0
نوشته اصلی توسط mona_fsb [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
مونای عزیز این که شما به نت وابسته هستی عیب نیست اما باعث می شه که ذوق و قریحۀ خودت هیچوقت تقویت نشه و در حد همون چند تا کتابی که زدی باقی بمونی.
همه می دونیم که اکثر کارهای بزرگی که از اساتید موسیقی سنتی ما مونده، بدیهه نوازی های اونهاست.
یعنی اون قطعاتی که با ذوق و سلیقۀ خودشون اجرا کردن و همش از ذهن خودشون تراوش کرده نه از روی نتهای نوشته شده.
منم اول خیلی به نت و پا زدن وابسته بودم به طوری وقتی ویولن رو دستم می گرفتم و می خواستم قطعه ای از یه آهنگ رو بنوازم، خود به خود پام تکون می خورد.
وقتی پیش استاد مهتدی رفتم به من گفتن یه چیزی بزن. من اول از همه کتابم رو باز کردم که ایشون از این کارم ناراحت شدند و گفتن از حفظ بزن ولی وقتی دیدن که نمی تونم گفتن از روی نت بزن.
کتاب رو باز کردم و شروع کردم به نواختن اون آهنگ (در حالیکه با حرکت پا سعی می کردم ریتم رو نگه دارم).
استاد به من گفتن که بدون پا زدن اجرا کن. اما من نتونستم...
بعد ایشون از این وضعیت من ناراحت شدند و گفتند که اکثر هنرجوها وقتی میان پیش من همین مشکل رو دارن یعنی یا به نت وابسته هستن یا به پا زدن یا به چسبهایی که استاد قبلی رو ویولن اونا زده...
منظورم از اینکه این ماجرا رو تعریف کردم این هست که استادهای بزرگ موسیقی بر این موضوع تأکید دارند که هنرجو که در آینده قرار نوازنده بشه نباید به چیزی در نوازندگی وابسته باشه.
بلکه وقتی سازش رو دست گرفت بتونه بدون هیچ محدودیتی، صحیح بنوازه.
پس شما هم اگه سعی کنی می تونی این وابستگی رو از بین ببری و پیشرفتت رو بیشتر و سریعتر کنی.
علاقه مندي ها (Bookmarks)