مردی برای تمام فصول

[Leon]

مردی برای تمام فصول






„وقتی که بچه بودم، هميشه رويا می بافتم و همه روياهايی که بافتم صد بار به حقيقت پيوست. من توی زندگيم خيلی زود فهميدم که بدون آواز روزها بی انجامند، پس من همچنان به آواز خوندن ادامه می دم... .”
„الويس پريسلی”

الويس پريسلی سی سال پيش در سن چهل و دو سالگی، از دنيا رفت. علت مرگش را اول حمله قلبی اعلام کردند، اما بعد ها معلوم شد که او در اثر مصرف بيش از حد داروهای مخدر، مرده است.
مرگ الويس عده زيادی از علاقمندان به موسيقی و طرفراران او را غمگين کرد، به طوريکه اين طرفداران غمزده از جاهای دور و نزديک برای ادای احترام به او به در خانه اش آمدند.
هزاران هزار نفر جمع شده بودند و برای پليس و نيروهای امداد روز بسيار سختی بود.
بعد از گذشت سی سال از اين واقعه، هنوز هم مردم به ياد الويس پريسلی هستند و برايش مراسم يادبود و بزرگداشت برگزار می کنند.
اين هفته در بسياری از نقاط دنيا عکس های الويس پريسلی را به در و ديوار می زنند، عروسکهای او را درست می کنند و در همه رسانه ها از او ياد می کنند.
الويس پريسلی که پادشاه راک اند رول لقب داشت ، تنها خواننده ای بود که جزو خوانندگان درجه يک چهار سبک مختلف موسيقی بود.
او احساساتش را نسبت به آواز خواندن اينگونه بيان می کند:
„وقتی که بچه بودم، هميشه رويا می بافتم. کتابهای مصور می خواندم و در تخيلم قهرمان اول کتاب بودم. فيلم می ديدم و در تخيلم قهرمان اول آن فيلم بودم. و همه روياهايی که بافتم صد بار به حقيقت پيوست. می خواهم بگويم که من در زندگی خيلی زود فهميدم که بدون آواز، روزها بی انجامند، بدون آواز، انسان بی يار می ماند، بدون آواز جاده ها بی انحنا می شوند، بدون آواز... پس من همچنان به آواز خواندن ادامه می دهم... .”

BBCPERSIAN