استاد كاظم عالمي .......آهنگساز

[Leon]

همون طور كه ميدونيد استاد كاظم عالمي از نوابغ و مفاخر آهنگسازي ايران هستند و از ايشون آثار بسيار زيبا و جاوداني با صداي استاد معين منتشر شده و ايشون در بين طرفداران استاد معين نياز به معرفي ندارند...

جناب عالمی به عنوان اولین سوال، دوست داریم بیشتر در موردتان بدانیم. شما متولد چه سالی هستید و از چه زمانی از ایران خارج شدید؟

من در سال 1334 در تهران به دنیا آمدم. در سال 1356 بعد از اخذ لیسانس از هنرکده موسیقی، با بورسیه تحصیلی از طرف سازمان ِرادیو تلویزیون ملی ایران، برای ادامه تحصیلاتم به آمریکا آمدم و از سال 1984 میلادی تا کنون در آمریکا بسر می برم.

پس شما موسیقی را به طور آکادمیک و حرفه ای دنبال کردید.

بله، همانطور که گفتم پس از خروج از کشور، در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (University of Southern California) ، در رشته آهنگسازی به تحصیل پرداختم.

آیا از سال 56 به بعد هم، جهت انجام فعالیت هنری به ایران برگشتید؟

بله! من در سال 59 بعد از گرفتن مدرک فوق لیسانس به ایران آمدم و در اولین کنسرتی که



بعد از انقلاب در تالار وحدت ترتیب داده شده بود، قطعه „ایوان مدائن” روی قصیده معروف „خاقانی” که برای ارکستر سمفونیک، گروه کر و صدای باریتون نوشته بودم را به رهبری خودم اجرا کردم.

شنیدم در طی این مدت تجربه موزیک فیلم هم داشتید.

بله، در مدت اقامت چهار ساله ام در ایران روی 2 فیلم مستند، یکی برای تلویزیون به نام ِ „آبهای ایران” و یکی در مورد جنگ، موسیقی نوشتم.

به نظر شما یک تنظیم کننده خوب بایستی داری چه ويژگی هایی باشد؟

یک تنظیم کننده خوب می بایست در وحله اول، از ذوق و سلیقه برخوردار باشد و آنگاه با برخورداری از دانش ارکستراسیون (orchestration) و به طو کلی دانش موسیقی، می تواند کاری در خور انجام دهد.

آیا در مقابل صداهای الکترونیک واستفاده از سمپلرها موضع می‌گیرید؟ اصولا حضور سینتی سایزرها را به عنوان عاملی در برابر سازهای زنده می بینید؟

من در کارهای خودم بیشتر ترجیح می دهم از سازهای زنده استفاده کنم. ولی از سمپلرها و صداهای Synth هم استفاده می کنم و فکر میکنم هر کدام به جای خود مورد استفاده دارند و می بایست، استفاده صحیح از آنها به عمل آید.

یک هنرمند از چه طریق می تواند از کلیشه شدن آثارش جلوگیری کند؟

با سعی و تلاش در متحول کردن کار.

شما از معدود آهنگسازان با سابقه ای هستید که رهبری کنسرت هم انجام می دهید. آیا این امر علت خاصی دارد؟

بله ، چون بیشتر ترجیح می دهم تا کارهای خودم را، شخصا رهبری کنم.

چقدربا فضای موسیقی پاپ داخل کشور آشنائید؟

کم و بیش از تحولاتی که در موسیقی پاپ در داخل ایران انجام می شود با خبرم و معتقدم با تمام موانعی که بر سر آن است خیلی خوب کار می کنند.

آیا تا کنون به عنوان یک موزیسین موفق در خارج از کشور، تلاشی برای شناسایی موسیقی ایرانی به دنیا کرده اید؟

من از هنگامی که به آمریکا برگشتم با همکاری چند تن از دوستان هنرمند درلس آنجلس گروه „عشاق” را به وجود آوردیم که برای حدود 8 سال در زمینه موسیقی سنتی، به اجرای یک رشته کنسرت پرداختیم که در آن هنگام هنوز کسی یا گروهی در این دیار به آن نپرداخته بود.

مهمترین کمبود موجود در فضای موسیقی پاپ را در چه می بینید؟

ضعف عمده موسیقی پاپ، در انکار موجودیت آن از طرف زمامداران و خط دهندگان در جامعه ی ماست. اصولا هنر و خصوصا موسیقی هنگامی در یک جامعه رشد می کند، که جامعه در نقطه اوج خود قرار داشته باشد. خب در جامعه ای که 50 درصد افراد آن از استفاده صدایشان محروم هستند، به یکباره دست آهنگساز از زیباترین ساز، که صدای زن هست قطع می شود.

سبک مورد علاقه شما در موسیقی، چه سبکیست؟

بیشتر علاقه و توجه من به موسیقی کلاسیک بوده، موسیقی کلاسیک خودمان (Iranian traditional music) و هم موسیقی کلاسیک غربی. شاید بنا به تقدیر و شرایط زمانی و مکانی به کار کردن در موسیقی پاپ ایرانی کشیده شدم.
از میان دوستانیکه با آنها همکاری کرده اید، شخصا به صدای کدام خواننده علاقه بیشتری دارید؟

با اکثر خوانندگانی که کار کردم ، خصوصا آنهایی که آهنگهای خودم را کار کردم، طبیعتا بیشتر رضایت خاطر داشته ام. ضمنا از صدا و شخصیت „حسین سرشار” که قطعه ایوان مدائن را اجرا کردند، خوشم میامد.

فکر می کنید موسیقی تان بیشتر با صدای کدامیک از خواننده همخوانی دارد؟

خیلی از آهنگهایی را که ساختم، معین (که به صدای او علاقه خاصی دارم) به زیبایی اجرا کرده و به خوبی از عهده آن برآمده است.

آیا آهنگسازان داخلی امروز ایران را می شناسید؟

از آهنگسازان جوانی که در ایران به سر می بند، به دلیل رفتنم به دبی، با آقای „بابک زرین” آشنا شدم و همکاری کوچکی هم داشتیم که امیدوارم در آینده ادامه پیدا کند، چون ایشان از ذوق و سلیقه بسیار برخوردار هستند.

از شما بابت وقتی که دراختیار ما قرار دادید، متشکریم.

مجله پیله های شیشه ای