نظرخواهی درباره ادب در حوزه ی موسیقی

[خان]

درود به دوستان عزیز.
ممنون از جناب خادم عزیز به خاطر این تاپیک زیبا و جالبشون و همچنین از آرین دوست داشتنی برای شرکت در این بحث تا به اینجا.

آنچه که همیشه مایه تعجب و شرمساری من بوده ، همین موضوع نحوه برخورد هنرمندان با هم بوده است.
اینکه چرا بسیاری از هنرمندان و اساتید این مرز و بوم که الگو خیلی از جوانان و تازه کاران قرار میگیرند باید به این شکل عمل کنند؟
چرا باید در بین حرف ها و گفته های اینان این قدر هجویات پیدا شود ، و در پاره ای از زمان اینقدر به هم بتازند؟
مگر اصل و منشا هنر زیبایی و مهربانی نیست؟ مگر هنر روح و جان انسان راجلا نمیدهد؟
مگر اینان استاد نیستند ؟
من جوابی روشن برای این مگر ها پیدا نمیکنم وقتی که رفتار های خیلی از موسیقی دانان رو میبینم.

مگر نمیشود با استدلال و منطق به پیشباز کسی رفت که از نظر من نوعی کارش اشتباهه؟
متاسفانه این نوع رفتار ها در بین خیلی از بزرگان دیده میشه و هیچ جای تعجب نداره که یک شاگرد یا هنر جو هم دچار این مشکل یا در نوع خفیف تر دچار سر در گمی شود ، یا اگر دارای قوه استدلال و بینش درست نیست ، او هم به راه استاد میرود و بیدون رعایت احترام دیگران را به باد ناسزا میگرید.
! ! !

وقتی در مرحله اول به چنین مشکلی و پیشامدی ناشایسته برخورد میکنیم ، پس جای تعجب ندارد که در موضوعات دیگری هم با دوگانگی برخورد کنیم.
خادم عزیز شما به موضوع گروه های موسیقی اشاره کردید.

من از همه شما یک سوال دارم .
اصلا تعریف گروه موسیقی چیه؟
اینکه عده ای دور هم جمع بشن و تمرین کنن و بعد از یکی دو اجرا دوباره متلاشی بشن ، اسمش گروه هست؟
اینکه برای مثال یکی سر کنسرت تمبک بزنه و کس دیگه ای موقع ضبط که اسمش نمیشه گروه ، اینکه دیگه همدلی و یکی شدن نیست.
اعضای گروه که نباید با هم مثل غریبه ها باشن و به هم اعتماد نداشته باشن ، نباید طرف از بدو ورود این دغدغه رو داشته باشه که نتونه حقش رو بگیره.

به نظر من الان خیلی از گروه های موسیقی ما دارن به این روال اداره میشن ، و تعداد انگشت شماری گروه موسیقی حقیقی در کشور داریم.
در حال حاضر دیده میشه که سر پرست گروه فقط و فقط برای منفعت طلبی این گروه رو تشکیل داده نه اجرای کاری متفاوت و خاص.
گروهی برای یکی دو اجرا تشکیل میشه و بعد هم دوباره به همان سرعتی که درست شده از بین میره .
واقعا اسم این گروه نیست ، خیلی ببخشید اسم میشه کاروان سرا.

تمامی اینها به کنار نحوه انتخاب و چیدمان اعضا هم به کنار.
بزرگان موسیقی کنسرت میزارن ، و ادعا میکنن که در این گروه ها جوان گرایی شده است ، اما دریغ که همین جوانان از چه طریقی انتخاب شدن.
آیا عدالت بوده و از همه متقاضیان تستی گرفته شده ؟یا همین تعداد هم انتخاب شدن و فقط ج. ان گرایی سوری در کار بوده؟
به نظر من کاری که استاد پایور و محمد اسماعیلی انجام دادن اسمش گروه بود . یک گروه دو نفره که چندین دهه عمر کرد ، به طوری که نوازنده هاش با هم عجین شده بودند.
گروه کامکار ها هم از دسته گروههای خوب و با کیفیت هست.
اگر گروه دیگه ای سراغ دارید بفرمایید . . .