه گاه نداره. نمی دونم رو چه حسابی اومده اینجا لونه کرده. بیشتر به بیات اصفهان می خوره تا سه گاه ولی خب دیگه فعلاً اینجوریه! این مخالف سه گاه اصلاً سر آرامش و سکوت نداره. انگار برای گله و شکایت ساختنش. حالا می خواد گله از یار بی وفا باشه یا ارباب ظالم، فرقی نمی کنه. علی الحساب این آهنگ زیبارو داشته باشید تا ببینم چی پیش می آد، از ساخته های جناب همایون خرم.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    چهارگاه: عوام الناس که از موسیقی و جوانب آن خیلی چیز نمی دونن، این یکی را خوب می شناسن. البته نه به اسمش، بلکه با قر و اطوارش! فکر نکنم تو این مملکت کسی پیدا بشه که بابا کرم را نشنیده باشه. حتی دوآتیشه های مذهبی هم وقتی می خوان موسیقی کوبی کنن، یعنی موسیقی را بکوبند، می گن طرف بابا کرم می زنه یا بابا کرم می خونه! شادومادای عزیز و عروس خانومای گلم که حتما بادا بادا مبارک بادا را به خاطر دارن؟ خلاصه چهارگاه تا اینجاش برای ایرانی جماعت معنی طرب و شادی می ده. لابد چنین خصلتی داره دیگه. اما حدود سی سال پیش آقایون لطفی و علیزاده و هوشنگ کامکار، کاری کردن که مزه چهارگاه یه کم عوض شد. البته تعزیه خونا و شاهنومه خونا در طول زمان از وجه حماسی این دستگاه خوب استفاده می کردن ولی برای نمونه، مشابه تصنیف ای برادر با آهنگسازی محمد رضا لطفی و صدای شهرام ناظری را تا آن موقع نشنیده بودیم. اما الان زیاد منتظر شنیدن آهنگ های حماسی چهارگاه نباشین. اونم به وقتش. فعلاً اینو داشته باشید تا بعد.



    نوا: اول بسم ا... که وارد این دستگاه می شی، تابلوی طرب ممنوع را می بینی. به نظر می آد خیلی فاخره! بفهمی نفهمی بوی قدیم می ده. برا همین یه مقدار کم مشتریه. به درد موسیقی سازان لاله زاری که نمی خوره. اهل موسیقی کلاسیک هم نسخه غربی اش، مینور تئوریک را کار می کنند. می مونه جماعت موسیقیدون دستگاهی که بیشترشون دنبال همایون و بیات اصفهان و شور و متعلقاتش هستن. البته به سختی راست پنجگاه نیست ولی خب دیگه، عده کمی به سراغ اون می آن. اما در عوض همون عده کم محشر کردن. نی نوا را که حتماً شنیدین، اگر هم نشنیدین، احتمالاً تو این 25 سال اخیر ایران نبودین! از کار معرکه حسین علیزاده که بگذریم سربداران جناب فخرالدینی هم بد چیزی نبود. گر چه دقیقاً فواصل نوا را دنبال نمی کرد. دود عود جناب مشکاتیان با تنظیم ارکستری کامبیز روشن روان هم فراموش نشه. حالا برای خالی نبودن عریضه به تکنوازی تار استاد یحیی زرین پنجه گوش بسپارین. اینا را آرشیو محرمانه رادیو لو داده. دوستی به نام حمیدرضا اردلان حدود 16 سال پیش با استفاده از این نمونه های منحصر به فرد، یک برنامه رادیویی جذاب به نام „چکاوک” تهیه کرد که حالا بخشی از اونا را در دستگاه نوا با اجرای استاد نی داوود تقدیمتون می کنم.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


    __________________________________________________ __________


    روانشناسی دستگاه های موسیقی – بخش دوم
    در ادامه طرح موضوع [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] مطلب دیگری خواندید که در خصوص [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] بحث شده بود. بخش نخست آن را پیش از این خواندید و اینک بخش پایانی اش را ملاحظه فرمایید. در ضمن عنوان مطلب حکایت از نام دستگاه دارد که شما در اینجا به جز دستگاه همایون با پنج آواز بیات اصفهان، ابوعطا، بیات ترک، افشاری و دشتی روبرو هستید. تصور نکنید قصد دارم این پنج آواز را به عنوان دستگاه جا بزنم که اصولاً کار من نیست. همیجوری گفیتم یه حالی هم به آوازها بدیم یه وقت جایی پشت سرمون غیبت نکنن!
    همایون: خیلی مبارکه. از خودم نمی گم. اسمش اینه دیگه. همایون یعنی مبارک. در موسیقی شهری که البته ما مبارک بادی از همایون ندیدم. یعنی نشنیدیم ولی تا دلت بخواد، در اطراف و اکناف ایران، عروسی ها را با همایون جمع و جور می کنن. حتماً ترانه یار مبارک بادا را شنیدین. مال جای خاصی هم نیست. از دزفول و شوشتر و شیراز گرفته تا جیرفت و کرمان می زنن و می خونن.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    اما تو شهر از این خبرا نیست. بیشتر عزا ماتم و از این جور چیزاست. بعضی ها هم به اصطلاح عرفانی اش می دونن. درست و غلطش هم به عهده خودشون! اما خودمونیم همایون دست کمی از شور نداره. یعنی اگه کسی بخواد شور و حال ایجاد کنه، کم نمی یاره، مگه اینکه طرف خودش کم داشته باشه! همایونی که محمدرضا لطفی با صدای شهرام ناظری اجرا کرده، واقعاً معرکه اس. در ضمن یه نسخه فرنگی هم تو همین هشتاد سال اخیر پیدا شده که بد جوری هم طرفدار داره. یکیش ارکستر ملیه. جون به جونشون بکنی از همایون بدلی دس بر نمی دارن. می گن اگه بخواهیم فواصل اصلی همایون را بزنیم به کلارینت و ابوآ بر می خوره! حالا به دل نگیرین. جهانی شدن اینا را هم داره دیگه!!

    بیات اصفهان: بالا برید، پایین بیایید، این آواز مال اصفهانی هاست. ببینین چقدر زرنگ بودن که اسم شهرشون را رو اون گذاشتن و دیگه کسی نمی تونه مدعی بشه. خب، لابد سرچشمه اش همون جاست. بیچاره شوشتری ها یه گوشه به نام شهرشون گذاشتن، اصلاً به خودشون نمی آرن! بگذریم ...
    بیات اصفهان اگر نسخه اصلی باشه، آواز شکایته. اگر هم دستکاری اش بکنن و بشه مینور هارمونیک، فقط به درد کافی شاپ ها می خوره که یه نفر با پیانو بزنه و یه عده هم با سر و وضع آنچنانی مبادله دل و قلوه بکنن! ولی نه، اگه آدمش، آدم باشه باز هم می تونه یه چیزی از توش در بیاره. خیلی از مارش ها و آهنگ های انقلابی تو مینور ساخته می شن. البته ما هم کم نیاوردیم. آقایان لطفی و مشکاتیان و علیزاده با همین بیات اصفهان خودمون، چند تا آهنگ حماسی ساختن که نمونه اش را تا اون موقع در موسیقی ایرانی نداشتیم.
    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
    *مطمئن نیستم از علیزاده باشد

    ابوعطاء: آواز عشقه، به ویژه اگه عشق داند باشه. خدا وکیلی خیلی جذاب و جو گیره. یعنی آدم زود جو گیر می شه! ولی این دلیل نمی شه توی کنسرتی که ابوعطا می زنن و می خونن، فوری بری تو نخ بغل دستی! خلاصه، نمی دونم کدوم ناجوونمرد واژه قورباغه را به این آواز دلنشین سنجاق کرده. دیگه همه می دونن که اگه آب سر بالا بره، قورباغه هم ابوعطاء می خونه! شاید هم طرف می خواسته تضاد را بیشتر بکنه به همچین ترکیبی رسیده. در هر حال خیلی جالب نیس. بگذریم...
    با این صحبتا حالا وقتشه به ترانه اشکم دونه دونه که حکایت گله و شکایت از تنهائیه گوش بدین. قابل توجه دختر خانومای بالای 24 سال که به دنبال شوهر می گردن! این ترانه برای دلتنگی یا رفع دلتنگی و یا هر دو حالت یاد شده، خیلی خوبه!! هر شب یک بار بعد از شام مصرف بشه. ببخشید شنیده بشه! تو را خدا ببینین آخر عمری کارمون به کجا کشیده. طبابت هم باید بکنیم!!!

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    بیات ترک: اگه یه روزی بخواهیم با موسیقی ستیزان دور یه میز بشینیم و برای موسیقی ایرانی چک و چونه بزنیم، چاره نداریم جز اینکه بیات ترک را وسط بکشیم. خدا رحمت کنه زنده یاد [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] را که اون اذان جاودانه اش گوش عالم و آدم را نوازش داده. یه عده هم سر همین اذان معروف خیلی زود جو گیر شدن و نسخه پیچیدن که بیات ترک اساساً نغمه ای آسمانیه! انگار بقیه زمینی بودن یا زیر زمینی! خلاصه خیلی به خودتون غره نشید. موسیقی همه جوری قر و اطوار داره. گاهی راسته، گاهی چپه، گاهی سنتیه، گاه مدرنه، گاه سکولاره، گاه محافظه کاره ... ببخشید مثل اینکه اینجا را با کلوپ سیاسی عوضی گرفتم! آره داشتم می گفتم بیات ترک خلاصه همه فن حریفه. نوار به یاد عارف کار محمدرضا لطفی و صدای شجریان را که شنیدید؟ اونم یه جوره. راستی بیات ترک برا مطربی هم بد چیزی نیس! شما که غریبه نیستین. موسیقی ایرانی بالاخره این جوریه دیگه. از این چیزا هم داره!! راستی چه اشکالی داره این همه آهنگ فاخر گوش دادین، یه دونه هم از اوناش گوش بدین! آسمون که به زمین نمی آد.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    حالا برا اینکه طرفداران پر و پا قرص موسیقی دستگاهی دلخور نشن و پشت سرم صفحه نزارن – آخه خیلی دنبال صفحه های قدیمی اند- مجبورم یه مقدار هم رعایت حال اونا را بکنم. نا سلامتی خودمم اهل همین موسیقی ام! اینم یه آهنگ بیات ترک که به نظرم یکی از زیباترین چهارمضراب های موسیقی دستگاهیه. دست آقا پشنگ کامکار درد نکنه با این مضراب زدنش. همینطور نوازنده تنبک که دقیقاً نمی دونم کیه.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

    افشاری: جناب کنلل علی نقی خان وزیری حدود هفتاد هشتاد سال پیش آب پاکی را رو این آواز ریختن و دیگه از دست ما کاری بر نمی آد. ایشون فرمودن افشاری آواز مالیخولیایه! مالیخولیا هم که می دونید یه چیزی تو مایه مشنگ و اینجور چیزاست. حالا هر کی جرئت داره بسم ا... بیاد افشاری بخونه یا افشاری بزنه! ما که نیستیم.
    اما نه. درست نیست به این زودی جا بزنیم. ناسلامتی بهترین مناجات های فارسی تو همین افشاری خونده شده. آقای شجریانم بی حساب اون مثنوی افشاری را برا دم افطار ایرانی جماعت نخوندن. لابد یه حکمتی داشته. پیش زمینه ای داشته. همینجوری که نمی آن بخونن. علی الحساب اونا گوش بدین.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


    دشتی: آقا هر کی تو این دور و زمونه از جماعت روشنفکر غربی مآب گرفته تا ورپریده های خارجی، می خواد حال موسیقیدان ایرانی را بگیره، یه راست گیر می ده به دشتی که مثلاً خیلی غمگینه و در نهایت نتیجه می گیره کل موسیقی ایرانی غمگینه! خدا پدر و مادر زنده یاد خالقی را بیامرزه که سرود جاودانه ای ایران را ساخت تا کسی بیشتر از این جرأت دهن کجی پیدا نکنه. خلاصه دشتی، غمگین که نیست، هیچی، اتفاقاً در جاهای مختلف ایران، خیلی هم برو بیا داره. تو بوشهر و تنگستان و دلوار و برازجان، دشتی یعنی آواز عشق. حتماً شروه خوانی های زنده یاد بخشو را شنیدید. تو قوم هم بختیاری هم یه دشتی مخصوص به خودشون دارن که بلال خونده می شه و خاص آوازهای عاشقانه اس. اگه یه سری هم به تالش بزنید، اونوقت متوجه می شید که اتهام غمگینی به آواز دشتی چقدر بی پایه و اساسه. بسیاری از نغمات شاد عروسی های بختیاری هم در همین دشتی شکل می گیره.

    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
    ************************************************** ********************




    دوستان عزیز، برای دنبال کردن لینک آهنگ هایی که در این مقاله اشاره شده، به آدرس
    منبع اصلی این مطلب


    [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


    مراجعه کنید. دست نویسنده ی این مطلب زیبا درد نکنه.
    ویرایش توسط Arman_awn : Wednesday 31 December 2008 در ساعت 05:07 PM
    __________________________________________________ _______________

    در کنسرتی، یکی از حاضرین که از اجرای ویولن کرایسلر به وجد آمده بود،
    وی را در آغوش گرفت و گفت: «ای کاش همه ی زندگی خود را می دادم
    اما مانند شما ویولن می زدم.» کرایسلر گفت:«من هم دقیقاً همین کار را
    کرده ام.»

    __________________________________________________ _______________
    Violin Proved to be Everything for me

    http://f-14tomcat.persiangig.ir/violin1banner2.jpg

  2. 4 کاربر برای این پست از Arman_awn تشکر کرده اند:


  3. # ADS
     

  4. #2
    کاربر حرفه ای

    وضعیت
    افلاین
    عنوان کاربری
    کاربر حرفه ای
    شماره عضویت
    1477
    تاریخ عضویت
    May 2007
    نوشته ها
    2,129
    میانگین پست در روز
    0.35
    تشکر از پست
    3,762
    6,312 بار تشکر شده در 1,841 پست
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Thumbs Up/Down
    Received: 8/0
    Given: 0/0
    میزان امتیاز
    0

    پیش فرض


    0 Not allowed! Not allowed!
    جناب آرمان خان با سلام و تشكر .
    بنده نتونستم قطعه بابا كرم آقاي همدانيان را گوش كنم . ايشون يك اجرا از اين كار دارند كه بسيار هجو ميباشد و به توجه به عبارات سخيف استفاده شده در ان ، امكان اشاعه آن در اين سايت نمي باشد . چنانچه اين قطعه همان اجرا ميباشد لطفا نسبت به پاك كردن لينك از اين پست اقدام فرماييد . تشكر

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. دستگاه نوا
    توسط shbaharehs در انجمن کلاسیک ايراني
    پاسخ: 3
    آخرين نوشته: Saturday 27 October 2012, 04:17 PM
  2. فرق دستگاه و آواز چیست؟
    توسط m_vilon در انجمن کلاسیک ايراني
    پاسخ: 6
    آخرين نوشته: Tuesday 31 January 2012, 02:26 AM
  3. بررسی تطبیقی شیوه های کمانچه نوازی
    توسط Kamanche در انجمن کمانچه
    پاسخ: 9
    آخرين نوشته: Tuesday 13 May 2008, 02:20 AM
  4. ?رق بین دستگاه و آواز
    توسط Hes_r در انجمن کلاسیک ايراني
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: Saturday 9 December 2006, 01:54 PM

علاقه مندي ها (Bookmarks)

علاقه مندي ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •