چرا موسیقی در ایران جدی گرفته نمی شه؟

[Mona]

فكر كنم اگه اول به اين سوال جواب بديم كه „چرا در كشور ما هيچ چي جدي گرفته نميشه جز خرافات و خوشي هاي زود گذر و ... ؟” بعد بتونيم به اين سوال شما و خيلي سوالهاي ديگه ي از اين دست هم جواب بديم :(

[arian]

با عرض معذرت فكر ميكنم بايد در نظر خواهي يك عنوان „بعضي از آنها را دوست دارم” را هم اضافه كرد . چون نظر خواهي به صورت فعلي شكل سياه وسفيد داره ولي الزاما سياه و سفيد نيست. بعضي ها را دوست داريم و بعضي ها را نه .

[Leon]

به موسيقی سنتی ايران نگاه کنيد به تاريخچه اين نوع موسيقی به فرهنگ آن و افکاری که به اين فرهنگ پيوند خورده است يعنی هر سبکی از موسيقی دارای فرهنگ و فلسفه خود ميباشد و بيدليل پديد نيامده است. موسيقی کلاسيک غرب ی و... همه دارای فلسفه خود ميباشد و همچنين راک و متال هم جدا از اين دسته نيست. موسيقی راک فقط زدن گيتار برقی و ريتم های قوی و تکان دادن موها و فرياد زدن نيست اين سبک از موسيقی فلسفه داره مثل موسيقی کلاسيک و حتی سنتی!
در ايران اول بايد فرهنگ اين سبک پديد بياد و آن هم مطالعه و تحقيق هست و شنيدن بهترين آثار اين سبک و نبايد آن را سرسری گوش داد و...
من شخصاً موسيقی راک کلاسيک رو ميپسندم و خيلی از سبک های ديگه راک که بسيار گسترده هست رو نميفهمم!! در اروپا و امريکا از سبک های بسيار مورد توجه هست.

[rumour]

جناب آرین این فکر بعد از اینکه تاپیک شروع کردم به دهن خودم هم رسید ولی نمی دونستم چه جوری درستش کنم.

[arian]

جناب آرین این فکر بعد از اینکه تاپیک شروع کردم به دهن خودم هم رسید ولی نمی دونستم چه جوری درستش کنم.

به اين شكل به نظرتون مناسبه ؟ اگر لازمه بفرماييد تا متن را تغيير بدم . تشكر

[rumour]

به اين شكل به نظرتون مناسبه ؟ اگر لازمه بفرماييد تا متن را تغيير بدم . تشكر

خیلی هم عالیه ممنون.

[bamdadonline]

به نظر من فقط به یه عامل مربوط میشه و اون گوش مردم کشور ماست و فرهنگ و پیشینه ما. منظورم اینه که همین موسیقی راک و هوی که در غرب خیلی طرفدار داره به گوش ما ایرانیها زیاد خوش نمیاد و دلیلشم فقط همون عادات شنیداریه ماست که مایل به موسیقی سنتیه و درست راک و هوی 180 درجه با اون فرق میکنه و در نقطه مقابلش قرار داره. به هیچ وجه این به معنی بد بودن اون نوع موسیقی نیست و بنظر من تمام سبکهای موسیقی مهم و باارزش هستن و مثلا مگه با موسیقی سنتی یا کلاسیک میشه کار سبک بلوز رو کرد یا جای موسیقی سیاهان (جاز) رو گرفت.

[fagher]

ولی مردم ما موسیقی سنتی رو هم گوش نمیدن (البته عده ای هم گوش میدن ولی خیلی کمن) به نظر من بیشتر همین سبک رپ رو گوش میدن مردم...
اینجا گفتممردم سبک رپو بیشتر گوش میدن ولی فقط جوون ترها رپ رو گوش میدن(به نظر من) ولی من به این دلیل گفتم مردم چون خیلی از کسایی که به میانسالی رسیدن اصلا موسیقی گوش نمیدن پس اکثر کسایی که به موسیقی گوش میدن جوون ها هستن البته این یک دلیل داره که اون هم مشغله زیاد مردمه برای تامین زندگیشون که دیگه وقت موسیقی گوش دادنو ندارن.

[rumour]

بله متاسفانه دوستان هم قبلا گفتن مردم بی سلیقه شدن.

[Mona]

بله متاسفانه دوستان هم قبلا گفتن مردم بی سلیقه شدن.

البته بحث سليقه هم براي مخاطب (موضوع اين تاپيك) مطرحه هم خود هنرمند.

مخاطب الان توي ايران بيشتر دنبال اينه كه يه آهنگي به قول خودمون „بتركون” باشه كه اينم من حق ميدم يه جورايي. مردم از موسيقي بيشتر به عنوان تفريح استفاده مي كنند (مردم (عامي و عادي) اينقدر درگير هستند كه ديگه به اين چيزا فكر نمي كنند. بيشتر دنبال چيزي هستند كه توي اون لحظه باهاش بيشترين ارتباط رو برقرار كنند و بيشتر شاد بشن). عده ي كمي هستند كه واقعا از موسيقي بهره ي درست مي برند. به نظرم براي مخاطب بايد فرهنگسازي (به قول آقاي لئون) بشه. چه توي سيستم خونواده چه توي سيستم مدرسه يعني از همون زمان كودكي. ما اون موقع كه مهد كودك ميرفتيم يا آمادگي... تا دوره ي راهنمايي نقاشي داشتيم اما موسيقي نه. اينجوري توي ذهن كودك جا نميفته كه موسيقي هنر بيان احساس به وسيله ي صداست نه اينكه وسيله اي صرفا براي سرگرمي. ما در ايران فعلا با اصل موسيقي هم مشكل داريم حالا چه برسه به سبكي مثل راك و هوي.

راجع به هنرمندانمون هم: يه سري كه (بهتره بگم اكثرا) دنبال پول هستند پس هر چي ببيند گل مي كنه همون رو توليد مي كنند (البته كه هنرمندند چرا كه ميدونن چطور موسيقي اي بسازند و چطور پول در بيارن D:) . هنرمندان اصيلمون (منظورم سنتي نيست بلكه واقعيه) هم كه بايد بسوزند و بسازند فعلا چون كسي تحويلشون نميگيره! اگرم خودشون بخوان خودشونو تحويل بگيرند كه حالا حالاها بايد صبوري و تلاش پيشه كنند تا خيلي مسائل حل شه.

زمان لازمه. كشورهايي كه الان پيشرفته اند و اين جور مسائل ديگه براشون جا افتاده الكي به اين مرحله نرسيدند براش زحمت كشيدند و از حقشون نگذشته اند چه بسا شايد خودشون لذت نبرده اند اما الان بچه هاشون (نسلهاي بعدشون) دارند استفاده مي كنند. (البته هميشه ضعفهايي هم وجود داره و همه چي نسبيه)

[fagher]

البته همون هنرمنای اصلیمون هم یکم خورده شیشه دارن و یا از هم انتقادهای ناجور میکنن یا اصلا طرف دیگه رو هنرمند نمیدونن چه برسه به اینکه ازش انتقاد کنن...
درباره کلاسهای موسیقی هم که شما گفتید فعلا امکانش نیست ولی میشه بچه ها رو از همون دوران به فراگیری موسیقی تشویق کرد(نه اینکه مجبور کرد) و بجای اینکه جلوی بچه ها «تو خودت قند و نباتی،شکلاتی ، آبنباتی... »رو پخش کنیم یک آهنگی پخش کنیم که ارزش موسیقیایی داشته باشه.

[rumour]

حالا که دیگه شده پارمیدا و ...
به یکی از دوستان می گم این رپ چیه گوش میدی آخه اصلا از نظر موسقی ارزش نداره ولی اون به من گفت که به جاش میتونی با این چیزایی که می خونن یه ح... میکنیم.
خب اینارو چی کار میشه کرد؟

[rumour]

خب ما می تونیم بچه هارو از کودکی با موسقی آشنا کنیم ولی ما حتی مدرسه ی موسقی هم نداریم. واقعا از این نظر عقبیم. حتی برای ادامه تحصیل بد از مدرسه هم هیچ کاره خاصی نمیشه کرد. فقط اسما دانشگاه موسقی داریم

[fagher]

اما داشتن مدرسه موسیقی چه فایده ای داره وقتی نمیتونیم موسیقی رو درک کنیم یا اصلا ساز نمیبینیم که حتی وقتی صدای پیانو رو شنیدیم بفهمیم از چه سازیه و بریم یاد بگیریمش تا کم کم درکمون بره بالا...
اما اگر وقتی صدای سازها از تلوزیون ما پخش میشه ساز هم کنارش باشه حتما استقبال از موسیقی بیشتر میشه نمونش هم گیتار هست که همه میشناسنش و با صداش هم آشنایی دارن پس استقبال بیشتری هم ازش میکنن...
وقتی استقبالی از موسیقی نشه داشتن مدرسه موسیقی به چه درد میخوره؟؟؟

[rumour]

چرا اینجوری بالاخره یک سری می رن و کم کم این چیزا جا میافته. آره خوب ولی هیچ کس این کارو نمی کنه نه کسی یه همچین مدرسه ای میسازه نه کسی سازی تویه تلویزیون نشون میده. استاد پیانو من تا به حال 2 بار تویه تلویزیون آکاردون زده ولی فقط سرش مشون می دادن و سازشو نشون نمی دادن.

[arian]

فكر ميكنم بحث دوستان در مورد فرهنگ موسيقي كمي جدي تر از ايجاد مدرسه ي موسيقي است. وقتي مي بينيم كه بچه ها ي غربي و يا شرقي از كودكي ضمن اموزش ساير مهارتهاي علمي و اجتماعي با موسيقي نيز آشنا ميشوند بايد توقع داشته باشيم كه موسيقي را بهتر از يك كودك ايراني درك كنند و به همان اندازه نيز علاقمند تر و متنوع تر و نوآور تر از ما باشند و به مرور صاحب فرهنگ و يا سبكهاي خاصي در انواع موسيقي شوند . مثلا در شوروي سابق قبل از فروپاشي ، با وجود فقر شديد بدون استثناء در هر خانه اي يكي دو ساز وجود دارد كه بيشتر پيانو مورد اقبال است. خوب در همين فرهنگ است كه شاهديم رمانتيك ظهور پيدا كرده است. پس ميتونه افرادي مثل اويستراخ ، هايفتز ، استرن و غيره را بيرون بده . و يا آن همه آهنگساز بزرگ .
در چين مائويستي دهه 60 كودكان از چند سالگي به اموزش موسيقي ميپردازند و در پروژه ي پينگ پنگ نيكسون هم يكي از راههاي ارتباط و ايجاد فرهنگي را روابط موسيقايي ميدانند و از حضور هنرمنداني نظير استرن در رشد موسيقي كودكان چيني بهره برداري ميشه و نتيجه اش همين نوازنده هاي خوب شرقي در سرتاسر جهان ميشوند . چين نزديك به دو ميليون نوازنده خوب پيانو داره و در حدود هفت ميليون نوازنده ويولن !
جالبه در فيلم از مائو تا موتزارت ، استرن اين سئوال را مطرح ميكنه كه شما كودكان نوازنده خوب زياد داريد ولي من جوان نوازنده خوب نمي بينم ، آينده ي اين بچه ها كجاست ، مسئولين جواب ميدهند كه خلاصه هرز ميروند و فنا ميشوند . پس ما براي بعد آن هم نياز به برنامه ريزي داريم . تا پس از چند نسل اين هسته شكافته بشه و جوونه بزنه تا كم كم به بار بشينه .
در كشورهاي اروپايي شما با شهريه اي حدود چند دلار ميتونيد حداقل در يكي از پاركهاي نظير خونه تون كه چادر زده شده ، انواع اجراها و كنسرتها را با ساير دوستان و رفقاتون با امكانات مناسب و بهره گيري از استادان داشته باشيد . يا به قول دوستي وقتي از كودكي به شما اموزش ميدن كه به همخواني بپردازيد فقط بحث موسيقي نيست بخش ديگر قضيه ايجاد روحيه تعاون و همكاري است. اينكه بدونيم كه بايد همه با هم هماهنگ باشيم وگرنه كار اصلا جالب نخواهد بود . وقتي پاي بچه ها را بهم ميبندند و ميگن مسابقه بين گروهها هم به خاطر همين است كه گروه بايد با هم پيش بره وگرنه همه زمين ميخورند . ما در ايران چنين چيزي خيلي كم داريم ، كجا ميتونيم با همديگه تمرين كنيم ، پس چنين حس هماهنگي هم بينمون ضعيفه ، بعد ميندازيم تقصير موسيقي ايراني . و يا اينكه هر كاري را به مبتذل و غير مبتذل تقسيم ميكنيم ! در حاليكه موسيقي مبتذل وجود نداره ، آن كلام و شعر است كه مبتذل است ، يك اثر موسيقي ميتونه ساده و يا سبك و آرام و هيجاني و غيره تقسيم بندي بشه ولي مبتذل و غير مبتذل خير . در بعضي موارد هم اصلا موسيقي نيست ،